Interview Jeffrey Buis
Vorig jaar maakte Jeffrey Buis zijn debuut in het WK Supersport 600. Het werd voor de 21-jarige coureur uit het Drentse Steenwijkerwold een enorme deceptie. Na twee jaar met veel succes in de WK Supersport 300 te hebben gereden, dacht Buis klaar te zijn voor de volgende stap. Het werd niet wat hij vooraf had gehoopt. Daarom keert hij dit seizoen terug naar het hem bekende MTM Kawasaki-team in het WK Supersport 300. Met veel vertrouwen kijkt hij uit naar de eerste wedstrijd die op 22 april op het TT Circuit Assen wordt verreden.
Toch ziet Jeffrey Buis zijn terugkeer naar de lichtere klasse niet als een stap terug, integendeel zelfs. Hij is ervan overtuigd dat hij met het MTM Kawasaki-team weer het zelfvertrouwen terug vind. En dat is ook hard nodig. Na twee seizoenen in het WK Supersport 300 te hebben gereden, met als hoogtepunt de wereldtitel in 2020, krijgt Buis de kans om de overstap te maken naar het WK Supersport.
Bij het Italiaanse Motozoo Racing by Puccetti krijgt hij de beschikking over een Kawasaki ZX-6R. De verwachtingen zijn hoog gespannen, maar de jonge coureur kan de verwachtingen totaal niet waar maken. Buis slaagt er niet in vrienden te worden met de Kawasaki en eindigt elke race achteraan het deelnemersveld. Waar dat aan lag is volgens Buis heel duidelijk: “De overstap naar het WK Supersport is enorm groot en alles moet echt perfect geregeld zijn. Het belangrijkste is wel dat je in een goed georganiseerd team terechtkomt en dat de begeleiding goed is. Ik kreeg van Motozoo Racing by Puccetti na de laatste WK Supersport 300-race in 2021 de kans om in Argentinië mijn debuut te maken en daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor. Tijdens die race in Argentinië haalde ik meteen de eerste WK-punten en dat gaf mij veel vertrouwen voor 2022. Maar de Supersport-klasse is enorm gegroeid met veel ex-Moto2-coureurs op de deelnemerslijst. Kijk, hard rijden met een supersport is niet zo heel moeilijk, maar constant hard gaan is maar voor weinigen weggelegd. Dat lukte me niet, en als je dan geen resultaten boekt, gaat de motivatie bij zowel het team als bij mij achteruit.
Dat het team geen absoluut topteam was, wist ik van tevoren. Ook al ben je Supersport 300-wereldkampioen, er staat dan geen enkel team met een contract voor je klaar. Je moet gewoon heel veel geld mee brengen om in een topteam te kunnen rijden. Bij dit team was het budget te beperkt om de motorfiets goed te ontwikkelen, maar daarnaast kon ik ook niet goed met de 600 overweg. Wat we ook deden, het wilde gewoon niet lukken. Het team heeft genoeg geprobeerd, maar het werkte gewoon niet.”
Buis benadrukt dat het niveau van het WK Supersport niet onderschat moet worden. “We rijden met motoren bijna net zo hard als in de Moto2-klasse, maar dat weten maar weinig mensen”, legt hij uit, “maar ik mistte de ervaring en was daarom gewoon net iets te langzaam om met de top mee te kunnen. Dan moet je bij je zelf te rade gaan over je toekomst. In goed overleg met Kawasaki Benelux en Europe heb ik dus besloten om weer voor MTM Kawasaki te gaan rijden. Het doel voor dit seizoen is weer om ouderwets te knallen en voor de tweede wereldtitel te gaan. Ik zal er alles aan gaan doen om op 22 april op het TT Circuit Assen te laten zien dat ik weer voor de overwinning kan vechten!”
De carrière van Jeffrey Buis mag best opmerkelijk worden genoemd. Na drie keer te hebben deelgenomen aan de voorselectie van de Red Bull Rookies Cup wist hij zich telkens net niet te kwalificeren voor de finale. “Toen was het voor mij wel duidelijk dat dit niets voor mij was. Je moet in de Red Bull Cup kampioen worden of minimaal bij de eerste drie eindigen wil je in de Moto3-klasse kunnen komen. En dan is het nog maar zeer de vraag of je het wel gaat redden in de GP’s. Dat is maar voor weinig coureurs weggelegd. Daarom besloot ik mijn geluk te beproeven in het WK Supersport 300, nadat ik nog European Moto3 had gereden. Daar zag ik meer kansen om een mooie carrière op te bouwen.”
