Classic Bike Toer

De leeftijd van de gemiddelde motorrijder stijgt en hoe ouder je wordt, hoe meer verleden je hebt om op terug te kijken, weet ik uit ervaring. Veel vijftigers, zestigers en zeventigers zijn hun motorleven begonnen op een vroege Honda viercilinder, een Yamaha twin of BMW boxer. En een enkeling reed vroeger al een exclusieve Laverda. Voor velen is het een droom om nog eens een keertje de eerste motor van vroeger terug te kopen. Of er in elk geval nog eens een stukje mee te gaan rijden. En dat laatst kan nu bij Hans Koopman uit Vaassen, die ‘Classic Bike Tours’ aanbiedt: een leuke dagtoertocht op één van zijn klassiekers. MotoPlus reed samen met vier lezers een dagje mee.In MotoPlus 15 plaatsten we een oproep waarin we vier lezers zochten om een dagje met ons te gaan toeren op Koopman’s classic-bikes. En daarmee maakten we het onszelf lastig, want we ontvingen ruim 70 leuke, uitgebreide, gedetailleerde en soms zelfs ontroerende reacties van motorrijders die inderdaad graag nog eens een stukje wilden sturen op een motor uit de beginjaren van hun motorcarrière. Maar er was slechts plaats voor vier gastrijders, dus viel de keus uiteindelijk op Ludy Camps, Robert Fokker, Jos de Krom en André Verheijden, in leeftijd variërend van 41 tot 65 jaar. En allemaal een bijzondere binding met minimaal één van de motoren waarmee we op een zomerse vrijdag in september gingen toeren.Hans Koopman is de eigenaar van al dit moois. Zijn garage in het bosrijke buitengebied van Vaassen is tot de nok toe gevuld met klassiekers uit de jaren zeventig, ‘youngtimers’ zo je wilt. Koopman is een motorliefhebber pur-sang en reed ook wegraces van 1978 tot 1981. Motorfietsen uit de jaren zeventig hebben zijn sympathie en tijdens een ritje met vrienden bedacht hij dat waarschijnlijk veel meer motorrijders het best eens leuk zouden vinden om een dagje over de Veluwe te toeren met motoren van toen. Dat idee groeide uit tot ‘Classic Bike Tours’: voor 175 euro all-in kun je een dagje met Hans op stap, om met een groepje van vijf over de Veluwe te toeren met Hans als enthousiaste gids die de regio op zijn duimpje kent en echt ongelooflijk mooie toerweggetjes weet te vinden. De rit is 180 km lang en gaat vrijwel geheel over kleine secundaire wegen. Na elke 45 km is er een wissel, en kun je overstappen op een andere classic bike, zodat je aan het eind van de dag op vier motoren hebt gereden. De lunch (inbegrepen, net als de benzine), wordt genoten op de Posbank bij Arnhem. Koopman: “Dit idee ontstond vorig jaar, omdat ik merkte dat veel motorrijders nog steeds dromen van hun eerste machine. Ze willen er graag nog eens een keer op rijden en wellicht er ooit zelfs nog eentje terugkopen. Ik heb een bescheiden verzameling, maar ben geen echte poetser of sleutelaar. Ik vind het rijden ermee het mooiste dat er is, dus zo bedachten we dat 1 plus 1 wel eens 3 zou kunnen zijn. En dat blijkt te kloppen, want het slaat lekker aan. Ik maak in principe één toertje per week, het is voor mij ook hobby naast mijn eigen reclamebureau. Op deze manier kan ik mijn verzameling ook in stand houden en af en toe uitbreiden, want de collectie wisselt nogal eens. Een aantal highlights zullen altijd blijven, maar soms kun je een motor goed verkopen en dan probeer ik weer iets anders bijzonders terug te kopen. Ik probeer wel altijd een aantal echte iconen in de garage te hebben staan, zoals nu de Laverda, de Honda viercilinder en de BMW. Maar elke motor heeft wel een verhaal en dat is ook het mooiste van deze