BMW HP4 Race

Een berensterk motorblok, indrukwekkende frame- en veertechniek op het niveau van een fabrieksracer en innovatieve carbon-technologie – wie zou dat niet op zijn conto willen bijschrijven? BMW doet het met de HP4 Race.

Vier kilo – wat is vier kilo nu helemaal? Dat ligt er maar aan hoe je het bekijkt. In de normale motorwereld is vier kilo een overzichtelijke waarde. Menig Euro4-einddemper weegt tegenwoordig vier kilo meer dan zijn Euro3-voorganger. En, wat is het verschil? Precies, geen mens die het merkt!
In de racerij ligt de zaken wat anders. Daar kan vier kilo een wereld van verschil betekenen, het verschil tussen de ideale lijn of de grindbak, het verschil tussen winnen en verliezen. Het gewicht is op het circuit, naast het vermogen, de allesbepalende factor. Om iedere gram wordt gestreden. Het nieuwe en slechts 7,8 kilo wegende carbon frame van de HP4 Race is exact vier kilo lichter dan het qua afmetingen identieke aluminium frame van de S1000RR. Dat is in deze context ontzettend veel.
Maar nu komt het: in de racerij kan een paar kilogram evengoed een luttel verschil zijn. Er zit namelijk slechts drie kilo verschil tussen de nieuwe, volgetankt 171 kilo lichte HP4 Race en het minimumgewicht van een WK Superbike-racer (168 kilo). Voor hobbycoureurs en zelfs voor deelnemers aan nationale kampioenschappen is dat een fascinerende waarde. Zo licht af-fabriek is veelbelovend. Zeker in combinatie met de tweede troef van de HP4 Race, het vermogen. Met 215 pk is deze variant liefst 16 pk sterker dan de toch al niet kinderachtige S1000RR. En daarbij moet je je bedenken dat men in München traditiegetrouw altijd aan de behoudende kant is als het om vermogensopgaves gaat. Dus als BMW aan iedere klant 215 pk belooft, in iedere afzonderlijke motorfiets, gemeten op iedere willekeurige testbank ter wereld, dan kun je er rustig van uitgaan dat het werkelijke aantal pk’s nog wel een stukje hoger ligt. Op onze eigen vermogensbank hebben we bij een standaard S1000RR al eens 212 pk gemeten. Tien tot vijftien extra pk’s, dus een echte 220 tot 230 pk, zou dus heel goed mogelijk kunnen zijn voor de HP4 Race.
Uiteraard komen die extra pk’s niet zomaar uit het S1000RR-blok gerold. Om er een raceblok van te maken, kreeg de viercilinder andere in- en uitlaatnokkenassen, meer lifthoogte voor de kleppen, andere klepveren en nieuwe, langere en grotere luchtinlaten, nauwkeurig bij elkaar gezochte zuigers, gefreesde smeedstalen drijfstangen en een lichtere krukas. En natuurlijk is de interne wrijving maximaal gereduceerd en is ook het koelsysteem geoptimaliseerd. De radiateur is nog wel standaard, maar de druk is met 1,8 in plaats van 1,2 bar een stuk hoger.
Wat dat betreft kun je dus echt van ´ready to race´ spreken. Zeker ook gezien het feit dat ieder motorblok van de tot 750 stuks gelimiteerde oplage van de HP4 niet alleen is gemeten op de testbank, maar er meteen ook op is ingereden, waarna timing en klepspeling nogmaals zijn gecontroleerd en indien nodig bijgesteld. Vervolgens is de olie vervangen, waarna het blok is afgesloten en ingebouwd. Een nieuwe eigenaar waant zich dus echt een fabrieksrijder en kan meteen het circuit op.

Daar kan hij/zij zich verheugen op een nieuwe raceversnellingsbak met een lange eerste en tweede versnelling en een kortere vier, vijf en zes en op een omgekeerd schakelpatroon, dus met de eerste versnelling omhoog. En uiteraard op de quickshifter met blipper-functie, waarmee er niet alleen zonder koppeling kan worden opgeschakeld maar ook teruggeschakeld. Maar dat is in de superbike-klasse tegenwoordig bijna standaard, net als een bataljon aan assistentiesystemen van Race-ABS en tractiecontrole tot instelbare motorrem en wheeliecontrole. Alles tot in het kleinste detail geperfectioneerd en instelbaar voor iedere situatie en in de HP4 Race verbonden middels een tot het allernoodzakelijkste gereduceerde race-kabelboom. Een slechts 5 Ah metende lithium-ion accu zorgt voor de boordspanning. Ook de beide stuurhelften zijn tot de basis gereduceerd en zijn rechtstreeks afkomstig uit het WK Superbike: met de drie grote drukschakelaars aan iedere kant kan er zelfs bij racestress snel en makkelijk het een en ander worden aangepast. De launch control wordt in de eerste versnelling automatisch geactiveerd, terwijl de pit lane limiter met een druk op de knop het toerental beperkt tot het voorgeprogrammeerde maximum. Eenmaal in de box informeert het eveneens uit de racerij afkomstige 2D-dashboard de monteurs over belangrijke parameters als remdruk, veerwegen, gaspositie, wielsnelheden of hellingshoeken
En daarmee is de kous nog lang niet af, want ook het frame van de HP4 Race mag er zijn. Dit middels een volledig nieuw fabricageproces bij BMW zelf geproduceerde carbon frame heeft volgens de Duitsers een geoptimaliseerde stijfheidsbalans en biedt uiteraard ook de noodzakelijke flex. En verder is het rijwielgedeelte voorzien van alles wat goed en duur is. Peperdure en superlichte carbon wielen bijvoorbeeld, die nog eens 30 procent minder wegen dan toch al zo lichte smeedwielen. Of het beste van het beste wat Öhlins aan veerelementen te bieden heeft. De FGR300-vork bijvoorbeeld, gehomologeerd voor het WK Superbike en vanzelfsprekend speciaal voor gebruik op de HP4 Race afgesteld. Vork-offset en balhoofdhoek zijn uiteraard instelbaar, en natuurlijk is ook aan de onderzijde van de vorkpoten het beste te vinden wat de motorwereld aan remmen te bieden heeft. Brembo GP-4-PR-Monoblock remklauwen, MotoGP gehomologeerd en voorzien van titanium zuigers, en gegarneerd met 6,75 millimeter dikke 320 millimeter remschijven. Het geheel is met het oog op snelle wielwissels zonder de remklauwen te demonteren naar buiten te draaien – meer kun je tegenwoordig haast niet wensen.
Ook tussen de massieve superbike-swingarm van aluminium en het carbon frame is er niet op de vering bespaard met een Öhlins TTX36GP achterschokdemper. Ook aan de achterzijde is alles wat je maar bedenken kunt instelbaar. Daarbij komen dan nog de achtvoudig instelbare voetsteunen en de drie hoogteopties voor het zadel. Een ware kwelling voor rijders die niet weten wat ze willen. Maar die hebben toch al niets te zoeken in het zadel van de HP4 Race. Die vraagt om vastberaden coureurs met duidelijke ambities als het gaat om rondetijden en klasseringen. En om rijders met een flink banksaldo, want om er een te bemachtigen moet er liefst € 80.000,- naar München worden overgemaakt. Daarna is het wachten tot september, want dan worden de eerste exemplaren uitgeleverd. Tot die tijd moet je je behelpen met de foto’s en de likkebaardend lekkere technische gegevens, of de gedachte aan die oogstrelend mooie geborstelde aluminium benzinetank. Maar je kunt ook gaan trainen, want het zou toch jammer zijn als straks alleen de HP4 Race ‘ready to race’ is.