Interview RW Racinf teameigenaar Roelof Waninge

In de woonkamer van Roelof Waninge staan twee trofeeën. “Die van Aragon is niet zo mooi, maar die van Indianapolis, met die steen, die is wel bijzonder”, zegt Waninge. Het is de trofee die hoort bij de eerste Grand Prix-overwinning van zijn RW Racing GP, een zege die hij vanwege gezondheidsproblemen thuis in Dwingeloo beleefde. Geen winnende Luis Salom om in de armen te sluiten, wel een tafel om hard op te slaan. “Hij lijkt misschien rustig, maar hij schreeuwde het hele huis bij elkaar”, vult Waninge’s vrouw Ali aan. De rust bij Roelof Waninge bedriegt. Aan tafel pakken zijn handen geregeld de lege koffiemok of bladeren zijn vingers door het blad dat voor hem ligt. Met grote woorden en grote gebaren praat hij niet, wel in bewoordingen die weinig aan duidelijkheid over laten. De wet van Waninge is samen te vatten in twee woorden: geen fratsen. Aan het eind van de jaren 70 raakt Waninge als technisch sportcommissaris ‘van de eerste lichting’ bij de motorsport betrokken. Zijn vader reed motor, zijn broer is actief in de grasbaanracer. Roelof houdt het bij toekijken en sleutelen. Als zijn vader overlijdt, vergt het familiebedrijf Sent Waninge alle aandacht. Wel bezoekt hij nog wedstrijden in binnen- en buitenland. “In Francorchamps heb ik op één dag twee keer het Wilhelmus gehoord omdat Streuer de zijspanrace won en Spaan de 125. Dat is me bijgebleven, omdat het vreselijk slecht weer was en ik die dag een paraplu vergeten was. Ik heb daar toen nog een grote Kevin Schwantz-paraplu gekocht. Hartstikke duur, maar ik heb ‘m nog steeds.” Waninge besluit om een VIP-box op het circuit van Assen te huren. Als zakelijk ‘instrument’, maar ook om dicht bij de sport te blijven. Zijn zoon en dochter leren in 1993 op de IVA in Apeldoorn Limburger Jarno Janssen kennen. Het klikt tussen de jonge brommerracer en de hele familie Waninge. “Jarno was hier pas nog met zijn vriendin en dochtertje. Dan zijn we opa en oma voor die kleine”, zegt Waninge met een kleine glimlach. Het team van Jan Huberts rijdt dan al met trucks van Waninge en later komt ook teameigenaar Arie Molenaar in beeld. Waninge ontpopt zich als een de trouwste supporters en sponsors van het enige Nederlandse Grand Prix-team dat ontstaat als Dorna met zachte dwang aanstuurt op een fusie tussen de teams Huberts en Molenaar. Eind 2010 volgt een onverwachte wending als Molenaar ernstige budgettaire problemen heeft om zijn team met de Spanjaard Luis Salom en Jasper Iwema van de grond te krijgen. Waninge wil niet toekijken. “Ik ben toen naar (chefmonteur) Hans Spaan gegaan en heb hem gevraagd of hij zou blijven als ik het handeltje zou overnemen”, vertelt Waninge. “Hij had een aanbieding van Aki Ajo, maar hij zou blijven.” Op de drempel van het seizoen 2011 komt het tot een deal tussen Molenaar en Waninge nadat Molenaar zijn financiële eisen aanmerkelijk heeft bijgesteld. Of het een opluchting was voor Molenaar? “Dat geloof ik wel. Maar je moet dit gewoon als een bedrijf zien en niet er bij willen doen. Dan kun je het wel vergeten. Ik had al eerder gezien dat Arie heel druk was met zijn motorzaak”, zegt Waninge. “Ik vind wel dat je er bij moet zijn, omdat het een bedrijf is dat je moet runnen. Dorna zag dat er weer een baas bij was. Dat was ook belangrijk.” Zonder te willen overkomen als de gulle mecenas is duidelijk dat Waninges ingrijpen een groter doel dient. “Je houdt er geen geld aan over… Ik heb het puur gedaan voor de Nederlandse motorsport. Ik wilde een Nederlands team houden, ook voor de Nederlandse toekomst en