Alpenmasters 2008: big bikes

De populariteit van de naked bike stijgt in Europa naar ongekende hoogte, maar houden deze brute naaktlopers zich ook staande op Alpine hoogten?De naked bike scène is volop in beweging. Ieder zichzelf respecterende fabrikant kan feitelijk niet zonder een naakte krachtpatser in zijn line up. Maar de onderlinge verschillen zijn groot. Zo is de sexy aangeklede Honda CB1000R motorisch een derivaat van een supersport en is de buitensporig gespierde Suzuki B-King vooral op comfort gericht. Europeanen hebben hun eigen naakte regels. Dikke V-twins in strak sturende frames met stugge veerelementen is hier de geldende norm. Maar welke norm past het best bij de Alpentoppen? De wildebrasGeen motor die tijdens deze Alpenmasters zo gepassioneerd en vol emotie omhoog en omlaag gaat als de Moto Morini Corsaro Veloce. De 1187 cc V-twin van de gespierde Italiaan steigert en gromt met zijn 137 pk’s alsof zijn leven er van af hangt. Al vanaf een lage 3000 toeren spant de Morini al vervaarlijk zijn spieren en springt, begeleidt door een betoverend paukconcert uit de dubbele Termignoni’s, als een wildebras vooruit. Indrukwekkend!Een stuk minder indrukwekkend zijn de duistere karaktertrekken die je daarbij voor lief moet nemen. Het blok trilt behoorlijk, wil zich helemaal onder in de toerenkelder nog wel eens verslikken, heeft een vrij abrupte remmende werking en reageert nogal nukkig op gascommando’s en lastwisselingen. Daarnaast vraagt de koppeling een flinke dosis handkracht en heeft ‘ie de minst schakelende bak van dit kwartet. Kun je over deze onvolkomenheden heen stappen, dan verwent de Corsaro met bijzonder aangenaam stuurgedrag. Opvallend is bijvoorbeeld het gemak en de vanzelfsprekendheid waarmee de Morini zich door het grijze haarspeldlint laat jagen en dat terwijl de Italiaan maar liefst zeventien kilo meer op de schaal zet dan de KTM 990 Super Duke. Stuurbevelen zet de dikke V-twin zonder aarzelen met enorme precisie in daden om en daarbij blijft de Italiaan steeds stabiel. De veerwegen zijn met 130 millimeter voor en achter niet bepaald hele ruim, maar de vering geeft geen krimp. Door de stugge afstelling en het progressieve veerkarakter slaan zowel voorvork als achterschokbreker niet door, zelfs niet bij duogebruik. Helaas spreken ze niet altijd even fijngevoelig aan.Daarnaast is het zitcomfort door de hoekige vorm van zadel en tank op de lange duur oncomfortabel. Jammer, want de duozitplaats is van dit stel het beste. Andere minpunten zijn er voor de actieradius, de grondspeling met bepakking en de geringe maximale belading. Meer dan plek vier zit er voor de woeste Italiaan dan ook niet in. [Bild: Moto Morini Corsaro 1200 Veloce_14_jk]MOTO MORINI CORSARO 1200 VELOCEV-twin, 1187 cc, 140 pk, 123 Nm, 220 kg, max. belading 165 kg, NL € 16.490,-; B € 14.660,- + Potent blokGoede anti-hopkoppelingFijn stuurgedrag-Stugge veringMotortrillingen Matig zitcomfortRommelige gasaannameDe wegbereiderDe 990 Super Duke zal voor KTM altijd een heel speciale machine blijven, want het was de eerste zware KTM die puur en alleen voor de openbare weg werd ontwikkeld. En wat voor één! Een compromisloze ragbak, die vol bravoure en zonder ontzag voor de gevestigde orde het naked segment binnenstormde.Zo compromisloos als de Oostenrijker oogt, zo zit ‘ie ook. Relatief hoog en dicht op het voorwiel en dus bovenop de actie. Met het mes tussen de tanden gaat het over de brede aanlooproute naar de voet van de Galibier, waar de daadkrachtig voortdenderende V-twin uiteindelijk een beetje koudwatervrees krijgt als de eerste haarspelden opduiken. Als de tellernaald onder de 3000 toeren zakt, geeft het krachtige aggregaat midscheeps ineens niet meer thuis. De gasrespons is vervolgens