GP Wegrace Buriram, Thailand
‘Showdorn at turn 12’ zou de titel van een spannende western kunnen zijn, maar in Turn 12, de allerlaatste bocht, viel de beslissing in de eerste Grand Prix van Thailand. In die langzame rechter knik was toch weer Marc Marquez de baas van Buriram na een magnifieke race. Dat Andrea Dovizioso tweede werd was minder verrassend dan de derde en vierde plaatsen van het Yamaha-duo Maverick Viñales en Valentino Rossi dat uit het niets leek te zijn herrezen. Met zijn zevende overwinning van het jaar nam Marquez ook een voorschot op zijn zevende titel.
Bij zijn ‘inauguratie’ staat de Grand Prix van Thailand met ruim 100.000 hartstochtelijk meelevende bezoekers op de bloedhete wedstrijddag en (volgens opgave) 222.535 fans over het hele weekend meteen in het lijstje van best bezochte wedstrijden van het jaar. Dat de Thai warm liepen voor de MotoGP bleek al in februari tijdens de test op Buriram, toen ook al zo’n 30.000 toeschouwers de tribunes bevolkten. Dat het 4.554 meter lange circuit nabij Buriram, ontworpen door Hermann Tilke, niet de meest uitdagende layout heeft, stond een zinderende show bepaald niet in de weg. Niet eerder dit jaar finishte de top 3 binnen 0,27 seconden en ook niet eerder in 2018 werd de zesde man slechts 3,023 seconden na de winnaar afgevlagd. Met Marc Marquez kreeg de eerste Thaise Grand Prix een winnaar die de minste ronden op kop had gereden en die bovendien (na een crash op zaterdagochtend) noodgedwongen in Q1 terecht kwam, doorstootte naar Q2 en in die kwalificatie voor de snelste twaalf rijders ook nog eens zijn vijftigste MotoGP-pole veroverde – 0,011 seconde voor de verbazingwekkende Valentino Rossi. Ook in de warm-up en in de race vertolkte Rossi een hoofdrol door zes ronden het veld aan te voeren. In de elfde ronde werd hij afgelost door Andrea Dovizioso, maar ook die moest zich gewonnen geven. De ontknoping was zenuwslopend, want Dovizioso had eerdere aanvallen van Marquez snel en spectaculair gepareerd. In de slotronde prikte de regerende kampioen zijn machine nog eens binnendoor, maar in de laatste bocht zette Dovizioso een wanhoopspoging in. Naast elkaar stuiterde het tweetal de bocht in, maar Dovizioso schoot te ver door en Marquez draaide de RC213V af alsof hij op een lichtgewicht fiets zat. Terwijl de extreem laat remmende Rossi zijn teamgenoot Viñales op een haar miste, stelde Marquez zijn zevende seizoenszege veilig. “Eindelijk wraak nadat ik drie keer (in de laatste bocht) was geklopt door Dovi”, grijnsde Marquez na zijn 68e Grand Prix-overwinning. “Deze keer hadden we onze aanpak iets veranderd. Maar eerlijk gezegd was mijn strategie anders. Ik wilde pushen met nog tien tot acht ronden te gaan. Dovi’s pace was erg goed en ik was misschien iets sneller, maar ik kon hem niet passeren want mijn voorband raakte wat oververhit. Ik kon niet voluit remmen en ik wilde in ieder geval vóór de laatste ronde aanvallen. Maar Dovi pakte het slim aan en pakte me telkens meteen terug, dus toen dacht ik ‘dan zien we het de laatste ronde wel’. Ik gaf alles, dacht niet aan het kampioenschap en de stand, maar ik wilde als eerste bij de laatste bocht aankomen. Drie ronden daarvoor probeerde ik het, maar toen kon ik de machine niet genoeg afremmen. Dus draaiden we de rollen eens om en probeerde ik het in de laatste bocht in Dovi-stijl en hij in Marquez-stijl.”
