Joey Segers – Harley-Davidson Electra Glide

« Terug naar Mijn Trots
Dat zijn eerste motor een Harley-Davidson zou worden, stond bij Joey Segers al op jonge leeftijd vast. Niet alleen de motor, maar ook het groepsgevoel en de gezelligheid er omheen spraken hem enorm aan. Dat hij als twintiger die droom al heeft kunnen waarmaken, komt maar door één ding: keihard werken. Logisch, aldus Joey. “Wie wat wil je wat wil, moet er vol voor gaan.”

“Je kunt rustig stellen dat ik flink besmet ben geraakt met het hele Harley-virus. Het rijden, de uitstraling, de evenementen, het groepsgevoel. In alles spreekt het me enorm aan. Maar dan wel op mijn manier. Dus het moest wel een Harley-Davidson zijn die bij mij past en die ik zelf heb verbouwd. Dan is het echt je eigen motor. Veel mensen kopen een hoop polyester spul om hun motor aan te kleden. Maar daar zie ik geen uitdaging in, dat kan iedereen. Bovendien heb ik als autospuiter echt een hekel aan polyester omdat spuitwerk nooit hetzelfde blijft. Als het in de zon staat bijvoorbeeld, dan komt het gas er weer uit en dan krijg je gaatjes en blaasjes. De meeste mensen zien dat misschien niet, maar ik wel. Dus wilde ik zo veel mogelijk originele spullen op de motor hebben die ik zelf kon aanpassen. Neem de spatborden, dat zijn originele spatborden die ik zelf verlengd heb. En omdat ik van een zo strak mogelijk geheel hou, heb ik zelfs de originele klinknagels uit het spatbord gehaald en de gaten dichtgelast zodat alles mooi uniform werd. Voor de koffers heb ik me laten inspireren door de baggerstijl. Dus ook die zijn verlengd en in kleur meegespoten. Dat was wel een klusje hoor. De achterkant moest namelijk helemaal strak zijn, dus zonder uitlaat door de koffer heen. Dat heeft iedereen al. En dan kun je twee dingen doen: of hele dure koffers kopen, of ze zelf maken. Als autospuiter zijnde heb ik echt een hekel aan polyester, precies het materiaal waar koffers van gemaakt zijn, omdat spuitwerk nooit hetzelfde blijft op dat spul. Dus een hoop geld uitgeven aal polyester, zul je me nooit zien doen. Daarom heb ik voor optie twee gekozen en ze zelf gemaakt. Dus heb met delen van een tweede set koffers mijn set verlengd. Of ik daar al ervaring mee had? Nee hoor, ik heb het gewoon gedaan. Ik denk altijd bij mezelf: als een ander het kan, waarom zou ik het dan niet kunnen. Dus probeer ik het net zo lang tot het lukt. Neem het custom spuitwerk op deze motor. Dat heb ik ook van niemand geleerd. Dat is een kwestie van heel veel proberen. En als je tegen een probleem aanloopt, dan is er altijd wel een Youtube-video te vinden die je verder helpt waarna je gewoon weer door kunt met experimenteren. Gelukkig heb ik ook een hele hoop geduld. Dat scheelt wel.
Dat begint al bij de kleur. Ik ben in het dagelijks leven autospuiter dus ben veel met kleuren in de weer. Om dan op een zwarte motor te rijden, zou dus absoluut niet bij me passen. Daarnaast is het verre van uniek. Ga maar eens naar een willekeurige meeting met Harley-rijders en je zult zien dat negentig procent van de bezoekers een zwarte motor rijdt. Dus als er iets is wat ik absoluut niet wilde, dan was het wel een zwarte motor. Dat het uiteindelijk deze champagne-kleur is geworden, is overigens wel een beetje bij toeval. Mijn tweelingbroer, die ook Harley-Davidson rijdt, zag een auto in deze kleur langskomen en was daar dusdanig van onder de indruk, dat hij het me liet zien. Toen was de keus snel gemaakt. Ik was alleen een beetje bang dat een effen kleur wat te saai zou worden. Daarom heb ik een aantal delen ook in de metal-flakes gezet voor wat extra details. Goede keuze, al zeg ik het zelf. Natuurlijk, je moet er van houden. Maar als deze motor vol in de zon staat, dan is het echt een hele ruige maar tegelijk ook chique kleur.
Technisch is de motor uiteraard ook onder handen genomen, want ik rij veel dus dat moet goed zijn. Dus zit er een Big-borekit op, heeft-ie hoge compressie Screaming Eagle-zuigers, Screaming Eagle 211 nokkenassen, is hij van injectie omgebouwd naar een mikuni hsr vlakschuif-carburateur, een Thunderhead-ontsteking, High-flow oliepomp en zijn de koppen geflowed. Daarnaast heeft hij nu Hyperpro-vering, zit er een audio-systeem van Rockfort op en remt hij met Brembo’s en grotere schijven. Als je 300 kilo in de bergen tot stilstand wil brengen, dan moet het namelijk wel remmen. Ik rij er namelijk heel veel op. Als ik maar 2.000 kilometer per jaar zou rijden, dan had ik er namelijk nooit zoveel geld in gestoken. En ik laat er ook een hoop voor, zo heb ik hiernaast een goedkoop autootje. Want het moet natuurlijk wel in balans zijn. Want ja, ik ben een enorme knieperd en moet er keihard voor werken. Helaas ziet niet iedereen dan. Sommigen hebben het oordeel meteen klaar als je als jonge jongen met deze motor komt aanrijden. Zo van: dat zal wel via de handel in plantjes verdiend zijn. Maar dat is absoluut niet waar. Ik heb jaren lang keihard gewerkt om deze motor te kunnen rijden en genieten!