Interview MotoGP-wedstrijdleider Mike Webb

Inhaalacties in de MotoGP verharden. Rekening houden met de veiligheid van andere coureurs lijkt haast ondergeschikt aan het beoogde plekje in de ranglijst, vaak met een hoop verhitte discussies als gevolg. Wat raceleider Mike Webb hiervan vindt? Wij vroegen het hem.

Straffen zijn niet nieuw in de MotoGP. Waarom is er juist nu voor gekozen de strafmaat aan te scherpen?
“Vroeger werkte ik voor Wayne Rainey die altijd kon lachen over de straffen die werden opgelegd. ‘Dat is racen’, vertelde hij altijd. ‘Laat de coureurs het onderling maar uitvechten.’ Dat is tegenwoordig wel anders. ‘Jullie moeten ingrijpen’, is nu het meest gehoorde. Wat als geaccepteerd wordt gezien, verandert ieder jaar. Feit blijft dat de samenleving over het geheel gezien een stuk bewuster bezig is het veiligheid en dat heeft ook zijn weerslag op de GP-organisatie en GP-coureurs. Ik sta bekend als een raceleider die niet snel ingrijpt, die erop toeziet dat coureurs bovenal de ruimte krijgen om echt te racen. Mits er geen echt gevaarlijke, of idiote acties uitgehaald worden. Desondanks werd de roep om meer te doen, meer in te grijpen en zwaardere straffen op te leggen, steeds heviger. Niet alleen vanuit het publiek, maar ook de coureurs zelf. Dus kwam het moment voor het ‘Permanent Bureau’, bestaande uit FIM President Vito Ippolito en de Dorna CEO Carmelo Ezpeleta, om de hoofden bij elkaar te steken. Het resultaat was dat de regels om straffen toe te kennen veranderd werden. En omdat wij volgens deze richtlijnen handelen, zijn de straffen verzwaard.”

Aleix Espargaró vatte het simpel samen: ‘Als iemand met een vergelijkbare snelheid je aantikt bij het inhalen, dan is dat acceptabel. Maar als iemand hetzelfde doet met een snelheidsverschil van 20 km/uur, dan zit je fout.’ Klopt dat?
“Ik snap wat Aleix bedoelt en denk er hetzelfde over. Wij moeten ieder incident echter individueel bekijken en dan pas een oordeel vellen. Was het bijvoorbeeld een bewuste actie, of ging het onbedoeld mis? En hoe gevaarlijk was het voor de betrokkenen en andere coureurs op het circuit? Dat varieert per incident.”

Hoe worden de straffen überhaupt opgelegd?
“Het MotoGP-Stewards Panel is verantwoordelijk voor de disciplinering. Dit panel bestaat in totaal uit drie man, waar ik er ook één van ben. Deze taak staat overigens helemaal los van mijn baan als wedstrijdleider. Normaliter houden de twee door de FIM aangewezen stewards alle videobeelden in de gaten. Vindt er een incident plaats waarvan ze zeggen: ‘Dit is iets dat we nader moeten bekijken’, dan leg ik mijn functie als raceleider kort neer en sluit me bij hen aan. Met zijn drieën moeten we vervolgens een oordeel vellen over dat wat er gebeurt is.”

Heb jij daarbij het laatste woord?
“Het oordeel moet unaniem zijn. Ieder incident wordt dus net zo lang besproken tot we het alle drie eens zijn met de beslissing. Daarvoor winnen we ook advies in bij mensen als Franco Uncini, Safety Officer van de FIM, loris Capirossi, Dorna’s veiligheidsadviseur en andere officials die het incident gezien hebben. Maar uiteindelijk zijn het altijd de stewards die beslissen.”

Moeten we nu bang zijn dat kleine incidenten nu ook hoog opgespeeld gaan worden?
“We willen de coureurs laten racen. Inhalen blijft gewoon toegestaan net als een onderlinge strijd. Ik wil niet op een punt belanden dat de MotoGP tot een soort optocht verwordt waarbij iedereen bang is om in te halen. Het is ook niet zo dat criteria voor de straffen veranderd zijn. Iemand die bewezen over de schreef is gegaan kan nu alleen zwaarder gestraft worden.”

In de MotoGP rijden motoren met meer dan 280pk die topsnelheden van boven de 350 km/uur halen. Is alleen dat ook al een reden om de straffen te verzwaren, zodat coureurs gedwongen worden voorzichtiger te zijn?
“Nee zeker niet. Ook in een klasse als Moto3 kun je slecht gedrag en zware crashes tegenkomen, terwijl deze motoren een stuk minder vermogen hebben en veel langzamer rijden. Dat de MotoGP-motoren steeds sneller en krachtiger worden is een discussie die hier helemaal los van staat. Al voeren we hem wel constant. Want hoe zorgen we ervoor dat de machines niet zo sterk worden, dat we banen te kort komen waar we ze veilig op kunnen laten rijden? Wat oudere circuits hebben nu al te weinig ruimte voor een grindbak van fatsoenlijke proporties.”
“Het idee achter het verzwaren van de straffen komt voort uit de concurrentie binnen de klassen. In de jaren 70 werden races gewonnen met een tijdsinterval van twee of zelfs drie minuten. Meer dan één coureur op een baanvak kwam bijna niet voor. Dat is tegenwoordig wel anders. Nu wordt er haast op iedere millimeter gestreden en rijden coureurs heel dicht bij elkaar om een plaatste op te kunnen schuiven. Dat vergroot de kans op incidenten.”

