Column Frank Weeink MP 19-2007
Even na twaalven val ik in mijn hotelkamer in Tokyo in een Japans sportprogramma metMarco van Basten in een hoofdrol. De Japanse commentator heeft er echt verstand van– dat hoor je zo – en scoort Van Basten de mooiste goals bij Ajax, AC Milan en in hetNederlands elftal. De tweede goal tegen Rusland, EK 1988, komt elf keer voor bij. Ik hebmeegeteld.Twee voorbeelden die de grote verschillen tussen de twee beste twee coureurs ter wereld illustreren. Valentino Rossi wordt eind juli na een triest stemmende wedstrijd in Laguna vierde. Te midden vanrijen motorhomes staat hij een minuut of tien de verzamelde pers te woord. Dan wil hij zijn tijdelijke home binnen glippen. “Vale, Vale!”, roept een Amerikaanse fan van een jaar of 35. “Ik wacht al vier jaar op dit moment. Mag ik alsjeblieft met je op de foto?” “Vier jaar?”, vraagt Rossi zich af, alleen het hoofd nog buiten de deur. “We zijn hier pas voor de derde keer.” Hilariteit alom. Maar de fan krijgt zijnfoto. Na zijn kampioensrace in Motegi sta ik zowaar even alleen mijn vragen te stellen aan de nieuwe kampioen Casey Stoner. “Casey, even zwaaien naar de mensen thuis?”, vraagt een Australische fotograaf. “No”, zegt Stoner glashard en maakt zijn antwoord op mijn vraag af. Livio Suppo is de man die Stoner naar Ducati haalde. Suppo is een Italiaan met een telefoon schijnbaar permanent aan zijn oor geplakt en met boven zijn bovenlip een roodbruin streepje. Van de pasta, denk ik, naïef als ik ben, onbekend met de slechte gewoonten van de mens. Het zijn echter de souvenirtjes van de talloze filtersigaretten (merk onbekend) die Suppo weg brandt. “Ik denk dat we nu mogen zeggen dat Casey de beste rijder is”, zegt Suppo met overtuiging in zijn zware, raspende stem. “Vooral na de GP in Estoril. Daar had hij grote problemen met de koppeling, maar aan het eind van de race wist hij hoe hij er mee om moest gaan. Dat is de extra kwaliteit van een kampioen: die rijdt om de problemen heen.”Mooi gezegd. Die nieuwe kampioen is de enige MotoGP-coureur die elke race in de punten finishte, maar (net als Rossi bij Yamaha) is hij de enige die in 2007 consequent snel is met de Ducati. Dat feit verontrust een stevig inhalerende Suppo niet. “In het verleden domineerde ook vaak één rijder. Kijk maar naar Mick Doohan, kijk maar naar Valentino. Voor een rijder zal het altijd moeilijk zijn als zijnteamgenoot sneller is. Loris (Capirossi, FW) had een droom: wereldkampioen worden met Ducati. Hij was vier jaar onze nummer 1 en nu is er een jonge jongen die sneller is dan hij. Dat is moeilijk te accepteren. Weet je, als de resultaten tegenvallen, ligt het altijd aan het team, de banden of de motor. Het zijn allemaal ego’s. Alex Barros zegt dat hij niet voldoende fabriekssteun krijgt van Ducati. Geklets. Watvoor belang hebben wij er bij om hem niet debeste spullen te geven? Als het zo makkelijkzou zijn om hard te gaan, kon iedereen wereldkampioenworden.”Suppo neemt nog een trek van zijn sigaret enwerkt routineus (“Pronto!”) een telefoontjeaf en gaat verder. “Casey denkt na over hetracen, Valentino denkt ook na over de show.Ik ben er van overtuigd dat hij daarom ookwedstrijden verloren heeft. Barcelona 2003,de race die Loris won, bijvoorbeeld. Door eenfout van Valentino.”Stoner is niet gek op de vergelijking,maar Suppo ziet sterke overeenkomstentussen hem en vijfvoudig 500 cc-wereldkampioenMick Doohan. “De manier waarop hij wilwinnen: direct vanaf de start er tussenuit knallenen wegrijden. De manier waarop hij toontdat hij nooit tevreden is. Als je snel wilt zijn,moet je blijven pushen. En de manier waarophij problemen weet te omzeilen. Mick kon datook als geen ander.”Wat Doohan ook als geen ander deed, wasregelmatig journalisten afkatten ten overstaanvan de geachte collegae. Stoner is daarevenmin slecht in. Op een bloedhete zaterdagmiddagin Motegi wil een vriendelijke Doohanbest even praten over zijn jonge landgenoot,terwijl drommen Japanners zijn handtekeningwillen. “Casey was altijd al snel, maar diejongen heeft inmiddels heel veel ervaring enhet feit dat hij de beschikking over Bridgestonesen Ducati heeft een kalmerende invloed ophem”, zegt Doohan. “Dat is een groot verschilmet vorig jaar. Hij heeft in het winterseizoende basis gelegd voor de resultaten van nu.Winnen is niet eenvoudig, en dan zoveel racesachter elkaar winnen en constant presteren,dat is heel knap. Hij blijft pushen en hij blijftgefocust.” Die al het andere vervagende focus– of “tunnel vision”, zo je wilt – kenmerkte ookDoohan. “Maar met Valentino was dat nietanders”, weet Doohan uit eigen ervaring alsvoormalig Honda-rijdersbegeleider. “Dat zijnde echte kampioenen. Nu heeft Casey het.Daarom denk ik ook dat hij de komende jarenkan domineren. Die gedrevenheid maakt hemanders dan jongens die een keer de titel pakkenen dan aan het begin van het volgende jaardenken ‘we gaan maar weer eens beginnen’.”Is dit het begin van “het Stoner-tijdperk”,wil een journalist zondags na de racevan de nieuwe kampioen weten. Die haaltzijn schouders op en zegt dat hij zich eerstop 2008 wil richten. Op tv zie ik Marco vanBasten nog eens wonderbaarlijk scoren tegenRusland. Bereidt San Marco zich niet ook voorop iets in 2008? Het schijnt dat hij ook héélgefocust is. Op de een of andere manier schatik Casey’s kansen op succes volgend jaar wathoger in.
