Connectiviteit op motorfietsen
Per telefoon met de motor communiceren? Dat kan! En we noemen het met een goed Nederlands woord ‘connectivity’. Dat werkt het best met een smartphone en in de regel zonder snoertjes – als het werkt tenminste. Helaas zijn lang niet alle pogingen om tweewieler en telefoon te verbinden even succesvol…
Goed, ‘connectivity’ bekt misschien lekker in Engelse marketingtermen, maar wij hebben besloten om bij deze mix van test en overzicht van de huidige systemen en mogelijkheden het woord connectiviteit te gebruiken. We hebben het dan kort door de bocht over de technische uitrusting, die de communicatie met een ander apparaat mogelijk maakt. In ons geval de verbinding tussen motorfiets en smartphone, meestal middels Bluetooth, soms met een USB-kabel, en in de regel ondersteunt door een luidspreker in de helm.
De communicatie der dingen
Connectiviteit draait grofweg dus altijd om de communicatie tussen objecten, ongeacht of het nu complete systemen zijn of op zich zelf staande losse onderdelen. In het normale straatverkeer kun je dan bijvoorbeeld ook denken aan netwerk-communicatie tussen een strepentrekker op de weg en verkeersdeelnemers, zonder dat bestuurders zelf daar actief bij worden betrokken. Maar ook binnen een voertuig is er tegenwoordig sprake van ‘afspraken’. Sensoren geven bijvoorbeeld info over de bandenspanning, hellingshoek en acceleratie. Dat geschiedt middels een draadverbinding, maar ook vaak draadloos. Motorfietsen reageren daarbij op de actuele rijsituatie en grijpen in geval van nood corrigerend in. Veel van deze info kan naar wens op het dashboard worden getoond. Of op de smartphone. En daarmee zijn we aanbeland bij de vorm van connectiviteit waar we het op deze pagina’s over willen hebben.
Connectiviteit heeft twee kanten
Waar de hiervoor genoemde overdracht van bits en bytes op de motorfiets voornamelijk de veiligheid dienen, draait het bij connectiviteit vooral om comfort en infotainment. In twee opzichten: enerzijds wordt er data van de motorfiets aan de smartphone overgedragen. Dat kan dan via een speciale app worden bekeken. Dezelfde info kan vaak ook in het dashboard van de motor worden weergegeven, maar de bediening daarvan gaat niet altijd even makkelijk. Smartphones hebben met hun touchscreens en grafische gebruiksoppervlakken natuurlijk flinke voordelen vergeleken met allerlei knoppen en vaak ingewikkelde menustructuren op motoren. Daarnaast hebben smartphones ook verbinding met internet en daarmee ook met andere diensten en personen. Routes die je met de motor rijdt en door een app worden geregistreerd kun je dus ook exporteren of met vrienden delen.
Aan de andere kant werkt communicatie de andere kant op. Muziek, telefoontjes of navigatieaanwijzingen worden via de smartphone doorgegeven aan de motorfiets, waar dan tijdens het rijden weer mee ‘gespeeld’ kan worden. Dan heb je het bijvoorbeeld over de aansturing van muziek, allemaal zonder de handen van het stuur te hoeven halen uiteraard. Daar zit ongetwijfeld niet iedereen op te wachten, maar een ander en meer praktisch voorbeeld is routegeleiding. Dat kan een telefoon met GPS-functie tegenwoordig, en ook actuele verkeersinformatie kan worden ontvangen. De motorfiets moet dan alleen nog zorgdragen voor routeaanwijzingen in het dashboard en spraakaanwijzingen doorgeven aan een in de helm gemonteerde headset.
Andersom kunnen via de helmmicrofoon ook spraakbevelen worden doorgegeven, met name bij systemen als Android Auto of Apple CarPlay. Deze werken middels een kabelverbinding in plaats van Bluetooth en spiegelen compatible apps van de smartphone op het dashboard van de motor. Op deze manier kan er ook muziek worden geluisterd, gebeld worden of genavigeerd worden, zonder dat er een specifieke app van de motorfabrikant gebruikt hoeft te worden. Bovendien laadt de (noodzakelijke) USB-aansluiting op de motor de telefoon ook nog eens op tijdens het rijden.
De ene connectiviteit is de andere niet
De enorme verschillen tussen connectiviteitssystemen openbaarden zich ook tijdens onze praktijktest, zowel als het gaat om gebruiksgemak als om functionaliteiten. Dat gaat van een Kawasaki Z650, die met twee knoppen bediend moet worden en minimale info geeft, tot de dikke KTM’s, die heel gebruiksvriendelijk en betrouwbaar toegang tot alle functies bieden. Daaronder beproefde systemen als mySpin van Bosch en enkele nog niet helemaal volwassen systemen, waarbij de smartphone ontgrendeld moet blijven. Connectiviteit is dus niet in alle opzichten altijd en overal connectiviteit….
MOTOPLUS-conclusie
Connectiviteit is tegenwoordig bijna vaste prik in de opsomming van technische gegevens van een nieuwe motorfiets, maar de verschillen tussen de systemen blijken in de praktijk verrassend groot. De functionaliteiten lopen uiteen van het beperkt doorgeven van info aan de smartphone tot bidirectionale mogelijkheden, waarbij vanuit de motorfiets de smartphone kan worden bediend en vice versa. De auto- en deels ook de scooterwereld liggen op dit gebied al mijlenver voor op de motorfiets, maar er wordt inmiddels een behoorlijke inhaalslag gemaakt. De vraag is alleen of we dat willen of zelfs nodig hebben. Bij onze redacteuren lopen de meningen in ieder geval uiteen (zie kader). Hoe is dat bij lou als lezer? Laat ons weten hoe jij tegen connectiviteit aankijkt via reageren@motoplus.nl
