GP Wegrace Sepang, Maleisië
Met zijn tiende Grand Prix-zege plaatste Pecco Bagnaia zich in Sepang in een illuster rijtje van coureurs die in één seizoen tien of meer races wonnen. Maar Marc Marquez, Valentino Rossi en Casey Stoner deden dat in jaren dat zij ook de MotoGP-titel wonnen. Het zou zo maar eens kunnen dat Bagnaia voor een bizarre statistiek gaat zorgen, als de coureur met de meeste overwinningen zonder wereldtitel. Want Jorge Martin vertrok met een voorsprong van 24 punten uit Maleisië.
Dankzij die comfortabele marge van 24 punten kan Martin al na de laatste Sprint-race op zaterdag het nummer 1 van Bagnaia overnemen. Dat hij dat matchpoint niet zal verzilveren in Valencia, werd op vrijdagavond duidelijk. De catastrofale overstromingen die meer dan 200 mensen het leven kostten en voor een bijna apocalytische chaos zorgden maakten het logistiek vrijwel onmogelijk en bovendien moreel onwenselijk om op het ongehavende Circuito Ricardo Tormo bij Cheste ‘een party’ – zoals Aleix Espargaro het noemde – te gaan vieren. Terwijl FIM-president Jorge Viegas enkele dagen voordat koning Felipe, zijn vrouw en de Spaanse premier door een woedende menigte in het rampgebied als zeer ongewenst bezoek werden gezien meende met een race in Valencia ook de bevolking ook nog iets goeds (lees: inkomsten) te kunnen geven, bewees onder meer Marc Marquez over ethisch inlevingsvermogen beschikken. “Het gaat niet om geld, het gaat om beschikbare handen, om tijd en om mensen die alles hebben verloren. Het is een ramp”, aldus Marquez. “Als Spanjaard kan ik niet denken aan daar racen.” Hij kreeg bijval van veel collega’s, ook van Bagnaia, die aangaf vanwege morele bezwaren niet te zullen rijden in Valencia, ook al zou hem dat de titel kosten. Op zondagochtend maakte Dorna’s Chief Sporting Director Carlos Ezpeleta bekend dat men met de plaatselijke overheid in gesprek was over een afsluitende race in Barcelona.
Met een tiende seizoenszege in Sepang liep Pecco Bagnaia nog vijf punten in op Jorge Martin na een ’two-men’-show, waarin de rest van de rijders werden gedegradeerd tot figuranten. En alsof de spanning voor de twee titelkandidaten al nog niet hoog genoeg was: na een zeer ernstig lijkende crash in de tweede bocht werd verderop in de eerste ronde, met Bagnaia aan de leiding, terecht de rode vlag gezwaaid. Alex Marquez raakte Brad Binder, die daardoor de voorkant van zijn stroomlijn verloor. Binder raakte daarop Fabio Quartararo, die daarop ook Jack Miller. Raakte. Het hoofd van de Australiër raakte Quartararo’s achterwiel en Millers glijdende KTM raakte vervolgens ook Quartararo en Binder. Joan Mir reed over Millers benen. Hoewel Miller ter plekke achter grote schermen werd behandeld, was hij oké. Dat sein kwam te laat voor de herstart; Binder stuurde met zijn tweede machine na de verkenningsronde weer naar binnen vanwege een te pijnlijke schouder. Quartararo nam wel zijn achtste plek in op de grid.
Bij de tweede start hield Bagnaia wel de poot stijf en dook als kopman de eerste bocht in. De daarop volgende eerste drie ronden behoorden tot de meest sensationele van de laatste jaren, waarop elke inhaalactie van Martin werd beantwoord met een counter van Bagnaia – en omgekeerd. Derde man Marc Marquez zat ‘als VIP-toeschouwer’ op de eerste rang. “Het was heel indrukwekkend om het van zo dichtbij te zien”, grijnsde Marquez na afloop. “Vooral wat Martin deed. Dat hij Pecco zo aanviel, terwijl hij ook makkelijk op die tweede plaats had kunnen blijven rijden.”
Na dertien onderlinge inhaalacties in de eerste drie ronden groeide dat besef ook bij de WK-leider. “Misschien had ik iets kalmer moeten zijn, maar ik voelde me zo sterk dat ik het aandurfde om te vechten. Totdat ik dacht ‘oké, tot hier’”, aldus Martin. Toen Marquez op een halve seconde achterstand echter na zes ronden crashte, kon Martin rustiger ademhalen, omdat de marge naar de nieuwe derde man Enea Bastianini steeds groter werd. “Misschien relaxte ik toen iets te veel”, merkte Martin. “Ik wilde een goede pace vasthouden en op een bepaald moment kwam ik weer dichterbij. Maar ik maakte een foutje en zei ‘Jorge, nu is het genoeg’. Het was ook heel fysiek, door de hitte (van 34 graden, red.). Ik had de laatste drie ronden een paar moeilijke momenten.”
