GP Wegrace Sachsenring, Duitsland
Omdat hij op zaterdag voor de zevende keer op rij de pole position opeiste, was Marc Marquez de favoriet voor winst in de Grand Prix van Duitsland. Die favorietenrol maakte Marquez ook waar. Maar de manier waarop hij zijn zevende opeenvolgende Duitse GP-zege behaalde, tartte elke voorstelling. In een onvoorspelbare ‘flag to flag’-race kwam Marquez’ Repsol Honda Team vanuit ogenschijnlijk verloren positie Marquez terug. Valentino Rossi en Jorge Lorenzo verloren terrein.
Hij was misschien niet de snelste geweest, maar wel de meest constante. Zo vatte Marc Marquez na afloop de Grand Prix van Duitsland samen. Nauwelijks gehinderd door een zware crash in de warm-up – “mijn eigen schuld”, gaf hij toe”- begon Marquez aan de race op de kletsnatte Sachsenring. Al snel besefte hij dat hij de snelheid miste om samen met regenspecialist Danilo Petrucci, Andrea Dovizioso, Valentino Rossi en ook weer Jack Miller mee te doen in de strijd om de podiumplaatsen. Een grote fout en een gewaagde wissel van regenbanden naar slicks luidde de ommekeer in die Marquez zijn vierde overwinning van het seizoen zou opleveren. En dat terwijl Rossi en Lorenzo op een tegenvallende achtste en vijftiende plaats bleven steken.
De Grand Prix van Duitsland bood ook een beeld van verschillende teamstrategieën, inzichten en motorkarakteristieken. “Voor ons bestaat de intermediate niet”, zei Marquez stellig na afloop. “Het is slick of regenband. Hoe maak je duidelijk dat je een slick of een intermediate wilt? En we hadden ook te weinig ervaring met intermediates. Ik heb een groot risico genomen, maar toen ik de tijden zag, wist ik dat het goed zat.” Het draaide allemaal om een gedegen voorbereiding, meende de Honda-coureur. “Je moet zorgen dat je het van te voren goed doorspreekt. Dat hebben wij gedaan na 2013”, zei hij, refererend aan de Australische Grand Prix waarin hij te laat binnenkwam voor een toen verplichte machinewissel vanwege problemen die bandenfabrikant Bridgestone had met de levensduur van het rubber. Vanwege die gȇnante misser werd Marquez toen uit de race gehaald. Dit keer maakte het team geen fout en was de afloop beter dan Marquez had durven hopen. “Als ik niet kan winnen, is het geen enorm drama, in dat geval ga ik voor het podium”, zei hij op zaterdag. Hector Barbera liftte op de Ducati GP14.2 in Marquez’ slipstream mee naar een indrukwekkende tweede startplaats, maar meer tegenstand verwachtte Marquez van Rossi. “Valentino kan me verslaan. Oké, ik ben sneller over één ronde, maar hij is heel snel met oude banden.”
Terwijl Marquez’ Honda beter gedijt bij lagere asfalttemperaturen, realiseerde Rossi, in 2009 de laatste niet-Honda-winnaar op de Sachsenring, zich ook de kwetsbaarheid van de Yamaha. “Als het kouder wordt, hebben we een groot, groot probleem, omdat we geen grip kunnen vinden”, wist de Italiaan. “De softe compound is voor ons nog steeds te hard.”
Waar Rossi zich na een slechte openingsdag nog sterk herstelde, bleef Jorge Lorenzo in de problemen zitten. Op vrijdag crashte hij al na een paar minuten, waarna hij via Q1 een plaats bij de snelste twaalf starters moest verdienen. In Q1 én later ook dook de alsmaar wanhopiger wordende Lorenzo van zijn M1. Met de drie crashes bracht hij zijn totale aantal schuivers in 2016 op acht; een evenaring van het aantal crashes van de afgelopen drie seizoenen bij elkaar opgeteld. Op de wedstrijddag werd het alleen nog maar slechter voor de Spaanse wereldkampioen: drie jaar geleden brak Lorenzo op de Sachsenring het sleutelbeen dat hij een paar weken eerder in het regenachtige Assen had gebroken.
