Column Jurgen van den Goorbergh MP 17/2013
Wat is deze jongeman aan het doen?, vraag ik me bij Marc Marquez keer op keer af. En vooral: hoe doet hij het, met zo weinig ervaring? Toch is het ‘gebrek’ aan ervaring voor hem een groot voordeel. Laat ik voorop stellen dat Marquez in een satellietteam, zoals bijvoorbeeld LCR, niet zo ver gekomen zou zijn in zijn eerste jaar, want de gegevens en knowhow binnen het Repsol Honda Team zijn waarschijnlijk de best bewaarde geheimen in motorsportland. Marquez heeft veel te danken aan zijn huidige werkgever en aan collega Dani Pedrosa, die in de loop der jaren al die gegevens heeft verzameld. Toch blijft het de taak van Marquez om dat te vertalen naar de baan en in goede rondetijden. Zijn sterke punt is zijn enorme vechtersmentaliteit, die hij heeft meegenomen uit de Moto2-klasse, net als Stefan Bradl trouwens. Angst of behoedzaamheid lijkt nog niet in zijn woordenboek voor te komen, maar zal er in de loop der jaren ook zeker insluipen, zoals Valentino Rossi nu bijvoorbeeld ervaart. De crashes van zowel Jorge Lorenzo (Assen, Duitsland) als Dani Pedrosa (Duitsland) hebben hem wel een beetje geholpen in de huidige machtstrijd in de MotoGP. Maar je kunt ook stellen dat beide heren zijn gevallen omdat ze de druk van Marquez voelden. Marquez op zijn beurt valt ook, regelmatig zelfs, maar doet dat in de regel zonder al te grote fysieke schade op te lopen. Dus haalt hij na zo’n crash de schouders op en gaat gewoon weer vol door. Bij Lorenzo zie je dat hij de beide harde crashes lichamelijk nog niet heeft kunnen verwerken. Normaal kan hij juist versnellen in het begin van de race en daar doet hij in eindfase dan nog eens een flinke schep bovenop. Op dit moment gebeurt het tegenovergestelde, want hij zakt juist wat in tegen het einde van de race. Bochtensnelheid is cruciaal voor Lorenzo, de Yamaha is wel heel soepel qua acceleratie en beschikt over een goed chassis, maar de M1 mist topsnelheid en (nog steeds) een ‘seamless shifting’ versnellingsbak. Juist op Brno, een circuit met een hoge bochtensnelheid en veel chicanes, kon Lorenzo door de aanvallen van Marquez en later ook Pedrosa die rondere manier van rijden met een hoge bochtensnelheid niet demonstreren. Hij moest immers continu verdedigen, met als gevolg . dat de Honda’s hem puur op acceleratie en topsnelheid te pakken konden nemen. Dat Lorenzo het daarnaast in Brno ‘makkelijk liet lopen’ was voor mij ook een teken dat hij de druk bij Yamaha wil leggen. Natuurlijk had hij het gevecht met Maquez en Pedrosa aangekund, maar dat was de grote risico’s misschien niet waard geweest. Hij wil gewoon een snellere Yamaha, een basiswens van iedere coureur, en geloof me, als hij deze heeft, dan slaat de Cobra weer genadeloos toe! Achter de drie Spanjaarden wordt ook volop gestreden. Dat liet Cal Crutchlow in Brno zien met zijn tweede pole van het seizoen. Die Brit blijft toch verrassen en doet me denken aan Kevin Schwantz. Hij drijft de mensen om hem heen tot waanzin met uitspraken als ‘ik heb geen echt fabrieksmateriaal’ en ook door de vele crashes. Zijn overstap naar Ducati komend seizoen is wel te begrijpen. Hij wil overkomen als een echte fabriekscoureur en dat gevoel overheerst bij hem meer dan het geld wat hij er mee verdient. Het is afwachten hoe hij het gaat doen op de Ducati en hoe hij zich zal meten met – een in mijn ogen erg goede – Andrea Dovizioso. Dat talent alleen niet voldoende is op de Ducati, bleek eerder bij Rossi en dat een specifieke rijstijl bij de Duc past ook. Casey Stoner was immers soms echt onverslaanbaar. Crutchlow heeft wel een vergelijkbare rijstijl, maar heeft hij ook zo veel talent? Sinds het winnen van de 8 Uren van Suzuka is er veel te doen rond Michael van der Mark. Dat is gedeeltelijk terecht, maar we moeten echter ook met beide benen op de grond blijven staan. We hebben het nog niet over een nieuwe Marquez en dat weet Michael ook maar al te goed. Het publiek wil dat natuurlijk graag zien, maar het leerproces om zo ver te komen is lang en zwaar. Geef hem de komende paar jaar de kans om zich verder te ontwikkelen en wie weet hebben we dan rond 2017 weer eens een Nederlandse coureur in de MotoGP. Om met Marquez af te sluiten: gaat hij de wereldtitel dan daadwerkelijk pakken dit jaar? Ja, dat gaat gebeuren, durf ik nu wel hardop te zeggen. De fabrieks-Honda’s zijn op dit moment superieur en kunnen op iedere baan goed uit de voeten. Met de handen van Marquez aan de clip-ons heeft Honda een nieuw fenomeen. Magic Marquez!
