Evert ten Napel – De fietspomp
In mijn jeugdjaren schonk ik huwende vrienden altijd op het grote feest een fietspomp. Opgedirkt in een net pak met gesteven overhemd en stropdas meldde ik mij bij het bruidspaar met mijn keurig ingepakte cadeau. Niet altijd werd het direct geopend en kreeg ik later de reactie: wat leuk en wat praktisch.
Soms werd de nieuwsgierigheid de pas getrouwden te machtig en werd het feestelijke papier van het pakje gescheurd. Stom verbaasde blikken van de jong gehuwden en hun naaste familie. ‘Hoe kom je op het idee?, was de vaak gehoorde kreet. “Gewoon iets anders en vooral praktisch”, luidde mijn logische repliek. Zoiets hadden jullie toch nog niet? En…je fietst toch bijna elke dag. Ja dat klopt en heel erg bedankt.
Tegenwoordig is het gebruikelijk bij verjaardagen met een flesje wit en een flesje rood aan te komen of bij vrouwelijke jarigen met een bloemetje en een lekker reukje. Motorrijdende jarigen verras ik steevast met een flacon schoonmaakmiddel voor hun geliefde tweewieler. U kent dat spul wel: met een verstuiver op de smerige motorfiets spuiten, tien minuten laten inwerken en dan gewoon schoon spuiten met de waterstraal. Prima spul en heel praktisch. Als grap pak ik het dan in net alsof het een fles wit of rood is. Dat denkt de jarige dan ook. Bij het uitpakken volgt er een bulderende lach en de opmerking: leuk en praktisch. Wit en rood heb ik toch al heel veel gekregen.
Zo fietste ik een paar dagen terug van mijn woonplaats naar Putten, naar de motorzaak van Arjan Brouwer om weer zo’n flacon te kopen voor een 65-jarige motorvriend. Huib met wie ik en nog vele anderen diverse schitterende tochten door Amerika, Canada en Zuid-Afrika heb gemaakt. Ook Huib was er weer blij mee en ook weer die lach en: praktisch!
Ik kom niet alleen voor zo’n flacon schoonmaakmiddel bij Arjan Brouwer. Ik wip er wel eens vaker binnen, voor iets voor mijn motor of voor een bakkie leut en een praatje. Ik ken Arjan al lang. Het eerste contact ontstond toen hij als Parijs-Dakar-rijder enkele dagen helemaal zoek was in de Afrikaanse woestijn. Bij terugkeer in Nederland heb ik een TV-reportage over dat voorval gemaakt en sindsdien hebben we regelmatig contact. Naast zijn goedlopende zaak is hij eigenaar-manager van een motorcrossteam dat met onder andere een van zijn zonen landelijke successen behaalt en hij organiseert op Strand Nulde Beach on Wheels, een geweldig motorsportspektakel waar duizenden liefhebbers worden vermaakt met van alles en nog wat op twee- en ook vier wielen. In alles wat hij deed als motorcrosser en nu als zakenman en organisator kent Arjan maar een woord: top!
Over top gesproken, de laatst week van juni is de week van de TT. Natuurlijk ga ik als ambassadeur en lid van de Vrienden van het Circuit even kijken. Als jongeman van een jaar of vijftien ging ik al naar Assen. Later als verslaggever van de Drents-Groningse Pers en nog weer later als reporter van de TROS TT Dag. Ik herinner mij nog een zaterdag dat de chef van de TROS mij in een vliegtuigje had gestopt om allereerst verslag te doen in de vroege ochtend van de verkeersstroom en later mocht ik Jaap Timmer en Berry Zand Scholten vanuit de lucht in een korte radioflits vertellen wie er aan de achterkant van het circuit op kop lag.
De laatste jaren ga ik op vrijdag, kwalificatie en beetje netwerken op een terras bij de Geert Timmer bocht. Op de racedag kijk ik TV en luister naar mijn goede vriend en collega Hans van Loozenoord, met wie ik enkele jaren terug nog eens langs het oude circuit heb gereden. Mooi toch al die herinneringen en dan vergeet ik nog de week in de Dolomieten van begin juni. Volgende maand misschien!
