Vergelijkingstest 6 sportieve toerbanden

Wendbaarheid voor een vlotte bochtentango, veel grip op nat wegdek, een levensduur van ettelijke duizenden kilometers: waar het op banden aankomt, sluit de fervente motorrijder geen compromissen. Wij ook niet. Daarom trokken we er dit jaar op uit met meer dan een dozijn motorfietsen. Deel één van onze bandentest 2012: zes paar toerbanden in maat 120/70ZR17 en 180/55ZR17. Om maar direct met de deur in huis te vallen, de beslissing van het eerste deel van de 2012 bandentest valt op de natte baan. De plaats waar Michelin zich sinds jaar en dag heer en meester mag noemen. De Fransen hebben het blijkbaar in zich om een band te ontwerpen die ook in de regen niet door de knieën gaat. De goed een jaar geleden gepresenteerde opvolger van de Pilot Road 2, de Pilot Road 3 inderdaad, heeft het stokje van zijn voorganger voorbeeldig overgenomen. En ook dit jaar lijkt zich dit beeld nauwelijks te veranderen, de Michelins ronden de natte testbaan seconden sneller dan de concurrentie. Een gelopen race is het echter allerminst, want Metzeler heeft voor 2012 zijn bekende Z8 Interact duidelijk opgewaardeerd. De update is herkenbaar aan de M-specificatie voor en O-specificatie achter. De tijd die de Pilot Road 3 neerzette op de 1.530 meter lange, permanent bewaterde testbaan van Bridgestone Europe in Nettuno bij Rome is 1.13,4 minuten. De afstand tot nummer twee, de Dunlop Roadsmart 2, is een geweldige 3,7 seconde. Intussen is de Yamaha FZ8 testmachine op Metzelers gezet. Een rondje warmrijden inclusief twee noodstops brengen de banden op temperatuur en dan is het tijd voor het echte werk. Na vier rondes is het duidelijk: de koning is dood, lang leve de nieuwe koning! Het is de Z8 Interact daadwerkelijk gelukt om de Pilot Road 3 van de troon te stoten. Met een beste tijd van 1:12,9 wordt de wereldtijd van Michelin daadwerkelijk met vijf tienden scherper gezet. Een analyse aan de hand van de 2D datarecording gegevens leert waar de Metzeler het verschil maakt, in het referentiegebied van de testbaan, de lang doorlopende Omega bocht (zie rood gemarkeerde deel van de testbaan op pagina ??), zijn de Metzelers een volle 1,5 km/uur sneller dan de Michelins. Ondanks dat deze door een betere handling veel preciezer te sturen zijn en daardoor in het voordeel zijn in de snelle wisselbochten, moet Michelin Metzeler toch het hoofd bieden. Natuurlijk roept een dergelijke meting ook de nodige vraagtekens op. Want wie rijdt er nu in het dagelijks verkeer tijdens een regenbui immers constant op het scherpst van de snede? Een ding is duidelijk: aan de eisen die je tegenwoordig stelt aan een goed stel toerbanden in de regen, voldoen ook de hekkensluiters Bridgestone BT023 en Conti Road Attack 2. Ofwel, het niveau van de banden ligt domweg erg hoog. Zowel letterlijke als figuurlijke uitglijders naar beneden, die op de piste een oncontroleerbare indruk achterlaten, zijn er gelukkig niet. Veel meer komt het in de regen op persoonlijke smaak aan. Laten we daarom de rode lantaarns van dit deel van de test eens meer kritisch bekijken. De data toont dat de testronde met de Conti’s duidelijk sneller gerond kan worden dan met de Bridgestones, die onder de streep toch evenveel punten pakken. Een krappe 2,5 seconden sneller en 3 km/uur harder door de Omega. Dat komt door de veel hogere wendbaarheid van de Road Attacks staat één ding onomstotelijk vast, het rijden van krappe lijnen levert de Conti’s veel tijdwinst op. Met de BT023’s moet je duidelijk ruimere lijnen kiezen en dat kost nu eenmaal tijd. Als het echter op remmen aankomt, dan heeft het Japanse rubber echter zijn neus vooraan. Bij de noodstop vanaf 100 km/uur staan de BT023’s na 52,8 meter volledig stil. Ter vergelijk: de winnaar op de natte baan, de Metzelers Z8 Interact, had slechts twee meter minder nodig. En nummer twee, Michelin’s Pilot Road 3, acteert met 52,1 meter op hetzelfde hoge niveau. De Conti’s, die het in de bochten zo goed deden, blijven echter achter: de Road Attacks 2 hebben een volle 57,6 meter nodig om de met ABS uitgeruste Yamaha op het natte wegdek tot stoppen te manen. Dat is ook een teken hoe het met de grip van de banden gesteld is. ‘Glijers’ kondigen zich bij de BT023 goedmoedig, maar rijkelijk vroeg aan, de Conti daarentegen verliest later grip, maar ook duidelijk abrupter. Dat maakt dat de banden niet direct favoriet voor rijders met een schrikkerige natuur, die in de regen sowieso al met samengeknepen billen op de buddy zitten. De remtest toont wat dat betreft duidelijk dat de BT023’s structureel over een goede grip op nat wegdek beschikken. En daarmee maken we de sprong naar de beide toppers van dit onderdeel, die toch wel met afstand de test op nat wegdek domineerden. In de eredivisie van het regen rijden gaat het niet alleen beduidend sneller, ook kunnen er duidelijk grotere hellingshoeken mee worden gereden. Op Metzelers wordt de Omega met bijna 10 km/uur sneller genomen in dan op Bridgestones. De hellinghoek stijgt in vergelijking met de BT023’s van 21,5° naar 27,1 °, terwijl de Michelin’s slechts een fractie op Metzelers moet toegeven. Met dergelijke banden rij je makkelijk op het scherpst van de snede, dat maakt echter ook dat je op de openbare weg, waar je in tegenstelling tot het circuit te maken hebt met onverwachte situaties, blindelings moet kunnen vertrouwen op het gedrag van de banden op impulsieve reacties. Bij een plotseling opdoemende gladde putdeksel of bituumstreep op de ideale lijn heb je immers niet de tijd om even rustig over de gevolgen van een plotselinge koerscorrectie of remmanoeuvre na te denken. Het geluk op de openbare weg wordt dus niet bepaald door de snelste tijd. Sowieso zou bij de aanschaf van een stel nieuwe banden voornamelijk je eigen gevoel voor wat betreft het gedrag van het rubber op natte ondergrond doorslaggevend moeten zijn. Van wezenlijk belang echter is wel een vlekkeloos optreden bij een noodstop, iets waar we in de einduitslag dan ook rekening mee hebben gehouden. Voor eenieder die zich nog de toerbandentest met de Suzuki Bandit 1250 uit 2010 voor de geest kan halen, de nu gemeten, langere remwegen komen met name op het conto van het wat grover regelende ABS van de Yamaha FZ8. Ondanks het hogere gewicht van de Suzuki waren de remwegen van de afzonderlijke banden gemiddeld zo’n vijf meter korter. Ook wat betreft de prestaties van de banden op (droge) secundaire wegen, is het voornamelijk wat je van een band verwacht dat bepaalt welke het beste bij je past. Wie een heel beweeglijke, makkelijk sturende band zoekt, ontkomt niet aan de Continental Road Attack 2. Sterker nog, heb je een wat taai sturende motorfiets, dan zijn de Conti’s simpelweg een heel effectieve maatregel om het stuurgedrag te verbeteren. Je kunt je daarentegen ook juist ergeren aan de eigendynamiek van dit schoeisel. Gemonteerd onder van nature al bijzonder wendbare machines, zoals de door ons op secundaire wegen gebruikte Street Triples, ontwikkeld de Road Attack 2 de neiging tot in de bocht vallen. Dat karakter valt overigens ook de Michelin Pilot Road 3 ten deel, hoewel deze eigenschap op zwaardere motorfietsen (als de Bandit 1250) lang niet zo nadrukkelijk aanwezig is. Waar sportievelingen vrolijk van worden, kan bij rustige toerrijders dus juist voor frustratie zorgen. Als goede, universele band speelt in ieder geval de nummer twee van dit testonderdeel zich in de kijker, de Pirelli Angel ST. Zijn verleden trouw presenteert de Angel ST zich ook in zijn meest actuele verschijningsvorm weer als riant sportief, zonder dat dit doorslaat in nerveus stuurgedrag. Zijn echte sterke punt: de prima balans bij sportief gebruik. Een gevoel dat zich niet tot één merk of type beperkt trouwens, iedere motor met Angel ST’s rond de velgen schept vertrouwen, zonder de dit gevoel doorslaat in uitersten als vertraagd of juist de snel insturen. Nog een positief bijverschijnsel: ook wanneer het kilometrage oploopt, veranderen de rijeigenschappen van de ST’s nauwelijks. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Conti Road Attack 2, waar de vierduizend kilometer wel duidelijk effect had op het rijgedrag van de banden. Niet alleen op het rijgedrag trouwens, ook wat betreft slijtage lieten de kilometers zich bij de Road Attack 2 het duidelijkst gelden. Op de voorband ontstond een kleine rand, die een gevoelige rijder bij het insturen duidelijk zal opmerken. En dat bij een in vergelijking heel beperkt slijtagebeeld, want uiteindelijk zat er na deze test nog 71 % restprofiel op de voorband. Economisch gezien zit de levensduur dus dik in het vijfcijferige bereik, maar wat koop je daar voor wanneer het toch al ietwat nerveuze stuurkarakter door die rand alleen maar wordt versterkt? Ook de op de openbare weg test op de derde plaats geëindigde Dunlop Roadsmart 2 doet het qua levensduur beter dan de Conti’s. Qua rijkarakter positioneert hij zich in dezelfde hoek als de Angel ST, waarbij echter wel de ’Aha!’factor ontbreekt. Naar het schijnt is een groot deel van het ontwikkelingsbudget opgeslokt door de samenstelling van de rubbercompound. Een investering die heeft geloond zo blijkt. Viel de originele Roadsmart twee jaar geleden nog aardig door de mand toen hij van een 2e plaats in nieuwstaat afzakte naar de 5e plek na 4.500 km, de hoge slijtage had een behoorlijk negatieve invloed op het rijgedrag, voor de Roadsmart 2 is dit geen issue meer. Een in vergelijking laag slijtagebeeld met slechts minimale invloed op het rijgedrag laat zien dat de Roadsmart echt geëvolueerd is. Toch is het de Metzeler Z8 Interact die de grootste sprong heeft gemaakt. Twee jaar geleden sloeg de voorloper, de Z6 Interact, nog geen deuk in een pakje boter tijdens de toenmalige bandentest, en ondanks dat de Z8 Interact vorig jaar duidelijk beter was, was hij nog altijd geen echte hoogvlieger. Voor de ontwikkelaars reden om zich nogmaals over de compound te buigen en daarbij met de M/O specificatie een set banden heeft gecomponeerd die de toerrijders op het lijf is geschreven. Solide op secundaire wegen (op een kleine faux pas bij de handling na), een heel bescheiden slijtagebeeld en excellent op nat wegdek. Dan ben je de terechte winnaar! ________________________________________ [KASTEN DIE TOURENREIFEN AUF DER LANDSTRASSE] SECUNDAIRE WEG GRIP, GRIP, HOERAAA!! Twee jaar geleden constateerden we op de duidelijk zwaardere, met meer koppel gezegende Suzuki Bandits 1250S het volgende: niet de banden, maar de motorfiets bepaalde de grens. We waren dit jaar dan ook echt benieuwd of het resultaat met de watervlugge bochtendief Triumph Street Triple, in zowel de normale als R-uitvoering, voor eenzelfde, verheugende uitkomst zou zorgen. Om het kort te houden: Ja! Zowel op de snelle bochtenslingers dwars door de Franse Cevennen, als de krappe passen van de Spaanse Pyreneeën, die als gevolg van de afgelopen winter nog rijkelijk met zout waren bestrooid, kwamen we met de Triples niet één keer in een hachelijke situatie terecht die te wijten was aan de banden. Dit meer in algemene zin, individueel gezien laten er zich natuurlijk wel – bij de één wat meer duidelijk merkbaar dan bij de ander – verschillende karaktertrekken tijdens het rijden uitfilteren. Conti excelleert met zijn bovenmodaal wendbare Road Attack 2 ’s op de openbare weg, voor echte bochtenjunks is en blijft dit rubber de eerste keus. De Road Attack wordt op de hiel gevolgd door Pirelli’s Angel ST schoeisel, dat zich dor zijn evenwichtige karakter meer als band voor de massa profileert. De Pilot Road 3, die zichzelf op nat wegdek nog duidelijk in de kijker reed, is op droge ondergrond duidelijk minder in zijn element. Onder meer behoudende machines zorgt het Michelin rubber dan wellicht voor wat extra wendbaarheid (lees: betere handling en stuurprecisie), onder de toch al scherp sturende Triumph ontbreekt het de Michelins aan neutraal rijgedrag: de neiging tot in de bocht vallen, merkbaar oprichtmoment en een licht nerveus rijgedrag zijn daarvan het gevolg. Vervolgens gaan we de natte baan op. [KASTEN ALS EXCEL DATEI VORHANDEN] CONCLUSIE Bij de bekende Europese- en Japanse bandenfabrikanten gaat de strijd mooi gelijk op. Tussen de nummer één en de nummer laatst zitten slechts dertien punten verschil, en dat op een totaal van maximaal 150 punten. De Continental Road Attack 2 blijft de eerste keus, terwijl nieuwelingen Metzeler Z8 Interact M/O en Dunlop Roadsmart 2 het weliswaar goed doen, maar tegelijkertijd nergens echt excelleren. ________________________________________ [KASTEN DIE TOURENREIFEN IN DER VERSCHLEISSWERTUNG] DE SLIJTAGETEST