Compacttest Mash Six Hundred
Sinds 2012 produceert Mash een breed scala aan leuk gelijnde en betaalbare retro-motorfietsen. Tot recent voornamelijk lichte machines, maar in 2020 markeerde de Mash X-Ride 650 de entree in de zwaardere klasse en met dezelfde 644cc eencilinder debuteert nu de Mash Six Hundred. Afgezien van dat motorblok is de Six Hundred een compleet nieuwe machine. De styling swingt ons minstens vijftig jaar terug in de tijd en de grote vraag is uiteraard of de romantisch ogende Six Hundred net zo lekker rijdt als dat ‘ie eruit ziet.
Laten we eerst eens de lucht klaren met betrekking tot drie prangende vragen. Waarom is de naam van de nieuweling Six Hundred, terwijl het eigenlijk een 650 is? Dat blijkt een Frans grapje, gewoon om lekker eigenwijs te zijn. Zo heeft ook de Mash Five Hundred bijvoorbeeld een slagvolume van 400cc. Dan is er de vraag waar Mash vandaan komt. De Franse ex-coureur Frédéric Fourgeaud was al actief in de accessoirehandel met zijn importonderneming SIMA. Met eigen onderdelen bouwde hij al jaren caféracers. Er bleken zat mensen die wel zo’n stoere retrobike willen rijden, maar hem niet zelf willen of kunnen bouwen en dus werd Mash opgericht. Mash ontwerpt de modellen en ontwikkelt de prototypes in Frankrijk. Deze worden naar China verstuurd, waar ze middels ‘reverse engineering’ de preproductie-machines maken. Die komen naar Mash in Frankrijk en na hun goedkeuring gaat in China de serieproductie van start. Om aan te haken bij die zelfbouwscene biedt Mash veel componenten om de machines te individualiseren, zoals tanks, zadels en uitlaten. Het allerleukst is de prijslijst, want een zadel kost 80 euro en een tank 150. Probeer dat eens bij een Harley, BMW of Ducati….In 2012 begon het avontuur en werden 600 machines verkocht in Frankrijk. In 2021 verkocht Mash in 26 landen liefst 12.000 units.
De derde vraag die opborrelt betreft het motorblok, want kennen we dat niet ergens van? Jazeker, dit blok is een nazaat van het Honda-blok wat zo’n dertig jaar geleden onder andere de Dominator 650 aandreef. Dat betekent ook meteen dat de prachtige (en dure!) radiale klepopstelling nog aanwezig is en dat in deze prijsklasse! De rest van de Six Hundred is daadwerkelijk nieuw, want ten opzichte van de X-Ride 650 zijn frame, achterbrug met nu stereovering, voorvork, wielen, tank, zadel en dashboard anders. Waar de X-Ride meer apelleert aan speedway en offroad, grijpt de Six Hundred terug naar de de Engelse klassiekers uit de jaren ’60. De ronde vormen van zadel, koplamp, achterlicht, de twee cherry-bomb-uitlaten en tank dragen hier aan bij. Ook het tweekleurige spuitwerk, de stereo-achtervering, rubber harmonicarubbers om de voorvorkpoten en bijvoorbeeld de verchroomde kettingkast sluiten daar helemaal op aan. De spaakwielen maken het plaatje compleet en dat is een mooie keuze, want spaakwielen zijn duurder dan eenvoudige gietwielen, vooral met de hier gebruikte RVS-spaken. Moderniteiten worden soepel in het ontwerp geïntegreerd, want de Six Hundred is dankzij injectie en katalystor (uiteraard) Euro-5 goedgekeurd, een led-lichtbron huist in de klassieke koplamp en een uitschakelbaar ABS waakt over de schijfremmen voor en achter.
