GP Wegrace Aragon, Spanje
Hij had er 1043 dagen op moeten wachten, maar in Aragon won Marc Marquez weer eens een Grand Prix, zijn eerste sinds de Grand Prix van Emilia Romagna van 24 oktober 2021. Marquez won meteen met de grootste marge van het seizoen, met 4,789 seconden voorsprong op Jorge Martin. Pedro Acosta klom uit een diep dal en werd derde. De verliezer van de Grand Prix van Aragon was Marc Marquez’ aanstaande teamgenoot: Pecco Bagnaia crashte met Alex Marquez.
Het leek alsof Marc Marquez niet mocht en ook niet kon verliezen in Aragon. Na een sterk weekend met pech in Oostenrijk liep in Aragon alles wel naar wens voor het 31-jarige kind van de streek. Marquez was ijzersterk op vrijdag, superieur op zaterdag en onnavolgbaar op zondag. Door vanaf de eerste meters de wedstrijd te controleren ging de Gresini Racing-rijder op weg naar zijn zestigste MotoGP-zege, zijn eerste op een Ducati. Het was een heel belangrijke, vertelde een uitgelaten Marquez nadat hij met zijn eigen publiek eerst langs de baan en vervolgens bij het podium een feestje had gevierd. “Deze staat op gelijke hoogte met mijn overwinning op de Sachsenring in 2021”, verwees Marquez naar zijn eerste overwinning na zijn veelbesproken armbreuk in juli van 2020. “Als je vaak geblesseerd bent geweest, is de waarde van een overwinning anders. Ik mag dan wel zestig keer hebben gewonnen (met zeges in de 125 en Moto2 meegerekend 86 maal, red.), maar deze twee overwinningen en de allereerste in de MotoGP (Amerika 2013, red.) zijn de meest belangrijke.” Het vermijden van fouten maakte het imponerende optreden van Marquez verre van eenvoudig. Op zaterdag zei hij al dat hij zichzelf niet onder druk wilde zetten. “Maar vandaag heb ik mezelf onder druk gezet. Na de Sprint-race kon ik niet genieten, want ik wist dat vandaag een belangrijke dag was en dat ik een belangrijke kans had. Daarom probeerde ik zo gefocust mogelijk te zijn. Als je de snelheid hebt, lijkt het alsof je de zaak goed aan het managen bent. Je bent constant, je bent verstandig, je bent een ander persoon. Maar je bent dezelfde. Als je de snelheid niet hebt, is het super moeilijk om met zo’n situatie om te gaan.”
In de laatste ronde borrelden zijn emoties over vier moeilijke seizoenen op. De gedachten aan de ellende maar ook aan zijn familie, zijn vriendin, zijn broer en de andere mensen die hem altijd bij hadden gestaan en ook aan zijn zichtbaar dierbare Gresini-team speelden op. “Maar toen ik de streep over kwam, voelde het alsof ik drie, vier kilo verloor. Elke keer werd het moeilijker en dit realiseren voelde ongelooflijk.” In de laatste twee ronden was hij al met zijn hoofd bij het podium en zelfs bij wat zou gaan gebeuren in de ‘funny garage’ van zijn team. “Het is daar altijd feest.”
Op vrijdag- en zaterdagavond zorgde zware regen voor veel zand op de baan en daarmee ook voor uitermate verraderlijke omstandigheden – de race van 2024 was derhalve ook 12 seconden langzamer dan de door Enea Bastiani gewonnen recordrace van 2022. Het waren zijn omstandigheden, zei Marquez al op vrijdag. Toen tweede man Jorge Martin zijn achterstand iets verkleinde, reageerde Marquez meteen met de snelste ronde van de race. “Nu is het doel om constant te worden. Dat is één van de moeilijkste dingen als je wilt vechten voor een titel.” Niet dat Marquez, nu met 70 punten achterstand op de nieuwe leider Martin derde in de tussenstand, daar dit jaar nog op mikte. “We moeten realistisch zijn”, vond hij. “Dit weekend waren de omstandigheden super speciaal. Voor mij was het belangrijker dat ik me op de Red Bull Ring zo goed voelde, dat ik dicht bij de snelste jongens in de buurt zat. Deze overwinning heeft een enorme waarde, maar ik weet ook dat er weekenden gaan komen waarin ik meer zal worstelen dan de anderen.”
Niettemin, tijdens zijn eerste kennismaking met de GP23 vorig jaar in Valencia, twee dagen na zijn vertrek bij Honda, was Marquez één ding duidelijk. “Daar begreep ik al wel dat het vroeg of laat zou kunnen. Daarom ben ik dit jaar kalm gebleven, zonder te veel te over-rijden.”
