Generatievergelijking BMW R1250RT
ACC/DCC…nee, we hebben geen stotterende rockfanaat naar zijn lievelingsband gevraagd. ACC en DCC zijn (deels optionele) hulpsystemen slash extra’s van de nieuwe R1250RT, net als DTC, HSC, MSR en ESA ‘Next Generation’. Die laatste klinken echter net even wat minder rock ’n roll. Maar sowieso, swingt de nieuwe R1250RT überhaupt nog wel?
Over de boxermotor zelf is behoorlijk wat controverse in motorland, en hebben we het specifiek over de dikke toervariant RT dan wordt er al helemaal wat over af gediscussieerd. Een fanatieke fanschare heeft ‘ie wel degelijk, en een breed publiek eveneens. Zo is de dikke ‘gran turismo’ onder meer erg populair in de kleur wit met blauwe en oranje accenten, gecompleteerd met in de vrije handel niet verkrijgbare blauwe zwaailampen. Een doelgroep die een net even wat andere plaats inneemt binnen de RT-gemeente, waarbij het contact tussen hen en andere motorrijders niet altijd met wederzijds genoegen tot stand komt. Een ontmoeting die je vooral zelf in de hand hebt uiteraard. Maar niet alleen bij de politie wordt de RT veel ingezet, ook bij onder meer de brandweer en de ambulancezorg.
Ook onder de civiele burgers is de Beierse boxer een bijzonder populaire machine voor het betere toerwerk, al is voor medeweggebruikers niet altijd even duidelijk dat het een civiele motorfiets betreft. Niet alle door de overheid ingezette politiemotoren zijn als zodanig herkenbaar en dat weet de gemiddelde weggebruiker klaarblijkelijk ook. Het is in ieder geval opvallend hoeveel mensen zich ineens keurig aan de snelheid en andere verkeersregels houden wanneer onze blauwe testmachine met de optionele schijnwerpers zich in hun achteruitkijkspiegel meldt. Dat heeft misschien ook wel wat te maken het kastje dat zich onder de led-koplamp bevindt. Wat zou dat precies zijn? Camera? Laser? Radar? Bingo! In deze blackbox zitten de sensoren voor BMW’s laatste noviteit, de optionele Active Cruise Control, kortweg ACC. Standaard is de RT uitgerust met Dynamic Cruise Control, DCC dus, wat feitelijk niets meer of minder is dan een wat uitgebreidere cruise-control, die niet alleen bergop de ingestelde snelheid vasthoudt, maar ook richting dal actief kan bijremmen dankzij het nu volledig integrale remsysteem. ACC kan echter meer. Afhankelijk van de snelheid van het voertuig voor je, remt en accelereert het systeem zelf. Daarbij kun je de te houden afstand tot je voorligger in drie standen instellen. Je zou kunnen zeggen dat ACC de rijder ontlast, omdat het bijvoorbeeld op snelwegen feitelijk zelfstandig rijdt. Je zou echter ook kunnen concluderen dat het de rijder afleidt van datgene waar hij eigenlijk met z’n volle aandacht mee bezig zou moeten zijn, het overige verkeer en het besturen van een voertuig.
Hoe dan ook, in de basis functioneert het systeem heel betrouwbaar, al kent het nog altijd zijn beperkingen. Wanneer je bijvoorbeeld met een redelijk normale snelheid, laten we zeggen 110 km/uur, van de linkerbaan achter een vrachtwagen naar de uitvoegstrook wisselt, kan je het ACC tot een heftige remingreep verleiden. Deze herkent de vrachtwagen immers terecht als een duidelijk langzamer voertuig annex hindernis, maar weet niet dat je er rechts aan voorbij wilt, kunt én mag. ACC werkt kortom prima, maar de moraal van het verhaal is toch vooral dat je nog altijd je gedachten er goed bij moet houden.
De volgende highlight van de nieuwe 1250 is, in de meest letterlijke zin van het woord, de nu duidelijk meer elegant vormgegeven led-koplampunit. Helemaal wanneer ook de – u raadt het al! – wederom optionele adaptieve bochtenverlichting tot de uitrusting behoort. De lichtopbrengst, ofwel de lichtkegel zelf, is niet eens veel groter dan die van z’n voorganger. Het licht is echter zo helderwit, dat het als benchmark voor tandpasta’s en witwasmiddelen zou kunnen dienen. En waar normaal gesproken de horizon van de lichtkegel in bochten, met name rechterbochten, steeds verder richting het voorwiel kruipt en het belangrijke bereik daarbij eerder verduistert dan verlicht, blijkt het lichtbeeld van de adaptieve bochtenverlichting nagenoeg stabiel. Bij snel omgooien, hinkt het systeem weliswaar net even wat achter de feiten aan, maar je ziet het systeem daarbij wel echt goed werken. Met andere woorden: deze verlichting is de Chuck Norris onder de koplampen. Hier wordt de nacht niet verlicht, maar het duister teruggedreven!
