Bandentest 7 sets toerbanden
Het eisenpakket voor toerbanden is niet eenvoudig. Stabiliteit, gemakkelijk sturen en veilige grip willen we bij alle soorten banden, alleen moeten toerbanden het als geen ander kunnen in zeer uiteenlopende omstandigheden – zowel bij een heerlijk zomerse rit als een toertocht door kou en nattigheid. En dat op veelal zware motoren en dan liefst zo lang mogelijk. We testten zeven actuele toerbanden!
Laten we meteen maar een punt maken en heel dapper de stelling poneren dat je als ervaren toerrijder elke bandenset uit deze test rond de velgen kunt laten leggen, zonder dat je daar echt spijt van krijgt. Nu ga je waarschijnlijk snel door de tabellen bladeren en vervolgens ongelovig met het hoofd schudden. Bij sommige banden zul je je waarschijnlijk afvragen of die wel het benodigde vertrouwen geven om op een slingerweg zonder angst de bochten in te sturen. Denk daarbij aan een totaal verregende dag en dan krijg je bij sommige banden misschien op papier al de kriebels. Natuurlijk zijn die bedenkingen gerechtvaardigd. Ze tonen echter ook aan dat elke motorrijder zo zijn eigen prioriteiten stelt bij de keuze van banden. De één houdt ook bij toeren van een sportief ‘spitse’ band, de ander wil maximale veiligheid in slechte weersomstandigheden.
Natuurlijk weet iedereen dat ook op je favoriete route niet altijd de zon schijnt en dat een sportievere band ook in de regen nog redelijk moet functioneren. Tegelijk zijn er rijders genoeg die echt niet alleen bij slecht weer onderweg zijn en die balen als midden in de zomer op warme dagen het te zachte, beweeglijke rubber je stuurplezier vergalt, net als winterbanden op je auto.
Dat maakt dat de bandenfabrikanten een zo uitgebalanceerd mogelijke mix tussen deze extremen moeten zien te maken. Waarmee we terugkomen op onze stelling dat je motor met geen enkele van deze zeven sets in een onberekenbaar gevaarte verandert. De hier geteste gerenommeerde merken hebben namelijk allemaal een hoge kwaliteitsstandaard bereikt. Echter heeft elke fabrikant zo zijn eigen voorkeuren en prioriteiten gesteld bij de ontwikkeling, wat voor ons consumenten de keuze alleen maar gemakkelijker maakt. Laten we het veld eens van achteren naar voren doornemen.
Op een ondankbare laatste plaats komt de Avon Storm 3D X-M. Daarmee zet deze meer sportief geörienteerde Engelse band helaas de traditie voort die we van zijn voorganger Storm 2 Ultra kennen: niet heel wendbaar, weinig eigendemping en voelbare oprichtneiging tijdens remmen in bochten. Ook op nat wegdek blinkt de Avon niet bepaald uit. De vergeleken met de concurrentie duidelijk mindere grip kost de Storm 3D flink punten, hij vraagt in de regen daarom ook om een zeer gevoelige hand in bochten. Onder natte omstandigheden heeft hij bovendien een 14% langere remweg vanaf 100 km/uur dan de beste, de Bridgestone T30. Zijn sterke punt komt in deze test helaas niet tot uiting, want uit ervaring weten we dat Avons qua levensduur altijd zeer hoog scoren. Bij de Storm 3D staat de extra aanduiding X-M volgens de fabrikant voor een nog langere levensduur. De Storm 2 Ultra had in de bandentest van 2010 na 4.500 kilometer een restprofiel van respectievelijk 79% voor en 71% (MotoPlus 12/2010). Vanuit economisch of praktische overwegingen kan de Avon dus interessant zijn voor kilometervretende veelrijders. Daarvoor moeten die dan wel wat inleveren op rijkwaliteiten.
Komen we bij het dicht opeengepakte middenveld. Tragische verliezer in deze groep is de Metzeler Roadtec Z8 Interact, die plaats zes inneemt. Tragisch, omdat het schoeisel van de Duitse bandenfabrikant uit München in 2012 nog de winnaar van onze bandentest was en in 2013 op een eervolle tweede plaats eindigde. Hoe kan de Z8 zo omlaag geduikeld zijn?