TOT OP HET BOT Testrijder een droombaan? Met de kwaliteit die de huidige bandenproducenten aan de dag leggen niet altijd. De levensduur is gelukkig één van de speerpunten in de ontwikkeling en dat betekent een paar dagen afzien voor deze unieke slijtagetest. Kilometers maken is immers het devies en om ook daadwerkelijk met een meetbaar resultaat met betrekking tot de slijtage te kunnen komen moet er minstens 3000 kilometer mee gereden worden. Maar dat niet alleen. Voor een goede vergelijking moeten de alle kandidaten die kilometers onder exact dezelfde omstandigheden afwerken, oftewel ze moeten onder dezelfde motorfiets liggen, dit jaar dus de reeds genoemde Street Triples. Bovendien dienen de testkilometers gemaakt te worden in een compacte groep, waarbij de rijders onderling frequent (om het uur of 100 kilometer) van machine wisselen, om zo wisselend gewicht en rijstijl van de rijders eerlijk over het hele testveld te verdelen. En uiteraard moet dit hele riedeltje in een zo kort mogelijk tijdsbestek worden afgewerkt, dus door weer en wind. De testomstandigheden dit jaar comprimeerden zes maanden aan afwisselend weer samen in zes dagen. We reden ongeveer 4.000 km in een 60/40 mix van snel- en secundaire wegen. De temperatuur varieerde daarbij van slechts een paar graden boven nul onder aanhoudende regen, tot een aangename 25 graden op zonnige kust- en bergweggetjes. En altijd was er die prangende vraag: waar slijten banden het meest? Een vlotte rit op heet rubber over de autosnelweg, regenritten met veel slip of toch de enerverende Alpenpassen met het constante afremmen en optrekken op lang niet altijd even florissant asfalt? Uiteindelijk vonden we daar geen sluitend, eenduidig antwoord op. Elke manier van rijden tergt het rubber op zijn eigen manier, zorgt voor veel slijtage aan de flanken van de voorbanden, of slijt het loopvlak van de achterband recht af met randen tot gevolg. De uiteindelijke meting toont dat de actuele generatie toerbanden in elk geval wat betreft levensduur erg hoge ogen gooien. Na de monsteretappe door Duitsland, Frankrijk en Spanje was het testcollectief rubber nog fris genoeg voor nog eenzelfde afstand. En wat betreft het procentuele restprofiel ontlopen de banden elkaar nauwelijks. [TABELLE ALS EXCEL DATEI VORHANDEN] [TEXTE FÜR VERSCHLEISSTABEL] Voorband Achterband Toelichting: de aangegeven waardes zijn de procentueel hoogste slijtagegraad van meetpunten aan de flank of het midden van de band. Beginprofiel Restprofiel na 4.000 km Wettelijk minimumprofiel van profiel 1,6 mm Profiel in mm * Restprofiel op de flank CONCLUSIE De Japanse deelnemer lijkt niet bepaald onder de indruk van de gereden kilometers, de inmiddels al weer een jaar oude BT023’s verloren nauwelijks profiel. De tweede plaats wordt gedeeld door de twee nieuwkomers in de test, de herziene Dunlop Roadsmart 2 en Metzeler Z8 Interacts M/O. ________________________________________ [KASTEN DIE TOURENREIFEN NACH 4.000 KM] SECUNDAIRE WEG NA 4.000 KM TOT DE HORIZON EN VERDER! Het ‘Aha!’-gevoel van nieuwe banden kent iedereen. De oude rubbers zijn versleten, tijd voor nieuwe gympen. En in één klap stuurt de motor weer als een scheermes: op de centimeter nauwkeurig in te sturen, haarscherp bochten aanremmen zonder vervelend oprichten en bliksemvlug door snelle bochtencombinaties. Met het stijgen van het kilometrage vervagen deze eigenschappen echter ook langzaam weer. Zelfs als de overgebleven profieldiepte nog ruimschoot boven het wettelijk minimum van 1,6 millimeter zit. Eigenschappen die er de reden van waren dat je juist voor die specifieke band hebt gekozen, zijn hun scherpte al na 30 à 40 % van de levensduur kwijt. Juist om fenomeen eens goed onder de loep te nemen, hebben we het testtraject niet alleen met de nieuwe banden gereden, maar na afronding van de slijtagetest ook nog een keer met het gebruikte rubber. Wat betreft de uitslag brengt deze nieuw versus gebruikt test niets nieuws aan het licht, de Continental Road Attacks nemen nog altijd de eerste plaats voor hun rekening, met krap daarachter Pirelli, terwijl ook hier Bridgestone en Michelin de rij sluiten. Toch is er wel degelijk wat opvallends aan de hand: de onderlinge