De terugkeer van Ten Kate
Ten Kate Racing keert met Yamaha terug in het WK Superbike. Het streven is om ‘in Imola, uiterlijk in Jerez’ met Loris Baz op de grid te staan met materiaal dat identiek is aan de twee andere Yamaha-teams. Daarnaast gaat het team uit Nieuwleusen zich bezighouden met de raceactiviteiten voor Yamaha-klanten. Teammanager Kervin Bos sloeg de kurk van de champagnefles. “Daarna zijn we al vrij snel overgeschakeld op een biertje”, lacht teambaas Ronald ten Kate. Met Gerrit ten Kate, Ronald ten Kate en Kervin Bos blikt MotoPlus terug en vooruit. “Het is een hele gok.”
Op 30 oktober hoorden jullie dat Honda niet met jullie verder wilde. Voelden jullie geen moment nattigheid?
Ronald: “Nee, eigenlijk niet. We waren al bezig met het aannemen van mensen voor het nieuwe jaar, met instemming van Honda. Onze test- en ontwikkelingsplannen voor 2019 lagen allemaal ook al klaar. In april waren mensen van HRC nog bij ons geweest in Nieuwleusen en toen gaven ze niet de indruk dat ze wilden stoppen met ons. Sterker nog, ons werd gevraagd om de rust te bewaren. Wij hadden onze zorgen namelijk uitgesproken over hoe Honda in het ‘productieracen’ staat. De 600 was al weggevallen en in de 300-klasse is Honda ook niet erg geïnteresseerd. Maar wij kregen te horen dat er meer support zou komen, dat er in de toekomst nieuwe modellen zouden komen die zakelijk gezien voor Ten Kate Racing Products interessant zouden zijn. Wij waren benieuwd welke ondersteuning we zouden krijgen. Als Honda vanuit Japan met complete fietsen zou komen, had dat voor ons budget nogal gevolgen. Omdat we het grootste deel van de ontwikkeling zelf deden. Tot het op vrijdag in Qatar plotseling behoorlijk koud werd in de relatie.”
Kervin: “Honda kende altijd behoorlijk laat het budget toe naar Ten Kate en daardoor kon je ook pas laat je ontwikkeling opstarten. Als ze nu wéér laat met hun budget over de brug kwamen, zouden we wéér achter de feiten aan lopen. Zoals het vorig jaar ging met de Magneti Marelli-elektronica, die Honda per se wilde hebben, terwijl de Cosworth-spullen erg goed werkten tijdens de testen in het voorseizoen. Wij voerden de druk op, totdat ik in Qatar te horen kreeg dat ze alleen nog maar met Ronald of Gerrit wilden praten.”
Ronald: “We kregen het verzoek om op dinsdag na Qatar naar Amsterdam te komen. Dan kom je daar zo’n kamertje binnen lopen, met Robert Watherston van Honda Europe en de directeur van Honda Benelux, omdat wij op commercieel vlak nogal een Honda-bolwerk zijn… Bij een begrafenisonderneming is het gezelliger… Plompverloren werd het toen op tafel gegooid: ‘we verlengen het contract niet’. Boem! We kregen alleen te horen dat het een beslissing uit Japan was, dat ze een ‘fresh start’ wilden maken. Meer hebben we nooit gehoord.”
In jullie persbericht zeiden jullie dat je schaakmat was gezet.
Ronald: “Eigenlijk is het al begonnen toen Honda vrij rigoureus met de Formule 1 stopte tijdens de wereldwijde crisis. Als ze zouden gaan snijden, konden wij ook wel eens aan de beurt komen. Toen hebben we ook aangegeven dat we het graag halverwege het seizoen wilden horen mocht Honda besluiten om ooit met ons te stoppen. Tenslotte hebben wij hier ook een heel bedrijf met personeel en Racing Products waar Honda belangrijk voor is. In zo’n geval wilden we op een nette manier afscheid nemen en ook de kans krijgen om een nieuwe partner te vinden.”
Als je schaakmat zegt, suggereer je dat er bewust zo lang gewacht is zodat jullie geen kans meer hadden om een nieuwe partner te zoeken.