Ten eerste geeft een blik op de zijkant van de band al een deel van het antwoord. In de afgelopen jaren gooide Metzeler de Z8 in de specificaties M (voor) en O (achter) in de strijd. Bij de huidige set staat er zowel voor als achter een M-codering op. Die codering wijst vooral op het verschil in de constructie van de band. De O-versies hebben een tweelaags karkas, waar vooral zwaardere motoren van profiteren, de M-versies hebben een enkellaags karkas. Verder lijkt het er ook op dat Metzeler in het kader van de doorlopende ontwikkeling ook de rubbercompound iets anders heeft afgestemd, waardoor de Z8 met name bij een sportieve rijstijl iets anders aanvoelt. Op nat wegdek profiteren daarvan echter vooral de concurrenten Dunlop en Bridgestone, die nu in het puntentotaal de Metzelers achter zich laten. Qua karakterverschillen is er niks veranderd tussen dit drietal.
Bridgestone heft met de T30 in 2013 een duidelijke stap voorwaarts gemaakt ten opzichte van de voorganger, de BT-023. Die BT-023 voelde altijd iets te traag sturend, te gezapig aan. Met de nieuwe opzet van de lijn motorbanden, waarbij de typeaanduiding meteen het gebruiksgebied aangeeft (T voor Toer, S voor Sport en R voor Race) is de T30 verbeterd in zijn algehele praktische eigenschappen. In de regen heeft hij een aangenaam breed grensbereik, maar de uiteindelijke limiet komt net iets te vroeg. Bij de remproef zet hij echter een absolute topwaarde neer, met 45,0 meter vanaf 100 km/uur. Ook in het betere bochtenwerk onder goede omstandigheden blijkt hij daadwerkelijk wendbaarder dan zijn voorganger.
De Dunlop Roadsmart 2 behaalt weliswaar hetzelfde puntentotaal als de Bridgestone T30, maar is qua karakter een totaal andere band. Hij legt meer nadruk op stabiliteit dan op wendbaarheid. Je moet de Roadsmart 2 gewoonweg eerst flink masseren voordat hij echt fijn aanvoelt. Pas dan stuurt hij met heerlijk veel grip de bocht door. In de regen kan de Roadsmart 2 zich met beter te benutten grip iets losrijden van de T30, terwijl hij bij het remmen op ongeveer hetzelfde hoge niveau ligt.
Komen we bij de podiumplaatsen. De derde plaats blijft onbezet, doordat Pirelli en Conti zich allebei niet van de tweede plaats laten verdringen. Pirelli’s Angel GT wist zijn debuut bij de toerbanden in 2013 met een testzege te bekronen. De opvolger van de Angel ST toont aan dat het Italiaanse merk met zijn sportieve ambities ook uitstekende banden voor alledag kan maken. De Angel GT zal echter vooral sportieve rijders aanspreken die ook een fatsoenlijke regenband willen hebben. In dit opzicht zit de Angel GT qua uitgebalanceerdheid eigenlijk heel dicht tegen het optimum aan.
De nieuwe Conti RoadAttack 2 Evo is ondanks een identiek puntentotaal daarentegen duidelijk scherper geconfigureerd. Net als bij zijn voorganger RoadAttack 2 mikt de Evo op maximaal stuurplezier: lichtvoetigheid, lichtvoetigheid en nog eens lichtvoetigheid! Dat doet vooral motoren goed die van huis uit wat zwaar en traag sturen. Ook op nat wegdek kan de Conti dankzij verbeterde grip nu goed voorin meekomen.
Maar niet zo ver naar voren als Michelin het weer geschopt heeft. De splinternieuwe Pilot Road 4 zet topprestaties neer in de regen. Daarnaast stuurt hij duidelijk aangenamer dan zijn ietwat nerveuze voorganger Pilot Road 3. Nu is het aan ons, de motorrijders, om te kiezen. Tast toe en neem datgene wat je het beste smaakt!
