GP Wegrace Barcelona, Spanje

Het was zoals men bij Yamaha graag ziet. Valentino Rossi en Jorge Lorenzo maakten van de GP van Catalunya een race die niet snel zal worden vergeten. De In een nu al klassieke laatste ronde bewezen de twee dat ook in het 800cc-tijdperk fenomenale inhaalacties mogelijk zijn. De inhaalmanoeuvre waarmee Rossi uiteindelijk de winst voor zich opeiste was van buitenaardse klasse. Yamaha’s heden versloeg Yamaha’s toekomst – en toch begon die in Barcelona. Met de top 3 in het WK op een gelijk aantal punten kan de Dutch TT zich geen beter affi che wensen.Hij had zitten schreeuwen zoalsal lang niet meer, gaf Valentino Rossi toe. “Hetis een grotere emotie dan wanneer je onder380 volt staat”, beschreef hij de euforie nade gedenkwaardige fi nish. Maar begrijpelijkwas het. Want de interne druk binnen het Fiat/Yamaha Team vroeg om een duidelijke reactie.De reactie – de oerkreet in de helm – werdeen signaal naar de concurrentie. Rossi droegde overwinning op aan zijn crewchief JerryBurgess, wiens moeder in het “Barcelonaweekend”overleed, bedankte en complimenteerdezijn hele team en Yamaha – “we vlogenover het circuit” – maar vergat ook zichzelfniet. “Ik heb hier bevestigd dat ik heel sterkben in één tegen één-gevechten”, prees Rossizichzelf. “Ik heb bewezen dat ik dapper benen sterk. Die actie in de laatste ronde, ik hebme al een jaar of drie, vier afgevraagd of hetkon. Twee jaar geleden haalde ik daar Stonerin, maar dat gebeurde niet in de laatste ronde.Het was zoals Jorge zei een inhaalactie op eenonverwachte plek. Probeer maar eens met 200per uur op een lijntje van 35 centimeter breedin een gaatje te duiken zonder bij het uitkomenwijd te gaan… Ik ben zó blij dat de actielukte, zonder dat we elkaar raakten…” Zeldenbenadrukte de Italiaan een eigen prestatie opdergelijke wijze, maar hij deed het met eenreden. Als er al aan zijn macht en mentaleweerbaarheid getwijfeld werd, werd in Barcelonahet antwoord gegeven. “Ik kom uit eenmoeilijke periode”, gaf Rossi toe. “De eerstevijf races zijn niet zo gelopen zoals ik gehoopthad. In Jerez wonnen we en dachten we dat hetgoed zat. In Le Mans kwam ik in de hel terecht(Rossi fi nishte er na een crash als zestiendebuiten de punten, FW) en in Mugello werd ik welderde, maar dat was toch een teleurstelling. Ikhad nog tijd nodig om te groeien, om te werkenzoals ik dat graag wil. Dit weekend is datgelukt. Gisteren zeiden we na de tijdtrainingtegen elkaar ‘morgen gaan we rácen’.”En een race werd het. Op zaterdag deed hetfenomeen zijn best de teleurstelling over hetmissen van de pole op 13/1000e te bagatelliseren.“Als ik voor de training naar de wcwas geweest, had ik de pole gehad, zo klein isdat verschil”, lachte hij het weg. Het eersteantwoord kwam in een fascinerend “man tegenman tegen de klok”-duel tijdens de warmup, waarin Rossi 48/1000e sneller bleek danLorenzo. En het slotakkoord kwam op zondagmiddag:met een voorsprong van 95/1000ewon hij zijn 99e GP. Of de psychologische waardevan de winst net zo groot was als na zijnoverwinning op Stoner in Laguna Seca 2008?“Dat was een belangrijker moment in het WK”,vond Rossi zelf na zijn negende Barcelonazege.De zeer gematigde beleefdheden tussende twee na de race gaven echter wel aan datRossi zich realiseert dat teammaat Lorenzoeen steeds sterker wordende rivaal is.Voor het eerst in 43 MotoGP-races – sinds Portugal2006 – werd een wedstrijd in de laatsteronde beslist. Maar ook voor die tijd haddenRossi en Lorenzo elkaar al geïntimideerd metfabelachtige inhaalmanoeuvres. In de slotrondewisselde de leiding drie keer; de ultieme actievond in de snelste bocht van het circuit plaats.Rossi, verlost van zijn hardnekkige problemenaan de voorzijde van zijn M1, glom van trots. “Inde laatste ronde moet je altijd rekening houdenmet mij.”In Assen zou Rossi zijn honderdste GP-overwinningkunnen pakken. “Ik hoop ‘m zo spoedigmogelijk te hebben. Maar het hogere doel isde wereldtitel. En om die te veroveren, moet jesoms ook tweede kunnen worden.” In Barcelonawas daar het moment niet voor.