GP Wegrace Groot-Brittannië en Italië
Het Grand Prix-seizoen van 2016 is een historisch jaar. Voor het eerst sinds het begin van het wereldkampioenschap in 1949 zijn in één seizoen acht verschillende winnaars gehuldigd. En bovendien werden de laatste acht races ook door acht verschillende rijders gewonnen. In Silverstone won Maverick Viñales zijn eerste MotoGP-race, in Misano won Dani Pedrosa voor het eerst sinds vorig jaar in Maleisië weer eens een wedstrijd. Marc Marquez kwam geen van beide malen op het podium, terwijl Valentino Rossi het op en naast de baan met Jorge Lorenzo aan de stok kreeg.
De races in Silverstone en Misano waren reclame voor de MotoGP, maar vooral de Britse Grand Prix bracht de 77.000 toeschouwers op het puntje van hun stoel. Publieksfavoriet Cal Crutchlow had op een natte zaterdag dominant zijn derde MotoGP-pole voor zich opgeëist voor Valentino Rossi en de zeer sterke Maverick Viňales. Dani Pedrosa ging Marc Marquez vooraf en de leider in de tussenstand mocht van geluk spreken dat een highsider op de natte baan alleen glijschade opleverde. In de eerste training was hij al onderuit gegaan in zijn outlap. Jorge Lorenzo kwam achter Andrea Iannone niet verder dan de negende startplaats.
Rossi tipte vooraf de snelle en constante Viňales als de grote favoriet, en Rossi’s inschatting bleek correct: al snel passeerde Viñales kopstarter Rossi en Crutchlow en nestelde zich aan de leiding. De race werd echter stilgelegd na een horrorcrash, toen Loris Baz moest uitwijken voor Danilo Petrucci en daarbij in aanraking kwam met Pol Espargaro. De Fransman brak zijn enkel, Espargaro bezeerde slechts zijn onderbeen.
Ook bij de herstart eiste Viñales meteen de kop op en controleerde de race als een ervaren veteraan. Achter zijn rug ontwikkelde de Grand Prix van Groot-Brittannië zich tot misschien wel de mooiste race van het seizoen. Crutchlow, Rossi, Marquez en Iannone reden vrijwel geen bocht in dezelfde volgorde, met Pedrosa en ook Andrea Dovizioso op kleine afstand. Voor Lorenzo lag dat tempo veel te hoog nadat hij na de warm-up een gok had genomen met de setting van de Yamaha. Toen hij ook nog last kreeg van ernstige vibratie achter, restte de regerende wereldkampioen in zijn 150e MotoGP-race slechts de achtste plaats achter Aleix Espargaro.
Vijf ronden voor het einde gleed Iannone vanaf tweede positie over het voorwiel onderuit. Het was zijn derde crash van het weekend. Iannone’s crash maakte de strijd om de tweede plaats alleen maar intenser. Het spijkerharde fysieke duel met vlijmscherpe inhaalacties tussen Rossi en Marquez was bloedstollend, en toen hij Rossi op de knieën leek te hebben gekregen, richtte de allesbehalve berekenend rijdende Marquez zich op merkgenoot Crutchlow. Nadat hij tijdens het gevecht met Rossi al één maal een vluchtroute naast de baan had moeten kiezen, raakte Marquez later Crutchlow met zijn linker ‘winglet’. Weer kwam hij naast de baan terecht en dat kostte hem het podium. Rossi zette nog een wanhoopsoffensief in om tweede man Crutchlow te achterhalen, maar toonde zich na afloop ook dik tevreden met zijn derde plaats.
Na de sensationele winst voor Jack Miller in Assen, de knappe zege van Andrea Iannone in Oostenrijk en de spectaculaire inhaalrace van Cal Crutchlow in Brno werd met Viñales in Silverstone weer een coureur gehuldigd die nog niet eerder een MotoGP-wedstrijd had gewonnen. Viñales was de zevende winnaar van het seizoen, een aantal dat sinds 2006 niet meer werd gehaald. Bovendien betekende het Suzuki’s eerste overwinning sinds Chris Vermeulen met de GSV-R in 2007 de natte Grand Prix van Le Mans won. Dat jaar wisten vier fabrikanten een race te winnen en ook dat aantal werd dankzij Viñales in Silverstone geëvenaard. Een prestatie van formaat van de fabrikant die na het vertrek uit de MotoGP in 2011 vorig jaar een comeback maakte met een volledig nieuwe viercilinder in lijn. Viñales sprak over ‘mijn mooiste moment van mijn carrière’. “We hadden bewust veel ronden gereden met de harde band en ik voelde dat het kon”, glunderde de nummer 4 in de tussenstand. “Maar ik kan het niet geloven. Om dit te doen voordat ik vertrek bij Suzuki, is heel mooi voor ons allemaal. Alle wintertesten zaten we er voorin bij, maar in de races konden we het nooit herhalen. Daarom voelt dit ongelooflijk goed. We hadden er echt vertrouwen in en het was een perfecte dag. In de laatste ronde wist ik pas zeker dat ik kon winnen.”
