GP Wegrace Valencia, Spanje
Het slotakkoord van het Grand Prix-seizoen paste perfect bij een jaar vol spektakel en onverwachte ontwikkelingen. Goed, de uitkomst was dan niet geheel onverwacht, het wedstrijdverloop, de vele positiewisselingen én de kortstondige regen maakten de Grand Prix van Valencia een belevenis. Curieus was dat de top 3 van de eerste race in Qatar elkaar in Valencia weer op het podium ontmoette: Marc Marquez, Valentino Rossi en Dani Pedrosa bezetten de eerste plaatsen, terwijl Jorge Lorenzo de finish niet zag – net als in Qatar.
Dat de geschiedenis zich herhaalde, betekende in Valencia dus niet dat de laatste race van het jaar een saaie optocht was. Zoals er in 2014 toch al weinig te klagen was over magere startvelden of oppermachtige kampioenen. Marc Marquez verdedigde zijn titel met succes, en vestigde en passant in Valencia een nieuw record door als eerste Grand Prix-coureur dertien wedstrijd in één seizoen op zijn naam te schrijven. Maar Marquez maakte ook fouten – in Valencia remde hij zich tot zijn eigen ergernis twee keer op identieke wijze onderuit – en de 21-jarige Spanjaard beleefde de tweede jeugd van Valentino Rossi van zeer nabij. Met dertien GP-zeges, veertien podiums, dertien poles en twaalf snelste ronden was Marquez uiteraard de dominante hoofdrolspeler, maar ook in Valencia bewees Rossi nog zeer goed mee te kunnen met de jongere garde. Op zaterdag verraste hij iedereen, inclusief zichzelf, na een moeizame eerste trainingsdag met zijn eerste pole position sinds de Franse Grand Prix van 2010. En hoewel in de race Marquez uiteindelijk weer sneller was, kon Rossi met een tweede plaats in de race en in de WK-eindstand een lange neus trekken naar alle sceptici die hem afgeschreven hadden na zijn afscheid van ‘goeroe’ Jerry Burgess. Maar met Silvano Galbusera als nieuwe crewchief achter zich won de nu 35-jarige Italiaan twee Grands Prix en schaarde hij zich in achttien races dertien keer onder de beste drie. Dat zijn hervonden snelheid bij teamgenoot Jorge Lorenzo frustraties opriep, was op zaterdagmiddag duidelijk. Lorenzo beklaagde zich over het feit dat Rossi op hem gewacht zou hebben om vervolgens zijn pole-ronde te rijden. “Er zijn meer rijders die dat doen en Vale heeft het dit jaar al vaker gedaan”, klaagde de pupil van Wilco Zeelenberg. “Het mag, maar ik had niet verwacht dat hij het ook zou doen.” Vorig jaar verklaarde Rossi bij zijn terugkeer bij Yamaha nog zich te kunnen vinden in een rol op het tweede plan achter eerste man Lorenzo, zijn reactie op Lorenzo’s opmerking toonde dat hij die houding inmiddels weer heeft laten varen. “Grappig dat hij er nerveus van wordt”, grijnsde Rossi als vanouds. “Het was een klein voordeeltje, en ik heb het zelf al wel honderd keer meegemaakt. Strategie is belangrijk in een sessie van vijftien minuten.”
Ook op zondag kwam Lorenzo niet in het stuk voor. Andrea Iannone, voor de vijfde keer gestart vanaf de eerste rij, pakte de kop voor Rossi en de vanaf de vijfde plaats gekomen Marquez. Lorenzo zag in de tweede ronde Dani Pedrosa en de Ducati-tandem Cal Crutchlow en Andrea Dovizioso voorbij komen. Lorenzo’s terugval viel te verklaren door de plotselinge regendruppels die een flinke deuk in zijn zelfvertrouwen trapten. Hoewel de miezer van korte duur was, was het lang genoeg om Lorenzo op achterstand te zetten. Vooraan lieten Iannone, Rossi en Marquez zich amper inperken door de wat vochtige baan, terwijl ook zesvoudig Valencia-winnaar Pedrosa de aansluiting tot stand bracht. Toen de druppels wegbleven, kwam Lorenzo vanaf de zevende plaats weer naar voren en halverwege passeerde hij vierde man Iannone. De Italiaan kampte nog met een zeer pijnlijke arm na zijn trainingsbotsing met Marquez in Sepang en moest het noodgedwongen kalmer aan doen. Vier ronden later volgde de definitieve kaakslag voor Lorenzo. Een nieuwe regenbui deed hem besluiten om over te stappen op zijn gereedstaande machine met regenbanden. Iannone volgde zijn voorbeeld. Het was een complete misvatting van Lorenzo, want andermaal stopte de regen na een korte periode. Met regenbanden was Lorenzo als een vis op het droge, en vijf ronden voor het einde parkeerde hij gedesillusioneerd zijn Yamaha definitief binnen. Hij reed toen op een 22e plaats, met alleen Iannone nog achter zich. “Ik had geen vertrouwen en de regen en de start vanaf de tweede rij waren een probleem voor mij”, legde de nummer 3 in de eindstand uit. “Ik werd in de tweede bocht ook geraakt en als ik in het begin wat rijders had kunnen inhalen, was ik misschien wat meer ontspannen geweest. Ik had niet het vertrouwen dat Valentino en de anderen wel hadden. Als het droog was, kon ik goede tijden rijden, maar niet met hetzelfde gevoel als in de training. Ik besloot om binnen te komen, want ik verloor alleen maar tijd en het was mijn enige kans. Op z’n best was ik derde of vierde geworden, maar als het echt nat was geworden, had ik misschien wel kunnen winnen.” Vooraan had Marquez in