Ruta de la Vía Plata
Altijd rechtdoor, betekent bovenstaande Spaanse kop letterlijk. Bij een blik op de kaart en het verloop van de toeristische weg Ruta Vía de la Plata zou je inderdaad kunnen denken dat er inderdaad geen bochten zijn. Dat is echter allerminst het geval, zo blijkt uit onze trip dwars door vier Spaanse regio’s!
De Ruta Vía de la Plata, op de vertaling komen we zo terug, is een toeristische route die van Sevilla (Andalusië) naar Gijón (Asturië) loopt, van zuid naar noord dus. Of andersom, want je bepaalt zelf in welke richting de route pakt en of je deze volledig of slechts ten dele aflegt. Grofweg volgt de Ruta Vía del la Plata de N630, een nationale weg die de vier onafhankelijke regio’s Andalusië, Extremadura, Castilië en León en Asturië met elkaar verbindt. Een brede, over het algemeen perfect geasfalteerde weg, die op delen ook kan worden afgewisseld met de op een snelweg gelijkende ‘autovía’ A66. Borden langs de route, die in totaal bijna 900 kilometer lang is, wijzen de weg van stad naar stad, van gemeente naar gemeente en van dorp naar dorp. Het idee erachter is namelijk een toeristische route aanbieden, die reizigers dwars door dit relatief onbekende deel van Spanje brengt en daarbij culturele, historische, architectonische, geografische en culinaire hoogtepunten verenigt. En die zijn net zo gevarieerd, rijk en divers als de vier regio’s zelf.
Oorspronkelijk werd de Ruta Vía de la Plata, in het Nederlands ook wel Zilverroute genoemd, aangelegd door de oude Romeinen in de eerste eeuw voor Christus. Later ontwikkelde deze zich tot een van de belangrijkste handelsroutes op het Iberisch schiereiland. Langs deze weg werden edelmetalen en vele andere goederen vervoerd, later deels ook de goederen buitgemaakt in de Spaanse Latijns-Amerikaanse koloniën. In de Middeleeuwen gebruikten de Moren de weg voor een heel ander doeleind, namelijk om de gebieden te veroveren vanuit het zuiden tot aan de Atlantische Oceaan aan de noordkant van het schiereiland. De naam kan daarom ook uit deze periode stammen, waarbij het woord ‘plata’ verwijst naar het Arabische ‘balath’, dat op zijn beurt onder meer ‘geplaveide weg’ betekent.
Resten van de door de Romeinen gelegde kasseien zijn vandaag de dag nog altijd te zien, bijvoorbeeld in de tweeduizend jaar oude Romeinse stad Itálica bij Santiponce, in de buurt van Sevilla. Als motorrijder rij je niet zelf over dit eeuwenoude plaveisel, maar je kunt het makkelijk ontdekken in de verschillende musea, tijdens bezichtigingen van beschermde historische gebouwen of tijdens een korte wandelingen. Hoe dan ook, op de Ruta ben je als motortoerist altijd heel dichtbij, en permanent in het spoor van de oude Romeinen.
Daarnaast zijn er tal van andere bezienswaardigheden, zoals industriële monumenten, regionale architectuur, authentiek vakmanschap, natuurgebieden en seizoensgebonden culturele evenementen. Klinkt dit een beetje als teveel cultuur, dan kun je je ook wijden in de wereld van de regionale culinaire hoogtepunten. Wat te denken van serranoham, kaas, oliën, wijnen, tapas, vijgenbonbons of churros. In La Bañeza in Castilië en León wordt bovendien ieder jaar in augustus de enige Spaanse motorrace georganiseerd, die plaatsvindt op een circuit dat volledig in de binnenstad ligt.
Er is dus rijkelijk veel te doen, zien en beleven op de Ruta. Maar is dat genoeg voor een volledige motorreis? Ja. En nee. Alleen al de enorme dichtheid aan toeristische hotspots maakt de reis zonder meer de moeite waard. Dat gezegd hebbende kom je als motorrijder die gewend is aan het betere bochtenwerk, niet helemaal aan je trekken. Daar is echter een prima oplossing voor. Links en rechts van de hoofdroute zijn er ontelbare mogelijkheden om jezelf en je motor op de kleinste, soms zeer veeleisende en uitdagende bergtrajecten op de proef te stellen. Je moet alleen wel weten waar. Daarom hebben we samen met de lokale organisatie Travelbike, die er ieder jaar een toeristische rally organiseert (zie kader), drie dagtochten samengesteld, die geen enkele toerrijder of band koud zou laat. Je vindt ze op navolgende pagina’s. Daar gaan we!
