Interview Andrea Iannone
Als iemand zijn bijnaam eer aandoet, is het Andrea Iannone. The Maniac noemt hij zichzelf, of Crazy Joe. Dit seizoen moest hij al twee keer op het matje komen bij de jury, omdat hij een andere MotoGP-coureur onderuit had gekegeld. Iannone zelf haalt zijn schouders op. “Ik kon er niets aan doen.”
Het is overduidelijk dat Andrea Iannone geen zin heeft in een interview. Een kwartier te laat komt hij aangesjokt bij de bus van zijn racepakkensponsor Dainese. Hij laat zich verveeld onderuit zakken in een stoel, trekt een zak chips open en begint te appen op zijn telefoon. Zijn persoonlijk manager had vooraf al gewaarschuwd en ook de ‘press officer’ van Ducati had zich bij voorbaat al geëxcuseerd: “Iannone is niet makkelijk te interviewen.”
Het blijkt geen woord te veel gezegd. De eerste vragen – ‘Hoe gaat het met je?’ en ‘Hoe vind je dat het seizoen tot nu toe verloopt?’ – worden beantwoord met ‘Best’ en ‘Mwah’.
? Die helm die hier voor je op tafel ligt, met een afbeelding van een molecuul erop: wat is dat voor molecuul?
! “Adrenaline.”
? Waarom juist dat?
! “Vond ik leuk.”
?Hoe kom je op het idee om juist een adrenalinemolecuul op je helm te zetten?
! “Ik kan niet zonder adrenaline.”
Het schiet niet echt op zo. De houding blijft verveeld, ongeïnteresseerd. Over een andere boeg dan maar: de confrontatie. Het breekijzer is een plaatje dat na de race in Barcelona, waarin Iannone regerend wereldkampioen Jorge Lorenzo onderuit reed, op internet circuleerde. Op het plaatje staat Iannone met een soort bingokaart in zijn handen. De nummers 4 (Andrea Dovizioso), 99 (Jorge Lorenzo) en 26 (zijn eigen nummer) zijn al afgestreept.
Het is slechts één van de vele plaatjes die sinds Barcelona circuleren met Iannone als onderwerp van hoon en spot en een van de minst erge. Op een ander plaatje is hij afgebeeld als bulldozer die andere coureurs onderuit schoffelt. Of zijn hoofd is gemonteerd in een bowlingbal die met een rotvaart op kegels met de hoofden van andere coureurs afstormt.
? Ken je dit soort plaatjes?
! Iannone is ineens bij de les als hij de bingokaart onder de neus krijgt geschoven. Hij schiet overeind. De zonnebril met blauwe spiegelglazen gaat af. “Denk je dat ik die zelf heb gemaakt? Dat ik zelf zulke bullshit op internet zet?”
? Nee, natuurlijk niet. Dat is ook de vraag niet. Ken je ze? Zie je dit soort plaatjes voorbijkomen? En wat vind je ervan?
! “Pffff. Ja, ik ken ze wel. Maar wat moet ik ermee? Vinden mensen dit grappig?”
In het Italiaans richt hij zich tot de mediamanager van Ducati. “Ik vind dit niet leuk. Ik ga weg.” De press officer kalmeert Iannone en zegt dat hij beter gewoon antwoord geeft. “We zien alles. Kennen alle plaatjes, alle flauwe grappen. Toch, Andrea?”
? Vind je het vervelend, dat mensen zulke plaatjes maken? Of kun je er wel om lachen?
! “Als mensen niks beters te doen hebben dan zulke plaatjes maken, moeten ze dat zelf weten. Leuk is het niet, maar ja, ik kan er wel om lachen. Eigenlijk interesseert het me niet zo veel.”
? Vertel dan jouw kant van het verhaal eens. Wat gebeurde er nou met Lorenzo?
! “Dat is moeilijk uit te leggen. Ik kwam daar aan, op dezelfde snelheid als in andere ronden, en ineens reed Jorge daar. Ik had niet verwacht dat hij zo veel langzamer zou zijn. Ik ben vol in de remmen gegaan, maar kon hem niet meer ontwijken en knalde er achter op.”
? Lorenzo was boos op jou omdat je niet vroeg hoe het met hem ging of sorry zei.
! “Ik vond op dat moment ook helemaal niet dat ik fout was geweest, maar hij. Hij reed daar met de snelheid van een slak op de racelijn. Blijkbaar had hij een probleem met zijn banden. Dat is ook wat hij later uitlegde. Dus ik vroeg wat hij daar deed, of hij een probleem had. Uiteindelijk was ik fout natuurlijk. Ik was de achteropkomende rijder, ik had Jorge moeten ontwijken. Hij heeft geen ogen in zijn rug, hij wist niet dat ik eraan kwam. We hebben het uitgepraat en er was van beide kanten begrip.”
? Voor straf moest je in Assen van achteraan op de grid starten.
! “Ik zie dat niet als een straf voor mij persoonlijk. Ik zie het meer als een signaal voor anderen en voor de toekomst. We moeten allemaal beter opletten en hebben een verantwoordelijkheid voor de veiligheid.”
? Het was al de tweede keer dit seizoen dat je je moest verantwoorden bij de jury, nadat je in Argentinië al je eigen teamgenoot Andrea Dovizioso onderuit had gereden, terwijl jullie allebei op podiumkoers lagen.
! “Moeten we het daar over hebben?”
