Occasion Harley-Davidson V-Rod

De Harley-gemeenschap kende tot nu toe twee revoluties. De eerste voltrok zich in 1909 met de komst van de eerste V-twin van de Amerikanen en de laatste in 2001 met het verschijnen van de eerste vloeistofgekoelde V-twin van het merk. Toegegeven: in het inleidende stukje hierboven ontbreekt het woord ‘standaard’, want midden jaren negentig zorgde vloeistof bij Harley-Davidson al voor een gezonde thermische huishouding. Tenminste, als het ging om de beperkt verkrijgbare racemotoren van de Amerikanen. Want in feite was de in 1994 voor het Amerikaanse superbike kampioenschap geconstrueerde VR1000 de wegbereider voor een compleet nieuwe familietak die in 2002 met de zeer toepasselijke naam ‘Revolution Engine’ werd gepresenteerd. En een revolutie was het met vloeistofkoeling, bovenliggende nokkenassen, vierkleps cilinderkoppen en een blokhoek van 60° in plaats van de in 1909 al heilig verklaarde 45°. Je reinste heiligschennis voor de Harley-purist, maar de kritiek bleef binnen de grenzen. Ten eerste omdat het zo bewierookte luchtgekoelde blok gewoon in het programma bleef en ten tweede omdat het beresterke en uiterst gecultiveerd lopende V-Rod-blok het merk een compleet nieuw elan gaf, dat bovendien alle ‘Harley’s-zijn-lompe-roeiboten-kritiek’ deed verstommen. Terecht: in 3,6 seconden van 0 naar 100 km/uur, in vier tellen naar een snelheid van 200 km/uur en dan was het eind nog niet in zicht. Nog vragen? Harley maakte er bij aanvang al geen geheim van dat de V-Rod slechts het eerste model was van een nieuwe bouwlijn. Er volgden uiteindelijk vier derivaten, die overigens niet allemaal even succesvol zouden worden. Uitgerekend de meest dynamische van het stel, de Street Rod, bleef achter bij de verwachtingen. Iets te vrijblijvend qua vormgeving misschien? De vanwege zijn in het midden gepositioneerde voetsteunen vooral bij kortere rijders geliefde eerste serie van de Night Rod deed het daarentegen bijzonder goed. Het meest succesvol en ook het meest gezocht op de occasionmarkt is echter de duistere Night Rod Special. Maar bovenaan staat de V-Rod in zijn meest elementaire vorm. AANKOOPTIPS Absoluut betrouwbare mechaniek, misschien hier en daar wat gevoeliger voor het juiste onderhoud, dat is in een notendop de kwaliteit van de V-Rod-modellen op de langere termijn. Met name het vele, niet optimaal beschermde aluminium op modellen van de eerste serie vraagt een liefkozende hand. Het is ook niet voor niets dat Harley-Davidson voor deze schatjes met een set aparte onderhoudstips kwam. En blik op de poetsgevoelige dichte wielen verraadt wat dat betreft heel mooi hoe de vorige eigenaar met zijn V-Rod is omgesprongen. En als je toch al naar beneden kijkt: welke banden zitten er onder? Geen onbelangrijke vraag, want op een flink aantal Harley’s kom je nog de eerste montage Dunlops tegen. Die gingen lang mee, maar stuurden niet erg overtuigend. Liggen die er nog onder, dan heb je in ieder geval onderhandelingsruimte voor wat de prijs betreft. Metzelers ME88 doet het stukken beter onder de V-Rod. MARKTSITUATIE De cijfers liegen niet: gebruikt is de Night Rod Special het meest geliefd, nagenoeg op gelijke voet gevolgd door de V-Rod Muscle. Maar van die laatste zijn er maar erg weinig op de markt. Onverbouwde (belangrijk!) originelen van de eerste bouwjaren volgen daar direct achter. Door de cleane aluminium look