Distinguished Gentleman’s Ride 2016

Zondagmiddag, de herfstzon schijnt, vogels fluiten en winkelend publiek slentert met tassen over de Grote Markt in Nijmegen. Opeens klinkt het geronk en gebrul van een stoet motoren. Kopjes rinkelen en schoteltjes trillen bijna van tafel. Niet veel later heeft zich een groep van 125 tot in de puntjes opgedofte motorrijders, op hun al even stijlvolle motoren trouwens, voor De Waag verzameld. De Distinguished Gentlemans’s Ride is gearriveerd!

Voor wie het gemist heeft een korte geschiedenisles. The Distinguished Gentleman’s Ride (DGR) is een rit voor (neo-)klassiekers, café racers, bobbers, trackers en oldschool choppers, waarbij de rijders in tweed, smoking of jacquet gekleed gaan. Het idee hiervoor is vijf jaar geleden in Australië ontstaan. Mark Hawwa wilde het imago van motorrijders een positieve boost geven en werd daarbij geïnspireerd door een foto van Don Draper, een personage uit de serie Mad Men over een reclamebureau in de jaren ‘60, die stijlvol gekleed op een klassieke motor zit.
De eerste rit in 2012 bracht 2.500 rijders in 64 steden op de been en mede door dit succes werd een goed doel aan het evenement gekoppeld. Sinds het eerste jaar is het aantal deelnemers gegroeid naar meer dan 50.000 rijders verspreid over 500 steden en 90 landen. De rijders laten zich via de officiële site sponsoren en zamelen daarmee geld in voor onderzoek naar prostaatkanker en ontwikkeling van programma’s om zelfdoding onder mannen terug te dringen.

Nijmegen doet dit jaar alweer voor de vierde keer mee. “Het is indrukwekkend dat wereldwijd op de laatste zondag van september duizenden stijlvol geklede heren, maar ook dames, op hun motor een ritje door de stad maken”, aldus William Gooren, die sinds 2013 de DGR in Nijmegen organiseert. “Destijds stond er vier dagen voor de rit een oproep op de Facebookpagina van DGR Nijmegen. Daarin werd vanuit Australië om een vrijwilliger gevraagd, ik heb toen gereageerd en nog diezelfde avond was ik ‘gepromoveerd’ tot ride-host. Die zondag verschenen er twaalf rijders, die op het laatste moment de mottenballen uit hun trouwpak hadden geschud en hun trouwe tweewieler van stal hadden gehaald. Een heel verschil met dit jaar, vandaag mogen we 126 deelnemers verwelkomen!”
Het gedistingeerde gezelschap heeft zich in de ochtend eerst verzameld bij het oude koetshuis van Restaurant Beau op het 17e-eeuwse landgoed Brakkesteyn. De dames en heren worden er opgevangen en naar hun plek gewezen door Jeroen van Maurik, die samen met de broers Jan en Patrick Peters de organisatie hebben aangevuld. Bij het koetshuis vandaag dus geen rijen paarden, maar rijen van niet alledaagse en soms ronduit bijzondere motoren. Het bonte gezelschap tweewielers varieert van een CB750 uit ’76 en wat gangbare, maar daarom niet minder toepasselijke Bonnevilles en Thruxtons, tot nogal opvallende machines als een Papazuki, Heinkel Tourist uit ’66 en wat oude (excusez le mot, we bedoelen uiteraard klassieke) Vespa’s uit ’62. Verder rijdt er ook nog een Dnepr zijspan mee, net als divers zelfbouw en/of gecustomized spul. Duidelijk geen eenheidsworst op het menu vandaag, zo blijkt.
De deelnemers krijgen bij ontvangst een driehoeksvlag met het DGR logo, met daarnaast nog een stickervel met daarop een slogan, evenals een klassiek gekrulde snor, één van de beeldmerken van de DGR. Tijdens de welkomstspeech wordt duidelijk dat deze sticker nog een emotionele betekenis heeft. Ieder jaar maken deelnemers kans om via de hoofdorganisatie een motor te winnen. Vorig jaar heeft Robby, een deelnemer van de rit in Nijmegen, één van de vier wereldwijd te verloten motoren gewonnen met zijn slogan: ‘Ride dapper, ride safe, ride retro and ride with an open mind for those around us!’ Helaas is hij onlangs overleden en heeft daardoor niet lang van zijn prijs mogen genieten.

Na een tocht door de omgeving van Nijmegen, Berg en Dal en de Ooijpolder arriveert de stoet via de winkelstraat op de Grote Markt, midden in het centrum van Nijmegen. “We hebben van de gemeente Nijmegen een ontheffing gekregen om via het voetgangersgebied te mogen rijden. Het geeft ons de gelegenheid om het publiek uit te leggen wie we zijn en wat we met onze rit willen bereiken, namelijk aandacht voor de gezondheid van de man. De mensen reageren enthousiast op ons verhaal, onze kleding en motoren”, vertelt Patrick met een tevreden glimlach. Hij rijdt met zijn twaalfjarige dochter op zijn Harley bobber, een van origine Amerikaanse politiemotor, waarvan de luchtsirene overigens nog operationeel is. “De verleiding om die even aan te zetten is inderdaad erg groot, maar we zien er niet alleen uit als gentlemen, we gedragen ons er ook naar!”, grinnikt hij met een knipoog.
Dan verzamelen de rijders zich voor de trappen van De Waag. Als Romeinse legionairs heffen ze allen hun helm ten hemel voor een eregroet naar hun ‘gevallen’ rijder. Na dit gebaar vertrekt de stoet om via een route over de Waalkade, de Keizer Karel rotonde, het Honigcomplex en de Waalbruggen uiteindelijk te eindigen bij Black & Blue. Bij aankomst speelt de Gentlemans AgreeBand een nummer van Johnny Cash, op de achtergrond gloeit de BBQ om de vraag naar broodjes ‘pulled pork’ aan te kunnen. Barber Dji staat in de zon te glimmen, maar dat kan ook aan de wax liggen die door menigeen met behendigheid in de snor wordt gedraaid.
De sfeer is gemoedelijk, de stemming ontspannen. De rit in Nijmegen is dan ook een groot succes vindt Jeroen: “Zo mooi om te zien dat de mensen moeite doen om in de juiste stijl aan deze rit deel te nemen. Er zijn deelnemers die speciaal voor vandaag een motor hebben gehuurd. Er is zelfs een deelnemers wiens klassieker gisteren helaas stuk ging, toch is hij in stijl gekleed komen opdagen en mocht bij een ander achterop. We proberen van tevoren ook aan iedereen uit te leggen, dat dit evenement puur zijn status ontleent aan de moeite die deelnemers aan kleding, motor en accessoires besteden. Het is geen doodgewone toerrit en dat moet het ook niet worden. Bovenal zijn we supertrots op het resultaat: we hebben bijna tienduizend euro opgehaald en alle dertien Nederlandse DGR-steden samen meer dan een ton.”
Ook Jan is tevreden: “Samen rijden, elkaars motoren bewonderen en gezellig samen zijn. Het mooie weer is bovendien een dikke bonus. Volgens mij zit daarboven een motorliefhebber, cheers!”