verschillen zijn namelijk beduidend kleiner geworden, het testveld is naar elkaar toe gegroeid als het ware. Tussen de eerste en tweede plaats zit nog maar twee punten verschil (was vier) en hekkensluiter Michelin ligt nog maar tien punten achter op winnaar Continental (was veertien). Kijken we naar de afzonderlijke criteria, dan zien we bijvoorbeeld dat de eerst nog superieure Conti zijn puntenvoorsprong na 4.000 km aardig kwijt is. Qua handling doet bijvoorbeeld de Pilot Road 3 nu niet meer onder voor de Conti, terwijl wat stuurprecisie betreft Pirelli net zo goed scoort. Waar de Road Attack 2 over de hele linie vijf punten verliest ten opzichte van de test met nieuw rubber, geeft de BT023 na 4.000 kilometer slechts twee punten toe. Dat klinkt wellicht niet echt dramatisch, maar juist de Conti-rijder zal het extra opvallen dat de rijeigenschappen bij stijgend kilometrage duidelijk minder worden, terwijl de BT023-rijder slechts een minimaal verlies aan stuurgedrag hoeft te slikken. CONCLUSIE De volgorde van succes is hetzelfde als bij de nieuwe banden, maar toch voel je bij Conti’s Road Attack 2 de kilometers het meest. Met name wat betreft handling boet het schoeisel aan kwaliteit in: uit het testprotocol blijkt dat de band zijn lichtvoetige, neutrale stuureigenschappen deels is verloren, bovendien moet er in bochten licht tegengestuurd worden om de boel op koers te houden. De als tweede geëindigde Pirelli Angel ST slikt de kilometers met slechts een minimaal inboeten van de stuureigenschappen wat dat betreft heel wat beter weg. ________________________________________ [KASTEN SO TESTED MOTORRAD] ZO TESTEN WE VAN SNEL TOT SLIJTAGE Voor deze toerbandentest, in de maten 120/70ZR17 en 180/55ZR17, werden naast een met ABS ondersteunde Yamaha FZ8, die uitsluitend tijdens de test op nat wegdek op het Bridgestone testcircuit in Nettuno bij Rome werd gebruik, ook Triumph Street Triples ingezet. Zij namen het andere deel van de test voor hun rekening, dat bestond uit twee testprogramma’s (met nieuw en gebruikt rubber na 4.000 kilometer) op het eveneens in Nettuno gelegen handling parcours, evenals de slijtagetest die voerde over autosnelwegen, passen en secundaire wegen. Handling Benodigde stuurkracht om de motor onder een hellingshoek de bocht in te leggen of hem op de gewenste lijn te houden. Wordt in langzame en snelle bochten getest. Stuurprecisie* Dit wordt in verschillende snelle passages met gecompliceerde en gevarieerde bochten getest. Dit geeft uitkomst over of de motor de door stuurimpulsen ingezette koers als vanzelf volgt of dat er extra correcties nodig zijn om de gekozen lijn te blijven behouden. Bochtenstabiliteit De stabiliteit in (wissel-)bochten en op oneffenheden in het wegdek, wordt zowel met een normale rijstijl als sportieve beoordeeld. De test wordt uitgevoerd onder maximale hellingshoek tijdens accelereren, door deze maximale belasting gedragen sommige banden zich nogal nerveus. Grip onder hellingshoek* De grip van de band onder maximale hellingshoek op zowel nat als droog asfalt. Een criterium dat uiteraard alleen op een afgesloten parcours kan worden getest. Grip bij accelereren* Hoe verwerkt de band de krachten tijdens het uitaccelereren van verschillende snelle bochten, wederom getest onder zowel natte als droge omstandigheden. Rechtuitstabiliteit Highspeed op de autosnelweg, blijft de motor stabiel of koers of ontwikkelt hij de neiging tot pendelen? Grensbereik Beheersbaarheid van de band op de grens van wel of geen grip, wederom op nat en droog wegdek getest. Oprichten Tijdens remmen onder een hellingshoek richt de motor afhankelijk van de vertraging en het contour van de band heel verschillend op. Deze reactie moet de rijder corrigeren met tegenkracht (drukken) aan de binnenkant van de bocht. Bandenspanning tijdens test 2,5 bar voor / 2,9 bar achter. * Resultaten van deze categorieën zijn met kleine nuanceverschillen ook van toepassing op motoren met een soortgelijk rijwielgedeelte. ________________________________________ [KASTEN DIE TOURENREIFEN IM NÄSSETEST] NAT WEGDEK WANDELEN OVER WATER Hoe gedragen de banden zich op nat wegdek, dat is ook dit jaar weer één van de kernvragen van de