zijn deze machines inmiddels uitgegroeid tot echte verzamelobjecten. De V-Rod-tussenfase (2004-2006) vind je voor dezelfde bedragen, maar soms zelfs iets goedkoper. Sinds 2007 ligt er standaard een 240-band om het achterwiel, wat voor de potentiële clientèle een uitermate belangrijk issue was. Dat maakt dit type als occasion uiteraard ook geliefder en dientengevolge duurder. Het sinds 2008 optionele ABS maakt occasions € 500,- tot € 1.000,- duurder. De Street Rod en ook de standaard uitvoering van de Night Rod bungelen op de occasionmarkt onderaan wat belangstelling betreft. Hierbij is de prijs bepalend, maar die zijn naar occasionbegrippen nog steeds behoorlijk. MODELGESCHIEDENINS 2002 Eerste modeljaar van de V-Rod (VRSCA) 2004 Langere onderhoudsintervallen (8.000 in plaats van 4.000 km); vijfde versnelling langer; gemodificeerd instrumentarium (benzinevoorraad, 240 in plaats van 220 km/uur als maximum weergave snelheid). Daarnaast komt er een ‘budgetmodel’ bij in de vorm van de VRSCB). 2005 Achteras versterkt; motorbeluchting geoptimaliseerd; nieuwe behuizing voor aanzuigsysteem; snelheidsensor verbeterd; voorste blokbevestiging gewijzigd met stuggere ‘silentblock-lagering’; nieuwe koplamp voor de VRSCB. Nieuw model: Street Rod. 2006 De VRSCB verdwijnt uit het programma; VRSCA krijgt nieuwe Brembo remklauwen en de Street Rod nieuwe zuigerringen; een makkelijker bereikbare jiffy, een gemodificeerd dashboard (met klokje). Nieuw model: Night Rod. 2008 De Street Rod en Night Rod nemen afscheid; verhoging van de cilinderinhoud naar 1.246 cc (105 mm boring in plaats van 100 mm), 125 pk en 115 Nm (V-Rod) en 111 Nm (Night Rod Special); nieuwe slipperkoppeling; ABS optioneel; nieuwe wiellagers en nieuwe holgeboorde wielassen; nieuwe jiffyschakelaar; V-Rod met draadspaak voorwiel. 2009 ABS standaard; nieuwe bovenste kroonplaat. Nieuw model: V-Rod Muscle (VRSCF). 2010 Nieuwe hoofdremcilinder; loodvrij balansgewichten op de wielen. 2011 V-Rod niet meer in het programma; nieuwe banden (Michelin Scorcher). 2012 Night Rod Special stevig vernieuwd (upside-down voorvork, schokbrekers, lichtere wielen, zadel, stuur, voetsteunen, achterzijde, achterlicht); comeback van de V-Rod als jubileummodel ‘10th Anniversary Edition’ (VRSCDX ANV). TECHNISCHE GEGEVENS (V-Rod VRSCA, bouwjaar 2002) MOTOR vloeistofgekoelde tweecilinder viertakt 60° V-motor, twee bovenliggende nokkenassen en vier kleppen per cilinder, wet-sump smering, benzine-injectie, ongeregelde katalysator, hydraulisch bediende natte meerplaatskoppeling, vijfversnellingsbak, tandriemaandrijving. Boring x slag 100,0 x 72,0 mm Cilinderinhoud 1.131 cc Max. vermogen 86,0 kW (117 pk) bij 8.300 tpm Max. koppel 105 Nm bij 6.600 tpm RIJWIELGEDEELTE stalen dubbel wiegframe, telescoopvoorvork, aluminium swingarm, stereo achterschokbrekers, veervoorspanning verstelbaar, dubbele schijfrem voor, schijfrem achter. Aluminium schijfwielen 3.00 x 19; 5.50 x 18 Banden 120/70ZR19; 180/55ZR18 MATEN EN GEWICHTEN wielbasis 1.710 mm, balhoofdhoek 56,0°, naloop 99 mm, veerweg v/a 100/70 mm, zithoogte* 690 mm, rijklaar gewicht volgetankt* 285 kg, max. belading* 179 kg, tankinhoud 15,0 liter. MOTOPLUS METINGEN Topsnelheid** 221 km/uur Acceleratie 0 – 100 km/uur 3,6 sec 0 – 200 km/uur 14,4 sec Doortrekken 60 – 140 km/uur 9,3 sec Verbruik Secundair 1 op 17,2 Snelweg 1 op 15,9 * MotoPlus-meting ** Fabrieksopgave