Toen de zon van zaterdag plaatsmaakte voor de regen op zondag, draaide alles om de juiste bandenkeus. Opvallend was dat Marquez zich liet beïnvloeden door de keus van teamgenoot Pedrosa en derde man op de grid Rossi: zij kozen de ‘super soft’ regenband. “Ik volgde hun keus, maar het was voor mij de verkeerde band. Hij paste eigenlijk niet bij mijn stijl”, vertelde Marquez. In miserabele omstandigheden bewezen Rossi als kopman van de eerste twee ronden, Dovizioso die hem afloste en de weer sensationele Danilo Petrucci wel het vertrouwen te hebben. Assen-winnaar Jack Miller klom van de zestiende naar vierde plaats – voor Barbera en de worstelende Marquez – en won nog een plek toen koploper Petrucci crashte in de elfde van dertig ronden. Daardoor schoof Dovizioso op naar de leiding, gevolgd door Rossi, Miller en Barbera. En vanaf dat moment begon een fascinerend pokerspel. Marquez vloog met hoge snelheid het grind in en zakte terug naar de negende plaats. In de zeventiende ronde besloot Marquez op de opdrogende baan over te stappen op zijn met slicks geschoeide RCV. Na een paar rondjes aftasten, bewees hij het gelijk van de gewaagde strategie. Marquez was vier tot zelfs negen seconden sneller koploper Dovizioso en diens achtervolgers. Rossi negeerde oproepen van zijn team om binnen te komen en pas na 23 ronden stuurden hij, Dovizioso, de spectaculair opgeklommen Cal Crutchlow en Barbera naar binnen. Miller besloot door te gaan op regenbanden. “Het team wilde me binnen halen, maar ik was eigenwijs en wilde nog een rondje”, grijnsde Miller schuldbewust. Twee ronden later werd hij genadeloos gepasseerd door een ontketende Marquez, die na zijn machinewissel vanaf de veertiende plaats in zes ronden naar de leiding was gereden. Bij het zwaaien van de vlag had Marquez een voorsprong van bijna tien seconden op Crutchlow. De Brit zette in de laatste ronde de snelste raceronde en stond voor het eerst sinds de Grand Prix van Argentinië van vorig jaar weer eens op het podium. Na de machinewissel passeerde Crutchlow eerst Dovizioso en in de laatste ronde nog de weer sterk rijdende Scott Redding. Die miste op zijn intermediates zelfs nog het podium toen Dovizioso hem in de laatste bocht een plek terugwees. Andrea Iannone volgde elf seconden later als vijfde op zijn Ducati met intermediates, met daarachter Dani Pedrosa – diens tweede machine wilde niet starten na de wissel – Miller en de teleurstellende Rossi als achtste. De gedesillusioneerde Italiaan kon nog net Barbera achter zich houden.
Marc Marquez vertelde een bijzonder verhaal van zijn 53e Grand Prix-overwinning. “Ik wilde vandaag niet te veel verliezen ten opzichte van Valentino”, lachte de viervoudig wereldkampioen. “Ik probeerde het verschil tussen hem en mij te controleren, maar toen ik de grindbak in vloog, verloor ik hem uit het oog. Daarna heb ik me geconcentreerd op mijn eigen race.”
Toen de baan droger begon te worden, plande Marquez zijn pitstop. “Ik lag ver achter en besloot te gokken toen ik dacht dat het kon. Toen ik gewisseld had, was het circuit nog nat op een paar plaatsen, verder was het droog en kon ik pushen zoals normaal. Ik wist niet waar ik lag, maar toen zag ik P4 en de volgende ronde P1 +20.”
Vanwege de gecompliceerde situatie omtrent de banden, drong de vraag over radioverkeer tussen rijder en team zich weer op. Marquez toonde zich geen voorstander. “Wat mij betreft blijft het zoals het is. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om in je oor iets te horen als je net onder volle hellingshoek ligt.”
Die mening werd gedeeld door Crutchlow. De LCR Honda-rijder, die zich na de kwalificatie nog eens flink had opgewonden over ‘caravan artists’, die profiteerden van een sleepje van snelle mannen, keek terug op een enerverende wedstrijd. “Mijn eerste gedachte was ‘mooi, een podium’ en daarna dacht ik ‘Marc had weer mazzel’”, grapte Crutchlow. “Ik had de harde regenband gekozen en ik ging bijna onderuit in de opwarmronde, want de band was nauwelijks op temperatuur te krijgen. Het hele weekend voelde ik me al goed en hoewel ik me slecht kwalificeerde (als dertiende, red.), was ik de drie na snelste qua pace. Ik heb niet op mijn pitboard gekeken en heb Dovi en Vale gevolgd en gepit toen zij het deden. We hebben het hele seizoen al lastig, omdat de Honda moeilijk te rijden is, maar de laatste tijd voel ik me meer op mijn gemak.”
