Bartim

Bartiméus is een instelling voor slechtziende of blinde mensen en voor de kinderen in de woongroep Zeist organiseerde Johan Kole een ‘motormiddag’, zodat ze zelf eens aan motoren en het motorrijden konden voelen, horen en ruiken… In Zeist sta ik voor een verkeerslicht te wachten. Iets verderop zie ik al een bordje dat zegt dat we dadelijk linksaf moeten om bij Bartiméus te komen. Net voor het licht op groen springt stopt er een dikke V-twin naast mijn Yamaha XT. Hij blijkt ook op weg naar de middag voor slechtziende en blinde kinderen. Als we samen het terrein oprijden, zie ik meteen al een aantal zijspannen en solomotoren geparkeerd staan. Verder staan er wat hindernissen voor een trialshow en wat tafels en kraampjes met verschillende motorblokken en losse onderdelen.Want hoe leg je nu uit wat motorrijden is, hoe een motorfiets eruit ziet en hoe een motorblok werkt aan een kind dat niet kan zien? Dat was ook de vraag die organisator Johan Kole zichzelf stelde. Hij woont in Zeist bij Bartiméus om de hoek en trommelde een aantal mensen uit de motorwereld op om deze kinderen ook eens te laten genieten van de motorfiets.“Leuk, je hebt ook nog een crossband met spijkers erin meegenomen. Dat is mooi, dat kunnen ze goed voelen”. Het is het eerste wat Johan zegt als hij me verwelkomt op het terrein. Hij legt in het kort uit hoe de middag is opgezet: “We hebben het terrein in meerdere stukken verdeeld. Er zijn zogenaamde ‘koude’ en ‘warme’ motoractiviteiten, waar de jongeren dadelijk in groepjes steeds weer kennis kunnen maken met een andere eigenschap of beleving van motoren en het motorrijden. De ‘koude’ motoren zijn er vooral om betast en bevoeld te worden, zodat ze zelf eens van dichtbij kunnen beleven hoe een motor eruit ziet en wat er allemaal op en aan kan zitten. En dan niet alleen complete motoren, maar ook een los motorblok of wat onderdelen. En in het ‘warme’ gedeelte mogen ze een stukje meerijden achterop of in een zijspan. Je zult zien, dat is voor velen een onvergetelijke gebeurtenis!”Johan zelf is een verwoed verzamelaar (zie ook MotoPlus nr. 10/2007) en heeft zelf diverse blokken, enkele turbo-motorfietsen en een Honda CBX1000 zescilinder meegebracht. Ook staan er een BMW K1 en een Yamaha GTS met naafbesturing. En een GoldWing met heel veel toeters en bellen, ideaal om de verschillende motorfietsen te ‘voelen’. Mijn XT-tje valt pal naast die GoldWing op door haar eenvoud. Het is ook de enige ééncilinder en wordt door sommige kinderen ook meteen als “crossmotor” bestempeld.De tafel met losse onderdelen trekt onmiddellijk de kinderen die alles van de techniek willen weten. Zij willen graag weten hoe een motor nu eigenlijk werkt, maar hoe leg dat nu precies uit aan iemand die niets ziet? Terwijl naast mij verteld wordt wat een turbo precies doet, laat ik andere kinderen voelen wat lange veerwegen zijn. Dat er dus veel ruimte tussen het spatbord en de band zit. En dat mijn band een grof profiel heeft voor in het zand. De spijkerband trekt ook de aandacht. Daarmee kun je dus zelfs rijden als het glad is, zoals op het ijs bijvoorbeeld. Ook de grote koffers aan mijn XT spreken duidelijk tot de verbeelding. Dat je op die manier dus ook verre reizen kunt maken op de motor, daar hadden veel van hen nog nooit bij stil gestaan. De kinderen lopen langs de verschillende soorten motoren en af en toe wordt er heel kort eentje gestart, zodat ze de verschillen ook kunnen horen. En natuurlijk trekt ook de politiemotor erg veel aandacht, al was het alleen maar omdat iedereen de sirene even mag laten loeien!Collega schrijver én zijspanrijder Dolf Peters maakt rondjes met een gierende passagier in de bak van een BMW Heeler-zijspan van MotoPort Hengelo en een andere enthousiasteling rijdt met zijn klassieke Panther met zijspan de kinderen rond.Er is ook een klein stuk van het veld afgezet en daar kunnen de jongeren met beperkt zicht zelf proberen te rijden op een kleine Monkey. Ze genieten met volle teugen, dat is duidelijk. En ook de trialshow trekt veel aandacht. De trialisten rijden over een autowrak en een aantal pallets. “Ik kan het wel zien hoor,” zegt een meisje met een zogenaamde tunnelvisie tegen mij. “Het lijkt alleen of ik door twee kokertjes kijk.” Anderen hebben een vlekkerig beeld, zien alleen licht of donker of als door een dikke mist.Als ik aan het eind van de middag weg wil rijden, komt een van de kinderen nog even bij me. Hij zegt me gedag en als ik de stilaan wil gaan rijden zeg ik tegen hem: “Ik ga nu rijden, kijk je uit!” Stom natuurlijk, maar hij kan er net zo om lachen als ikzelf…[[Kasten Bartiméus]]BARTIMÉUSBartiméus is de grootste organisatie voor mensen die slechtziend of blind zijn in Nederland. Jaarlijks ondersteunen ruim 2.000 medewerkers van Bartiméus ruim 7.000 mensen vanuit één van de vijftien vestigingen in Nederland. Bartiméus wil de samenleving toegankelijker maken voor slechtziende en blinde mensen en ondersteund slechtzienden en blinden op alle mogelijke gebieden, van onderwijs tot huisvesting. Meer weten? Kijk op www.bartimeus.nl.[[BU’s werden gemacht in den PDF]]