Aan de andere kant van de nieuwe, meer aerodynamisch vormgegeven ruit wacht een ander nieuwtje: het TFT-scherm met een fikse 10,25 inch diameter. Waanzinnig! De bediening daarvan geschiedt net zoals op de oude op het linker stuurarmatuur middels een wipschakelaar en de inmiddels bekende multi-controller draaiknop. Jammer alleen dat de schakelaars wederom niet verlicht zijn en dat de menustructuur in doodlopende steegjes eindigt. Ofwel, na a, b, c, d volgt niet a, maar moet je dezelfde weg weer afleggen. Bovendien moet je voor alle functionaliteiten die niet direct betrekking op de motor zelf hebben, absoluut over een smartphone beschikken. Voor telefoneren natuurlijk sowieso, maar ook eigen muziek kun je enkel via je smartphone afspelen. En wie, zoals je op pagina 22 (??) ziet, het display als navigatiescherm wil gebruiken, moet daarvoor de – allemaal opgelet nu! – gratis BMW Connected App gebruiken, die er voor zowel iPhones als Android toestellen is. Welke informatie de app daarvoor allemaal nodig heeft en wat ‘ie ermee doet, dat lees je allemaal in de kleine lettertjes. Dat gezegd hebbende, over de randvoorwaarden voor het gebruik van de smartphone hebben de Duitsers dan wel weer extreem goed nagedacht. Er is namelijk een speciaal, elektrisch geventileerde opbergvak aanwezig, waar de smartphone zelfs draadloos opgeladen kan worden. De bediening van de voorganger is zoals gezegd redelijk vergelijkbaar, waarbij eigen muziek via een USB-stick kan worden afgespeeld. Voor navigatie kun je simpelweg een beroep doen op een los Garmin-navigatiesysteem, die een eigen houder heeft en via het stuur bediend kan worden.
De nieuwe RT heeft daarnaast nog een nieuwigheidje aan boord, en wel het reeds aangestipte volledig integrale remsysteem. Maakt niet uit waar je in knijpt of op trapt, altijd worden zowel voor als achter de remmen bediend. Bij noodstops voel je ook duidelijk het systeem werken. De remkracht wordt telkens in die mate verdeeld, waar het met betrekking tot de maximale remvertraging in combinatie met optimale stabiliteit het meest effectief is. Tegen een kleine bonusvergoeding wordt ook de Hill Start Control (HSC), de wegrijhulp voor op hellingen, vrijgegeven.
De oude RT remt daarentegen nog altijd conventioneel. Ofwel, wie enkel voetremkracht zaait, zal lange remwegen oogsten. Wie echter ook de hulp van de dubbele schijven aan de voorzijde erbij inschakelt (en dat doet iedereen natuurlijk), staat ook met de oude bliksemsnel stil.
Dan rest nog de laatste update, die aan de optionele elektronische vering, nu ESA ‘Next Generation’ geheten. Dat laat een beetje een dubbele indruk achter. Tot je beschikking staan de modi Road en Dynamic, evenals de beladingsmodi Auto en Min. Afhankelijk van de geselecteerde instellingen bepaalt de software aan de hand van tal van factoren de naar eigen mening optimale dempingsinstellingen. En dat dan ongeveer volgens het motto: ‘Zo weinig als mogelijk en zoveel als nodig’. Op de testmachine resulteerde dat bij een laag tempo en in combinatie met de instellingen Road en Min in een constant in beweging zijnde achterzijde. Wanneer de snelheid vervolgens omhoog gaat, wordt het schommelen weliswaar minder, in vergelijking met de voorganger, die over vergelijkbare instellingsmogelijkheden beschikt, kun je nauwelijks van vooruitgang spreken. Integendeel zelfs, de oude machine veert voor en achter synchroon en voelt daarom veel harmonieuzer.
Blijven van de in het intro genoemde afkortingen nog over de dynamische tractiecontrole DTC (standaard) en de instelbare motorrem MSR (optioneel). Afhankelijk van de gekozen mapping voorzien ze in een passende hoeveelheid wielslip achter c.q. motorremwerking. Wanneer je op een beetje legale wijze je kilometers op de openbare weg afwerkt, dan staan beide systemen grotendeels in de pauzestand. Onder de streept is de nieuwe de nieuwe maatstaf dankzij zijn prachtige TFT-scherm en connectivity mogelijkheden, maar de oude blaast nog altijd uitstekend zijn partijtje mee!
Ben je een rasechte internetfreak, ben je helemaal wild van de nieuwste gadgets en rij ook vaak ’s nachts je kilometers? Dan kun je niet om de nieuwe RT heen. Maar ook op de, wat oneerbiedig gezegd, oude kom je helemaal niets tekort. Sterker nog, in vergelijking met de nieuwe voelt de vering van de oude zelfs nog harmonieuzer.