iets vertraagd, wat het rijden van een loepzuivere lijn in het korte draaiwerk bergop – en af niet bepaald ten goede komt. De uitmuntende zesbak van de Duke maakt gelukkig weer wat terrein goed, want de bak werkt heel precies, heeft korte schakelwegen en de koppeling is vederlicht te bedienen. Veel punten zijn er ook voor de excellerende remmen van de Oostenrijker. Tot op de millimeter te doseren, heldere feedback en een krachtige remwerking. Van dit kwartet realiseert de KTM zelfs de kortste remweg. Maar dat maakt de Super Duke nog geen echte hoogvlieger in deze categorie en dat komt ook door het wat tegenvallende stuurgedrag op smalle paswegen. Door de geringe stuuruitslag is het op dit terrein moeilijk manoeuvreren met de KTM. Wordt het asfalt ook nog slechter, dan is het hard werken geblazen op de rug van de hertog en heb je de handen vol om de V-twin strak aan de lijn te houden. Daarbij wordt de V-twin ook niet geholpen door zijn stugge vering, die hier niet echt fijngevoelig aanspreekt. Krijgt de Oostenrijker echter de ruimte op breed en strak asfalt, dan draait het stuurgedrag als een blad aan de boom om. Soepel, precies en zelfverzekerd zwiert de Super Duke dan hard door de Alpenslingers, waarbij vooral het lage gewicht en de actieve zitpositie een doorslaggevende rol spelen. Maar dat is echter niet genoeg om hem hoger te laten eindigen dan plek drie. [Bild: KTM 990 Superduke_09_jk]KTM 990 SUPER DUKEV-twin, 999 cc, 120 pk, 100 Nm, 203 kg, max. belading 177 kg, NL € 13.971,-; B € 12.590,-+Uitstekende remmenActieve zitGoede afwerking-Nerveuze gasresponsStugge veringTam onder 3000 tpmJapans met Italiaanse flairBij iedere tussenstop is er één machine die van dit kwartet alle aandacht als een magneet naar zich toe trekt. Juist, de Honda CB1000R. Terecht, want de Japanner oogt als om door een ringetje te halen. Strak Italiaans maatpak met opvallend frontje, enkelzijdige swingarm en een geheel volgens de laatste mode laag gepositioneerde uitlaatdemper. En niet te vergeten gegarneerd met de genen van een echte hardloper tussen de framebalken: de vier-in-lijn van de 2007 Fireblade. Een stukje geknepen dat wel, maar dat is natuurlijk inherent aan het naked bike concept. Geen gemis, want de 125 pk vermogen en 99 Nm koppel zijn meer dan voldoende voor Alpengebruik. Het blok hangt mooi aan het gas, draaft energiek naar boven en reageert stoïcijns op de vele hoogtemeters. De duidelijk schakelende zesbak heeft korte overbrengingsverhoudingen en dat pakt op de vaak korte rechte stukken tussen de pasbochten goed uit. Jammer is wel dat het blok in het middengebied duidelijk voelbaar vibreert. Een pijntje dat wordt verzacht door het geringe benzineverbruik. De zit is helemaal des Honda’s en dus valt alles op zijn plek. De handen vatten de koe passend bij de horens en door de smalle taille van de CB vinden ook de knieën voldoende plek. Dat maakt dat de vierpitter ook heel mooi vanuit de heupen te sturen is. Qua sturen is het met de 220 kilo zware CB1000R meteen welkom thuis! De Honda schenkt meteen een fikse dosis vertrouwen Maar dan moet de kwaliteit van het asfalt wel van hoogstaand niveau zijn. Op hobbelig asfalt wordt de Honda een stuk onrustiger en onnauwkeuriger, wat voor het belangrijkste deel wordt veroorzaakt door de zachte achterschokdemper. Op flinke hobbels slaat de veer zelfs door en raakt de uitlaatcollector het asfalt. Van hoog niveau zijn de remmen van de CB1000R. Met twee vingers aan het hendel zijn uitstekende vertragingswaarden te realiseren en de remmen zijn bovendien glashelder te doseren. ABS ontbrak helaas op deze CB, die van de Italiaanse importeur afkomstig was en Italië zijn ze, zoals bekend, niet zo gecharmeerd van de remhulp. Maar ook met ABS