Crutchlow vervolgde zijn race op slicks. “Ik denk niet dat we hier hadden kunnen rijden met de banden voor Assen. Maar het kan zeker nog steeds beter.”
Na twaalf ronden kopwerk was de als derde gefinishte Andrea Dovizioso ‘blij maar ook teleurgesteld’ met Ducati’s honderdste MotoGP-podium. “Misschien was mijn keus voor de extra softe voorband bij de start toch niet goed”, maakte ‘Dovi’ zijn analyse. “Maar ik was snel en ik was zo gefocust op het heel houden van de banden, dat ik te laat binnen ben gekomen. Ik had de kans om te vechten voor de winst. Als je op kop rijdt, wil je niet stoppen. Je wilt controleren. Van buitenaf is het zoveel makkelijker te beoordelen dan wanneer je zelf in de race zit.” Dovizioso wist niet op welke banden het team hem wegstuurde na de wissel. “Ik dacht eerst dat ik voor een regenband had, maar daarna begreep ik dat het een intermediate was.” Achter was de Ducati voorzien van een slick.
Achtste man Rossi besefte dat hij voor de tweede opeenvolgende race een mooie kans had verspeeld om punten goed te maken op Marquez. “Onder normale omstandigheden had ik een goed resultaat kunnen halen en ook in de regen had ik voor de winst kunnen gaan”, meende Rossi. “Maar op een halfnatte baan…. Als ik twee, drie ronden eerder binnen was gekomen, had ik misschien zesde kunnen worden. Maar toen ik weer de baan op ging, was ik veel te langzaam. Ik kwam samen binnen met Dovi en Crutchlow en zij finishten op het podium.”
In tegenstelling tot Marquez en Crutchlow was Rossi’s Yamaha niet voorzien van slicks, maar van intermediates. “Dat hadden we binnen het team na vrijdag besloten toen we de slick-voorband niet op temperatuur konden krijgen. Ik weet niet of het een verkeerde keuze was, maar als je terug zou kunnen gaan in tijd, zou het interessant zijn om slicks te proberen. Maar met de intermediates had ik de eerste ronden al nauwelijks een gevoel. In dit soort omstandigheden ben ik niet heel sterk, maar onze motor is moeilijk te rijden omdat hij niet het vertrouwen geeft om vanaf het begin te pushen.”
Met een achterstand van 1.17 minuut op winnaar Marquez sprak Lorenzo van ‘een desastreus weekend’. “Te veel crashes en de eerste keer dat ik via Q1 naar Q2 moest”, vatte hij het samen. “Ik moet iets doen, vooral met de Michelins. Het gevoel met de banden is heel anders dan met de Bridgestones. Daarmee had ik in deze omstandigheden mee kunnen doen voor de overwinning. Ik moet iets vinden om mijn vertrouwen weer op te krikken. Hier lag het aan mijn gevoel, het circuit, de motor en de banden en de omstandigheden. Vooraf hebben de gang van zaken wel besproken, maar we hebben niet alle scenario’s doorgenomen. We hebben niet het juiste plan gekozen en een volgende keer moeten we beter voorbereid zijn.” Lorenzo wees uitdrukkelijk de vinger naar zijn team. “Het team haalde me te laat naar binnen. Daarna kon ik niks meer goed maken.”
Zijn grote puntenachterstand op Marquez baarde Lorenzo zorgen. “Maar we hebben nog een kans. Er kan van alles gebeuren. Marc was erg snel in bepaalde omstandigheden en erg moedig, maar hij had veel geluk dat hij niet geblesseerd raakte bij zijn crash in de warm-up.”
Na afloop reisde Lorenzo met veel andere rijders voor een tweedaagse test naar de Oostenrijkse Red Bull Ring waar ook de volgende Grand Prix plaatsvindt. “Het is meer een test om de baan te leren kennen dan om ergens iets te verbeteren. Laten we maar eens kijken wat het weer doet.”