Classic Bike Tours: de verhalen die er loskomen van alle deelnemers. Je bent altijd met enthousiaste mensen onderweg die echt een band hebben met dit soort motoren. Soms maken ze een droom waar, soms hebben ze het cadeau gekregen voor hun verjaardag, maar altijd zijn ze enthousiast en krijg je mooie verhalen te horen. Bij elke stop staat iedereen meteen met elkaar te kletsen; dit is echt het allerleukste wat ik in mijn hele leven gedaan heb!”Nog voordat Koopman ’s ochtends de motoren heeft buiten gezet, is Robert Fokker uit Noord-Scharwoude al aangekomen in Vaasen. Hij heeft een eigen bedrijf in procesmanagement en is vandaag de benjamin van het MotoPlus-gezelschap met zijn 41 jaar. Maar al wel van jongs af aan een motorliefhebber: “Al op de lagere school kon ik bij elk motorgeluid direct merk en type opnoemen, tot grote verbazing van mijn ouders die helemaal niets met motoren hebben. Na veel zeuren mocht ik op 16-jarige leeftijd de motor van mijn oom ‘opknappen’, een goudkleurige Honda CB250T uit 1972 (die goudkleurige). Ik weet nog goed hoe ik mijn vader op de fiets tegenkwam terwijl ik zonder rijbewijs, maar vol trots en bravour op ‘mijn Honda’ in Alkmaar aan het scheuren was. Die blik en woedende arm staan mij nog goed bij… De motor ging enkele weken aan de ketting, daarna heb ik hem volledig uit elkaar gehaald, gespoten en opgeknapt. Dit werd de machine waarmee ik mijn studiegenoten op de HTS (allemaal met Kawa Z650’s) moest bijhouden, met een groot hart en alles aan de grond rijdend. Na een jaar liep de 250 vast en leende ik van mijn vader 300 gulden om een paars gespoten Honda CB500F te kopen. Dit was het leven! Ik had wel altijd een bus olie bij me, want het blok gebruikte nogal wat, maar wat een fijne machine! Ik heb nadien veel motoren gehad, maar ben tegenwoordig meer een man van de twins. Ik heb nu al vele jaren een Aprilia SL1000 en een BMW R1100S, twee echte karakterfietsen. En ik moet zeggen dat ik bij de Classic Bike Tour ook het meeste ben verrast door de Yamaha XS650. Wat een makkelijke en soepele machine, dat is echt mijn nummer 1. En zo’n Laverda, ja dat moet je een keer meegemaakt hebben. Echt een machine met racegenen, gemaakt om, hard mee te rijden. De vierpitters deden me nu toch minder. Zeker de Z650, die al bijna modern aanvoelt, zo gladjes en soepel. Die vond ik het minste karakter hebben. Maar toch wel leuk om mee te rijden, het was in één woord een topdag. Alles zat mee, het weer, de motoren, de route en de mensen. Er kwam geen eind aan de verhalen onderweg!”De 49-jarige Ludy Camps, een groepsleider in een matrijzenfabriek kwam vanuit Horst aan de Maas aanrijden op zijn Hayabusa: “Eén van mijn laatste ritje met deze Suzuki, ik heb hem net ingeruild op een nieuwe Yamaha Super-Ténéré. Weer eens wat anders. Ik heb de Hayabusa voor mijn doen ongelooflijk al lang, bijna 3 jaar. Normaal heb ik bijna elk jaar een nieuwe motor, ik heb er in totaal wel 40 gehad. Ik weet nog dat ik in augustus 1981 alle moed bij elkaar heb geraapt om mijn ouders te vertellen dat ik motor wilde gaan rijden. Ik zou in september 18 worden en mijn ouders war ook al fel gekant tegen brommers. Slechts onder protest mocht ik toen op een Puch 3-gang rijden, maar ze hadden wel in de gaten dat er voor hen geen tegenhouden meer aan was. Ik moest wel beloven de eerste ritjes samen met mijn oom, een fanatiek motorrijder, op pad te gaan. Dus hem meteen gebeld en op zaterdagmiddag kwam hij me halen met zijn Honda CB750 F1. Het was de eerste keer dat ik op een motor zat en