Kervin: “Dat blijft natuurlijk gissen, maar zo lijkt het wel. In april hebben we ook hier nóg eens aangegeven dat we het graag op tijd wilden weten als de koers zou veranderen. Want er wás daadwerkelijk interesse van andere fabrikanten. Maar Ronald en Gerrit hebben altijd gezegd ‘wij zijn Honda’. Dan krijg je natuurlijk een rare smaak als dat gebeurt eind oktober.”
Hebben jullie misschien zelf te lang gedacht ‘het komt wel goed’?
Ronald: “Nee. Als je de bottlenecks van de afgelopen jaren op de rij zet, kom je bij de Fireblade en de updates die hij de afgelopen jaren heeft gehad. Om mee te racen op het niveau dat wij willen, was het niet de beste machine. Het eerste jaar (2017, red.) kregen wij op 6 januari die fiets binnen. Een lachertje. Vervolgens verloren we Nicky Hayden gedurende het jaar en dat maakte het nog zwaarder. Maar we maakten wél progressie. Aan het eind van het jaar reed Leon (Camier) tijdens de testen in de top 5. In die tijd kreeg men bij Honda het idee dat de Cosworth-elektronica die wij al jaren gebruikten niet meer van deze tijd was. Het moest Magneti Marelli worden, omdat er een eenheids-ECU aan zou komen. Die is er nu nog steeds niet en dat was dus een hele grote misvatting van Honda. Honda had een bedrijf gevonden dat de Magneti Marelli-elektronica zou gaan ontwikkelen. Maar in plaats van levering in oktober kreeg ik hier de doos binnen toen het team in Thailand zat voor de tweede race.”
Kervin: “Honda had zelf invloed gehad bij de ontwikkeling van Cosworth en wij hebben ons daar in de loop der jaren ook intensief mee bezig gehouden. Het was echt een heel goed systeem. Maar er moest en zou Magneti Marelli op. Terwijl de motoren er nog niet eens mee hadden gelopen.”
Ronald: “Binnen een uur waren er toen bij die door Honda ingehuurde specialist twee blokken in puin gelopen op de testbank. Als we met de Magneti Marelli-spullen hadden mogen rijden die Honda gebruikt voor de Acht Uren van Suzuka, dan hadden we dat gokje wel durven wagen. Maar niet met zo’n standaard kast. Onze dataman mailde naar Japan ‘we are shooting our riders to the moon’. In Assen heeft Jake (Gagne, red) de dampkring zo ongeveer geproefd. Door deze nare situatie hebben wij als TKR vanaf Aragon de ontwikkeling weer zelf opgepakt om nog proberen te redden wat er nog te redden viel. Na dagen en nachten werken van het team bij Cosworth op de F1-dyno, privé-testen op Portimao en ontwikkelingstrajecten in Nieuwleusen, vonden we weer een solide basis. Alleen door de blessures van onze coureurs is dat er nooit echt meer uit gekomen.”
Kervin: “Het Magneti Marelli-systeem zat er nog heel ver naast. Daar hebben we heel veel hoofdpijn van gehad. Dat Honda een extern bedrijf had ingehuurd, kreeg de buitenwereld niet mee. Wij waren het Honda ‘reference’ team en het klantenteam moet met de spullen rijden waarmee het ‘reference’ team rijdt. Reglementair hadden we met Cosworth kunnen doorgaan.”
Ronald: “De eerste twee wedstrijden van dit seizoen hebben wij natuurlijk met meer dan gemiddelde belangstelling gevolgd om te zien waar Honda (nu verbonden aan Moriwaki en het Althea Team, red.) mee op de proppen zou komen: het zal toch niet dat ze straks met dat ding vooraan meerijden? Ergens weet je ook dat dat niet kan. Als je dan de resultaten ziet… Ik denk dat het grootste probleem is dat Honda zich al die jaren nooit verdiept heeft in hoe hoog het niveau van het WK Superbike eigenlijk is. Die ‘wake up call’ hebben ze volgens mij nu wel gehad.”
Jullie moesten faillissement aanvragen. Een beslissing die je met je verstand moest nemen?