test. Op de secundaire wegen mag de voorkeur van de rijder dan nog een prominente rol in het geheel spelen, op natte ondergrond telt daarentegen maar één ding: optimale zekerheid. Daarbij tellen voornamelijk zaken als een overtuigende grip in bochten, duidelijk voelbaar grensbereik en zo kort mogelijke remwegen. Idealiter zijn motorbanden zo ontworpen, dat het grensbereik zich eerst aan de achterzijde meldt. Ofwel, de achterband glijdt eerder dan de voorband. Wanneer deze immers als eerste wegglijdt, dan kun is een valpartij in de regel onoverkomelijk. Het wondermiddel voor grip op nat asfalt heet ‘silica’, een mengsel dat aan de rubbercompound en er onder meer voor zorgt dat het rubber ook bij lage temperaturen soepel blijft en daarmee voldoende grip opbouwt op nat wegdek. Maar enkel met het storten van een zakje silica in de mixer ben je er nog niet. Zonder een fijngevoelige aankondiging van het grensbereik, die de rijder tijdig waarschuwt wanneer het schoeisel de grip dreigt te verliezen, zou de toorn van Pluvius immers al snel horizontaal eindigen. De afgelopen jaren domineert Michelin de natte test met zowel hun sport (Pilot Power en Power Pure) als toerbanden (Pilot Road). En ook afgelopen jaar liet de Franse bandenspecialist met de Pilot Road 3, met opvallende lamellen optiek, weer zien heer en meester te zijn in de regen. Maar dit jaar moet hij het stokje doorgeven, en wel aan Metzeler! [TABELLE ALS EXCEL DATEI VORHANDEN] CONCLUSIE Nee, de Michelin Pilot Road 3 is zeker niet slechter geworden, het is en blijft simpelweg een topper in de regen. Maar zoals het hoort zit de concurrentie ook niet stil en met name Metzeler heeft het afgelopen jaar een hele flinke inhaalslag gemaakt. De Z8 Interact M/O is regenbestendig gemaakt, en hoe! [KASTEN NASSSTRECKE} TESTPARCOUR NAT WEGDEK Snelheid in km/uur Gereden afstand in meter Metzeler in referentiebereik: 73,8 km/uur bij een gemiddelde hellinghoek van 27,1 ° Bridgestone in referentiebereik: 64,9 km/uur bij een gemiddelde hellinghoek van 21,5 ° De beslissing valt nota bene in een thuiswedstrijd: met een duidelijk lagere snelheid en minder extreme hellingshoek in vergelijking met winnaar Metzeler rondt de BT023 het Omega referentiebereik van Bridgestones eigen testcircuit in Italië. ________________________________________ [KASTEN UNTERSCHIEDLICHE MODELLE] BRIDGESTONE Battlax BT023 Gewicht: voor 4,9 kg, achter 6,8 kg Land van herkomst: Japan Info: Bridgestone Nederland, www.bridgestone.nl OORDEEL Secundaire wegen: nieuw: 124 punten, 5e plaats / na 4.000 km: 122 punten, 5e plaats De BT023 is niet ’s werelds meest handelbare band, maar onder de Street Triple voelen ze heel neutraal aan en overtuigen na een korte opwarmfase met een goede feed back. Grip, rechtuit- en remstabiliteit zijn goed, enkel het oprichtmoment tijdens het remmen stoort. Deze rijeigenschappen zijn slechts marginaal verminderd na vierduizend kilometer, er is enkel iets meer kracht nodig bij het insturen om de machine onder een hellingshoek te krijgen en te houden. Nat wegdek: 76 punten, 5e plaats De Yamaha FZ8 vraagt op de natte baan wat meer inzet bij het omgooien in wisselbochten, waarbij er best iets meer grip had mogen zijn. In de lang doorlopende Omega bocht haalt de BT023 de laagste snelheid, daarentegen overtuigt het wel met een duidelijk grensbereik, dat zich weliswaar wat vroeg meldt. Ook goed, derde bij de noodstop. Slijtage: 98 punten, 1e plaats Geringe en bovendien gelijkmatige slijtage van zowel voor- als achterband, contour van de band blijft mooi behouden. Goede prestatie waarmee de BT023 dit onderdeel wint. CONCLUSIE De BT023 presenteert zich in de test als een uitgebalanceerde, neutrale band voor secundaire wegen. Wel zou de band onder natte omstandigheden meer grip mogen bieden. Uit economisch oogpunt (slijtage), een topproduct! [Logo Motoplus]-oordeel: 5e plaats, 420 punten ________________________________________ CONTINENTAL Road Attack 2 Gewicht: voor 4,3 kg, achter 6,4 kg Land van herkomst: Duitsland Info: Continental Nederland, www.continentalbandengroep.nl OORDEEL Secundaire wegen: nieuw: 124 punten, 1e plaats / na 4.000 km: 129 punten, 1e plaats Feedback en grip bij het