WK Superbike Estoril, Portugal
Met drie podiums in drie races en een nog groter geworden voorsprong op zijn enig overgebleven concurrent staat Toprak Razgatlioglu op de drempel van een historische titel. Nadat hij in 2021 Yamaha haar pas tweede Superbike-wereldtitel bezorgde, is de eerste titel voor BMW volgende week in Jerez binnen handbereik. Bo Bendsneyder maakte zijn WK Supersport-debuut.
Op een circuit waar hij in zijn negen vorige optredens telkens vanaf de eerste rij startte en alle negen malen ook naar het podium mocht, manifesteerde Razgatlioglu als de sterkste, vanaf het begin. Opmerkelijk, want de vrijdag in Estoril was nat; niet Razgatlioglu’s favoriete ondergrond. Toch lukte het hem om op zaterdag óók op een vochtig asfalt zijn eerste ‘natte’ pole te claimen, zijn zesde van het jaar. In de middag waren de omstandigheden echter prima. Terwijl de vanaf de tweede plek gestarte Danilo Petrucci kopstart pakte, wachtte Razgatlioglu zijn kans af. In de vijfde ronde passeerde hij kopman Andrea Locatelli en reed naar een voorsprong die aan de finish ruim negen seconden bedroeg. Nicolo Bulega werd in de tweede ronde ruw aan de kant werd gezet door Jonathan Rea. Bulega viel terug naar vijfde positie, maar knokte zich knap terug. Toen in de tiende van 21 ronden voor hem teamgenoot Alvaro Bautista onderuit gleed, kreeg de Italiaan de tweede plaats in handen. Voor Bautista, elfde na een eerdere crash in de Superpole, was het zijn zevende nul-score van het jaar. Ook Locatelli en Petrucci gleden onderuit. Honda’s Iker Lecuona vocht zich fantastisch van de veertiende naar de derde plaats – zijn eerste podium sinds de Assen 2022.
De Superpole-race bracht onverwachte spanning tot op de streep. Razgatlioglu verloor in de eerste ronde na kopstart weliswaar de leiding aan Petrucci en viel zelfs terug naar de vierde plaats, direct na de eerste doorkomst reed hij resoluut naar de kop en hield die vast – tot enkele centimeters voor de finish. Bulega baande zich vanaf een vijfde plaats een weg naar voren en hengelde zijn concurrent om de titel beetje bij beetje binnen. Dankzij een geweldige exit uit de laatste bocht passeerde hij Razgatlioglu centimeters voor de streep. De marge van 0,003 tussen Bulega en de duidelijk balende Razgatlioglu was het kleinst gemeten verschil ooit tussen winnaar en tweede man in de WK Superbike-historie. Bautista werd op grote achterstand na weer een inhaalrace derde voor Locatelli en de teruggevallen Petrucci.
De hoop op een even spectaculaire ontknoping in de slotrace boorde Razgatlioglu echter al snel de grond in na de start. Vanaf een vijfde plaats in de openingsronde werkte hij zich naar voren en met nog vijftien ronden te rijden glipte hij binnendoor bij raceleider Bautista en verdween uit zicht. Bautista zag ook Bulega langszij komen, waarna hij zijn teamgenoot bleef schaduwen. “Ik dacht dat hij misschien wat over had, maar hij had dezelfde problemen als ik”, legde de Spanjaard zijn aanpak uit. “Onder normale omstandigheden had ik misschien wat meer geprobeerd, Nicolo heeft nog een kansje, hoe klein ook. Maar het is beter zo voor het team.” “Rekenkundig kan het, maar het wordt heel moeilijk”, besefte Bulega zelf na zijn 21e podium in zijn rookie-seizoen. “Dit is al een droom.”
Razgatlioglu bouwde zijn voorsprong uit van 39 punten vóór het weekend tot 46 na Estoril. “Ik ben heel blij, want het was toch pech dat ik die Superpole-race nog op de streep verloor”, aldus de BMW-kopman. “Dit had ik nodig voor het kampioenschap. We zullen zien in Jerez.”
Michael van der Mark liet op zaterdag tijdens de Superpole weer eens zien prima overweg te kunnen met een gladde baan. De BMW-rijder kwalificeerde zich als zesde, maar viel op de droge baan al snel terug naar de tiende plaats. Dankzij uitvallers voor hem en constante tijden schoof hij weer op naar de zesde plaats, maar in de voorlaatste ronde wees merkgenoot Garrett Gerloff hem nog terug. Met een dertiende plaats in de Superpole-race stelde Van der Mark teleur. Zijn optreden in de laatste race was echter meer dan uitstekend. Hij moest weliswaar de snelste mannen laten gaan, maar – geholpen door schuivers van Lecuona en Locatelli – verdedigde de Nederlander zich knap en finishte uiteindelijk keurig als vijfde. Voor Van der Mark was dat een opmerkelijk resultaat nadat eerder in de week zeer plotseling zijn moeder Juliette overleed. Hij dankte daarom het team dat hem niet onder druk had gezet. “Ik wilde zelf rijden”, aldus Van der Mark. Na een ‘niet fantastisch gevoel’ op zaterdag wilde het niet lukken in de Superpole-race. “Voor race 2 moest ik gewoon wat afkoelen. Ik startte goed en de race was ook goed. Het was een lang gevecht, vooral aan het eind met Iannone. We vechten samen voor de zesde plaats in het kampioenschap, dus ik wilde hem absoluut voor blijven. De motor voelde echt goed en die vijfde plaats was heel fijn.”
Bo Bendsneyder maakte in Estoril een begin aan zijn tweede raceleven. Na de spraakmakende breuk met zijn Preicanos Moto2-team vond de Rotterdammer onderdak bij MV Agusta Reparto Corse om daar de vertrokken Bahattin Sofuoglu te vervangen. Door het slechte weer kreeg Bendsneyder weinig tijd om de fraaie F3 800 RR-driecilinder én het voor hem nieuwe circuit te leren kennen. Bendsneyder kwalificeerde zich als veertiende, maar reed vervolgens op zaterdag ‘nog wat zoekende’ een uitstekende wedstrijd. Na een nog wat onwennig begin liet hij in de slotfase zijn beste tempo zien, waarmee hij in de laatste ronde Ten Kate Yamaha’s Glenn van Straalen nog de achtste plaats ontfutselde. Bendsneyder finishte ook maar 1,2 seconden achter zijn teamgenoot Marcel Schrötter, die de MV in de eerste vier races van het seizoen op het podium zette. Dankzij de zesde snelste tijd in race 1 mocht Bendsneyder op zondag vanaf de zesde plek beginnen. De voormalige Rookies-kampioen reed een zeer sterke wedstrijd die hij twee plekken voor Van Straalen afsloot als vijfde, als beste MV-rijder en vijf plaatsen voor Schrötter.
Ten Kate Yamaha-rijder Stefano Manzi won de wedstrijd, daags nadat de club uit Nieuwleusen de vierde teamwereldtitel op rij had behaald. Bendsneyder was erg tevreden: “Starten vanaf die zesde plaats maakte het (op zondag, red.) natuurlijk wat makkelijker om mee te gaan voorin. Dat lukte goed. Natuurlijk komen we nog wat snelheid te kort. Ik denk dat het niet eens zoveel met de motor te maken had. Het waren misschien ook pas mijn eerste dertig droge rondjes op dit circuit. Daardoor kon ik niet mee met het podium, maar ik ben heel erg blij met hope het uiteindelijk ging. Ik denk dat het belangrijkste is dat ik het plezier in het racen weer terug heb gevonden, op en naast de baan. En dan zie je dat de resultaten komen en dat de snelheid er is.”