Ronald: “We kregen een aantal scenario’s voorgeschoteld, waarbij een snelle doorstart ook al vrij snel van tafel was. Op de EICMA, midden november, hebben we een setje schoenzolen versleten toen we van fabrikant naar fabrikant gingen. Interesse was er wel, maar de budgetten waren al verdeeld en materiaal lag niet zo maar op de plank. We racen al twintig jaar, dus we wisten dat het moeilijk zou zijn. Daarna kwamen we aan tafel met accountants en advocaten. Geen inkomsten, wel uitgaven: dan houdt het gauw op. Gerrit kon in de auto naar de rechtbank van Almelo voor het indienen van het faillissement, dat was een lange rit.”
Kervin: “Ronald kreeg van Dorna te horen dat hij een maand eerder had moeten komen. Dan hadden ze wel een ander merk in de aanbieding gehad. Die wilden terugkeren.”
Ronald: “Die fabrikant wilde alleen instappen als er een topteam achter zou staan, maar dat kon Dorna niet aanbieden toen de vraag kwam. Nee, ik ga niet zeggen welke fabrikant dat was, maar uiteraard hebben we geprobeerd om met iedere fabrikant in gesprek te komen.”
Hadden jullie al wel snel het idee dat het goed zou komen toen jullie met die andere fabrikanten in gesprek gingen?
Ronald: “Ja. Maar we wilden wel fabriekssteun, we weten uit ervaring dat je die nodig hebt. En in dit geval zeker, vanwege de korte aanlooptijd die we hadden. De eerste keer dat we de baan op gaan, moet dat met goed en doorontwikkeld materiaal zijn. Drie fabrikanten (Ronald wil niet bevestigen dat het naast Yamaha om Ducati en BMW ging, red.) hadden dat in petto voor ons.”
Kervin: “We zijn eigenlijk nooit gestopt om iets voor elkaar te krijgen, we hebben nooit het licht uit gedaan. Begin januari hebben we weer een klein groepje mensen aangenomen om het bedrijf operationeel te houden.”
Hoe snel waren jullie er achter dat Yamaha het meest concreet zou zijn?
Ronald: “Yamaha kwam met het meest concrete voorstel en dat paste commercieel ook nog eens het beste bij ons. Ook binnen het gehele bedrijf voor klantenracers. De eerste week van januari zaten we in Amsterdam bij Yamaha om tot in detail de zaken door te nemen.”
Is een ander team misschien ook niet zo blij dat Ten Kate er bij komt?
Gerrit: “Dat denk ik niet, nee. Maar wij hebben hier natuurlijk ook meer dan alleen maar een raceteam. Bijna alle Honda’s die ergens ter wereld racen hebben ook wel een link met ons. Ik denk dat Honda dat ook niet eens in de gaten heeft gehad. De nieuwe partner doet dat in combinatie. Als wij zelf met zo’n Yamaha aan de gang gaan, ben je een jaar verder voordat je zo’n ding competitief hebt. Nu kun je dus beter iets kopen, racen en zorgen dat we de boel weer goed op de rit krijgen.”
Kervin: “Er is geen enkel ander World Superbike-team dat in eigen huis kan ontwikkelen. Er is niet één ander Superbike team dat de capaciteit heeft om voor klanten in een jaar honderd productieracers te bouwen, zoals het in de gouden jaren ging. Commercieel-breed is Ten Kate wel een pareltje in het WK Superbike-racen. We beginnen nu met een motorfiets waar ook de fabrikant al over heeft nagedacht en die fabrikant probeert ook support te bieden. Naar die combinatie hebben we gezocht, ook naar een fabrikant die naar onze ideeën wil luisteren. We hadden het met Ten Kate Motoren graag nog breder willen trekken, maar Yamaha-dealer worden we (vanwege de aanwezigheid van Gebben Motoren in het nabijgelegen Rogat, red.) niet.”
Hoe zit het met sponsoring?
Kervin: “Dat is een interessant vraagstuk, omdat dat op dit moment nog redelijk blanco is. Een groot deel van de financiering komt uit de verkoop van de materialen en motoren (onder meer de machines van Hayden, Camier en Gagne, red.). Daarnaast zijn we al heel lang in gesprek met een potentiële hoofdsponsor. We hopen dat die er bij onze eerste wedstrijd wel op staat. Daarnaast hebben we partijen die financieren en financiering van Gerrit zelf.”