uitaccelereren bevallen net zo als de messcherpe stuurprecisie. Pas bij extreme hellingshoeken toont de Road Attack 2 zich onder de bijzonder lichtvoetige Street Triple als licht nerveus (in de bocht vallen). Enkel in krappe bochten is er sprake van een licht oprichtmoment. De 4.000 kilometers hadden een grote invloed op het Conti rubber: meer kracht bij het insturen, verminderde neutraliteit, meer tegensturen onder een hellingshoek en sterker oprichtmoment. Nat wegdek: 76 punten, 5e plaats Excellente handling, maar agressief: met de Road Attack 2 kun je extreem krappe lijnen rijden en daarmee een hoog bochtentempo bereiken, het grensbereik daarentegen is bijzonder smal. Uitglijders kondigen zich niet alleen laat aan, maat ook zeer spontaan. Bij de noodstop de langste remweg. Slijtage: 89 punten, 6e plaats Niet best: veel profielverlies met een extra hoge slijtagegraad op de schouders, daardoor last van randvorming. De kilometers spelen de rijeigenschappen van de Conti’s het meest parten. CONCLUSIE De Road Attack 2 is een snelle, extreem levendige band voor secundaire wegen en een aanrader voor motoren met een wat taai stuurkarakter. Onder natte omstandigheden en wat betreft levensduur is de concurrentie hem voor. [Logo Motoplus]-oordeel: 4e plaats, 428 punten ________________________________________ DUNLOP Roadsmart 2 Gewicht: voor 4,6 kg, achter 7,1 kg Land van herkomst: Frankrijk Info: Dunlop Tires Nederland, www.dunlop.eu / www.hocoparts.com OORDEEL Secundaire weg: nieuw: 127 punten, 3e plaats / na 4.000 km: 124 punten, 3e plaats De Roadsmart 2 doet het goed als stabiele en sportieve toerband, maar geniet een net even iets minder frivole handling als de Conti Road Attack 2 en Pirelli Angel ST. In zowel snelle als langzame bochten heeft het rubber een duidelijk oprichtmoment en ook laat de feedback onder koude temperaturen te wensen over. Eenmaal op temperatuur verbetert de handling. Na 4.000 kilometer eist de Dunlop, net als in nieuwstaat, wat kracht bij het insturen, ook het oprichtmoment is licht sterker geworden. Nat wegdek: 84 punten, 3e plaats De Roadsmart 2 is een prima metgezel op verregende etappes, als is hij nog lang niet op het niveau van de Michelin Pilot Road 3 en Metzeler Z8 Interacts. De grip in bochten en bij accelereren is uitstekend, keerzijde is echter een mindere handling en stuurprecisie. Slijtage: 95 punten, 23 plaats Zijn voorganger viel hier nog door de mand, de nieuwe Roadsmart 2 echter schittert met een minimale slijtage. Bovendien zeer gelijkmatige slijtage van voor- en achterband. CONCLUSIE Al met al een nogal onopvallende, maar onder de streep wel prima uitgebalanceerde band. Speelt zich wat betreft levensduur prima in de kijker en weet zich ook in de regen kranig te weren. Wat betreft handling is er nog wat te winnen. [Logo Motoplus]-oordeel: 3e plaats, 430 punten ________________________________________ METZELER [LOGO MOTOPLUS TESTWINNAAR] Roadtec Z8 Interact M/O Gewicht: voor 4,5 kg, achter 7,3 kg Land van herkomst: Duitsland Info: Metzeler/Pirelli Nederland, www.pirellimoto.com OORDEEL Secundaire wegen: nieuw: 127 punten, 3e plaats / na 4.000 km: 124 punten, 3e plaats Vanaf de eerste meter verrast de met een nieuwe compound uitgeruste Z8 (type M/O) met een aangename feedback. Handling en stuurprecisie zijn vergelijkbaar met de Dunlops, de Conti daarentegen is net een stuk lichtvoetiger. Ook de bochtstabiliteit is met een flink tempo erg goed. Na 4.000 km is het oprichtmoment licht sterker geworden, de handling en stuurprecisie zijn door de minimale slijtage ook slechts marginaal minder geworden. Nat wegdek: 91 punten, 1e plaats Door een hoger aandeel silica in de compound mix, heeft het rubber ten opzichte van de standaard versie duidelijk aan grip gewonnen. Dankzij de maximale grip bij het uitaccelereren in combinatie met een heerlijk breed grensbereik haalt de band niet alleen de hoogste bochtensnelheid, maar schittert eveneens met de kortste remweg. Slijtage: 95 punten, 2e plaats Ondanks de soepele rubber compound met een hoog aandeel silica, laat de Metzeler Z8 Interact toch een heel beschaafd en bovenal gelijkmatig slijtagepatroon zien. CONCLUSIE Een heel gebalanceerde toerband