Met temperaturen van boven de dertig graden was de Grand Prix van Thailand een fysieke uitputtingsslag. Scott Redding moest overgeven in zijn helm en brandde zijn linker kuit door een extra verhitte Aprilia, Jack Miller liep brandplekken op aan de binnenzijde van zijn benen door een gloeiende Ducati en in de uitloopronde stopte winnaar Marquez om wat te drinken. “Mijn gevoel was in het begin niet perfect met de volle tank en ik deed het iets kalmer aan”, aldus de Spanjaard. “Maar mijn voorband raakte oververhit en dat werd niet meer beter. Ik raakte steeds de voorkant kwijt. De Yamaha’s waren snel, maar Dovi was het gevaarlijkst. Hij had de overwinning ook verdiend.”
Marquez gaf toe gedurende het weekend onverwachte problemen te zijn tegengekomen. “Mijn monteurs werkten op zaterdagavond tot half elf door toen er niemand meer was. Er gebeurden dingen die we niet snapten, omdat we er nooit eerder last van hadden. We zijn de race in gegaan met een andere elektronica-setting die we nog niet exact kenden. Het was beter, maar nog steeds voelde ik niet de acceleratie die ik wil.” Na eerdere rechtstreekse confrontaties in Oostenrijk en Japan in 2017 en dit seizoen ook in Qatar en twee weken voor de Thaise GP in Aragon kennen Marquez en Dovizioso elkaar inmiddels goed. “Ik probeer alles tot de laatste meter te geven en Dovi ook. Maar onze stijlen en motoren zijn heel anders en we hebben beide andere sterke punten”, meende Marquez. “Daardoor vinden we steeds manieren om elkaar te passeren. Mijn streven is om meer in de Dovi-stijl te rijden: vloeiend, een klein beetje hellingshoek en dan accelereren. Maar op dit moment lukt me dat nog niet.”
Dovizioso beoordeelde zijn vijfde podium op rij ‘iets beter dan verwacht’. Dat hij voorafgaand aan het weekend al werd gezien als een favoriet, was volgens Dovizioso gebaseerd op onjuistheden. “Wie zegt dat dit circuit heel erg op de Red Bull Ring lijkt en denkt dat het een Ducati-circuit is, snapt niet veel van deze baan. Ik heb niet veel Ducati’s voorin gezien”, was de Italiaan stellig. “Ik denk dat wij in onze groep iets heel speciaals doen. We werken aan kleine details die heel belangrijk zijn in de race. Sinds Brno doe ik mee voor de winst en op een circuit waar de slijtage zo hoog is… Vroeger konden we daar nooit mee doen, nu konden we het Marc moeilijk maken.”
Dat hij in de laatste bocht de race niet in zijn voordeel kon beslissen, weet Dovizioso deels aan zijn strategie. “Helaas was die niet perfect, want ik wist niet wat zijn sterke en zwakke punten waren, omdat ik steeds voor hem had gezeten. Toen hij me inhaalde in bocht 5 wilde ik meteen terugslaan, omdat ik dacht geen kans meer te krijgen in de laatste bocht. Maar het werkte niet. In bocht 10 zag ik dat hij bandenproblemen had en ik kon weer wat aansluiten. Maar niet genoeg om in de laatste bocht echt toe te slaan. Als ik het in bocht 5 niet had geprobeerd, had ik de laatste bocht anders aan kunnen pakken. Toen ik begon te remmen, merkte ik al dat ik te laat was. Ik hoopte dat hij net als ik wijd zou gaan, maar dat gebeurde niet.”
Somberen over een weer met vijf punten gegroeide achterstand deed Dovizioso echter niet. “De kans op de titel is bijna verkeken, maar daar denken wij ook niet aan. Wij werken al aan de ontwikkeling van de machine voor volgend jaar en daarom ben ik blij dat we nog vier races hebben om ons verder te verbeteren. Als we volgend jaar mee willen doen voor de titel.” Daarom kijkt Dovizioso ook naar Marquez en diens Honda. “Je kunt de Ducati niet rijden zoals Marc op de Honda doet. En ik kan de Honda niet rijden zoals Marc doet. De manier waarop hij de remzone in gaat, is totaal het tegenovergestelde van mij. Ik bestudeer zijn manier en probeer een soort mix te vinden om te verbeteren. Maar stijl en karakteristiek zijn heel anders.”
