GP Wegrace Le Mans, Frankrijk

Hij zei het toch maar even, na zijn vijfde zege op rij. “Het lijkt misschien gemakkelijk, maar dat is het niet”, sprak Marc Marquez nadat hij op fenomenale wijze een Grand Prix met ups en downs op zijn naam had geschreven. In Le Mans was de regerende wereldkampioen andermaal door niemand te kloppen. De concurrentie zucht onder het bewind van een 21-jarige alleenheerser die elke wedstrijd nog weer sterker lijkt te worden.

Het gat dat Marquez op zaterdag sloeg na weer een polerecord – door het oude uit 2008 van Dani Pedrosa kon een dikke streep – was alleszeggend. Niet minder dan 0,7 seconden was hij sneller dan de verrassende tweede man Pol Espargaro en Ducati-man Andrea Dovizioso. “Mijn grootste concurrenten staan niet naast me, maar achter me”, meende Marquez. Hij verwees naar vijfde man Valentino Rossi (voor de eerste keer dit jaar ook in de trainingen sneller dan zijn teamgenoot), zesde man Jorge Lorenzo en Repsol/Honda-teammaat Pedrosa. Maar Pedrosa kampte niet alleen met de naweeën van een ‘arm pump’-operatie, maar in de race ook nog eens met een onwillige voorband die elke agressie afstrafte met een vervaarlijke slide. Lorenzo kon zijn indrukwekkende racepace van de trainingen – hij was na de drie eerste vrije trainingen de snelste – totaal niet vasthouden in de race en de race-leider Valentino Rossi zette door een remfout de deur wagenwijd open voor de opstomende Marquez. “Ik had gehoopt dat hij wel even zou wachten”, grinnikte Rossi na al weer zijn derde tweede plaats van het seizoen, waardoor hij in de tussenstand tweede man Pedrosa tot op twee punten naderde. Maar Marquez wachtte niet en schreef in Frankrijk weer een paar records bij: hij is nu met zijn 21 jaar de jongste coureur die in de belangrijkste klasse vijf races op rij wint – het oude record stond sinds 1962 op naam van Mike Hailwood. Daarnaast evenaarde hij het record uit 1972 van Giacomo Agostini van vijf racezeges op rij aan het begin van het seizoen. Dat Marquez in één adem met die iconen, en eerder ook met Freddie Spencer, Mick Doohan en Valentino Rossi wordt, is niet alleen geen toeval, maar ook volledig terecht. Marquez geeft met elke race-overwinning de geschiedschrijving een nieuwe draai.