Op Corsicaanse slingerwegen mag de Mash laten zien wat ‘ie in huis heeft! Een korte druk op de startknop slingert de dikke eenpitter aan en de motor ploft lekker stationair met een rustgevende puls. Eigenlijk jammer dat de Mash geen kickstarter heeft, want een dikke stamper gedecideerd aantrappen voor een vol terras heeft zo zijn charme. Eenmaal op het niet te hoge zadel zittend tref je een verfrissende eenvoud aan. Rechts een gas- en remhendel. Links een koppelingshendel en de knoppen van de clignoteurs. Recht voor je een dashboard met twee ronde tellers en een paar controlelampjes en dat is het. Ik klik de eerste versnelling in, schakel meteen door naar twee, drie en vier en roffel met amper 50 het dorp uit. De bergen intrekkend bijkt de Six Hundred over een juweel van motorblok te beschikken. Het topvermogen van de olie/luchtgekoelde eenpitter is met 40 pk bij 6.000 toeren niet bijster hoog, maar dankzij het prettige gewicht van 181 kilogram, het breed uitgesmeerde koppel, de korte eindoverbrenging en de uitstekende gasrespons voelt dit als een levendige en krachtige aandrijflijn.
Deze ervaring wordt ondersteund door een lekkere soundtrack en bovendien is het blok toerengretig, waardoor behalve rustig toeren ook sportief rijden tot het repertoire behoort op de bergpassen. Rustig rijden wordt lekker cruisen dankzij de soepele vering en het prachtig neutrale stuurgedrag, bij lage en hogere snelheden, maar ook bij hobbels en gaten in de weg blijft de Mash vertrouwen geven. Daarnaast is het lovenswaardig hoe het rijwielgedeelte ook overeind blijft bij een stevige rijstijl. Echt boven verwachting!
De enkele voorrem vertraagt prima, mede dankzij de vierzuiger remklauw, en de demping blijkt precies genoeg om onrust in het rijwielgedeelte te vermijden. Dit gecombineerd met een goede grondspeling en uitstekende grip biedende Indiase Ceat-banden geven de rijder het vertrouwen om de Six Hundred middels het brede stuur hard elke hoek in te smijten. Dankzij de smalle banden dartelt de Mash lichtvoetig van bocht naar bocht en is een oprichtneiging vrijwel afwezig. De Mash voelt harmonieus aan en blijkt goed uitontwikkeld. Dat is knap, vooral in een wat lagere prijsklasse. Op deze manier is het helemaal niet erg dat dit stuurfestijn wat langer aanhoudt, want het iets te zachte zadel zit best goed, de kniehoek is met mijn 1.87 prima, er zijn trillingen maar dan wel van de fijne soort en praktische zaken als uitzicht in de spiegels is ook goed (op de trillingen na). De Corsicaanse wegen dicteren snelheden tussen stapvoets en hooguit 120, maar aangezien de Mash daar lekker vlot naar toe snelt, zal het vermogen ook in Nederland volstaan. De opgegeven topsnelheid van 150 km/uur maakt snelwegetappes zeker mogelijk, al zal dat niet de ideale leefomgeving van deze neo-retro machine zijn.
Mash heeft het concept van de relaxte retrobike voortreffelijk uitgevoerd. De Six Hundred ziet er charmant uit en het rijden is ronduit een genot omdat alles zo ongecompliceerd gaat en harmonieus aanvoelt. Voor de vlijmscherpe prijs van € 5.999,- leveren de Europese merken vrijwel niets en de Japanse merken misschien een 125. Des te verheugender is daarom dat de Mash niet aanvoelt als een budgetmodel, maar eigenlijk overtuigt op alle fronten, binnen het concept van een retromodel. Daarbij is de dikke eenpitter het stralende middelpunt van dit feestje. De Six Hundred is aantrekkelijk voor degene die gecharmeerd is van een klassieker (een SR500 bijvoorbeeld!), maar toch een nieuwe motorfiets wil met de bijbehorende garantie. Deze rijdt bovendien veel beter dan de echte oudjes en lekt geen olie. Het zou zo maar kunnen dat de Six Hundred de springplank is voor Mash is om bij een veel breder publiek in beeld te komen.