Het is dus een zegen dat de motorfietsen en uitrusting van de bestuurders veel veiliger zijn geworden…
“Klopt. Zowel de spullen als de circuits zijn veiliger dan ooit tevoren. Maar zoals ik eerder al aangaf, is er een limit aan hoe veilig we de racebaan kunnen maken.”

Wat wordt er gedaan om de steeds sneller wordende machines te beteugelen?
“Een van de reacties uit het verleden was de beslissing van de teams om motoren met 800 cc te bouwen. We wisten echter meteen wat dit zou betekenen. Een lagere topsnelheid, maar veel snellere rondetijden. Het is dan ook de bochtensnelheid die ons het meeste zorgen baart. In mijn functie als technisch directeur heb ik destijds geprobeerd zaken als toerenbegrenzers verplicht te stellen. Daarbij stuitte ik op veel weerstand van de teams. Nu is de situatie zo dat teams zelf oplossingen moeten bedenken die voor hen werkzaam zijn en die ook passen bij ons doel om de rondetijden door de combinatie van top- en bochtensnelheid te drukken zonder de show saai te maken.”

Bij de race in Texas werd er gebruikgemaakt van 138 camera’s. En is haast geen beweging meer die niet op beeld wordt vastgelegd, zowel op de baan als in de pit. Was het racen 20 tot 30 jaar geleden onschuldiger?
“Onschuldiger is het goede woord. Maar ook oneerlijker. Buiten het zicht van de camera’s gebeurden dingen die niemand door had. Mensen konden zich bijna alles veroorloven. Tegenwoordig kom je met dat soort stiekeme praktijken haast niet meer weg omdat we bijna alles zien. Over het algemeen gezien verlopende de races daardoor veel eerlijker.”

Als Valentino Rossi nu eenzelfde stunt uithaalt bij Marc Marquez, als hij in 2005 deed bij Sete Gibernau in Jerez, zou daar dan anders tegenaan gekeken worden?
“Ongetwijfeld. Toen werd direct geoordeeld dat het een race-incident was. De deur stond open, Rossi ging er door en dat was het. Nu ligt de grens om in te grijpen echt anders. Als het zoiets nu gebeurt, zouden we ieder detail analyseren. Of we dan tot dezelfde beslissing gekomen waren als in 2005, is een andere vraag.”

Had jij de actie bestraft?
Dat is een heel moeilijke vraag. Maar ja, ik had het bestraft. Hoe? Misschien een plekwissel. Of een punt aftrek.

En de actie in 2008 op Laguna Seca toen Rossi in de kurkentrekker een stuk van de bocht afsneed om zo Casey Stoner via het zand voorbij te rijden?
Dat is een compleet andere situatie. Het ging hierbij niet om een gat in de laatste bocht, maar of Rossi een legale inhaalmanoeuvre maakte door de baan te verlaten. In die tijd hadden zo goed als geen idee wat te doen met het thema baangrenzen. Nu hebben we daar heel duidelijke regels voor die stellen dat je nooit op zo’n manier de curbstones mag verlaten. Als we nu in Laguna Seca waren, hadden we bijna zeker een stuk geverfd asfalt dat duidelijk de grens aangaf wat tot de baan gerekend wordt en wat er buiten valt. De beslissing over een soortgelijke actie zou dan ook afhangen van de positie van de banden.

Na de grote prijs van Argentinië vonden veel mensen dat Marc Marquez als straf twee races niet mee mocht rijden. Is zoiets überhaupt denkbaar voor een topcoureur die goed is voor enorme kijkcijfers en iedere race duizenden fans naar het circuit trekt?
Dat argument is vanuit ons oogpunt gezien echt lachwekkend. Als een coureur iets doet dat een schorsing rechtvaardigt, dan zal hij die straf ook opgelegd krijgen. Commerciële belangen spelen daarbij geen rol. Dat is ook de mening van Dorna-baas Carmelo Ezpeleta: ‘Vergeet wie de rijder is, vergeet de show, we zijn hier om een motorrace neer te zetten – veilig en binnen de regels.’

Hoe kijk je persoonlijk tegen de verzwaring van de straffen?
Ik kan niet ontkennen dat ik uit een andere tijd kom. Een tijd waarin je problemen met een andere coureur direct oploste. Niemand wendde zich destijds tot de raceleiding. Dat is in de loop van de jaren veranderd en dat geldt ook voor mij. Ik bestraf nu acties die me vijf tot tien jaar geleden niet eens opgevallen waren.