Maar is het dan ook een flinke gok?
Gerrit: “Het is een hele gok. Maar stoppen was in mijn optiek geen optie en met Racing Products hebben we het altijd wel druk. Soms moet je investeren om over een paar jaar weer wat terug te verdienen. We hebben wekelijks contact met die hoofdsponsor. Dat is een betrouwbare partij, maar we moeten ze één, twee maanden de tijd geven. Het gaat gewoon gebeuren.”
Ronald: “En we zijn erg blij dat onze partners ook bij ons zijn gebleven. Een aantal heeft zelfs opgeschaald, nadat we het boek iets verder open konden slaan. We gaan als bedrijf nu niet ergens inspringen zonder visie, om maar te kijken hoe we er voor staan na een jaartje. Dit wordt een lange termijn-huwelijk, zonder dat we kunnen zeggen voor hoeveel jaar.”
Is het commercieel interessanter dan sportief?
Ronald: “Nee. Je gaat op zoek naar het meest competitieve pakket dat je kunt krijgen. Je kijkt wat je zelf nog mag doen en naar de openheid van de fabrikant. Dus mee kunnen kijken naar de data en informatie van de teams. Dat is belangrijk voor ons.”
Kervin: “Wij kregen er een heel warm gevoel bij toen we merkten dat de racerij heel belangrijk is bij Yamaha. Ook bij ons zit dat in het DNA. Met de Pro Shop (met daarin alle types waar Yamaha mee racet, red.) worden wij één van de exclusieve dealers die worden verdeeld over Europa. Daar gaan we naast Ten Kate Racing ook met Ten Kate Racing Products vol op in gaan zetten. Onze racetechniek vloeit zo langzaam door naar de klanten. Dat kan geen ander bedrijf zo bieden.”
Terug dan het raceteam: wat kan een coureur die al een half jaar niet meer geracet heeft de rest van het seizoen met een team dat met een nieuw merk gaat rijden?
Kervin: “Heel veel. Ik gooi ‘m er gewoon in: het seizoen is niet geslaagd als wij niet op het podium hebben gestaan. Dat hebben we inderdaad al eens eerder gezegd, maar je weet nu ook waarom we dat vorig jaar niet waar konden maken. Wij hebben er alle vertrouwen in dat we dankzij onze ervaring snel op snelheid zullen zijn. Er rijden andere teams met hetzelfde materiaal; dat is onze referentie. Die rijden top 5 of op het podium.”
Dus Baz is beter dan Van der Mark.
Kervin: “Dat wil ik niet zeggen. Wat ik wel wil zeggen is dat we competitief zijn ingesteld en er in geloven dat we als team iets goeds kunnen neerzetten. We zijn zo getergd…. Ik denk dat het best gemotiveerde team ooit zal verschijnen.”
Wraakgevoelens?
Ronald: “Dat moet niet de grote motivatie zijn, maar het is wel duidelijk dat we vrij snel op de schermen kijken waar dat merk staat. Gezien de eerste twee races denk ik dat we meer naar anderen moeten kijken. We willen aan het eind van het jaar kunnen zeggen dat we wat hebben opgebouwd. Als je een jaar niet geracet hebt, ben je vrij snel uit beeld. Dus heb je de toekomstambities, dan moeten we er nu ook bij zijn. Als we met Yamaha mooie resultaten behalen en een goede relatie kunnen opbouwen, biedt dat ook weer mogelijkheden.”
Om het officiële fabrieksteam te worden.
Ronald: “Het mooiste is in ieder geval als we volgend jaar weer zouden kunnen rijden met twee sterke rijders die elkaar ook scherp houden. Daar is hier de structuur ook op afgestemd. En als je dan nog verder droomt… terugdenkend naar het verleden toen we ook nog WK Supersport deden, al dan niet met een eigen of met een satellietteam…. De R3 is natuurlijk ook een mooi ding om iets mee te gaan doen voor de jeugd. Dat is voor ons ook altijd wel een dingetje geweest. En we kunnen nou wel zeggen dat dat niet zo is, maar je wilt uiteindelijk natuurlijk weer het ‘reference team’ worden. Daar zal niemand vreemd van op kijken. Ook Crescent Yamaha niet.”
