Compacttest Yamaha Kodiak 450 EPS
And now for something completely different! Als we hier in MotoPlus al eens aandacht geven aan een quad, dan betreft het doorgaans een exponent van de sportievere soort. Zeker niet aan een model als de Yamaha Kodiak, die toch al sinds 2003 één van de smaakmakers in het middenklasse ATV segment is. Een rasecht no-nonsense werkpaard, waar je je desondanks bijzonder goed mee kunt uitleven. Zo mochten we zelf ervaren tijdens de presentatie van de nieuwe 2018 Kodiak 450 EPS in de ruige Schotse Hooglanden rond Inverness.
De quad-wereld is grofweg te verdelen in twee kampen: sportieve race machines voor snelle rondetijden op de crossbaan tegenover de ‘utility’ voertuigen. Dat laatste betekent letterlijk vertaald ‘nutsvoertuig’, wat direct al aangeeft dat je het gebruik van dergelijke ATV’s (All Terrain Vehicles) vooral in de praktische hoek moet zoeken. Dat geldt zeker voor de nieuwe Kodiak 450 van Yamaha, die nog meer dan de Grizzly uit dezelfde stal, is gericht alledaags gebruiksgemak. Een ATV waar veel agrariërs, grondwerkers en andere outdoor beroepsgroepen, zeker in Groot-Brittannië, Scandinavië en Frankrijk, tegenwoordig bij zweren. Op de bagagerekken bijvoorbeeld, kun je bij elkaar dik 120 kilo aan goederen meenemen, terwijl het trekvermogen van de rijklaar 295 kilo wegen vierwieler 600 kilo bedraagt. Toch een flinke aanhanger vol spullen. Door de compacte afmetingen kom je er mee op plaatsen waar je met een auto of trekker niet of niet makkelijk komt (drassig weiland, bos etc.) en bovendien is de machine niet alleen bijzonder toegankelijk (helmpje op en gaan), maar ook nog eens compleet hufterproof qua bediening. Zelfs de meest doorgewinterde leek rijdt er na een stoomcursus van drie tellen nog probleemloos mee weg. Beeldend geschetst, zou je een setje kleren voor je Kodiak moeten kopen, dan haal je een effen overall bij de plaatselijke Welkoop, niet een hip setje bij één of andere trendy kledingwinkel met een net iets te hard dreunende housebeat op de achtergrond. Voor de Nederlandse markt is de Kodiak dan ook gehomologeerd als agrarisch voertuig en wordt standaard geleverd met elektrische lier.
Praktisch dus. En laat praktisch nu vaak worden geassocieerd met saai en/of stoffig. Nou, na een dagje slempen en sleuren door de Hooglandse modder kunnen we in ieder geval melden dat dat allesbehalve het geval is. De nieuwe 450 is beschikbaar in twee versies: met en zonder Electronic Power Steering, stuurbekrachtiging dus. Waarbij de versie met duidelijk herkenbaar is aan het extra licht tussen de stuurhelften. Dat was ook de uitvoering waar wij mee reden, en dat elektronische hulpmiddeltje bleek allesbehalve een overbodige luxe. Het ruige, indrukwekkende gebied rond Loch Laggan in het noorden van Schotland ligt bezaaid met dikke keien, diepe sporen en veel modder (blijft Schotland tenslotte). Met stuurbekrachtiging, in combinatie trouwens met de zeer ruime stuuruitslag, cirkel je bijna als een prima ballerina door zelfs de meest krappe passages. Bovendien wordt het stuur niet direct uit je handen geslagen wanneer je eens onverhoopt een dikke steen raakt, want dat gebeurt vroeg of laat onherroepelijk. Het stelt je simpel gezegd in staat om makkelijker de controle over de machine te houden.
Al zul je die niet heel snel verliezen. Ten opzichte van zijn voorganger staat de 450 namelijk onder meer wat breder op de wielen, wat een behoorlijk invloed op de stabiliteit heeft, maar ook de nieuwe schokbrekers (met instelbare veervoorspanning) van de onafhankelijk geveerde wielen doen hun werk wat dat betreft prima. Filteren kleine hobbels en gaten goed weg, maar hebben ook weerwoord tegen wat grotere uitdagingen.
Stralend middelpunt van het hele gebeuren evenwel is de exact 421cc metende eencilinder viertakt met enkele bovenliggende nokkenas. In de basis hetzelfde blok als dat van het oermodel uit 2003, maar dankzij diverse updates inmiddels stevig gemoderniseerd. Ook deze laatste generatie werd weer onderhanden genomen en is nu nog zuiniger geworden. Verder is ook is variabele transmissie (CVT) – gekoppeld aan een versnellingsbak met een achteruitversnelling (begrensd op 17 km/uur), een hoge en een lage gearing – opnieuw gekalibreerd. De luchtinlaat van zowel blok als CVT is daarbij extra hoog geplaatst, zodat je met de Kodiak door diep water/modder kunt ploegen. Ook praktisch, het luchtfilter zit met vier clips vast en kan dus in een omme draai worden gewisseld.
Hoewel de 450 te boek staat als middenklasse quad, is het ronduit verbazingwekkend hoe gemakkelijk de eencilinder overal probleemloos doorheen ploegt of tegenop kruipt. In de ochtend staat er een rondrit door de bossen en langs meren op het programma, over paden die je nog het best kunt omschrijven als ontoegankelijk. De diepe sporen staan vol water, maar het 25 inch schoeisel van CST graaft zich overal moeiteloos doorheen. Wel even middels de knop op de rechter stuurhelft de vierwielaandrijving inschakelen, maar dan is het enkel een kwestie van een constant toerental houden en de 450 kruipt moeiteloos voorwaarts. De noodzaak om de lage gearing in te schakelen is er niet eens, en dat in omstandigheden die je hier in Nederland niet snel tegen zult komen. Aan de voorzijde heeft de Kodiak een differentieel, achter echter niet, waardoor de achterwielen altijd met dezelfde snelheid de boel voorwaarts stuwen. Keerzijde van die constructie, die op nagenoeg alle quads wordt toegepast, is wel dat je eigenlijk niet met zo’n ding op het asfalt moet komen.
Hoe dan ook, een bewezen constructie die de Kodiak niet alleen tot modderkruiper transformeert, maar ook tot klimgeit. Steile, rotsige hellingen waar je met moeite lopend boven komt, verorbert de Yamaha als een ontbijtje. Speels, volledig probleemloos tokkelt ‘ie stationair nog met groots gemak omhoog. Even stoppen voor een foto en weer doorgaan? Ook geen probleem. Nu gaat omhoog doorgaans iets gemakkelijker dan omlaag, gecontroleerd althans, dankzij de enorm sterke motorrem is afdalen echter een ook fluitje van een cent. In de lage gearing moet je vaak zelfs nog licht gas bijgeven, anders kruip je wel erg tergend langzaam naar beneden. Sommige quads bieden de mogelijkheid om een diff lock in te schakelen aan de voorzijde, dat heeft de Kodiak niet. Absoluut geen gemis, en wanneer je ‘m hier al niet mist, mis je ‘m nergens!
Onder de streep dus weliswaar vooral een praktisch nutsvoertuig, echter wel eentje die bijzonder goed het nuttige met het aangename weet te combineren. Twee voor de prijs van één dus. Altijd goed!