Elke jonge coureur droomt toch over de MotoGP. Dat lijkt voor jou niet weggelegd, vind je dat erg?
“Dat weet je nooit, dat kan je vooraf niet zeggen. Kijk maar naar Manuel González, die in 2019 Supersport 300-kampioen werd. Een jaar later reed hij in het WK Supersport en momenteel doet hij het heel goed in de Moto2. Ook zijn jaar in het WK Supersport was niet echt een succes. Zo zie je maar weer dat het soms raar kan lopen en dat je een beetje geluk moet hebben in het leven. Ik kijk niet zover vooruit, het moet je gegund zijn anders kom je er niet.”
In 2020 kreeg je Scott Deroue als teamgenoot, dat was toen de gedroomde wereldkampioen.
“Dat klopt, maar uiteindelijk werd het mijn beste seizoen tot dusver. Samen met Scott heb ik tot de laatste wedstrijd gestreden voor de wereldtitel. Je grootste concurrent is en blijft je teamgenoot en die wil je altijd verslaan. Ondanks de onderlinge concurrentie waren we heel goed bevriend met elkaar. Ik pakte de titel en dat deed uiteraard pijn bij Scott, maar hij feliciteerde mij meteen na afloop en we zijn nog steeds goede vrienden. Met vier overwinningen en acht podiumplaatsen werd ik dat jaar wereldkampioen Supersport 300. Ik was toen pas 18 jaar en had mijn eerste wereldtitel binnen. Een ongelooflijk mooi moment en een droom die werkelijkheid werd.”
Er komen momenteel veel Moto2-coureurs naar het WK Supersport. Zie je dat als een belemmering voor de doorstroming van jong talent of als een boost. voor het kampioenschap?
“Voor de coureurs die het niet kunnen maken in de Moto2-klasse is het WK Supersport een mooie optie. Toch zijn er maar weinig Moto2-rijders die meteen aan de kop mee kunnen rijden in het WK Supersport. Ik zal zeker niet zeggen dat het geen goede rijders zijn, ze kunnen allemaal hard rijden, maar alleen Dominique Aegerter heeft de wereldtitel weten te behalen. Dat komt deels ook door het Ten Kate-team, dat zeer professioneel is en de Dominique is natuurlijk gewoon een supergoede coureur. De Superport 300-klasse is opgezet voor jonge coureurs die, indien ze succesvol zijn, vervolgens de overstap moeten en kunnen maken naar de Supersport-klasse. Maar door die Moto2-rijders wordt dat wel lastiger en dat is zeker geen goede zaak. Daarnaast moet je zorgen dat je bij een topteam komt te rijden anders red je het al helemaal niet. De overstap is al groot en zonder goede begeleiding komen er maar weinig coureurs uit de 300-klasse naar voren. Dat zie ik persoonlijk wel als een groot nadeel. Daarnaast moet je een hoop geld mee brengen en dat is voor iedereen een groot probleem aan het worden. Zelfs Italiaanse en Spaanse coureurs hebben het momenteel moeilijk om hun budget rond te krijgen.”
Hoe zie je de toekomst van deze klasse?
“Ik weet daar geen goed antwoord op, moet ik zeggen. Als ze het niet redden, zullen ze toch weer naar de nationale kampioenschappen in hun eigen land terug moeten om het opnieuw te proberen. Maar ik denk dat de meesten het dan voor gezien houden en dat is zeker geen goede zaak.”
MTM Kawasaki heeft ook een WK Supersport-team, iets voor de toekomst?
“Ik ga mij dit jaar weer helemaal focussen op de Supersport 300-klasse. Ik hoop dat het weer goed gaat en dan wil ik wel met teambaas Ludo van der Veken gaan overleggen wat de eventuele mogelijkheden zijn voor een start in het WK Supersport. Dat is en blijft uiteindelijk mijn doel.”
Je krijgt een nieuwe jonge teamgenoot, Loris Veneman, ga je hem ook begeleiden?
“Hij moet het zelf doen, ik ga hem zeker niet helpen. Dat heb ik in het verleden ook moeten doen en ik wil dit seizoen kampioen worden. Het is wel het WK en dat deed Scott destijds ook niet bij mij. Maar dat weet Loris zelf ook wel. Zijn vader Barry begeleidt hem goed, dus daar maak ik mij zorgen over”.
