Wat is er toch gebeurd met…
…al die BSA B33’s? Dat is ongeveer hetzelfde als er met heel veel vroege Honda CB 750’s is gebeurd. Er is een tijd tussen nieuw en klassiek dat een motor maar gewoon motor is. Dan verdwijnen er veel naar de sloop. Ze overlijden tijdens wedstrijdgebruik of ze worden verbouwd.
Een gesprek tussen iemand die in zijn jeugd aan zandbaan- en crosswedstrijden deed en een voorstander van Echt Britse caferacers maakte iets duidelijk. BSA B31’s waren brave 350 cc machines. Zeg de Opel Kadets van hun tijd. De grotere 500 cc B33’s waren feitelijk identiek maar aardig duurder. De 500 cc eencilinders vielen in handen van mensen die er mee gingen crossen. En in de strijd sneuvelden er vol op van. De overlevenden werden later volop gepimpt tot -ongeveer – B34 Goldstar look-a-likes. Want Goldstars hadden status en verzamelaarswaarde. Daarom zijn er nu zo weinig originele B33’s over…
En dan hebben we het geluk dat er van die andere geheide klassieker, de Honda CB750 zo veel zijn gemaakt. Maar vind zelfs daar maar eens een authentiek, ongeschonden exemplaar van.
Als je dan eens naar het huidige recente en nieuwe motoraanbod kijkt, dan denk je toch: hoeveel zijn er daar straks nog van over? De kunststof delen zullen de tand des tijds wel doorstaan. Maar wat het motormanagement na een kwart eeuw doet? En of je er dan nog spullen voor kunt vinden. Koop hoe dan ook zo snel mogelijk een motor extra. Je weet immers nooit hoe zeldzaam die wordt?
