Ad Ridderhof – Maico zijspan

Ad Ridderhof is voor de trouwe MotoPlus-lezers geen onbekende. In nr. 10 van onze allereerste jaargang – 2006 – kwam de garagehouder uit het Gelderse Hengelo al voorbij als bouwer van een schitterende Triton caféracer. En in 2009 haalde Ridderhof opnieuw MotoPlus, toen hij samen met onder meer Benny Jolink op beeldschoon gerestaureerde BSA’s in de classic-motocross meereden. Dus toen hij zich meldde voor ‘Mijn Trots’ met zijn laatste restauratieproject, rolden we de loper uit voor Ad en zijn Maico 501 Wasp-zijspancombinatie uit 1971.

• Lees dit hele artikel inclusief de foto’s in ons digimagazine

77 jaar is hij nu, en al bijna zijn hele leven aan het knutselen en sleutelen. Beroepsmatig in zijn Hengelose autobedrijf – dat tegenwoordig wordt gerund door zijn zoons Arne en Frank -, en hobbymatig aan oude (cross-)motoren. Hij is nog van het ambachtelijke type ‘wat mijn ogen zien, maken mijn handen’ en met zijn kennis en kunde van de oude Engelse BSA’s werd hij wereldberoemd in Nederland en omstreken. De Triton – een caféracer uit de tijd dat de bebaarde hipster van nu nog niet eens was geboren – die hij bouwde met een Triumph 650-blok in een Norton-frame staat nog steeds te glimmen in de showroom van het autobedrijf, maar als ‘pensionado’ begon Ad Ridderhof aan een tweede leven; nu als restaurateur van oude klassieke crossmotoren. Dus toen deze hele bijzondere Maico-Wasp voorbij kwam, twijfelde Ad geen moment.

Ridderhof: “Met deze motor ben ikzelf in 1971 Nederlands Kampioen zijspancross geworden. Mijn zwager Walter Janssen zat destijds in het bakje. Ik heb de hele machine onlangs compleet gerestaureerd. Het meest bijzonder is het Maico 501-blok, die zijn zeer zeldzaam. Deze heeft blok nummer 002! De 501 werd in 1970 door de Duitse fabrikant Maico speciaal gebouwd voor Amerika. Daar werden deze ‘dikke’ blokken in woestijnraces als de Baja 500 gebruikt. Ik had er lucht van gekregen dat Maico een kleine serie 501’s bouwde en die leken mij ideaal voor in een zijspancrossmotor. In die jaren reed iedereen nog met een klassieke ééncilinder viertakt, alleen Map de Haas gebruikte al een tweetakt, een Maico 400. Ikzelf reed in die jaren met een Honda CB750-viercilinderblok. Als ik ging trainen was ik binnen de kortste keren de enige in de baan, want de rest wilde niet gezandstraald worden. Zo’n viercilinder gilde het uit en verzette kruiwagens met zand, maar het was lastig het vermogen aan de grond te krijgen. Ik was dus ik was op zoek naar iets anders en via de toenmalige Maico-importeur Piet van Dijk van het Motorpaleis uit Enschede) werd er één van die speciale 501-blokken geregeld. Het onderblok was gelijk aan de ‘Europese’ 400 cc Maico’s, het enige verschil was een transmissiedemper om de versnellingsbak te sparen, plus een lange-slag-krukas. Cilinder en cilinderkop waren wel veel groter, er zat voor die tijd een enorme zuiger in. Dat blok heb ik toen in een BSA-frame met zijspan gebouwd. De eerste rit was op het later door Normaal bezongen Hengelse Zand. Piet van Dijk was zelf ook komen kijken, want die wilde ook wel eens zien hoe zo’n 501 liep. Maar dat ritje duurde precies 400 meter, want net door de Sahara liep de Maico muurvast. Ik weet nog ik er bijna voorover afdonderde. En ik weet ook nog dat het een verduveld eind terugduwen was door dat mulle zand. Ik heb de cilinder er thuis met veel geweld afgekregen; alles was kapot. Het bleek dat de twee carterhelften niet gelijk waren, er zat wel 1,5 mm hoogteverschil in de cilindervoet links en rechts. Dat verklaarde ook waarom het blok zo lang bleef nalopen als je het gas dicht deed. Hij zoog gewoon valse lucht aan. Een paar dagen later ben ik met Piet naar de fabriek in Pfäffingen gereden. Aan de telefoon wilden ze niets weten van hun productiefout, maar toen de baas het blok zag vloekte hij een keer, draaide zich om en kwam een paar minuten later met een nieuw blok – dit huidige blok dus – onder de arm aanlopen. Dat liep prima en in de januari 1971 kocht ik een heus Engels Wasp-rijwielgedeelte destijds het je-van-het in de zijspancross. Dat seizoen werden we dus Nationaal Nederlands Kampioen.
In 1972 moesten we dus naar de senioren en dat ging ook prima, maar in dat jaar kwamen ook de dikke tot 850 en later zelfs 1000 cc opgeboorde Nortons opzetten en halverwege dat jaar heb ik het Maico-blok ook vervangen door zo’n Norton. Niet heel veel later ben ik trouwens gestopt met de zijspancross, omdat mijn in die jaren gestarte autogarage zo goed begon te lopen, dat ik eigenlijk geen tijd meer had voor de motorcross-hobby. Ik verkocht alles, maar ongeveer 25 jaar later kwam de oude liefde terug en begon ik klassieke Engelse crossmotoren op te knappen en restaureren. Ik heb ook nog jarenlang veel plezier beleefd aan het rijden van classic-wedstrijden met oude BSA’s. Maar toen een paar jaar geleden deze oude Maico-Wasp 501 uit 1971 opeens weer voorbij kwam, hoefde ik niet lang na te denken. Hij was in erbarmelijke staat, dus daar heb ik inmiddels al weer menig uurtje ingestoken. Maar het is prachtig als je zo’n motor na al die jaren terug kunt krijgen, en ik heb hem dan ook met veel liefde weer als nieuw gemaakt!”