GP Wegrace Japan en Australië
Onverwacht vroeg verzekerde Marc Marquez zich voor zijn Honda-bazen in Motegi van zijn derde MotoGP-wereldtitel. Terwijl de 23-jarige Spanjaard naar zijn vijfde overwinning snelde, crashten zijn enige overgebleven concurrenten Valentino Rossi en Jorge Lorenzo. In Australië maakte de nieuwe wereldkampioen echter zijn eerste kapitale fout van het jaar. Cal Crutchlow onderstreepte zijn liefde voor Phillip Island met zijn eerste zege op een droge baan. Rossi bekroonde een fraaie inhaalrace met een tweede plaats voor Maverick Viñales.
Nadat hij jaren moeite had gehad om zijn impulsen te bedwingen, schudde Marc Marquez in 2016 zijn ‘full attack’-mentaliteit van zich af en beperkte zijn crashes tot de trainingen; ook in Japan gleed hij nog een keer onschuldig onderuit. Vorig jaar haalde Marquez zes keer de streep niet vanwege crashes – met daarbij ook de veelbesproken clash met Valentino Rossi in Sepang – en dit jaar was hij de enige rijder die in de eerste vijftien Grands Prix van het jaar punten verzamelde. Een lastig voorseizoen maakte van hem niet direct de gedoodverfde favoriet voor de MotoGP-wereldtitel. Niet alleen de overstap naar Michelin banden vergde gewenning, de achterstand die Honda had met de dit jaar geïntroduceerde uniforme elektronica baarde zorgen. “Het was misschien wel het moeilijkste voorseizoen in mijn carrière”, sprak Marquez na de Japanse Grand Prix. “Ik weet nog dat ik tegen de Honda-engineers zei ‘ik geloof in jullie en ik zal mijn mentaliteit veranderen, maar in de tweede helft van het seizoen heb ik jullie hulp nodig’. Die hulp kwam en ze hebben prima werk geleverd met vooral de elektronica. Nu hebben we een competitieve machine.”
De druk was dit jaar enorm geweest, gaf Marquez toe. “Ik wil een seizoen niet afsluiten zoals vorig jaar”, memoreerde hij de vergiftigde sfeer die ontstond tijdens de Maleisische Grand Prix. “Ik voelde meer druk voor het nieuwe jaar, maar ik was ook meer gemotiveerd. Soms zei het team zelfs tegen me dat ik niet dezelfde Marc was, dat ik niet genoot. Mijn team was dit jaar zó belangrijk. Als we samen eten, vergeet je even al het andere. Ook was het belangrijk dat ik niet over de andere rijders heb nagedacht. Dat leidde alleen maar af.”
Vorig jaar had hij zich door andere rijders en de eigen bewijsdrang tot fouten laten verleiden, vertelde Marquez, dit jaar waren het zijn tegenstanders die steken lieten vallen.
De bezetting van de eerste startrij in Motegi beloofde spanning. De grieperige Rossi hees zich met zijn 64e pole weer op gelijke hoogte met Marquez en Lorenzo. Dat Lorenzo op de eerste startrij belandde mocht een klein wonder heten. In de derde vrije training vloog hij met een ijzingwekkende highsider van zijn Yamaha en de wereldkampioen werd voor de zekerheid naar het ziekenhuis gevlogen. V’s Middags meldde Lorenzo zich echter hinkend weer in de weer in de Yamaha-pitbox. Pijnstillers en adrenaline hielden hem op de been.
Op de grid kozen de drie hoofdrolspelers allemaal voor dezelfde medium/soft-bandencombinatie. In een hectische openingsfase nam Lorenzo het voortouw, achtervolgd door de onderling strijdende Marquez en Rossi, terwijl de sterk rijdende Aleix Espargaro lang Andrea Dovizioso achter zich wist te houden. “In de eerste ronde passeerde Valentino me een keer of drie, vier op een vreemde manier en ik dacht dat hij nerveus was”, meende Marquez. “Daarom probeerde ik een gaatje te slaan.” In de vierde ronde passeerde Marquez leider Lorenzo, die twee ronden later ook niet bestand was tegen de druk van teamgenoot Rossi. Een ronde later kreeg de race echter een dramatische wending toen Rossi voor de derde keer dit seizoen ten val kwam in de een race. “Ik was flink aan het pushen om hem te achterhalen”, luidde Rossi’s lezing. “Ik had niet het gevoel dat ik te wijd ging of te diep doorremde, maar ik viel. Dus ik maakte een fout.”