twee uur later had ik van mijn zuurverdiende centen mijn eerste motor gekocht. Drie weken voor mijn verjaardag kwamen ze hem brengen: een groen-zwarte Honda CB500 Four uit 1972. Iedere avond zat ik in het schuurtje te poetsen, tot er eigenlijk niets meer te poetsen was. En iedere avond werd hij even gestart. Op mijn verjaardag heb ik de motor ’s avonds in het donker naar buiten geduwd en ben in de eerste versnelling voorzichtig de straat uit gereden. Ik was bang dat de buurt mijn gestuntel zou zien, want wat viel dat tegen zeg. Maar drie dagen later had ik mijn oefenvergunning binnen en mocht ik in drie gemeentes rijden met een lesplaatje achterop. Dat ging toen een heel stuk makkelijker dan tegenwoordig. En drie maand later mocht ik afrijden in de vrieskou, toen had ik al 5.000 km gereden met de Honda. Ik heb ook ingeschreven voor deze Classic Tour omdat ik nu dertig jaar later nog steeds met evenveel plezier motor rij. Maar het lijkt me leuk om nog eens op een CB500 te rijden, want met mijn rij-ervaring van nu kan ik er waarschijnlijk meer van genieten dan toen! En dat bleek achteraf te kloppen, want het werd een heel leuke en vooral ontspannen dag, met een heel goede gids voorop. En die CB500F was nog net zoals in mijn gedachten. Wat een lieve machine. Tja en ook de andere machines reden geweldig. Zo’n Laverda, dat mag je echt niet missen. En wat een respect voor de iedereen die daar vroeger veel kilometers mee reed. Op zo’n twin voel je echt dat je rijdt. De Kawasaki Z650 verbaasde mij door zijn moderne rijgevoel. Ik heb zelf wel modernere motoren gehad die minder goed liepen!”Jos de Krom uit Hoek van Holland was met zijn 65 jaar de nestor van het gezelschap. En als gepensioneerd DTP-er van het NRC heeft Jos tegenwoordig alle tijd om er met zijn fraaie Yamaha TDM900 op uit te trekken. Jos rijd al 47 jaar motor. “Mijn eerste motor was een BMW R25, een ex-politiemotor. Die trouwens al vlot weer door Hermandad in beslag werd genomen omdat ik werd aangehouden en helemaal geen rijbewijs had. Maar sinds die R25 volgden nog 27 andere motoren, waaronder een BMW R60 en een Laverda 750SF. Met die laatste maakte ik een keer een rondje om het IJsselmeer, man ik had aan het einde geen gevoel meer in mijn polsen. Maar ik had van mijn ouders net een duur horloge gekregen en het uurwerk was die dag ook helemaal uit elkaar gerammeld. Tja, met dat soort motoren had je vroeger altijd wel wat. De Classic Bike Tour was werkelijk fantastisch. Geweldig om die oude motoren weer eens te zien en te voelen. En de Laverda is nog steeds mijn machine, dat is zo’n onderscheidende motor, daar kun je niet omheen. Hij is met zijn strakke bouw ook met niets te vergelijken. En dan te bedenken dat hij uit een landbouwfabriek kwam. Met zijn oergevoel is het zelfs vandaag de dag nog ene bijzondere motor. Naast de Laverda viel de Yamaha XS650 mij het meeste op. Ik heb ook veel viercilinders gehad, maar merk dat ik de twins tegenwoordig steeds meer ga waarderen, zelfs met terugwerkende kracht. Zo’n tweecilinder is niet zo gladjes, het leeft meer. Je hebt met dit soort motoren trouwens absoluut niet de behoefte om 120 of 130 te rijden. Zon toerdagje als vandaag over die kleine weggetjes met 80-90 is toch helemaal geweldig. Man wat heb ik genoten!”André Verheijden uit Nuenen was één van de eersten die reageerden op de oproep. De 54-jarige politieagent was vroeger veel met een politiemotor onderweg en zit tegenwoordig op de meldkamer in Eindhoven. “Ik ben begonnen ben met motorrijden in een tijd dat