Interview Titus Nietsch
Op een modern industrieterrein in Zeist laat Titus Nietsch het verleden voortleven in zijn zaak Alltimers. Nietsch verkoopt motoren op leeftijd. Maar hij wil het anders doen. “Ik wil niet over komen als een tweedehands autoverkoper”, zegt hij. De passie voor wat was en nog steeds is, is zijn drijfveer. Met een bijna hoger doel. “Het voelt alsof ik ze in bruikleen heb.”In het aangeklede kantoortjestaat een oude radio, buizen in een bruinehouten kast. Toen hij de radio kreeg en deknop omdraaide, gebeurde er niets, zegt TitusNietsch. Een gegeven paard, leuk in de entourage.“Totdat er plotseling geluid uit kwam”,lacht Nietsch. “Was ik helemaal vergeten: zo’nbuizenradio moet eerst opwarmen. Zo zie jemaar hoe snel je aan dingen gewend raakt.”En hoe snel de mens van ogenschijnlijkevanzelfsprekendheden uit gaat. Juist dat wilNietsch niet. Daarom hakte hij ruim zes jaargeleden de knoop door, verkocht zijn aandeelin zijn eigen zaak en begon Alltimers. Die naamdoet hem nog steeds glunderen met gepastetrots. “Ja, goed, hè?” In Zeist houdt hij zichbezig met de inkoop, verkoop en consignatievan motorklassiekers. Het werd het klassiekeverhaal van die hobby die een beroep werd.“Als het niet lukte, kon ik altijd nog bloembollengaan exporteren”, zegt hij droogjes. “Zo vrijblijvendwas het. Maar tot nu toe lukt het.” Diewetenschap stemt tevreden, vooral, omdat hetop zijn eigen manier lukt. “Ik wil het zo netjesen eerlijk proberen te doen”, zegt hij.Nietsch is een rijzige vroege vijftiger bij wie depassie aan de oppervlakte borrelt, maar wiensenige uitspatting een geregelde glimlach lijkt.Hij praat makkelijk maar weloverwogen zonderkil berekenend over te komen.Dat hij ooit zijn werkzame leven tussen demotoren door zou brengen, lag verre van voorde hand. Het verhaal dat hij als twaalfjarigeeen stof vergarend Mobylettje de zijne mochtnoemen als hij het aan de praat zou krijgen, waseen heldendaad om trots op te zijn, maar duiddeniet op het ondernemerschap in de motorbranche.Hij groeide niet op met motoren en werd deenige in de familie met een motorrijbewijs – opzijn 25e. Een oude Honda CX500 bleek jarenlater voor de basis van een nieuwe toekomstte hebben gezorgd. Na die eerste CXkwamen “alleen nog maar oudere motoren”en een hobby was geboren. “Dat ging vanEngels tot Duits, van Amerikaans tot Japans.Ik wist er ook best veel van af. Dacht ik toen. Ikbesloot toen dat ik daar mee verder wilde. Deinsteek zou niet commercieel worden. Een soorthobbymatig zakendoen.”Zes jaar geleden begon Nietschmet een in drie maanden opgebouwd voorraadjevan zo’n twintig motoren in twee garageboxen,tegenwoordig is de behuizing wat ruimer in hetZeister bedrijfspand. Naast staat curiosa alsantieke dokterstasjes, oude radio’s, verroestetanks en houten motoren op schaal, is er deonmisbare computer die een grote wereldverkleint en binnen brengt. Nietsch zegt tweerste