Op de grid had Marquez door crewchief Santi Hernandez op het hart gedrukt gekregen dat hij niet voor de overwinning moest gaan. “Toen ik het bord ‘Rossi out’ zag, besloot ik voor de winst te gaan”, veranderde hij zijn strijdplan. “Toch denk ik dat Valentino hier de goede tactiek gebruikte: als hij nog een kans wilde houden, moest hij pushen. Zo was het vorig jaar met mij ook.” Vijf ronden voor het einde sloeg bij de Spanjaard de verwarring toe toen hij voorbij zijn pitboard stoof en ‘LOREN OUT’ las. Terwijl Rossi bij het aanremmen van de hairpin de voorkant verloor, voelde Lorenzo de voorkant onder zich vandaan glijden toen hij het gas opendraaide. Negentien ronden lang had hij last gehad van vibratie. “De medium band was het hele weekend al niet goed voor ons”, keek Lorenzo terug op zijn tweede val van het weekend. “In de laatste vrije training voelde ik niet die vibratie en daarom besloot ik het toch te proberen. Met de softe voorband had ik zeker met Marc kunnen vechten. Ik maakte ook de fout om te veel te pushen in die bocht.”
Lorenzo’s crash zorgde er voor dat Marquez zijn concentratie verloor. “Ik maakte schakelfouten, ik wist niet meer op welk circuit ik was.” Maar Marquez herpakte zich en behield zijn voorsprong op Andrea Dovizioso en de vanaf de zevende plaats gekomen Maverick Viñales. Met zijn 23 jaar, zeven maanden en 26 dagen onttroonde hij bovendien Valentino Rossi als de jongste vijfvoudige wereldkampioen ooit. “Waanzinnig”, omschreef hij de ontknoping. “Vanmorgen voelde ik de normale druk, omdat ik dacht dat het onmogelijk zou zijn om hier wereldkampioen te worden. Maar ‘onmogelijk’ moeten we maar vergeten. Je moet altijd blijven geloven in een kleine kans.”
Marquez vertelde dat zijn overwinningen in Argentinië en Amerika van groot belang waren geweest voor de rest van het seizoen. Als klassementsleider kwam hij naar Jerez toe. “Als je het kampioenschap leidt, kun je de races anders benaderen en kun je tevreden zijn met een tweede of derde plaats. Toen ik in Le Mans na een crash de WK-leiding verloor (Marquez finishte nog als dertiende, red.), sprak ik met mezelf af dat ik kalm moest blijven. Als ik me niet goed voelde, zou ik niet pushen. Dat was niet eenvoudig, maar ik heb een hoge prijs betaald toen ik vorig jaar de titel verloor. In de tweede helft van het seizoen, nadat ik won in Duitsland, finishte ik op of naast het podium en werd ik een beetje nerveus. Maar Santi en Emilio (Alzamora, manager, red.) zeiden ‘Aragon komt er aan’ en daar was ik heel geconcentreerd op de overwinning.”
In eigen land won Marquez inderdaad, maar zijn tweede plaats in Barcelona was eveneens van grote waarde geweest voor het begrijpen van de Michelin-voorband. “Elke race voelt die iets anders. Na Barcelona begon ik de voorband beter te begrijpen, toen ik veel ronden achter Valentino reed. Hij kent de Michelins goed en daar zag ik dingen die me hielpen.”
De druk was nu van zijn schouders, merkte Marquez. “Misschien dat in de laatste races weer iets van de oude Marc de kop opsteekt.”
Terwijl de rijders vooral zon hadden gehad in Japan, kregen ze in Phillip Island te maken met kou, storm, regen en een enkele zonnestraal. Op vrijdag werd de tweede vrije training eerst stilgelegd en daarna definitief gestaakt vanwege de abominabele weersomstandigheden. Ook de laatste vrije training op zaterdag werd onderbroken, omdat storm en heftige regenval racen onverantwoord maakte. Tijdens de kwalificatie bleef de baan droog. Marc Marquez durfde het als eerste aan om met slicks de baan op te gaan. De kersverse wereldkampioen werd beloond met zijn 65e pole uit zijn carrière, voor Cal Crutchlow en Pol Espargaro. Jorge Lorenzo omschreef zijn kwalificatie als ‘een ramp’ en strandde op de twaalfde plaats, terwijl Maverick Viñales en Valentino Rossi er niet eens in slaagden om zich bij de snelste twaalf te rijden. Rossi startte als vijftiende, zijn slechtste startpositie sinds de Grand Prix van Aragon in 2011. Viñales had het schaamrood op zijn kaken toen hij – balend van een matige ronde – bij het inrijden van de pitlane op de videoschermen keek en in het kletsnatte gras terecht kwam en de controle verloor.
