Duurtest tussenbalans – Honda VL750V Transalp
Ambivalentie staat voor een conflict tussen gevoelens en aspiraties. Wat dit te maken heeft met onze Honda Transalp XL750 (RD16)? Een blik in het logboek van de kilometervreter met zevenmijlslaarzen aan de wielen geeft het antwoord op die vraag.
De verwachtingen waren zo hooggespannen! Zelfs bij motorrijders die niet overdreven veel ophebben met allroads versnelde de polsslag in positieve zin toen Honda op Eicma 2022 de gereanimeerde Transalp – na een productiestop van tien jaar – in de schijnwerpers zette. De technische specificaties zagen er op papier veelbelovend uit: 95 pk, een gewicht in de buurt van de magische grens van 200 kilo, moderne banden, een 21” voorwiel en een zadel dat zonder zuurstofapparatuur beklommen kan worden. Sommigen dachten aan een aantrekkelijk geprijsde toermotor met een offroad-uitstraling, eentje die raad weet met waardeloos wegdek en beschikt over langeafstandscapaciteiten. Anderen dachten eerder aan de Yamaha Ténéré 700 in termen van offroad-prestaties gecombineerd met toerkwaliteiten. Boven dit alles hing Honda’s altijd aanwezige belofte van ‘eeuwigheid’ in termen van duurzaamheid. En toen kwam de eerste test…
Die introductie leverde wel een klein deukje op in het idee van een echte allrounder met langeafstandskwaliteiten voor een betaalbare prijs. Met terugwerkende kracht – en om de eer van de Alp te redden – moeten we zeggen dat hij in de eerste plaats trouw is gebleven aan zichzelf. Tien jaar afwezigheid op de markt is een verdomd lange tijd om dat soort dingen te vergeten. Net als zijn voorganger, de RD15 met zijn 700cc V-twin, is ook de moderne Transalp een braaf meisje.
Eerlijk gezegd stond de Transalp altijd al in een spagaat; de RD15 een beetje minder, diens voorgangers wat meer. De NX650 Dominator was gezegend met volop terreinkwaliteiten en kreeg dus uiterst avontuurlijke eigenaren. De XLV750 Africa Twin deed hetzelfde met toerrijders. Er zat dus niets anders op dan het gat daartussen op te vullen.
Vandaag de dag zonder Dominator zou de Transalp punten moeten kunnen scoren bij offroaders toch? Het zou kunnen, maar dat is duidelijk niet wat de ontwikkelaars voor ogen hadden. Anders zouden zaken als bodemvrijheid, rijwielafstelling en vele andere details wel anders zijn geweest.
Tijd om terug te keren naar de dagelijkse routine van de RD16. Aan het begin van de uithoudingsproef heerst euforie. Bij kilometer 810 lezen we het volgende in het logboek: ‘De kilometers vliegen erbij, goede motor, maar spiegelpositie ongunstig voor snelwegen.’ Bij kilometerstand 1.737 volgen meer complimenten: ‘Prettige brommer! De twin klinkt een beetje oproerig, maar loopt echt goed.’
Na de dagelijkse woon-werkritten volgt de eerste lange rit en dat levert direct de eerste verwijzing op naar de ambivalentie van de Transalp: ‘Unieke mix: verschillende rijmodi, maar geen cruisecontrol; datumweergave met dag van de week, maar geen temperatuurweergave, weergave van het brandstofverbruik tijdens het rijden op reserve, maar geen weergave van de resterende actieradius. Achterwerk protesteert al na 2,5 uur, maar duopassagier is erg blij met het zitcomfort en de ruimte.’
Als er een schaap over het hek is volgen er meer. Kritische opmerkingen vonden we daardoor regelmatig terug in het logboek. Geen cruisecontrol is een veel genoemd pijnpunt, maar ook het matig gevulde middengebied van de tweecilinder. Positieve en negatieve commentaren houden elkaar in evenwicht als het gaat om zitcomfort en -positie. Iedereen is het er wel over eens dat het windscherm hoger moest zijn. De zachte weinig gedempte schokdemper, die comfort veinst, moet het in de commentaren ook steeds vaker ontgelden.
Bij 8.847 kilometer hadden de oorspronkelijke banden (Metzeler Karoo Street) hun beste tijd gehad. We vervingen ze door Michelin Anakee Adventure-banden. We monteerden ook diverse accessoires op de Honda om hem klaar te maken voor reizen en de winter. Verwarmde handvatten, een hoger windscherm, een middenbok (origineel Honda accessoire), zijkoffers (SW-Motech) en handkappen (Acerbis) verhogen het rij- en servicecomfort daadwerkelijk. We waren goed voorbereid op de eerste winter en dat wierp zijn vruchten af. Misstappen van de Transalp tijdens het koude seizoen? Geen enkele!
De Honda vervulde altijd plichtsgetrouw zijn taken, totdat in het voorjaar van 2024 de volgende marathonreizen zich weer aandienden. Vanwege de aanhoudende kritiek werd de zachte vering geüpgraded met spulletjes van Wilbers. De voorvork kreeg stevigere veren en dikkere olie, terwijl de achterkant een Wilbers schokdemper met hydraulische veervoorspanning kreeg. Tijdens de montage viel het ons op dat de Wilbers-schokdemper vijf millimeter korter is dan de originele schokdemper. De oorspronkelijke Honda-demper wordt momenteel gereviseerd bij Zupin Moto-Sport en vervangt binnenkort de Wilbers schokdemper weer. Vervolgens brengen we die weer op de juiste lengte.
De SW-Motech zijkoffers maken een consistent positieve indruk en worden meermaals geprezen. Vanwege die positieve ervaringen monteerden we de slip-on demper van SC-Project enkel om de prestaties te meten. Helaas botst de demper – door zijn hogere ontwerp in vergelijking met de standaard demper – tegen de rechter zijkoffer. Op een toermotor bezegelt dat je lot; de demper moest wijken. In principe is dit niet heel erg, omdat de belangrijkste wijzigingen aan de SC-Project demper van optische en akoestische aard zijn.
Terug naar de ambivalentie van de Transalp waarover we het in het begin hadden. Zeggen dat de Honda vis noch vlees is, doet de waarheid onrecht aan. Zijn dilemma, als we het al op zo’n overdreven manier mogen beschrijven, is een overdreven sportieve motor. Dat is te danken aan het modulaire ontwerp van het blok, en aan het allesoverheersende familielid Africa Twin. Van je familie moet je het hebben. Een wat gekunsteld onderscheid van de Africa Twin zorgt voor het ontbreken van voorzieningen als cruise control. Wat dan overblijft is ook duidelijk: een betaalbare toermotor met de ‘belofte van de eeuwigheid’. En eerlijk is eerlijk, dat is wat de Transalp altijd is geweest!