de tiende van dertig ronden eerst Rossi terugverwezen en een ronde later nam hij na een paar harde acties ook de kop over van de flink tegenspartelende Iannone. Rossi zette de achtervolging in op Marquez en wist een achterstand van twee en een halve seconde terug te brengen tot 0,9 seconde. Op het moment dat de baan weer volledig droog was, klokte Marquez zelfs een nieuw ronderecord en controleerde zijn voorsprong op Rossi. Pedrosa was toen al gelost. “Het was een ongelooflijke dag voor mijn familie”, glunderde Marquez, refererend aan de Moto3-wereldtitel voor zijn jongere broer Alex. “Ik ben blijer met zijn prestatie dan met mijn race. Twintig minuten voor de wedstrijd was ik nog aan het feesten en dan sluit ik het jaar af met een overwinning. Het was een hele moeilijke race. Het was een beetje zoals in Aragon (toen Marquez met slicks crashte op een kletsnatte baan, red) maar dit keer hadden we de goede strategie. Ik twijfelde wel even of ik binnen moest komen en ik gaf mijn team ook een teken met mijn been, maar het was maar op een paar plekken echt nat. Ik kijk al naar 2015 en het zijn heel moeilijk worden om de prestaties van dit jaar te herhalen. Vooral voor mij en mijn broer.” Bij het feit dat hij met zijn dertiende seizoenszege het record van Mick Doohan uit 1997 verbeterde, plaatste Marquez een kanttekening. “Het is mooi, maar we moeten wel eerlijk zijn. Destijds waren er minder races en hij won er twaalf.” Ook Rossi was blij met ‘een goede race als afsluiting van een positief seizoen’. De omstandigheden waren gevaarlijk, vond de Yamaha-coureur, die toegaf meerdere malen een machinewissel te hebben overwogen. “Het was op de grens. Maar ik voelde me goed, de settings waren goed en ik zat niet ver achter Marc, op een circuit waar ik het vaak best moeilijk heb gehad”, aldus Rossi. “Voor mij was het wat makkelijker op de natte baan dan voor Marc. Hij reed voor me en hij was de eerste die dus merkte of het nat was. Als hij niet zou crashen, moest ik dus ook overeind kunnen blijven. Ik dacht dat ik bij hem kon blijven, maar net als in de trainingen kreeg ik problemen met de rechterkant van de band en ik verloor te veel. Na de finish van de eerste race in Qatar was ik heel blij met mijn tweede plaats en ik dacht dat het een goed jaar kon worden. Maar ik dacht ook dat het nog wel eens heel moeilijk kon worden met hem… Veel podiums en twee overwinningen. Maar wel veel minder dan Marc. We moeten dus nog hard werken.” Na vier races zonder podium sloot Pedrosa het seizoen af met een derde plaats. “Aragon (waar ook Pedrosa crashte, red.) speelde wel even door mijn hoofd”, gaf Pedrosa toe. “En omdat ik in Australië niet finishte en in Sepang crashte, wilde ik niet weer vallen. Daarom wilde ik vooral finishen. Het was een zwaar seizoen waarin ik niet mijn beste vorm heb laten zien. Ik hoop volgend jaar sterker terug te kunnen komen.”
Achter Marquez, Rossi en Pedrosa bestreden Dovizioso en Crutchlow elkaar alsof er een wereldtitel op het spel stond. De Italiaan toonde zich uiteindelijk net iets sterker. Pol Espargaro troefde zijn oudere broer Aleix af in het duel om de zesde plaats. De oudere Espargaro zal met meer dan gemiddelde belangstelling hebben gekeken naar de Grand Prix-comeback van Suzuki, het merk waarvoor hij de komende twee seizoenen zal rijden. De nieuwe GSX-RR kende in Valencia echter grote betrouwbaarheidsproblemen en testrijder Randy de Puniet schreef op vrijdag al een wit rokende machine af en ook op zaterdagmiddag parkeerde hij een stakende fiets aan de kant. Als ‘wild card’-rijder had De Puniet drie blokken ter beschikking en ook met het laatste blok – voor alle zekerheid 2.000 toeren terug-getuned – haalde de als twintigste gestarte 33-jarige Fransman de finish niet vanwege een ernstig probleem met de (niet-seamless) versnellingsbak. “We wisten dat het moeilijk zou worden, maar het was belangrijk om er bij te zijn”, vond De Puniet. “Ik zat in de kwalificatie anderhalve seconde achter de pole en zonder de problemen denk ik dat het had kunnen verkleinen tot een seconde.” De Puniet had zich weinig illusies gemaakt over het eerste wedstrijdoptreden van de vier-in-lijn. “Dit is waar we staan. De topsnelheid is niet geweldig (De Puniet gaf 20 kilometer toe op snelste man Cal Crutchlow, red.), maar het chassis is goed. Alleen is het wel lastig te beoordelen als de elektronica of de vermogensafgifte niet goed is. De elektronica is nu nog het grootste issue. De motor reageert erg agressief en de traction control en wheelie control moet beter.” De meest curieuze valpartij van het weekend kwam zonder twijfel op naam van Bradley Smith. De Engelsman reed op een achtste plaats toen hij een fout maakte en via langzamer binnenweggetje weer terug wilde keren op de baan. Reglementair toegestaan, maar enkele marshals hielden Smith tegen en de Tech3/Yamaha-rijder kwam ten val. Smith kwam nog wel terug in de race, maar zijn veertiende plaats kostte hem de zevende positie in de eindstand.