? Ja. Want het is opvallend dat anderen zelden zoiets hebben en jij al voor de tweede keer binnen zes races een straf krijgt wegens roekeloos en gevaarlijk gedrag op de baan. Is dat terecht, volgens jou?
! Iannone haalt zijn schouders op en blaast. “Het was niet expres. Ik kon er niets aan doen. Dat heb ik ook met de data erbij uitgelegd aan de wedstrijdleiding en de jury. Maar blijkbaar heb ik de schijn tegen me.”
Het is niet zo verwonderlijk dat Andrea Iannone de schijn tegen zich heeft. Toen hij in Argentinië zijn teamgenoot Dovizioso onderuit reed, bij een veel te wilde en overmoedige inhaalmanoeuvre een paar bochten voor de finish, was dat niet het eerste incident van een dergelijke aard. Al in 2009, toen hij nog in de 125cc-klasse reed, maakte Iannone naam als heethoofd. Na een clash met Pol Espagaró in Misano, die zich door Iannone liet provoceren, gaf hij de Spanjaard een kopstoot in de grindbak. Het kostte hem een paar sponsors en een mogelijke wereldtitel.
In de Moto2 ging het ook met ups-and-downs. Een ride-through-penalty in Barcelona, wegens inhalen onder de gele vlag, kostte minimaal een podiumplaats. Vrijwel iedere goede race werd gevolgd door een minder resultaat, vaak door eigen onbezonnenheid. En sinds zijn overstap naar de MotoGP in 2013 is het niet veel anders.
Bij de GP van Australië vorig jaar oogstte Iannone lof en bewondering na een race waarin hij bij vlagen briljant was. Eerst al doordat hij wonderbaarlijk overeind bleef na een botsing met een zeemeeuw, maar vooral door de manoeuvre waarmee hij in één beweging Valentino Rossi en Marc Marquez inhaalde. Die adembenemende actie ging de hele wereld over. Zou de Italiaan dan eindelijk toch zijn ontegenzeggelijke talent met beleid en verstand kunnen inzetten? “Andrea heeft soms iets te veel temperament en passie,” zegt zijn manager Carlo Pernat. “Hij heeft nu eenmaal een agressieve rijstijl. Dat kan prachtige acties tot gevolg hebben, zoals in Australië vorig jaar, maar soms pakt het ook verkeerd uit, als de adrenaline iets te hard door zijn bloed giert. De ‘best boy’ en de ‘bad boy’ zijn één persoon en de grens tussen die twee kanten van hem is een heel dun lijntje.”
“Australië was één van mijn beste races,” zegt Iannone. “Het was ook een bizarre race, met zo veel inhaalacties. De Ducati werkte perfect daar en het podium was de juiste beloning. Gezien het voorseizoen dacht ik ook echt dat we er dit jaar zouden staan en in alle races konden meedoen zoals in die wedstrijd op Phillip Island. Het gat naar Honda en Yamaha is kleiner geworden, we hebben de potentie, maar de resultaten vallen tegen. We zijn nog niet erg gelukkig geweest dit jaar.”
? Kun je dat verklaren? Wat zit er tegen?
! “Weet ik niet. De Michelin banden, de nieuwe elektronica, het weer. Dat zijn allemaal factoren die een rol spelen. De ene keer gaat het super, de dag erna crash ik zonder dat ik begrijp waarom. Dat maakt het niet gemakkelijker.”
? En nu? Je vertrekt na dit seizoen naar Suzuki. Wat betekent dat voor de rest van dit jaar?
! “Dat ik geen nieuwe onderdelen meer krijg om te testen. Het is zaak om het jaar zo goed mogelijk af te maken, zo veel mogelijk races uit te rijden en de weekenden te gebruiken om zo veel mogelijk informatie te vergaren.”
? Toen bekend werd dat je naar Suzuki zou gaan, vertelde je dat je te weinig waardering terug zag in het contract dat Ducati je aanbood.
! “Ik wilde graag bij Ducati blijven, maar het is anders gelopen. We konden niet tot een goed compromis komen. Ik wilde wat dingen anders zien in het contract, maar Ducati wilde daar niet in mee gaan.”
? Wat voor rol heeft de clash met Dovizioso gespeeld? Heb je jezelf daarmee buitenspel gezet?|
! Iannone haalt zijn schouders op en gaat weer in de ongeïnteresseerde modus achter zijn blauwe zonnebril. “Zijn we al klaar met dit interview?”
? Bijna. Hoe lastig is het om dit seizoen bij Ducati af te maken als je weet dat je volgend jaar bij Suzuki rijdt?
! “Dat is niet lastig. Ik heb een prima verhouding met iedereen bij Ducati. Het was mijn eigen besluit om naar Suzuki te gaan. Ik heb veel vertrouwen in dat project en Suzuki heeft vertrouwen in mij. Ik ben blij met Alex Rins als teamgenoot. Zo’n jonge coureur naast me, die net begint in de MotoGP, is een motivatie voor me. Alex is jong en snel – ik ben niet oud (27 op 9 augustus, NK) maar toch wil ik wel graag vóór hem eindigen.”
? Waar liggen voor jou de kansen nog dit seizoen?
! “Overal. De motor is goed en ik ben goed, maar je kunt nooit overal en altijd 100 procent zijn. Mijn ambities zijn ondanks de tegenslagen onverminderd hoog. Ik zou graag Ducati dit seizoen een overwinning geven. Zijn we nu klaar?”