Column Nikki van der Spek MP12/2013
Motoragenten zijn er in twee varianten. De eerste is de agent die van zijn hobby deels zijn beroep heeft kunnen maken. De ander is de ‘wannabee’, die waarschijnlijk niet door de sollicitatieprocedure kwam en dit onder de noemer ‘zichtbaarheid’ compenseert met een motorfiets in politie-look. Politie, Rijkswaterstaat, ambulance en zelfs de brandweer is tegenwoordig op een motorfiets te vinden. Maar goed, het is altijd leuk als je als motorrijder een deel van je beroep kunt uitoefenen op de tweewieler. Vooraf volg je een intensieve rijopleiding, waarna je op de motor mag stappen om je werkzaamheden uit te voeren. Het bijhouden van de eigen rijvaardigheid hoort er vervolgens natuurlijk ook bij, dus gechargeerd gezegd pak je dan altijd even dat mooie, bochtige weggetje in beide richtingen mee of pakt even dat uitdagende klaverblad omdat je ‘plotseling’ een melding kreeg. Hoe dan ook, menig kantoorbaasje is jaloers op zo’n job. En toegegeven, het klinkt ook als een droombaan. Maar toch hebben ook deze banen zo hun minder leuke kanten. Rijden op dagen met regen, kou en ander rotweer bijvoorbeeld. Dat zijn toch de momenten waarop de doorsnee motorrijder liever de auto pakt. Of als motoragent als eerste ter plaatse zijn bij een zwaar verkeersongeval. Er zijn leukere ritjes denkbaar, lijkt me. Helaas zijn negen van de tien personen er nog steeds van overtuigd dat je met een politievoertuig alleen door rood mag rijden als er met toeters en bellen wordt gereden. Ter verduidelijking: een motorvoertuig met optische- en geluidsignalen is een voorrangsvoertuig en die dien je dus voorrang te geven op bijvoorbeeld een kruising waar deze door rood wil rijden. Wanneer deze voertuigen geen optische en geluidssignalen voeren, mogen ze echter nog steeds door rood rijden, maar je hoeft ze in dit geval niet voor te laten gaan. Zij zijn nu eenmaal de enigen die zich niet aan het Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens hoeven te houden wanneer dit voor de taak noodzakelijk is. Het is in ieder geval altijd voer voor discussie op bijvoorbeeld verjaardagen. Een en ander betekent natuurlijk wel dat dit ‘rijden met spoed’ regelmatig moet worden geoefend. Dus begin niet meteen te steigeren als je eens een keer met 150 km/uur rechts wordt ingehaald door de sterke arm. Het kan ook een oefening zijn. Maar er bestaan ongetwijfeld ook agenten, die af en toe eens misbruik maken van de optische- en geluidssignalen. Net zo goed als dat er waarschijnlijk ook agenten bestaan die een enorme egoboost krijgen door met een lasergun achter een boom te staan. Afijn, goede en slechte motordealers zijn er ook. Maar naast deze beroepsrijders is er nog een tweede groep, een groep rijders die het liefst op een witte motor rijdt met oranje en blauwe accentkleuren en fluorescerende strepen. De motorkleding is uiteraard bijpassend, met een fluorescerende helm en jas en een zwarte leren broek met een witte streep op de zijkanten. Duidelijk een gevalletje van ‘roeping gemist’. Je ziet ze nog wel eens opvallend door de showroom van je dealer rondscharrelen, in de hoop dat ze – en vooral hun outfit – worden opgemerkt. Toch kan dit soort motorrijders irritatie opwekken. Bij een snelle blik in de spiegels wordt vaak niet meteen duidelijk of je met een ‘echte’ of ‘wannabee’ te maken hebt. Omdat er een ‘gele vlek’ in je spiegel rijdt, draai je toch vaak het gas al dicht, voor de zekerheid. Vaak blijkt het dan die gast uit de showroom te zijn. Bij ons in de buurt rijdt ook zo’n ‘wijkagent’ rond. Hij rijdt op een oude, witte ex-politiemotor met verweerde blauw/oranje strepen en draagt uiteraard een bijpassend geel pak. Als je hem vraagt waarom hij er zo bij rijdt, luidt het antwoord altijd steevast: ‘zichtbaarheid’. Maar aangezien ook motoragenten met felgekleurde kleding en geactiveerde optische- en geluidssignalen nog wel eens over het hoofd worden gezien, lijken met name die kleuren mij ook niet voor alles de oplossing. Tuurlijk, geel valt op tegen een donkergekleurd landschap, maar dat geldt ook voor zwart bij een laagstaande zon of bij fel licht. Los van die ‘kleurdiscussie’ kun je ook voor zichtbaarheid zorgen door je positie op de weg nauwkeurig te kiezen en/of je snelheid aan te passen als de situatie daar om vraagt. Dat lijkt me in dit geval meer op zijn plaats.