het Nederlandse talent.” De ‘move’ brengt meteen weer veel drukte met zich mee, merkt Waninge. “Mijn vrouw zei ‘nu ben je met pensioen en je hebt toch weer personeel’.” Een plan om naast de al gecontracteerde Salom ook Iwema aan het team te binden, strandt. “Jasper had in principe al getekend, maar kon zijn financiële verplichtingen niet nakomen en aan de aanbieding die wij hem deden, kon hij ook niet voldoen. Daarom heb ik toen gezegd: ‘we beginnen met één rijder en met een mooi klein clubje’.” Waninge besluit in te krimpen en schrapt zo de team hospitality unit. “Het kostte heel veel en ik ergerde me daar rot aan. Het was gewoon een clubhuis waar jan en alleman kwam binnenvallen. Op zondagavond moest die hospi dan nog afgebroken moest worden terwijl iedereen al gevlogen was. Daar wilde ik niet aan beginnen. Daarom huren we dat gewoon in.” Misschien werd het wat zakelijker, denkt ook Waninge. “Ik denk dat de jongens wel zo ervaren hebben, zonder dat het storend was voor hen. Je moet met elkaar open kunnen praten over dingen. Vorig jaar kwam de coureur soms binnen met banden die nauwelijks warm waren en dan wilde hij een nieuw setje. Je brandt er op die manier een partij banden door – dat kon niet en daar was Hans ook heel nuchter in. Tegenwoordig krijg je een aantal banden vrij en wil je er meer, dan moet je betalen.” Het is echter niet zo dat de geldkraan slechts druppelt. “Het was het laatste jaar voor de 125 cc-tweetakten en Aprilia was bezig met een uitverkoop”, geeft Waninge een voorbeeld. “Voor lagere prijzen kochten we wat kit-cilinders en die dingen kon je eerder alleen maar leasen. Toen konden we technisch ook iets meer riskeren. Dat hadden we ook zo afgesproken.” In het eerste jaar ziet RW Racing GP haar coureur Luis Salom als achtste finishen. “Het draaide als een trein. Al tijden had een Nederlands team niet zo gepresteerd.” Vooral de tweede plek in Assen deed Waninge veel. “Dat had ik niet durven dromen. Daar deden we het ook voor.” Het seizoen 2012, het eerste jaar van de nieuwe Moto3-klasse voor 250 cc-viertakten, geniet RW Racing GP nog meer succes. Waninge en zijn team gaan in zee met de Duitse framespecialisten van Kalex die met blokkenleverancier KTM een nieuw pakket aanbieden. Waninge krijgt zelfs een tweede startplaats. Weer komt Jasper Iwema in beeld. “Dat is toen niet wat geworden”, zegt Waninge kort. “Dorna heeft ons toen wel gezegd dat ze al genoeg Spanjaarden en Italianen hadden en zo kwamen we op Brad Binder.” Met de 16-jarige Zuid-Afrikaan haalt het team een betalende rijder binnen – een noodzaak in de huidige racerij, zegt Waninge. “Afgezien van Salom en misschien Viñales zal volgend jaar iedereen in de Moto3 geld mee moeten brengen. Als Nederlands team we niet zonder betalende rijders, omdat we geen grote hoofdsponsors hebben. En we wisten dat Luis aan het eind van het jaar voor de muntjes zou kiezen. Dat begrijp ik ook, en als team mochten we er trots op zijn dat we hem naar dat niveau hadden gebracht. Ik heb ook geen pogingen gedaan om hem iets te bieden, want dan zouden we onszelf in de nesten werken.” Nadat de kinderziektes met de Kalex/KTM – Kalex kwam met een korter frame en een kortere swingarm, KTM presenteerde updates voor het blok – zijn opgelost, blijkt de Duits-Oostenrijkse machine met Salom goed voor acht podiums waaronder zelfs overwinningen. Waninge mist de eerste Grand Prix-zege van zijn eigen team in Indianapolis vanwege gezondheidsproblemen, maar in Aragon flankeert een trotse Waninge winnaar Salom op het podium. Onbedoeld. “Ik kwam daar aanlopen bij het