Achter Martin leek Pecco Bagnaia na weer een mislukte start een behoedzaam begonnen wedstrijd met een derde plaats te kunnen afsluiten. Zes ronden voor het eind pikte hij aan bij de sterk rijdende derde man Alex Marquez, toen die wijd ging en vervolgens weer terug wilde keren op zijn lijn. De snellere Bagnaia stuurde fraai maar gewaagd buitenom Marquez en stak voor de Spanjaard de bocht in. Daarbij raakten de twee elkaar en beiden crashten hard. Bagnaia kreeg daarbij de machine van Marquez over zich heen. Zo promoveerde Pedro Acosta naar de derde plaats, een plek die hij met succes verdedigde tegenover Brad Binder en de weer veel te laat op gang gekomen Enea Bastianini.
Zoals verwacht verschilden de meningen over de schuldvraag van de crash met Bagnaia en Marquez, ook onder gezamenlijke collega’s. “Ik zat al voor hem voordat we de machine omgooiden” , aldus Bagnaia, geplaagd door een zeer pijnlijke nek. “Wat me nog kwader maakt, is als we de data bekijken. Op het moment dat ik instuur, zit ik voor hem, ik laat ruimte, want ik weet dat hij daar is, maar ik ben sneller. Op dat moment hoor ik dat hij gas geeft. Hij zit tussen de 40 en 60 procent van de gasopening tot hij crasht. Het is heel gevaarlijk om met iemand te maken te hebben die zoiets doet. Normaal probeer je contact te vermijden. Van de data die we hebben, blijkt dat niet iedereen er zo over denkt.”
Bagnaia en Marquez spraken los van elkaar met het Panel of Stewards, onder leiding van Freddie Spencer. Marquez beaamde dat hij in de slotfase van de race op de grens had gezeten en vervolgens diep door was geschoten in bocht 12, die direct wordt gevolgd door de rechter bocht 13. “Hij besloot me vanaf de buitenkant aan te vallen. Ik wil benadrukken dat ik hem niet zag en niet wist dat hij het was (op Marquez’ pitboard verscheen Bagnaia’s naam niet, red.). Ik zat toen al aan de rechterkant van de machine, ook met mijn hoofd. Ik voelde het contact, ik probeerde de muur die op ons af kwam te vermijden en op de één of andere manier zaten onze motoren vast aan elkaar. Daar hield het voor ons allebei op, helaas.” Marquez omschreef Bagnaia’s actie buitenom als ‘moedig’. “Maar hij wist dat ik daar zat. Hij had me een meter ruimte kunnen geven, meer niet. Als iemand het contact had kunnen voorkomen, was hij dat. Ik heb hem geen moment gezien.” Ook over hoever hij wijd ging, verschilde Marquez van mening met Bagnaia. “Ik zou het met hem eens zijn als ik naast de baan terecht was gekomen en toen weer het circuit op had gestuurd. Maar ik zat slechts op de kerbs. En degene die dan van achteren komt, dient daar rekening mee te houden. Als je dan toch buitenom wilt komen, moet je ook snappen dat de ander aan de binnenkant zit en dat je dan de deur niet dicht kunt gooien.” Marquez verwees ook naar een situatie eerder in de race, toen Martin de voor hem rijdende Acosta voorbij stak, maar beiden de bocht amper haalden en terugkeerden op de baan. “Toen dacht ik ‘oké, ik wacht even’, want ik wist dat ze weer terug zouden komen op de lijn.”
Bagnaia treurde vooral over de verloren punten. “Op vrijdag hadden we problemen buiten onze schuld, op zaterdag ook in de Sprint en vandaag besluit een rijder dat ik de race niet kan uitrijden”, presenteerde de wereldkampioen zich overduidelijk als slachtoffer. “Zonder dit was het podium makkelijk geweest. En als ik bij de start niet dat spinnende achterwiel had ik met Jorge kunnen vechten voor de tweede plaats”, schatte Bagnaia in. Nu was een derde positie het maximaal haalbare geweest. “Dat was een kwestie van tijd geweest.”
Voor de vierde maal binnen zo’n vijftien maanden was Bagnaia betrokken bij een omstreden crash. Vorig jaar clashte de Italiaan tijdens de Franse Grand Prix met Maverick Viñales, dit jaar kwam hij hard met Marc Marquez in botsing in Portugal en in de Sprint in Jerez werd hem de pas afgesneden door Brad Binder. Telkens kwam Bagnaia ten val en telkens oordeelden Stewards dat het om een ‘race incident’ ging. Zo luidde uiteindelijk ook in Aragon de visie van het driekoppige panel.
Bagnaia liet blijken hoe groot de frustratie was terwijl hij wegliep na zijn lezing van de crash te hebben gegeven. “Respect. Het gaat allemaal om respect.” Vroeg in de avond spraken de twee onder vier ogen met elkaar. Wat die ontmoeting opleverde, bleef binnen gesloten deuren.