Zijn al weer elfde overwinning in 23 MotoGP-races was een bewijs van Marquez’ zelfvertrouwen en exceptionele talent. Terwijl Dovizioso met achter zich Stefan Bradl en Valentino Rossi de kop nam, kende Marquez een bewogen eerste ronde die hij slechts afsloot als tiende. Marquez moest uitwijken door een foutje van de voor hem rijdende Lorenzo en betrapte zichzelf op een valkuil. “Misschien was ik te kalm en te  zelfverzekerd in de eerste ronde”, analyseerde hij. “Ik wist namelijk dat mijn ritme heel goed was.” Goed genoeg om ook een slechte openingsfase meer dan goed te maken. Rossi werkte zich, geschaduwd door de sterke Espargaro, in drie ronden voorbij Bradl en Dovizioso en had negen ronden de hoop dat hij wellicht Marquez’ hegemonie kon doorbreken. “Ik wachtte op Marc, Jorge en Dani”, aldus Rossi na zijn 150e MotoGP-podium in 239 races; een grootse prestatie waar de Italiaan terecht trots op was. Alleen Marquez kwam voorbij – en overwon, net voordat de race halverwege was. “Na die eerste ronde zag ik dat het gat met de rijders voor me nogal groot was”, vertelde Marquez. “Ik haalde ze een voor een in en richtte me toen op Valentino. Ik keek niet op mijn pitboard, ik keek alleen naar hem en ik zag het gaatje kleiner worden. Ik verwachtte een mooi gevecht, maar hij maakte een foutje en toen was het tijd om een gaatje te slaan.” Juist door die ongebruikelijke eerste ronde had Marquez zich goed vermaakt in Le Mans. “Zo winnen is mooier. Onze strategie was om niet vanaf het begin te leiden, maar het was niet mijn plan om tiende te zijn na de eerste ronde.”
Marquez gaf toe dat alle aandacht na weer een overwinning soms wat onwerkelijk is. “Het is heel bijzonder als iedereen en ook concurrenten die ik erg respecteer zo over je praten. Ik krijg er een kleur van. Het lijkt misschien eenvoudig als ik win, maar dat is het niet.”
Voor de derde keer in vijf races dit seizoen kwam Marquez’ grootste bedreiging van Rossi. De 35-jarige Yamaha-coureur had vrede met de tweede plaats. “Ik heb een lange carrière achter me en ik ben nog steeds sterk”, klonk Rossi bijna opgelucht. “Ik werk erg hard om op dit niveau te blijven. In de race zat ik op de limiet en één klein foutje op een cruciaal moment betekende de beslissing. Ik remde iets te laat en dat was erg jammer. Ik denk dat ik vandaag met Marc had kunnen vechten en dat ik een kleine kans zou hebben gehad om hem te verslaan. Het zou moeilijk zijn geweest, want om hem te kloppen moet je meer dan 100 procent zijn. Nu gaan we het in Mugello weer proberen. Marc is de beste en ik zou me graag weer 22 willen voelen en met hem de strijd aan gaan. Maar ik ben gemotiveerd en competitief en ik voel me goed op de M1. Ik wil nog steeds wedstrijden winnen.”
Alvaro Bautista bekroonde een sterke race enigszins onverwacht met zijn eerste podium sinds de Japanse Grand Prix van 2012. De Gresini/Honda-coureur kwam na drie racecrashes op rij uit een diep dal en voerde in de slotfase de druk op richting Rossi. “Marc stak er vandaag met kop en schouders bovenuit, maar ik ben blij dat ik me met de rest kon meten”, vond de vanaf de zevende plaats vertrokken Bautista. Pol Espargaro behaalde op de Tech3/Yamaha met een vierde plaats zijn beste resultaat in de MotoGP tot nu toe, 0,4 voor de worstelende Pedrosa en ruim drie seconden voor Lorenzo. De nieuwe banden die Bridgestone in Le Mans leverde, brachten weinig uitkomst voor de nummer 5 in de tussenstand. “Zo gauw je de motor rechtop zet, begint de achterband te spinnen. Net als eerder op de andere banen”, stelde Lorenzo mismoedig vast. “Maar ik geloof dat het vertrouwen van vorig jaar nog terugkomt. Ik heb het alleen nog niet kunnen laten zien.”
Op zijn gebruikelijke goede start kon Lorenzo in Frankrijk duidelijk niet terugvallen. “Als je vanaf de zesde plaats start, is dat lastig. Ik heb moeite om dan in de eerste ronden vloeiend te rijden. Vandaag reed ik slecht. We hadden in de warm-up meer gewicht naar achteren gebracht om meer grip te creëren. Maar het gevoel aan de voorkant was slechter en het vertrouwen was er niet. Ik voel me beter met de banden dan in Qatar, maar ik heb nog steeds niet datzelfde vertrouwen als vorig jaar. Wat kan ik er aan doen? Nog harder trainen en mijn moment afwachten. In de Formule 1 won Sebastian Vettel vorig jaar de meeste races en nu is zijn teamgenoot sneller. Zo is het bij ons ook. Yamaha werkt hard aan verbeteringen en Valentino is sneller dan vorig jaar. Maar ik voel me niet zo sterk als toen. ”
Marquez had wel een mening over Lorenzo’s tegenvallende presteren. “Om snel te zijn moet je je lekker voelen op je motor. Valentino heeft momenteel plezier en dan word je vanzelf sneller. Ik weet niet waarom Jorge het moeilijk heeft, maar ik denk dat hij er wel weer bovenop komt en als hij het weer naar zijn zin krijgt op de motor, wordt hij vast weer competitiever.”
Ook Rossi had wel zijn ideeën over Lorenzo. “Ik kan er wel mee leven om achter Marc op het podium te staan. Daardoor ben ik wat relaxter. Voor Jorge is het anders, want hij wil winnen. Vorig jaar reed hij de beste wedstrijden uit zijn carrière. Maar Marc heeft nu meer ervaring en de Honda is een beetje beter dan de Yamaha. Voor Jorge is dat frustrerend. Hij weet dat het momenteel onmogelijk is om Marc te verslaan en Jorge wordt niet blij van een tweede plaats.”
Lorenzo deelde die meningen niet. “Vanaf  Austin (waar Lorenzo te vroeg startte, red.) wist ik dat het kampioenschap winnen bijna onmogelijk zou zijn. Ik hou me niet bezig met winnen, ik wil elke race vooraan mee kunnen doen. Als het tegenzit, is het makkelijk om iemand te bekritiseren en dan heeft iedereen een mening. Ik wacht de betere tijden af.”

Eén record zal Marc Marquez niet evenaren of verbeteren. Het is het dubbelkampioenschap in de 250 en 500 cc van Freddie Spencer in 1985. Spencer was in Le Mans en sprak zijn bewondering uit voor de man die hem vorig jaar in Austin al twee records – jongste polesitter en winnaar van een 500 cc- of MotoGP-race – ontfutselde. “Hij is een ongelooflijk talent en wat hij doet is spectaculair en geweldig om te zien”, aldus de Amerikaan. “Maar het verbaast me niet. Elke sessie zie je hem sneller en comfortabeler worden. Hij begrijpt exact hoe hij door het precies op tijd rechtop zetten van de motor de maximale grip en tractie krijgt. Je praat dan over centimeters en het is zijn speciale kwaliteit dat hij dat beter doet dan iedereen. Het komt aan op gevoel en vertrouwen. Iedereen heeft het over de invloed van elektronica, maar Marc heeft de gave om te anticiperen op wat er gaat gebeuren. Zelfs als hij onderuit dreigt te gaan (Marquez viel dit seizoen nog niet, red.) weet hij het op te vangen en ook vaak nog op zo’n manier dat het er bijna simpel uit ziet. Hij heeft geleerd van de crashes en hij heeft zich verbeterd. Dat vind je bij de echt groten: de lat hoger leggen en de fouten minimaliseren. Hij is een soort rijder dat maar eens in een generatie voor komt.”
Na zijn vijfde opeenvolgende overwinning vraagt menigeen zich af of Marquez dit seizoen wellicht alle achttien races op zijn naam zou kunnen schrijven. “Als hij daarover na gaat denken, gaat het waarschijnlijk niet lukken”, was Spencers mening. “Maar alles is mogelijk. Hij heeft de juiste benadering. Je moet van sessie naar sessie werken en van race tot race. Ga je te ver vooruit denken, dan ga je fouten maken. Marc begrijpt dat.”