podium en (teammanager) Johan Stigefelt stond al te zwaaien, terwijl mensen van Dorna me door stuurden naar boven. Dat is toch een bekroning op je werk. En als het nog weer eens gebeurt, dan is Hans aan de beurt. Die verdient het ook.” Het team sluit het seizoen af met een prachtige tweede plaats voor Salom in de eindstand en is plotseling een van de meest gewilde teams voor rijders, merkt Waninge. “Er hadden zich twaalf man gemeld bij ons, waaronder ook Efren Vasquez. Als je presteert willen ze wel bij je komen.” Waninge sluit echter eerst een deal met de voormalige Red Bull Rookie Cup Jakub Kornfeil, in 2012 vijftiende in het Moto3-kampioenschap. De 19-jarige Tsjech neemt sponsor Redox mee. En eindelijk komt het dan ook tot een samenwerking met Jasper Iwema. “In juni zijn we in Assen bij Dorna geroepen en zij gaven aan dat het voor de Nederlandse sport beter zou zijn als de Nederlandse rijder ook voor een Nederlands team zou rijden. Het was geen eis van Dorna, maar ik denk ook inderdaad wel dat het beter is. Ook de naam Scott Deroue hebben zij toen laten vallen. Ik heb Scott al zijn wedstrijden in de Red Bull Rookies Cup gezien en hij heeft enorm veel progressie gemaakt. Maar hij had nog geen ervaring op een viertakt. Toen hij in Misano hoorde dat hij nog een jaar in de Rookies Cup kon rijden, heb ik hem gefeliciteerd. Scott was dus op zijn plek terecht gekomen. Bryan Schouten kwam ook ter sprake, maar toen kwam het contact van de kant van Jasper en zijn mensen: ‘kan ik bij jullie komen rijden en wat moet het dan kosten’. Want daar draait het allemaal toch.” Iwema zal voor zijn vijfde GP-seizoen zijn eigen sponsors mee moeten brengen. “Wie dat gaan worden, is nu nog niet bekend”, zegt Waninge. “Maar de mensen achter Jasper kunnen nu iets verkopen en dat moeten ze uitbuiten. Komt er meer geld dan nodig is: graag. We willen namelijk voor drie jaar een platform voor de jeugd opzetten, met eventueel starts in het Spaans Open. Dan zou je eventueel aan Scott kunnen denken, ja. Stel dat Jasper door de mand valt, dan moet er een ander klaar staan. Wij hebben in Jaspers contract laten beschrijven dat hij tussen de tiende en vijftiende plaats moet finishen in het WK. Hij weet heel goed dat zich zijn laatste kans is.” In het verleden toonde Waninge zich kritisch over zijn 23-jarige provincie-genoot en ook nu nog is de teambaas duidelijk. “Jasper heeft een contract met spelregels. Hij moet een mediatraining gaan volgen, omdat ik vind dat hij heel slecht communiceerde in de pers. Ik heb hem ook gezegd dat hij een voedingsdeskundige in de arm moet nemen. Het is toch waanzinnig dat hij zes kilo aan die motor moet hangen om aan het minimum gewicht te komen? Hij zag er gewoon niet fris uit. Hij moet sterker worden en dat staat ook in zijn contract.” Iedereen heeft een contract bij het team, zegt Waninge. “Maar voor Jasper staan er wat meer dingen in. Omdat we zien dat er iets moet gebeuren. En dat geeft hij zelf ook aan.” Er staat Iwema derhalve een strakker regime te wachten bij RW Racing GP en Waninge heeft duidelijke eisen op tafel gelegd. “Hij moet zich positief uiten en er wordt geen vuile was buiten gehangen. Op die dingen moet je sturen”, zegt hij strak kijkend. Zoals de jonge Jack Miller zich in Valencia vrolijk met zijn uitbundige bos felrood geverfd haar presenteerde, zal Waninge binnen zijn team niet accepteren. Fel: “Ik had hem bij zijn oren gepakt en ik had hem naar een kapper gebracht. Ik neem een rijder ook aan op zijn gezicht, hoe hij er uit ziet. Jasper weet dat. Ze moeten weten hoe ze zich moeten