Met zijn derde podiumplaats in vier races was Crutchlow best content. “We zijn niet goed aan het seizoen begonnen met een aantal crashes”, keek de Brit terug naar zijn vier crashes in de eerste vijf wedstrijden. “Ik had een slecht gevoel met de voorkant van de machine en met de Michelins, maar nu begrijp ik de banden beter. Ik kan pushen en ik voel de grens. Alleen in de kwalificatie hebben we het nog te vaak moeilijk. Maar dat komt omdat andere rijders altijd een slipstream pakken…..”
Net als Viñales en Crutchlow koos ook Rossi voor een harde voorband en een medium compound achterband. “Als ik een andere voorband had gekozen, was dit niet gelukt”, was Rossi’s overtuiging. “Ik ben heel blij. Niet vanwege die drie punten die ik heb teruggewonnen op Marquez, maar om na zo’n wedstrijd op het podium te finishen, dat is erg mooi. Het waren harde gevechten met Crutchlow, Iannone en vooral ook Marquez. Dat was hard, maar fair. Ik had wat geluk aan het eind, maar we hebben er van de eerste tot en met de laatste bocht voor gevochten.”
De bandenkeus had Marquez de das om gedaan, oordeelde de Honda-coureur zelf nadat hij na zijn tweede uitstapje naast de baan teamgenoot Pedrosa nog was gepasseerd. “Ik was boos op mezelf, want ik besefte dat de harde voorband een betere keus was geweest.”
Ook in Misano, waar Michelin een nieuwe softe en medium compound voorband presenteerde, speelde de bandenkeus een doorslaggevende rol. Tijdens de trainingen gingen veel rijders over grens, waaronder Marc Marquez, Cal Crutchlow en Dani Pedrosa. Andrea Iannone crashte op vrijdagochtend en een scheurtje in een ruggewervel betekende het einde van zijn weekend. Zijn plek in het Ducati-fabrieksteam werd ingenomen door testrijder Michele Pirro, die in Misano zou starten met een ‘wild card’. Jorge Lorenzo onderstreepte op zaterdag met een nieuw polerecord zijn snelheid op Misano. “Het was misschien wel de beste ronde van mijn leven”, omschreef hij zijn eerste pole sinds Le Mans. Afgezien van zijn crash in 2015 stond de Spanjaard telkens in Misano als eerste of tweede op het podium. Geheel vlekkeloos verliepen de trainingen echter niet voor Lorenzo: vanwege een proefstart vóór het einde van een vrije training kreeg de Yamaha een boete van 500 euro. Hij werd op de eerste rij geflankeerd door Valentino Rossi en Maverick Viñales. Marquez startte vanaf de vierde plaats.
En weer werd het publiek vermaakt met een zinderend spannende MotoGP-race. Lorenzo pakte kopstart voor Rossi, Viñales en Marquez, maar al in de tweede ronde stak Rossi onder luid gejuich van de 100.000 toeschouwers zijn teammaat agressief binnendoor voorbij. “Ik wilde een andere tactiek proberen”, legde Rossi na afloop uit. “In Mugello zat ik achter hem en dat bracht ongeluk,want toen hield mijn machine er mee op. Daarom wilde ik voor hem zitten.”
