Evert ten Napel – Vriendendag TT
Sinds ik de trotse opa ben van Pim heb ik een Iphone. De kleine woont niet direct in de buurt met zijn ouders, en met dat moderne apparaat kan ik met hem face timen, een woord waar ik voordien nooit van gehoord had. Ik ben nog van het ouderwetse, had altijd genoeg aan mijn Nokia waarmee ik kon bellen. Want waarvoor heb je een telefoon nodig: inderdaad om te bellen.
Maar goed nu heb ik dus de ‘ippone’ zoals ik het ding spottend noem. Tijdje terug rinkelde het apparaat en op het schermpje flikkerde de naam van Jaap Timmer op. Mister TT dus met de jaarlijkse mededeling: Evert jij bent zaterdag 15 oktober weer dagvoorzitter van de Vriendendag van het TT Circuit. Maar als ik niet kan Jaap? Niks mee te maken, jij bent voorzitter zoals alle zeven keren daarvoor en je zorgt maar dat je kunt. Ja Jaap, komt goed.
Een koude zaterdagmorgen, dit keer de vierwieler gestart, want na de Vriendendag mocht ik nog naar Alkmaar om daar ’s avonds TV-commentaar te doen bij AZ-Vitesse. Op het circuit aangekomen zag ik dat het een drukte van belang was. Naast de Vriendendag waren er allerlei races in diverse klassen. In het Mediacentrum verzamelden zich de ruim 300 deelnemers voor een uiterst interessant programma met als hoofdthema: VEILIGHEID!
Zo toonde TT-directeur Peter Oosterbaan met hulp van een powerpoint-presentatie hoe de veiligheid in de loop der jaren op het circuit is aangepast en vooral verbeterd. Van strobalen vlak langs de randen tot nu de grindbakken en curbstones in diverse kleuren. Toonde de baas van Damen Leathers met assistentie van de veelbelovende jonge coureur Quentin Koers de jongste versie van veilige pakken. Leer is het veiligst en het beste bestand tegen val- en glijpartijen, zo betoogde hij.
Ook was er een interessant betoog over de teams, die uitrukken bij ongelukken. Hoe kun je een coureur snel en adequaat helpen na een crash. En dan de vlaggenprocedure. Nooit geweten dat er dertien verschillende vlaggen zijn. Oppervlagger Jan Keur droeg ze in een soort golftas mee het podium op en vertelde bij al die verschillende kleuren een verhaal. Zo is er onder meer de olievlag en de druppelvlag. Die laatste als er ook maar een paar druppels regen op het asfalt vallen. Dertien vlaggen dus, en je moet als vlaggenist snel op elke situatie reageren want veiligheid staat in alles voorop.
’s Avonds vooraf aan AZ-Vitesse heb ik de assistent-scheidsrechters, zoals de vlaggenisten bij voetbal tegenwoordig heten, even duidelijk gemaakt dat zij eigenlijk maar een simpel baantje hebben: één vlag en dat in tegenstelling tot de vlaggenisten op het circuit: dertien dus.
Het was weer een interessante Vriendendag half oktober, waar tussendoor ook nog even het 10.000e lid in de bloemetjes werd gezet, een vrouw Yvonne, helemaal mooi. Op naar het 11.000e lid volgende jaar. Over een tijdje piept mijn ‘ippone’ weer…Jaap Timmer en dan weet ik het wel. Mooie club die vrienden van het beroemde circuit uit mijn geboorteprovincie.
