GMT94 Enduranceteam
Endurance is een fascinerende vorm van motorsport. Met name de slopende 24-uursraces als de Bol d’Or en de 24 Uur van Le Mans spreken tot de verbeelding, maar ook de 8 uur van Suzuka is een klassieker. Eén van de hoofdrolspelers is GMT94 Yamaha, de wereldkampioen van 2014 die ook afgelopen seizoen weer tot het eind voor de titel streed. We brachten een bezoek aan de werkplaats van het team vlakbij Poitiers. In stijl, want als vervoermiddel diende de voor 2015 compleet vernieuwde R1, de basismotor voor de endurance-racer.
Een mooie seizoensafsluiter net voor de winter, zo’n lange rit met Yamaha’s sportieve paradepaard. Ik reed via Parijs, waar Yamaha France is gevestigd. Vanaf daar werd ik vergezeld door Philippe Bigot, de dataspecialist die Yamaha-raceteams ondersteuning biedt. Ondanks het frisse weer (8-10°C) stapte hij ook op de motor – in leren pak, jawel – voor de circa 330 kilometer naar de werkplaats van GMT94.
Heen en terug was mijn totale reisafstand inclusief wat kleine omwegen ruim 1.700 kilometer. Best een aardig eind denk je dan, tot je je realiseert dat tijdens de Bol d’Or afgelopen september het winnende team (SRC Kawasaki) een totale afstand reed van 3.967 kilometer, met op de tweede plaats GMT94 met 3.956 kilometer. Dat is dus twee keer heen en weer naar Poitiers en dan nog een keer naar Parijs. In een etmaal. Op een circuit, waar je toch best een hoop bochten hebt. Een gemiddelde van 165 km/uur inclusief alle pitstops….
Die tweede plaats van GMT94 was opmerkelijk. Al in de allereerste ronde ging David Checa namelijk onderuit en beschadigde daarbij de Yamaha dusdanig dat hij hem naar de pits moest duwen; de peperdure speciale tank had zulke enorme deuken opgelopen dat de ingebouwde benzinepomp onklaar was geraakt. Mazzeltje was wel dat het in de laatste bochtencombinatie gebeurde. De machine ging in 53e positie weer de baan op, met vijf ronden achterstand – wat neerkomt op zo’n tien minuten bij het tempo van de topteams. Het vervangen van de tank, het kuipwerk, de stuurhelften, motordeksels en beschadigde kabelboom had zeven minuten geduurd. Da’s lekker rap sleutelen!
Een enduranceracer in de EWC-klasse (Endurance World Championship) heeft dan ook allerlei slimme aanpassingen die in de eerste plaats de reguliere pitstops (tanken, bandenwissels) zo snel mogelijk laten verlopen, maar ook reparaties vergemakkelijken. Zoals hierboven wel blijkt, betekent een flinke crash in de Endurance namelijk lang niet altijd dat je race voorbij is, en zelfs niet per sé dat je podiumkansen zijn verkeken. Een pitstop met bandenwissels en tanken kan in 12, 13 seconden klaar zijn! En het zou nog sneller kunnen, want het wisselen van de wielen kan zowel voor als achter in circa zes seconden en het tanken duurt ook maar zo’n vijf seconden, maar er mogen niet meer dan vier man tegelijk aan de motor werken. Aangezien er twee man per klus bezig zijn, kan er dus pas getankt worden als de wielenwissel klaar is. In de Superstock-klasse, waar speciale snelvul- en snelwisselsystemen niet zijn toegestaan, duurt tanken ongeveer 30 seconden en een pitstop met tanken en achterwiel wisselen al gauw een minuut. Het voorwiel wisselen kost nog meer tijd, omdat de remklauwen niet kunnen wegdraaien. Met grofweg elk uur een pitstop tikt dit aan tijdens een race!
En voor wie denkt dat het in het WK Endurance alleen een kwestie van uitrijden is: op Oscherleben bijvoorbeeld gaan de topteams zo’n twee seconden harder rond dan het ONK Superbike – met motoren die 24 uur heel moeten blijven en zwaarder zijn….
In de vlekkeloos schone werkplaats van GMT94 konden we alle speciale constructies in detail bekijken. Deze speciale R1 is niet alleen een racemotor, maar een heus systeem. Een bijzonder fraai gemaakt systeem, waaraan je de jarenlange endurance-ervaring van dit topteam wel af ziet. De wereldtitel moest in 2015 nipt worden afgestaan aan grote concurrent SERT (Suzuki Endurance Racing Team), maar het team ziet het als een succesvol leerjaar, aangezien met de komst van het nieuwe model een totaal nieuwe motor moest worden opgebouwd (en afgesteld). Een blik op de interessante details die een enduranceracer onderscheidt van normale racemotoren.