Zo won een superieure Bagnaia met ruim drie seconden voorsprong zijn tiende race. Achter de sterke vierde man Alex Marquez was Pedro Acosta ruim 2,6 seconden voor Fabio Quartararo de beste niet-Ducati-rijder. Opvallend was het grote onderlinge respect tussen Bagnaia en Martin, die in 2015 en 2016 teamgenoten waren bij Aspar Mahindra. “Respect is het belangrijkste”, vond Bagnaia na zijn 28e MotoGP-zege. “Ik snap niet waarom we naast de baan vijanden zouden moeten zijn. Ik heb liever dat het zo is.” In het onderlinge treffen was Martin agressief geweest. “Maar het was een clean gevecht. Ik wachtte het moment af dat ik kon aanvallen, want ik wist dat mijn pace goed genoeg was om een gaatje te slaan. En toen dat lukte, hoopte, dróómde ik, dat Enea en Marc hem ook zouden kunnen inhalen. Maar vandaag hebben wij weer laten zien dat wij tweeën presteren uitzonderlijk is, ook dankzij de motoren. De race was super goed, dit was ook wat ik op zaterdag had verwacht. Maar helaas….
We moeten kijken wat we daar beter kunnen doen, want elke keer lukte het me niet om in de Sprint in te halen.” Ondanks het feit dat hij graag andere rijders bij het gevecht had willen betrekken, had Bagnaia niet overwogen om het tempo te drukken. “Zo iemand ben ik niet. Ik wilde gewoon genieten van de race en dat heb ik gedaan. Bewust het tempo drukken heb ik nooit in mijn hoofd. Dat is niet fair en ik vind niet dat je zo moet winnen.” Toch verloor hij zes ronden voor de finish ronde plots 0,6 seconde op Martin. “Ik schakelde over op een andere mapping voor de vermogensafgifte. Die was te conservatief.” De daaropvolgende ronde was Bagnaia weer 0,9 sneller dan Martin. En alle spektakel ten spijt, Bagnaia meende de race onder controle te hebben. “Hij was sterker in bocht 5, maar ik was beter bij het ingaan van bochten. Als hij me had willen passeren, had hij ver over de grens moeten gaan. Twee keer zag ik ‘m de voorkant al kwijtraken. Het was héél erg op de limiet. Ik was ook heel sterk met remmen en steeds kon ik aanvallen bij het aanremmen van de laatste bocht.” Voor de tiende keer dit jaar was Bagnaia sterker op zondag dan na een rampzalige zaterdag. Toch had hij maar vijf puntjes gewonnen, wist de wereldkampioen zelf ook. “We hebben nog een kans, maar we hebben hulp nodig van anderen. Ik zal het hele weekend anderen helpen om in de slipstream mee te nemen. Ik weet dat Aleix Espargaro snel zal zijn in Barcelona en hij zal Jorge het hele weekend helpen. Ik heb gewoon iemand nodig die tussen mij en Jorge kan finishen.”
Of dat de zeer ontevreden derde man – ‘dankzij een cadeautje van Marc’ – Enea Bastianini kon zijn? “Ik kan Pecco helpen en als hij wil, kan hij mij ook helpen”, haalde de naar KTM vertrekkende Ducati-rijder de schouders op. “24 punten goedmaken zal niet makkelijk zijn voor hem.”
De zeer gelukkige Martin kon zich niet herinneren ooit een dergelijk spijkerhard duel met Bagnaia te hebben uitgevochten. “Het was een geweldige race waar ik ook erg van heb genoten. Pecco ook bedankt, want ook al waren we allebei heel agressief, er was wel heel veel respect naar elkaar”, stelde hij vast na zijn tiende tweede plaats van het jaar. “Het is niet zo dat we de race van de ander wilden verpesten. We willen gewoon allebei winnen.”
In tegenstelling tot de meeste rijders koos Martin voor een medium voorband. Tijdens de trainingen en ook in de warm-up had hij de band al geprobeerd. Bovendien dacht hij achter Bagnaia met de medium minder problemen met de bandentemperatuur- en spanning te kunnen verwachten. “Dat was voor de eerste drie ronden misschien een beetje een gokje, maar ik geloof dat het de beste keus voor mij was. Het was eerst heel moeilijk om de machine af te remmen en ongelooflijk moeilijk om iemand als Pecco, die zó laat remt, te passeren. Het lukte een paar keer. Ik geloof dat het wat anders had kunnen zijn als ik een paar ronden op kop had kunnen rijden, maar zijn pace was ongelooflijk.”
In de laatste Sprint van het seizoen zou Martin de MotoGP-titel veilig kunnen stellen. In de achttien Sprints van 2024 scoorde hij 164 punten, Bagnaia slechts 116. “Laten we het eerst maar eens zien”, hield Martin de boot af. “Vandaag was een goede training voor de race op zondag in Barcelona. Want om voor een tweede plaats te gaan en om rustig te blijven, dat is niet makkelijk voor ons.