de motoren uit deze Classic Bike Tour hun hoogtijdagen beleefden. Ik rij vanaf mijn 20e motor en in mijn werkzame leven bij de Rijkspolitie meteen naar de verkeersdienst gegaan. Daar kregen wij de rijopleiding met een BMW R60/6, voorzien van zo’n enorme Gläser stroomlijn. Zelf heb ik in die jaren ook een Kawasaki Z650 gehad en diverse Japanse tweetakten. Vandaag de dag rij ik op een Yamaha Super-Ténéré, daarnaast heb ik nog een Suzuki GSX-R1100 uit 1987, geheel in originele staat. Voor de Yamaha reed ik een BMW K1200R met een helemaal open Akrapovic. Een paar jaar terug kocht ik er voor de gein een Honda Africa Twin bij en afgelopen jaar bedacht ik me opeens dat ik veel meer met die Africa Twin reed als met de BMW. Dus toch maar eens een proefrit met een GS gemaakt, maar die beviel helemaal niet. Maar toen ik dit voorjaar eens een stukje op de Super Ténéré mocht rijden, was ik totaal verkocht en heb ik er direct één aangeschaft. De huidige is trouwens mijn tweede al, want al na vier weken ging ik stevig onderuit met mijn nieuwe Yamaha, omdat in linkerbochten de jiffystand al vroeg aan de grond komt. En die geeft niet mee, zodat je onderuit gaat. Ik heb meteen de dealer gebeld en een nieuwe besteld, zo goed bevalt hij. De Classic Tour beviel trouwens ook goed, het was een geweldige dag. Een dag zonder stress, zonder verplichtingen en geen gezeur, gewoon heerlijk motorrijden met een fijne club mensen. Ik heb er enorm van genoten. De Laverda was het meest bijzonder vandaag. Wat een machine, ik sta versteld van het motorische geweld en het goede sturen. Wat wegligging betreft kan mijn GSX-R niet eens meekomen met die Laverda. Daarnaast ben ik best een Japan-freak en ik moet zeggen dat die Honda viercilinders en de Kawasaki Z650 nog steeds lopen als naaimachientjes. En alles doet het gewoon bij die dingen, ook na veertig jaar. Knap hoor. Nou ja alles: de remmen van deze oude machines vallen wel tegen, de zolen van mijn motorlaarzen remmen harder! Maar de dag is absoluut voor herhaling vatbaar. Helaas ging de Yamaha RD250 tweetakt vandaag niet mee, omdat daar volgens Hans Koopman eerst nog wat aan moest gebeuren. Gelukkig mocht ik er na afloop toch even een klein stukje op rijden, om nog even van het typische tweetaktgeluid te genieten. Dat is toch puur genieten!”Een paar dagen later belt André naar de MotoPlus-redactie om ons nogmaals te bedanken voor de heerlijke Classic Bike Tour: “En weet je, ik ben vandaag alweer bij Hans Koopman geweest. Ik heb die Yamaha RD namelijk van hem overgenomen, want ik was helemaal verkocht na mijn korte ritje. Die oude dingen, die maken echt wat bij je los!”Kijk voor meer info over de Classic Bike Tour van Hans Koopman op www.classicbiketours.nl.[bijschriften bij de 6 mensen]Hans Koopman: “Het organiseren van deze Classic Bike Tours is echt het allerleukste wat ik in mijn hele leven gedaan heb!”Eric Bulsink: “Fantastisch om na al die jaren weer eens even terug te gaan naar de basis met iconen als de Honda CB500F.”Robert Fokker: “Ik ben verrast door de Yamaha XS650. Wat een makkelijke en soepele machine, dat is echt mijn nummer 1.”Ludy Camps: “De Kawasaki Z650 verbaasde mij door zijn moderne rijgevoel. Ik heb modernere motoren gehad die minder goed liepen!”Jos de Krom: “Ik merk dat ik twins als de BMW tegenwoordig steeds meer ga waarderen. Zo’n tweecilinder is niet zo gladjes, het leeft meer.”André Verheijden: “De Laverda was het meest bijzonder vandaag. Wat een machine, ik sta versteld van het motorische geweld en het goede sturen.”