presenteren. Jarno had een keer een ringetje in en ik heb hem toen meteen gezegd ‘volgende week is dat ringetje er uit, anders is het over’. Een week later was het ringetje weg.” Bij Waninge lijkt geen plaats voor al te kleurrijke figuren. “Je hebt verplichtingen naar je sponsors en voor hen moet je het netjes doen. Op een gegeven moment zegt zo iemand ook ‘ik stop er mee’. Nee, dat heb ik nog niet meegemaakt, maar ik wil dat ook voor zijn. Ik ben niet gediend van die fratsen.” Orde en netheid dus? “Ja. Jasper was het er zelf ook mee eens, hoor.” Waar Waninge in 2013 van Iwema plekken tussen de top 10 en top 15 verwacht, ligt de lat voor Kornfeil wat hoger. “Ik verwacht dat Kornfeil bij de eerste tien kan rijden. Hij is een heel andere coureur dan Luis. Spaan liet Luis uitrazen en dan gingen ze aan het werk. Ik heb het idee dat Kornfeil sneller wat aanneemt”, zegt Waninge – die ook al voorzichtig vooruit kijkt naar 2014. “Als Jasper presteert en Scott boekt progressie, dan zal ik de laatste zijn die zegt dat er geen team moet zijn met twee Nederlanders.” Hoewel hij niet het idee heeft gekregen dat de Moto3 niet als volwaardige klasse wordt gezien, maakt Waninge zich wel enigszins zorgen over de toekomst van de Grand Prix-racerij vanwege de alsmaar stijgende kosten. “Ik maak een begroting en als ik die niet meer sluitend kan krijgen, moet ik stoppen”, zegt hij. “Men zei dat de Moto3 goedkoper zou worden, maar omdat iedereen met nieuwe spullen moest beginnen, wisten we al dat dat dit jaar zeker niet zo zou zijn. Volgend jaar kun je dat pas zeggen. Misschien gaan we nu zelf wel het onderhoud doen, omdat we zelf de blokken kopen. Verder zal Dorna er voor moeten zorgen dat het betaalbaar blijft en dat we voor overzeese Grands Prix een goede vergoeding krijgen. Je krijgt nu een aantal kilo’s die je niet hoeft te betalen, daarboven is het voor jouw eigen rekening. Daarnaast heb je de extra vlieg- en hotelkosten. We krijgen daar een vergoeding voor, maar daar komen we niet mee rond. In Europa slapen de monteurs in de trailer. Nu komt Texas er bij en er wordt gesproken over India en nog meer. Als dat gaat gebeuren, moet er een andere vergoeding komen.” Op de vraag hoe lang hij zelf nog door denkt te gaan, klinkt Waninges antwoord afgemeten. “Dat is niet aan de orde.” Hij heeft wel genoeg te doen, dat wel. De bridgecursus wacht wekelijks en de tuin mag een beurtje hebben. Maar bovenal is er dat Grand Prix-team dat voorbereid worden op een nieuw seizoen. Dus die motorrijles die hem bij zijn afscheid van de zaak werd aangeboden, blijft voorlopig liggen. “Toen ik 18 werd, zat er al een jongen in Hoogeveen in een rolstoel en er verongelukten een paar jongens. Van mijn vader zou ik een auto krijgen als ik mijn motorrijbewijs niet zou halen. Die oefenles… Ik weet niet of ik er nog wel aan moet beginnen. Ik denk het maar niet.” Waninge_opener – geen bijschrift Pagina_2 Roelof Waninge houdt zijn toprijder Luis Salom uit de zon in Sepang. De Spanjaard werd dit jaar tweede in het Moto3-kampioenschap. Podium_aragon Een trotse Waninge flankeert Luis Salom op het podium in Aragon. Salom won voor Sandro Cortese en Jonas Folger. Assen_2011 Aan de vooravond van het eerste podium voor RW Racing GP overleggen de teameigenaar, chef-monteur Hans Spaan en Luis Salom tijdens de TT van 2011. Silverstone Waninge neemt Salom in de houdgreep na zijn tweede plaats in Silverstone. Indianapolis Dankzij een fabuleuze actie in de laatste ronde, waarin hij Cortese en Viñales passeerde, pakt Salom in Indianapolis de eerste GP-overwinning voor het team.