Compacttest Triumph Tiger 1050 SE
De komst van de nieuwe Triumph Explorer 1200 betekent voorlopig nog niet het einde van de Tiger 1050. Sterker nog, de Britten hebben de klauwen van Tiger aangescherpt met ergonomische aanpassingen en stuggere veerelementen. Maar bij de echte reisavonturiers hoort de Tiger 1050 met zijn 17 inch wielen natuurlijk al lang niet meer. Binnen de eigen gelederen is de driepitter inmiddels voorbij gestreefd door de Tiger 800XC en straks ook door de Explorer 1200, gezegend met een respectievelijk 19 inch en 21 inch voorwiel. De Tiger 1050 kan zich nu volledig concentreren op zijn multifunctionele karakter als toermachine, funbike en gewoon leuk vervoermiddel. Dat geldt trouwens in het bijzonder voor deze SE-versie, die standaard is voorzien van ABS, middenbok, handkappen en zijkoffers met in kleur gespoten deksels. Overigens is dit ook de enige versie die dit jaar in Nederland leverbaar is. Eenmaal in het zadel staat het zwart geanodiseerde aluminium stuur garant voor een actieve en lekker sportieve zithouding. Niet zo vreemd, want het stuur is twee centimeter dieper gemonteerd dan het stalen exemplaar van de vorige Tiger. De eveneens vlakker gevormde aluminium variant ligt bovendien ideaal in de hand. Het is lekker breed en conisch van vorm, dus aan het dunner dan in het midden. De afstand tot het bovenlichaam is aangenaam gering. Dat alles resulteert in een vrij compacte zit, ontspannen en soeverein. Ofwel: reizen met overzicht en knallen met controle. Het 2012-model lijkt ook verbeterd als het om feedback, precisie en stuurgemak gaat. Dat is simpelweg het gevolg van de gemodificeerde afstelling van de vering, waarvan het binnenwerk vernieuwd is en ook de kenvelden voor de demping voor en achter zijn aangepast. Zo is de veerratio achter maar liefst 29% stugger, met 139 Nm/mm in plaats van de 108 Nm/mm van het 2011-model. Prettig is ook dat de voorpartij nu veel minder diep duikt bij remmen. Door de bank genomen voelen de stuureigenschappen wat meer uitgebalanceerd aan. Daarnaast strijkt de vering, zowel voor als achter, oneffenheden in het wegdek met het grootste gemak glad. Zelfs de hardere klappen lijken de Triumph niet van zijn stuk te brengen. Stugger betekent in dit geval dus niet automatisch minder comfort. Verbazingwekkend is het gemak en de vanzelfsprekendheid waarmee de Tiger, geschoeid op Michelin Pilot Road 3, door snel opeenvolgend bochtenwerk slingert. De driepitter laat zich kinderlijk eenvoudig plat leggen en eenmaal op één oor is de koersvastheid voorbeeldig stoïcijns. Opmerkelijk, deze neutraliteit. Deze machine neemt bochten met bravoure en mocht je een keer een inschattingsfout maken, dan is een korte druk op het stuur voldoende om de koers aan te passen. Deze eigenschappen komen de Tiger ook van pas in druk stadsverkeer, waar de Brit met speels gemak om geparkeerde auto’s en langs wegwerkzaamheden te sturen is. Het ongewijzigde blok pakt op vertrouwde wijze krachtig op. En kracht is er al bij de laagste toerentallen, waarna de driecilinder heel elastisch door zijn toerenbereik schiet. Een draai aan het gas en de 116 pk sterke Tiger begint met speels gemak toeren te draaien, zelfs vlak voor de maximale 10.000 toeren lijkt er van gebrek aan adem nog lang geen sprake. Echt een heerlijke fiets om je hoofd eens lekker mee leeg te rijden. Het vuige en hese stemgeluid prikkelt de zinnen, zonder opdringerig te worden. Zeer bruikbaar bij het temmen van deze tijger zijn de uiterst licht te bedienen koppeling en het standaard ABS. Optisch is de Tiger subtiel gewijzigd. De bestickering is anders en een aantal onderdelen is zwart gelakt in plaats van metaalkleurig: de wielen, achtertandwieldrager en de remklauwen. Alleen de voetsteunhouders hebben nog dezelfde kleur. En, last but not least, de einddemper en de beschermplaatjes boven de voetsteunen hebben nu een geborsteld oppervlak in plaats van gepolijst. Dat ziet er net even gelikter uit. Tja, ruimte voor verdere verbeteringen is er nauwelijks te vinden. De knipperlichten misschien. En de koffers zouden best wat ruimer mogen zijn en iets minder schuin mogen staan, zoals bijvoorbeeld bij de Sprint GT. En nu we toch bezig zijn: standaard handvatverwarming zou ook geen straf zijn. De verder volledig aangeklede Tiger 1050 SE is er in drie kleurvarianten, rood, wit en matzwart/grijs, kost € 14.490,-. Een mooie prijs voor een machine, waarmee Triumph een geslaagde spagaat maakt tussen sportief en toeristisch gebruik. TECHNISCHE GEGEVENS TRIUMPH TIGER 1050SEMOTOR vloeistofgekoelde driecilinder viertaktmotor, twee bovenliggende ketting-aangedreven nokkenassen en vier kleppen per cilinder, klepbediening via stoterbussen, wet-sump smering, benzine-injectie Ø 46 mm, geregelde katalysator, zesversnellingsbak, X-ring-ketting.Boring x slag 79,0 x 71,4 mmCilinderinhoud 1.050 ccMax. vermogen 85,0 kW (115 pk) bij 9.400 tpmMax. koppel 98 Nm bij 6.250 tpmRIJWIELGEDEELTE aluminium brugframe, upside-down voorvork Ø 43 mm, volledig instelbaar, aluminium swingarm met monoschokbreker en hevelsysteem, veervoorspanning en uitgaande demping instelbaar, dubbele schijfrem voor Ø 320 mm met vierzuiger remklauwen, schijfrem achter Ø 255 mm met dubbelzuiger remklauw, ABS.Aluminium gietwielen 3.50 x 17; 5.50 x 17Banden 120/70ZR17; 180/55ZR17MATEN EN GEWICHTEN wielbasis 1.510 mm, balhoofdhoek 66,8°, naloop 87,7 mm, zithoogte 835 mm, rijklaar gewicht volgetankt 241 kg, tankinhoud 20,0 liter. Garantie 2 jaarKleuren zwart, rood, witPrijs NL € 14.490,- / B € 12.900,-INFO NEDERLAND EN BELGIË Triumph Motorcycles Benelux, tel. +31 (0)72-541 03 11, www.triumphmotorcycles.nl [BU’s][opening]Soepel als nooit te voren: gemodificeerde veerelementen en een gewijzigde ergonomie maken de Tiger enorm dynamisch.[cockpit]Twee centimeter lager en van aluminium in plaats van staal: het nieuwe stuur maakt rijden op de Tiger sportiever.[aanzicht]Een compleet pakket: bij de SE-versie zijn ABS, middenbok, handkappen en in kleur gespoten zijkoffers standaard. Een prima deal!
