Reportage Adventure Challenge
Een challenge is te vaak een te hip woord voor een te poenerig evenement waarbij een kind op een driewieler de finish nog haalt. Zo niet de Adventure Challenge. Het evenement bewijst zich direct bij de eerste editie als uitdagend en loodzwaar.
Wat moeten ze in hemelsnaam bij de alarmcentrale van BMW hebben gedacht? Dat op Eerste Paasdag een buitenaards wezen het in Spaarnwoude had voorzien op GS’en? Het eCall noodsysteem van BMW draaide overuren omdat GS’en tijdens de Adventure Challenge met bosjes tegelijk de ongelijke strijd tegen de zwaartekracht verloren. Welkom bij een evenement dat de naam Challenge wel met trots mag dragen. Als ik ongevraagd een tip mag geven, raad ik motorsloperij Boonstra aan volgende keer een kraampje te huren en flink wat onderdelen voor allroads mee te nemen.
De Adventure Challenge is een initiatief van Niki van der Spek en Stephan Moerkerken. Dat duo is de drijvende kracht achter Motorcursussen.nl. Ze kennen het terrein van ActionPlanet in recreatiegebied Spaarnwoude al van de cursussen die ze daar regelmatig geven. Met de Challenge richt het zich nadrukkelijk op allroad- en niet op endurorijders. Vandaar dat er in de regelementen een prominente plek is ingeruimd voor de cilinderinhoud en het gewicht. Deelnemende motoren moeten minimaal 600 cc meten of 154 kilo wegen. Behalve een streng regelement heeft Motorcursussen.nl vooraf ook nog welgemeende adviezen voor de zeventig deelnemers. Een daarvan luidt: ‘noppenbanden of grove allroadbanden zijn aan te raden voor deze dag.’ Er blijkt niets van gelogen. Mensen die arriveren op 80/20 allroadbanden die vooral op straat hun nut bewijzen zijn bij voorbaat kansloos. Die vinden geen tractie en glibberen alle kanten op. De man die op een prachtige tot scrambler omgebouwde Triumph Bonneville de strijd aangaat kan op veel sympathie rekenen, maar heeft het evenement overduidelijk onderschat.
De tijd en energie die de organisatie van deze uitdaging vooraf in het evenement staken betalen zich uit. Er staat direct bij de eerste keer een fraai offroad-festijn. Stands van (relevante) sponsoren geven het geheel extra cachet en dat geldt ook voor de vele bijna overdreven vriendelijke vrijwilligers. Toch draait het uiteindelijk allemaal om de zeven proeven. Ze hebben veelbelovende namen als: ‘Hillclimb’, ‘Sanddrift’, ‘Obstacle course’, met het nodige cynisme ‘Jungle Cruise’ en ‘Ringmaster’. De proeven zijn met zorg uitgezet en ze bewijzen zich als uiterst selectief. Zo selectief zelfs dat offroad-instructeur Stephan Moerkerke last-minute wijzigingen aanbrengt omdat sommige van de door hem ontworpen proeven te zwaar zijn. Hier komen alleen de besten bovendrijven. Voor minder goden is er altijd een ontsnappingsroute, maar zelfs die is soms best pittig.
Het maakt de deelnemers niet uit welke route je prefereert, als je aan de finish komt, staat iedereen geheid voor je te klappen. Ook als dat je zelfs niet lukt. Ook de getalenteerde mannen die vanaf de eerste meters overduidelijk strijden om de ereplaatsen helpen met het overeind hijsen van gevallen deelnemers en hun steeds smeriger motoren.
De telling van de einduitslag lijkt op die van een trialwedstrijd. Zaken als voetjes zetten, buiten de lijnen komen en omvallen zijn goed voor strafpunten. Anders dan bij trial kun je ook punten verdienen. Wie de lastige route kiest krijgt bonuspunten. Slimmeriken kunnen kiezen voor de moeilijke route, daar bewust een paar voetjes zetten en dan toch nog meer punten pakken dan iemand die kiest voor de makkelijke weg. Het is dus een kwestie van techniek, maar ook van gogme.
Je kunt ook slim zijn door jezelf correct in te schatten en al voor de eerste proef de handdoek in de ring te gooien. Enkele mensen die zich vooraf hebben ingeschreven, slaat de schrik om het hart bij het zien van het niveau van de proeven en ze kiezen spontaan voor een rol als toeschouwer. Het spijt me om te moeten toegeven dat ik een van hen ben. Op een Africa Twin Adventure Sports (niet van mij…) die zijn 1000-kilometerbeurt nog moet krijgen, met een rijklaargewicht van 240 kilo, op standaardbanden en met een prijskaartje om zijn nek van € 22.399,- zie ik het simpelweg niet zitten. “Hallo baas, kun je mij vertellen wat de hoogte is van het no-claim bedrag want dat zijn we kwijt. En nog wel wat meer ook…” Volgende keer sta ik beter geprepareerd op een ‘valbare’ motorfiets aan de start.
In het deelnemersveld houden verschillende andere Africa Twins de Honda-eer gelukkig wel hoog. De hoeveelheid GS’en van BMW is niet te tellen. Opvallend genoeg de hoeveelheid Yamaha Ténéré’s wel. Juist de motorfiets die furore maakt als echte offroader schittert hier door afwezigheid. Het geeft de GS de gelegenheid om letterlijk en figuurlijk het podium te pakken. Daarbij wordt de boxer geholpen door het feit dat verschillende ‘fabrieksrijders’ aan de start staan. Het zijn dezelfde mannen die eerder aan de start stonden bij Internationale BMW Trophy’s. In de top-tien van de Adventure Challenge staat het hele driekoppige team dat in 2020 in Nieuw-Zeeland de Nederlandse eer verdedigde. Op de derde plaats eindigt Eugene Fourie die in 2018 in Mongolië deelnam. Op de eerste plaats van de Adventure Challenge eindigde Remy Zwemmer. Die streed in 2022 in Albanië mee en gaat in Spaarnwoude met de hoogste eer aan de haal. Zijn geheim? “Altijd voor de lastige route gaan. Als je die één keer niet pakt, verlies je het direct op punten. Uiteindelijke had ik tien punten voorsprong op nummer twee. Dat zijn dus slechts twee voetjes over de hele dag.”
De winnaar is positief verrast door de moeilijkheidsgraad van het parcours. “Het was lekker uitdagend en verre van gemakkelijk. Ik oefen veel op balans en dat heeft me geholpen. Even stil staan geeft je de tijd om het juiste spoor te vinden. Daardoor heb ik best weinig voetjes gezet en ben ik niet buiten de hindernis terecht gekomen. Voor liefhebbers waren de proeven echte uitdagingen, maar gelukkig konden zij voor de chicken-route kiezen.” Zwemmer roemt net als iedereen de sfeer. “Het draaide meer om elkaar helpen dan om competitie. Iedereen gaf elkaar tips over de juiste rijlijnen. Volgend jaar ben ik er zeker weer bij, het blijft leuk om je krachten te meten met anderen.”
Ondanks alle tips over de ideale rijlijnen zit een ongeluk bij een Challenge toch in een klein hoekje. Dat bewijst een deelnemer op een Honda Africa Twin die vanuit stilstand uitermate lullig omvalt en daarbij zijn sleutelbeen breekt. Na het ziekenhuisbezoek keerde hij direct terug om te kijken of er nog braadworsten te scoren waren bij de afsluitende barbecue. Volgend jaar wil hij weer mee doen. Het goede nieuws voor hem is dat hij zondag 31 maart 2024 alvast in de agenda kan zetten.