Rossi bouwde een kleine voorsprong op ten opzichte van Lorenzo, terwijl Lorenzo Marquez achter zich hield. Viñales moest lossen en zakte uiteindelijk terug naar de vijfde plaats. Wel hield hij de aandringende Andrea Dovizioso achter zich. Het gevaar voor Rossi kwam echter niet van Lorenzo en Marquez, maar van Dani Pedrosa, die vanaf de achtste startplaats aan een briljante inhaalrace was begonnen. Terwijl de Yamaha-mannen Rossi en Lorenzo voor medium compounds voor en achter hadden gekozen, Viñales en Marquez de voorkeur gaven aan de hard-medium optie, begon Pedrosa met een softe voorband en medium achterband aan de strijd. Toen de zachte compound opgewarmd was, bleek de Repsol/Honda-coureur niet te stuiten. Halverwege de race passeerde hij teamgenoot Marquez, drie ronden later had Lorenzo geen verweer op Pedrosa’s cleane inhaalactie en met nog zeven ronden te rijden stuurde hij resoluut voorbij kopman Rossi. De Italiaan probeerde uit alle macht aan te pikken. “Ik heb het nog één rondje geprobeerd, maar Pedrosa was te snel”, gaf hij toe. Zo won de bijna 31-jarige Pedrosa op fantastische wijze zijn 52e Grand Prix uit zijn carrière en werd zo bovendien de achtste winnaar van het jaar. “Ik maakte me zorgen om de voorband, want ik geloof dat ik de enige met die band was”, glimlachte Pedrosa, die tot deze race nog geen ronde had geleid. “Ik had de band ook nog niet geprobeerd onder warme omstandigheden. Maar eenmaal in de race merkte ik dat dit de band voor mij was.”
In de eerste ronden leek Pedrosa kansloos. “Toen Valentino vooraan weg reed, had ik niet veel opties. Maar ik wist dat ik een goed ritme had. Beetje bij beetje kwam ik dichterbij en ik wist dat ik geen fouten moest maken en niet te veel moest vechten. Eerst dacht ik niet aan de overwinning, maar een rondje of tien voor het einde dacht ik dat het kon. Ik heb mijn kans gepakt en daar ben ik heel blij om, want we hebben als team ook een hele moeilijke periode achter ons.”
Rossi vertelde dat hij maximaal had gepusht toen hij Lorenzo was gepasseerd. “Ik had de snelheid om het gaatje van ongeveer een seconde te controleren, maar niet om verder weg te rijden”, constateerde Rossi. “Maar toen Pedrosa kwam…. Hij was gewoon sneller. Als het niet in Misano was geweest, was ik vast tevreden geweest, nu is dat toch wat anders.” Met de agressieve inhaalactie van Pedrosa had Rossi geen moeite. “Het leek op een Marquez-inhaalactie”, lachte Rossi. “Maar ik heb er geen probleem mee. Dat doe je als het om de overwinning gaat.”
Over zijn eerste podium in drie races was Lorenzo ‘niet heel tevreden zijn, maar ook niet te erg teleurgesteld’. “Het was Dani’s dag, hij verdiende het”, vond Lorenzo. “Ik probeerde wel om het gat met Rossi dicht te rijden, maar het lukte niet. Rossi was heel constant en ik kwam steeds ongeveer een-tiende per ronde te kort.”
Dat Lorenzo niet dezelfde ideeën had als het om passeeracties ging, bleek even later. “Ik vind niet dat het nodig was om zo in te halen,”, sprak de getergde nummer 3 over de wijze waarop Rossi hem in de tweede ronde inhaalde. “Maar we weten dat dat zijn manier is.” “Dat is niet waar”, lachte een hoofdschuddende Rossi. “Bekijk de beelden nog maar eens.” “Als ik de machine niet overeind had gezet, was ik gecrasht”, meende Lorenzo. “Het was hetzelfde met Pedrosa”, vond Rossi. “En wat dacht je van Marquez in Silverstone dan? Die kwam mij tien keer zo voorbij. En je hebt mij ook al zo vaak agressief ingehaald!” “Lach niet”, ergerde de gefrustreerde Lorenzo zich. “Vroeg of laat was hij me toch wel voorbij gekomen, omdat hij beter was. Maar het was te agressief. Dit is mijn mening.” “Ik ben het er niet mee eens”, sloot Rossi het venijnige meningsverschil af.
Marquez finishte op 9,5 seconden achterstand als vierde. “Mijn bandenkeus was juist voor mijn stijl, maar het was niet een van mijn beste dagen”, vond Marquez. “Voor me waren ze nog sneller dan tijdens de trainingen. Dat gebeurt eigenlijk nooit. Toen Dani me inhaalde, probeerde ik met hem mee te gaan, maar ik kreeg problemen met mijn voorband en ik was ‘m een paar keer bijna kwijt. De kans om te crashen was groter dan de kans om te finishen op het podium en daarom leek het me beter om te te concentreren op het uitrijden.”
Nog altijd heeft Marquez een voorsprong van 43 punten op Rossi. “Dat is nog steeds te groot”, vond Rossi. “Maar het is altijd prettig om voor Marquez te finishen, want dat betekent dat je het goed hebt gedaan.” En finishen voor Lorenzo moet na het verbale vuurwerk na afloop extra goed hebben gevoeld.