legt de Honda het af tegen de Suzuki B-King. Plek twee voor de CB dus. [Bild: Honda CB 1000 R_44_jk]HONDA CB1000Rvier-in-lijn, 998 cc, 125 pk, 99 Nm, 220 kg, max. belading 190 kg, NL € 11.590,-; B € 10.190,-+Soepele gasresponsKorte overbrengingsverhoudingenGoede remmenGering verbruik-Zachte achterschokbrekerTrillingen middengebiedDe grote verrassing Wie vooraf een stuiver had gegeven voor de kansen van Suzuki’s B-King werd bijkans voor gek versleten. Te lang, te breed, te zwaar en met dik 184 pk achter de staldeuren bovendien een overschot aan vermogen voor de Alpen. Kortom, een verschijning om knikkende knieën van te krijgen. En dan hebben we het nog niet eens over afgetrainde concurrentie waar de in alle opzichten indrukwekkende Japanner het tegen moet opnemen. Op papier een haast onmogelijk opgave, zo lijkt het. Maar de reus uit Hamamatsu ontpopt zich al snel als de grote verrassing van dit viertal en misschien wel van de Alpenmasters tot dusver. Eenmaal in het zeer comfortabele zadel boezemt de Suzuki al snel veel vertrouwen in en ben je binnen een kilometer gewend aan het imponerende formaat van de vierpitter. Hetzelfde geldt voor het ontzagwekkende vermogen van de Suzuki, dat zich steeds heel gedoseerd laat controleren. De gasrespons van het gecultiveerd draaiende aggregaat is subliem en in feite kun je de prima zesbak haast in iedere willekeurige versnelling zetten, want power is altijd en overal in karrenvrachten voorhanden. Lof ook voor het rijwielgedeelte van de B-King, dat een zeer uitgebalanceerde indruk maakt. In tegenstelling tot het massieve voorkomen laat de Suzuki zich volkomen neutraal en licht sturen. Alleen in de heel krappe haarspeldbochten laat het hoge gewicht zich wat gelden, maar dat is geen moment verontrustend. De vering is top en zuigt iedere oneffenheid die op het pad van de B-King komt als een stofzuiger weg. Bovendien heeft de kolos, ondanks de aanwezigheid van een ultrabrede 200-slof om het achterwiel, ook nauwelijks de neiging om zich op te richten als er in een bocht onverhoeds spoorvorming opduikt of als er plotseling bijgeremd moet worden. À propos remmen: de Suzuki heeft een stel uitstekend ankerende stoppers en een fijn regelend ABS. Alles bij elkaar maakt dat de potente Suzuki B-King tot een zeer complete alleskunner die alledaags gebruiksgemak met speels gemak koppelt aan opvallend goede toerkwaliteiten. Een dik verdiende finaleplek en daar kan ook het gebrekkige duocomfort, feitelijk het enige echte minpuntje, helemaal niets aan veranderen. [Bild: Suzuki B-King ABS_41_jk]WINNAAR BIG BIKESSUZUKI B-KINGvier-in-lijn, 1340 cc, 184 pk, 146 Nm, 259 kg, max. belading 201 kg, ABS, NL € 15.990,- ; B € n.b. +Zijdezacht lopend blokFijne gasresponsVeel rijcomfortSoepele vermogensontplooiing-Massaal voorkomenDuocomfort geringNauwelijks bagagemogelijkheden [Leistung][Blau]Suzuki B-King127,4 kW (173 pk) bij 9.100 tpm139 Nm bij 7.400 tpm[Grun]Moto Morini Corsaro 1200 Veloce101,0 kW (137 pk) bij 8.300 tpm121 Nm bij 6.700 tpm[Rot]Honda CB1000R (vijfde versnelling)90,5 kW (123 pk) bij 9.700 tpm100 Nm bij 7.300 tpm[Orange]KTM 990 Super Duke88,8 kW (121 pk) bij 9.600 tpm103 Nm bij 7.000 tpm [Fazit][Bild: Big Bikes_046_jk]CONCLUSIEDat de Suzuki B-King als de grote winnaar van deze groep uit de bus komt, mag een grote verrassing worden genoemd. De Japanner heeft een heerlijke vermogensafgifte, maar blinkt uit vanwege zijn comfortabele en uiterst precieze rijwielgedeelte. Zelfs op slecht wegdek geeft de kolossale B-King geen krimp en juist daar laten de CB1000R, Moto Morini en KTM’s Super Duke dure punten liggen. [Opener: Big Bikes_028_jk][1e oder 2 Spread][DSC07822]Nooit geweten dat er in de zomer ook lawinegevaar bestond. [Reserve: Big Bikes_063_jk]