Mijn Trots – Hendrik van der Schaaf

« Terug naar Mijn Trots
Uit zelfbescherming – “ik zie geen gevaar” – wachtte Hendrik van der Schaaf met het motorrijbewijs tot hij zijn wilde haren enigszins verloren had. Vijf jaar geleden was de tijd er rijp voor en inmiddels is de onderhoudsmonteur op zijn hagelnieuwe Yamaha Tracer 9GT aardig fanatiek bezig de verloren kilometers in te halen: “Als het kan, stap ik erop!”

“Het motorverhaal begon bij mij al op vrij jonge leeftijd. Altijd samen met m’n broers met brommers in de weer en al op mijn twaalfde reed ik voor het eerst op een crossmotor, een Honda 250. Dan leer je wel snel hoe je moet rijden, want als ‘ie afsloeg, kreeg je ‘m zelf niet meer aan het lopen. Mijn oudere broer had ook een Honda CBR600, waar ik vanaf mijn veertiende vijftiende ook mee achterop ging. En natuurlijk zelf ook wel eens stiekem een stukje reed. Ik ben dus wel echt tussen het spul opgegroeid zeg maar. Ik wilde zelf ook echt wel motorrijden, alleen heb ik één probleem, ik zie geen gevaar. Ik had bijvoorbeeld een scooter, die 120 plus liep. Uit pure zelfbescherming heb ik daarom besloten om maar even te wachten met het rijbewijs. Nu zie ik nog altijd het gevaar niet zo snel, maar ik ben inmiddels wel een stuk rustiger geworden.”

“Vijf jaar geleden besloot ik daarom om mezelf op het motorrijbewijs te trakteren. In de winter gelest en in de lente had ik ‘m. Meteen ook een motor gekocht, een Yamaha TDM 850. Na een jaar wilde ik eens heel wat anders en kwam er een Suzuki Marauder 800. Het was voor mij ook een beetje zoeken, wat wil ik eigenlijk, wat vind ik leuk? Met die Suzuki heb ik heerlijk gereden, of dat doe ik nog steeds eigenlijk. Alleen is ‘ie niet vooruit te branden. En als ik dan weer met die treeplanken over de grond schuur, vind ik dat ook weer zo zonde van de motor.”

“Voor het wat sportievere werk heb ik er daarom toen een Kawasaki Z1000 bij gekocht. Dat zou eigenlijk mijn tweede motor worden, maar werd uiteindelijk gewoon de eerste. Dik anderhalf jaar heb ik daar met veel plezier op gereden, alleen rij ik ook vaak met m’n dochter en voor haar was dat niet heel comfortabel. Dat is zo’n dun plaatje waar ze op zit, na honderd kilometer vond ze het dan ook altijd wel mooi geweest. Bovendien was het voor mezelf ook wel beter. De Tracer is snel, maar de Z1000 is nog veel sneller. Als ik er dan op zit, smelt ik helemaal samen met dat ding en menen we allebei dat we de snelste moeten zijn. Dat klinkt misschien heftiger dan het is hoor, ik ben wel een stevige doorrijder, maar alleen waar het kan. Wel het verstand erbij dus, niet dom met 120 door de bebouwde kom gassen.”

“Maar goed, iets gematigder mocht het wel en omdat ik het financieel ook kon lijden, besloot ik een nieuwe motor te kopen. Een collega van mij heeft een Tracer en daar heb ik ooit een stukje op mogen rijden. En dat beviel me wel. Wat meer rechtop zitten, meer comfort, maar ook meer luxe. Ik vond het bovendien ook echt een mooie fiets. Hij is wel groot, maar niet zo uit elkaar getrokken, eigenlijk nog best compact. En dan die kleurstelling hè. Die gouden vorkpoten, blauwe wielen, ik vind het echt geweldig. Ik heb verder ook geen andere motoren geprobeerd. Weet je, toen ik erop ging zitten, voelde ik me meteen goed op de Tracer. En als het goed is, is het goed, dan ga ik niet ook nog allemaal andere motoren proberen. Ik was er dus vrij snel uit dat het een Tracer moest worden en heb gekozen voor de GT-uitvoering met onder meer zijkoffers. Wel heb ik er ik ook nog een topkoffer bij besteld. Niet vanwege de bagageruimte, het is vooral voor mijn dochter, dat ze beter kan zitten. En ik heb er nog een radiateurbeschermer op gezet tegen opspattend grind, maar verder is ‘ie helemaal standaard.”

“Hij is standaard al vrij compleet, dus daar is ook helemaal geen noodzaak toe. Vorig jaar heb ik ‘m al besteld, maar pas anderhalve maand geleden kon ‘ie worden geleverd. Maar dat wist ik hoor. Ik heb er ook nog maar net vijfhonderd kilometer mee gereden, al komt vooral omdat het weer er niet echt naar was en ik last had van m’n rug. Niet dat ik me door het weer laat weerhouden trouwens, als het kan, stap ik erop. Het moet alleen niet ijzelen. Maar een beetje pekel, nee, daarvoor laat ik ‘m niet staan, dat spoel je er ook zo weer af. Ik ga in ieder geval dit jaar lekker veel kilometers maken. Eerst maar eens wat weekendjes weg, en dan misschien ook eens een keer wat langer op vakantie. Dat heb ik nog nooit gedaan, want met die Z1000 was dat gewoon niet zo handig. Je kunt een rugzak meenemen, maar dan houdt het wel op. Met deze heb ik nu veel meer mogelijkheden. Eigenlijk opent ‘ie gewoon een heel nieuwe motorwereld voor me en ik kan niet wachten om me daar in te storten!”