Op de grid kozen onder meer Marquez, Crutchlow, vierde man Aleix Espargaro en Viñales voor een harde compound voorband, terwijl de meeste rijders voor de softe variant kozen. Espargaro reageerde het snelst op het gedoofde licht, maar al heel snel werd hij gepasseerd door Marquez. Nadat hij bij de start een aantal plekken verloor, kwam Crutchlow snel naar voren. Hij werkte zich langs de beide Espargaro-broers en zette de jacht in op kopman Marquez. Hoewel Crutchlow dichterbij kwam, bleef een directe confrontatie uit, want in de tiende van 27 ronden klapte de Spanjaard tegen het asfalt. Twee jaar geleden vergooide hij een vrijwel zekere zege ook al weg in Australië. “Ik remde te laat”, nam Marquez de schuld op zich. “En in plaats van dat ik een wijdere lijn pakte, stuurde ik toch in. Het was mijn fout en het had niets met de bandenkeuze te maken.”
Achter kopman Crutchlow leek de echte dreiging te komen van Rossi. Terwijl teamgenoot Lorenzo klaagde over een gebrek aan grip achter, oogde Rossi als herboren. Hij reed zich los van Aleix Espargaro en Andrea Dovizioso, maar het lukte de Italiaan niet om Crutchlow onder druk te zetten. Die werd zo uiterst knap de eerste Britse GP-winnaar op Australische bodem, 4,2 seconden voor Rossi. “Ik ben natuurlijk ben ik hartstikke blij, ook dat we met dit weer konden rijden”, vertelde de Engelsman na zijn tweede overwinning van het jaar. “Eerder dit weekend was het gevaarlijk. Ik profiteerde van een situatie toen het moest.”
Twee jaar geleden verloor Crutchlow in de voorlaatste ronde een tweede plaats toen hij ten val kwam in de bocht waar dit jaar Marquez in de fout ging. “Als Marc in Turn 6 was gevallen, was het voor mij geen probleem geweest. Maar Turn 4… daar ging ik twee jaar geleden ook onderuit in de laatste ronde. En het gebeurde al in ronde negen. De rest van de race kneep ik ‘m behoorlijk. Ik pushte als de zon niet scheen, omdat ik wist dat ik de voorband op temperatuur moest houden. Mét zon, deed ik het iets kalmer aan. Toen ik het pitboard zag met ‘Vale +1,5’ dacht ik ‘het zal niet waar zijn: hij komt vanaf de vijftiende plaats…’ Maar toen zag ik dat het gat groter werd. Vooraf had ik gezegd dat ik in Brno een sterke race wilde rijden en op het podium wilde finishen (Crutchlow won op de vochtige baan, red.), ik wilde in Silverstone een top 3 (hij werd tweede, red) en in Phillip Island wilde ik winnen.”
De helderblauwe lucht op zondagochtend had Rossi vertrouwen gegeven, vertelde hij na zijn zestiende Phillip Island-podium sinds 1997. In de warm-up zette hij achter Marquez de tweede tijd. “Na de warm-up werd ik relaxter, want ik wist dat mijn pace goed was en dat ik op het podium kon komen”, klonk Rossi zelfverzekerd. “Maar ik moest wel rustig blijven. De eerste tien ronden waren erg leuk en toen ik achter Cal kwam, was hij mijn doel. Toen Marquez crashte, dacht ik dat ik kon winnen, maar Cal was te snel.”
Tijdens de wintertest in februari was Viñales de snelste. Acht maanden later maakte de 21-jarige Suzuki-coureur andermaal een diepe indruk met een fraaie inhaalrace. Zes ronden voor het einde passeerde hij de toen vierde man Dovizioso en een ronde later moest Suzuki-teamgenoot Espargaro wijken. Voor de race had hij de harde voorband niet geprobeerd. “In de eerste ronden voelde ik me niet lekker met de voorband, maar toen ik het vertrouwen kreeg, werd ik snel en kon ik veel rijders pakken”, vertelde Viñales. “Mijn strategie was om aan het eind nog wat over te hebben. Valentino was te ver weg, maar dit podium voelt zo goed, vooral nadat ik gisteren in de pitlane crashte…”
Met zijn vierde podium benaderde Viñales de op 20 seconden achterstand als zesde gefinishte Lorenzo in de WK-stand tot op elf punten. Crutchlow nam de zesde plaats over van Dovizioso.
