GP Wegrace TT Assen
In 2005 was Valentino Rossi de laatste die in Assen net als een jaar eerder de Dutch TT wist te winnen. Pecco Bagnaia trad dit jaar in de voetsporen van zijn leermeester op een zinderend warm Assen. Net als vorig jaar won hij niet alleen, ook dit maal werd Marco Bezzecchi achter hem als tweede afgevlagd. Aleix Espargaro zorgde er voor dat er niet voor de vierde opeenvolgende race drie Ducati’s op het podium stonden. Maar dat had ook Brad Binder kunnen zijn.
Met 105.842 bezoekers op de zondag en nieuwe recordaantallen op vrijdag en zaterdag ging de 92e Dutch TT de boeken in met een bezoekersaantal van 179.167. Die TT ging ook de historie in als een race die mede door de extreem hoge asfalttemperaturen liefst twaalf seconden langzamer was dan Pecco Bagnaia’s recordtijd van vorig jaar. Het was door die hitte ook een wedstrijd waarin de voorbanden ernstig op de proef werden gesteld, met als gevolg weinig inhaalacties en juist veel crashes. In de tweede ronde kwam er een voortijdig einde aan Jack Millers toch al weinig opvallende 200e GP-start en een doorkomst later vergde Fabio Quartararo te veel van zijn voorband na een mislukte start.
De achter hem rijdende Johann Zarco kon geen kant op en gleed mee onderuit. Quartararo reed door een struikelpartij tijdens het hardlopen in Amsterdam al met een gebroken grote teen en een dikke enkel. In ronde 4 klapte zesde man Maverick Viñales tegen het hete asfalt en nog eens vier ronden verder voegde Enea Bastianini zich bij het kwartet crashers. Pecco Bagnaia zette geen voet verkeerd. De wereldekampioen realiseerde zich dat hij snelste starter Brad Binder niet te lang het tempo mocht laten bepalen, omdat anders de druk en temperatuur van zijn voorband gevaar. lijk zouden stijgen. Binder bleef volgen, totdat hij in de zeventiende van 26 ronden gepasseerd werd door polesitter Marco Bezzecchi. Toen bedroeg Bagnaia’s voorsprong inmiddels iets meer dan een seconde en onder één tel liet hij de marge niet meer komen. Bezzecchi volgde op 1,2 seconde en enkele tienden later volgden Binder, Aleix Espargaro en Jorge Martin.
Net als in de Sprint moest Binder zijn derde plaats inleveren vanwege een track limits-overtreding in de laatste ronde. Ook Martin betrad het groen, maar omdat zijn voorsprong op zesde man Alex Marquez ruim tien seconden bedroeg kreeg hij geen tijd- of positiestraf. Zijn tiende startplaats speelde na een kwalificatiecrash speelde Martin parten. De nummer 2 in de tussenstand klokte de snelste raceronde en verkleinde zijn achterstand op Bagnaia van 4,5 seconden na acht ronden tot 1,9 aan de streep. Wel leverde hij 14 punten in de lijstaanvoerder. Na zijn vierde overwinning op zijn zeer geliefde TT Circuit vertelde Bagnaia bang te zijn geweest dat hij te langzaam was geweest. “Maar toen zag ik dat dat min of meer hetzelfde was voor iedereen door die asfalttemperaturen van 51 graden”, aldus Bagnaia.
Een gat slaan lukte niet, de voorsprong managen echter wel. “In de Sprint miste ik iets. Ik had moeite met de hellingshoeken en met de machine om de hoek duwen. We vonden iets in de warm-up, en zoiets deden we ook al in Duitsland en Jerez: je moet in staat zijn om gedurende een weekend de situatie te kunnen verbeteren.” Pas voor de vierde maal begon polesitter Bezzecchi een MotoGPrace vanaf de eerste rij. De 24-jarige Italiaan op de GP22 was na een ijzersterk weekend in Assen toch niet bij machte om Bagnaia van diens vierde seizoenszege af te kunnen houden. Dat de voorband in de achtervolging op Binder zo belast werd, had Bezzecchi zorgen gebaard. “Ik miste het vertrouwen om hem snel te passeren zoals Pecco deed”, aldus Bezzecchi. “Het leek alsof ik aan het elastiek zat. Dus ik moest het riskeren.” De poging lukte, wel kreeg de Mooney VR46-rijder vervolgens last van vibratie aan de achterzijde, waardoor hij de machine niet vol de bocht in kon laten leunen. “Ik was bang dat iemand me in zou halen, maar gelukkig hield ik het.”