Geheel tegen de verwachting in presteerden de Yamaha-fabrieksrijders Maverick Viñales en Valentino Rossi zeer sterk. De eerste vrije training sloten zij af als eerste en tweede en ook in de kwalificatie en warm-up zaten de twee voorin. Twee weken nadat hij in Aragon nog had gezegd zichzelf niet voor de gek te willen houden door te denken aan overwinningen, finishte Viñales op 0,27 als derde – dichter achter de winnaar finishte hij dit jaar nog niet. Daar voor moest hij in de race eerst afrekenen met de eveneens sterke Johann Zarco en Cal Crutchlow en stuitte hij de opmars van de aandringende Alex Rins. Dat de vlak achter hem rijdende Dani Pedrosa crashte gaf Viñales even rust, en zeven ronden voor het einde passeerde hij teammaat Rossi. Hoewel blij met zijn eerste podium sinds de Duitse Grand Prix, bleef Viñales enigszins sceptisch. Voor de Italiaanse TV had hij laten weten zich de afgelopen periode regelmatig alleen te hebben gevoeld binnen het Yamaha-team. Dat het team nu naar hem had geluisterd, had hem een sterkere M1 gegeven, vond de Spanjaard. “Eerlijk gezegd, is het erg moeilijk om zo te rijden, zo up en down. Je hebt nooit genoeg vertrouwen. Deze race was anders. Ik kon aanvallen tot in de laatste ronden, maar we hebben een beter gevoel nodig. Vijf, zes races geleden kon ik nog niet eens minder dan tien seconden van de winnaar finishen. Nu ben ik tevreden, maar ik heb geen enkele verwachting voor de volgende race.” Michelin bracht andere banden mee naar Buriram dan tijdens de test; een voordeel, meende Viñales. “Dat heeft ons erg geholpen. Dus we moeten afwachten in Japan of het de band was of de dingen die we hebben veranderd. In Aragon was ik niet goed onder hellingshoek, terwijl het hier ons sterke punt was. Het voelde prettig om weer eens op een Yamaha-manier te kunnen rijden.”
En hij mocht dan dichtbij Marquez en Dovizioso zitten, een kans op de zege had hij niet gehad, schatte Viñales in. “Want ik verloor te veel met acceleratie en nog eens 200 meter later remmen kon niet. Ik wilde vooral mijn podiumplaats verdedigen.”
Een hoofdrol spelen gedurende het weekend was niet iets wat Rossi zich vooraf had voorgesteld na een moeizame test in februari, waar hij slechts een twaalfde tijd klokt. Nu finishte hij op 1,5 seconde van de winnaar als vierde. “Al op de eerste dag was het niet slecht en het lukte om de achterband goed te laten werken”, vertelde Rossi. “Na Aragon veranderden we iets, maar het verschil is marginaal. Misschien is het ‘huwelijk’ tussen de motor, het circuit en de band hier beter. We hebben geprobeerd om de balans te verbeteren om meer grip te vinden.”
Een aanpassing aan de elektronica bleek desondanks een onverwacht voordeel op het vlak van acceleratie op te leveren. “Die aanpassing leek op papier weinig beter”, was ook Rossi verrast. “Het is iets wat uit de nieuwe groep mensen (met specialist Michele Gadda en Japanse technici, red) komt en het lijkt dus dat Yamaha er meer moeite voor doeteekt en dat is wat we nodig hebben om de strijd aan te gaan met Honda en Ducati. Die zijn tegenwoordig overal snel.”
In de race kwam hij tekort, gaf Rossi toe. ‘Maar nog altijd was het veel beter dan de laatste drie, vier races. We waren het hele weekend competitief, maar nog niet sterk genoeg. Nu moeten we afwachten of datgene wat we hier vonden ook daadwerkelijk in Motegi werkt.”
In Motegi, eigendom van Honda, zou Marc Marquez zijn zevende wereldtitel kunnen behalen als hij een marge van 75 punten overhoudt op Andrea Dovizioso. Vorig jaar vochten de twee een episch duel uit op het natte circuit. De beslissing viel in de laatste bocht uit in het voordeel van de Ducati-coureur. Geheel zeker van zijn zaak is Marquez dan ook nog niet. “Dan moeten we ons op sommige vlakken nog wel verbeteren, want Dovi is ook daar erg sterk. We verloren hier op acceleratie ten opzichte van de Ducati’s en ook op de Yamaha’s. En de Ducati nu ook snel in de bochten.”