die zich op meerdere onderdelen in de kijker speelt. Geeft een uitstekende feedback, kent absoluut geen watervrees en beschikt ook nog eens over een prima levensduur. Onder de streep goed voor de eerste plaats! [Logo Motoplus]-oordeel: 1e plaats, 437 punten ________________________________________ MICHELIN Pilot Road 3 Gewicht: voor 4,6 kg, achter 6,4 kg Land van herkomst: Spanje Info: Michelin Nederland, www.michelin.nl OORDEEL Secundaire wegen: nieuw: 121 punten, 6e plaats / na 4.000 km: 119 punten, 6e plaats De Pilot Road 3 geniet een bijzonder lichtvoetige handling, iets dat op wendbare machines als de Street Triple tot gevolg heeft dat ze niet helemaal neutraal aanvoelen, iets dat zich onder meer uit onder grote hellingshoeken met de neiging tot in de bocht vallen. Door het soepele karkas voelt de band wat beweeglijk, zowel in snelle als langzame bocht heb je dan ook last van een duidelijk oprichtmoment. Met een sportieve rijstijl rangeert de Pilot Road zich wat bochtenstabiliteit betreft in het achterveld, na 4.000 kilometer daarentegen hebben de banden nauwelijks aan rijkwaliteit ingeboet. Nat wegdek: 89 punten, 2e plaats Het profiel met de diverse, kleine drainage kanalen laat al wel zien dat de Franse bandenfabrikant vol heeft ingezet op de prestaties onder natte omstandigheden. Op natte ondergrond schittert de Pilot Road 3 dan ook met extreem veel grip in de bochten. Daarnaast is het schoeisel goed voor de tweede plaats bij de noodstop en kun je er, door een goede handling, bijzonder krappe lijnen mee rijden. Het grensbereik is prima, als kondigen uitglijders zich iets spontaner aan als bij het Metzeler schoeisel. Slijtage: 91 punten, 5e plaats Achter is het allemaal koek en ei, bij de voorband is de slijtagegraad na 4.000 kilometer echter duidelijk hoger. Goed voor een vijfde plaats. CONCLUSIE De Pilot Road 3 presenteert zich net als zijn voorganger als een uitermate geschikte partner voor het natte werk. Op secundaire wegen, zowel nieuw als na 4.000 kilometer, ontbreekt het de band echter aan neutraliteit en stabiliteit. [Logo Motoplus]-oordeel: 5e plaats, 420 punten ________________________________________ PIRELLI Angel ST Gewicht: voor 4,3 kg, achter 6,4 kg Land van herkomst: Duitsland Info: Metzeler/Pirelli Nederland, www.pirellimoto.com OORDEEL Secundaire wegen: nieuw: 130 punten, 2e plaats / na 4.000 km: 127 punten, 2e plaats De Angel ST is een neutrale en bovenal zeer sportieve toerband, al moet hij qua handling net zijn meerdere bekennen in de Continental Road Attack 2. Over de totaal volledig hellingshoek laat hij zich vertrouwd rijden en overtuigt tijdens het accelereren vanuit een bocht met extreem goede grip. Tijdens het remmen onder een hellingshoek is er nauwelijks sprake van een oprichtmoment. Na 4.000 kilometer is het insturen iets minder vanzelfsprekend en het oprichtmoment licht toegenomen. Nat wegdek: 81 punten, 4e plaats De Angel ST laat zich makkelijk en handelbaar insturen en kondigt in de lange Omega bocht tijdig de grenzen van zijn grip aan. Bij het uitaccelereren spint het achterwiel weliswaar wat later door dan de BT023, maar ook wat abrupter. Ook bij de noodstop gedraagt de Angel ST zich is nerveuzer als het Bridgestone schoeisel. Slijtage: 94 punten, 4e plaats Een heel geringe slijtage, die zich ook nog heel evenwichtig verdeelt over de voor- en achterband. Slechts de vierde plaats bij dit onderdeel, maar toch héél dicht bij de top. CONCLUSIE Ook de Angel ST heeft de van Pirelli bekende sportgenen meegekregen, het schoeisel onderscheidt zich door zijn levendige karakter met zeer veel gripreserves, en dat in combinatie met een uitstekende levensduur. In de regen kan het echter beter. [Logo Motoplus]-oordeel: 2e plaats 432 punten ________________________________________ [TEXT BEI TABELLE CONCLUSIE] CONCLUSIE Een update die vruchten afwerpt: met overtuigende prestaties op de natte baan en een indrukwekkend optreden op secundaire wegen pakt Metzeler met de Z8 Interact M/O de overwinning in deze toerbandentest. Ook Pirelli’s Angel ST schoeisel zit er goed bij, net als de tweede nieuweling in de test, de Dunlop Roadsmart 2, die zonder ergens te excelleren op alle fronten goed meekomt.