Espargaro, die op vrijdag zijn bezoekende broer Pol begroette in de paddock, vierde zijn eerste podium na dertien races als een verkapte overwinning. Begrijpelijk, want na een botsing met Luca Marini in de eerste bocht reed de Aprilia-kapitein met een afgebroken rechter vleugel. “Ik wist niet dat ie afgebroken was, maar het eerste deel van de race was heel zwaar in sommige bochten. Bij bij het insturen schudde en bewoog de motor waanzinnig”, legde de Spaanse veteraan uit. Pas met minder brandstof aan boord werd het minder erg. “Ik verloor heel veel terrein, maar ik snapte niet waardoor. Het was frustrerend omdat ik het tempo niet hoog kon houden. Maar uiteindelijk lukte het me om in de buurt van het podium te komen.” Dat hij op dat podium terecht kwam, was te danken aan Binders fout.
“Het spijt me voor Brad, omdat het heel moeilijk is om een podium te verdienen in de MotoGP”, toonde Espargaro medeleven. “Maar dat is racen. Ik wist dat ik hem niet kon passeren, want ik miste zijn acceleratie. Daarom wilde ik zo dicht mogelijk in de buurt blijven en hem onder druk een fout laten maken. Die maakte hij toen hij een lijn verdedigde. Ik wist dat hij het groene deel had geraakt. Toen ik de beelden op het scherm zag, was ik ontzettend blij.” Op zondag ontbrak Marc Marquez op het TT Circuit. De vijf crashes op de Sachsenring een week eerder hadden hun sporen achter gelaten. Marquez crashte nog op vrijdag en knalde in de kwalificatie cruisend op Enea Bastianini die ook zijn gas had dichtgedraaid. Een zeventiende startplaats beloofde weinig goeds. Marquez wilde per se met een wedstrijdresultaat de zomerstop beginnen. In de Sprint draaide hij dan ook terughoudend zijn ronden. Of de Honda wel voorspelbaar reageerde als de machine niet op de limiet werd gereden? “Tijdens de warm-up in Duitsland was ik ook niet aan het pushen. Daar heb je je antwoord”, was Marquez kortaf.
Op zondagochtend meldde hij zich na een slapeloze nacht af voor de race. Voor zijn trip naar Assen had Marquez een intensieve medische test ondergaan in Madrid. “Alles was oké. We wisten dat de enkel een klap had gehad en dat mijn duim was gebroken”, begon Marquez. “Maar die rib… soms is het moeilijk te begrijpen of een rib gebroken is of niet.” Op vrijdag nam de pijn door belasting ernstig toe. “Ik kon niet slapen en toen besloot ik om niet te rijden.”In het medisch centrum op het circuit constateerde men een breuk. “En nu heb ik anderhalve maand om te herstellen, fysiek en mentaal.” Marquez liet zich niet verleiden om uitspraken te doen over zijn toekomst met Honda. “Ik zit nu in een moeilijke tijd en dan moet je niet over dat soort beslissingen nadenken. Nu wil ik er aan werken om in Silverstone met net zo veel toewijding te kunnen beginnen als aan het begin van het jaar in Portimao.”
Hoewel hij al op vrijdag aangeslagen oogde, deed Marquez zich groot voor. “Op de Sachsenring vertrok ik na een highsider, hier vertrek ik nadat ik met een gebroken rib en duim nog binnen 0,7-0,8 seconde van de snelsten zat. Dat geeft me meer vertrouwen dan Duitsland.” Tot slot liet Marquez toch iets los over hoe hij zijn situatie en die van Honda ziet. “Als iets niet klaar is, moet je het accepteren. Maar ik ben een vechter en ik zal blijven pushen. Ik zal altijd alles geven, ongeacht de plek, de kleuren, de naam of de positie.” Honda-teammanager Alberto Puig liet weten het erg optimistisch te vinden om ‘binnen twee maanden een hoogpresterende machine’ te kunnen presenteren. “Maar we moeten proberen om sneller te reageren.” Puig wees de (reisbeperkingen vanwege de ) COVID-pandemie en Marquez’ aan als belangrijkste oorzaken voor de glijdende schaal waarop Honda zich bevindt. Hij wilde graag geloven dat Marquez ondanks alle specualatie ook volgend jaar nog de Repsol Honda-kleuren zou verdedigen – ‘want we hebben een contract’ – maar toonde zich opmerkelijk meegaand. “Ik vind dat ieder mens vrij moet zijn in zijn leven om te doen wat hij wil. En Honda is geen bedrijf dat ontevreden mensen binnenboord wil houden.”
