MV Agusta lanceert 208 pk sterke Superveloce 1000 en nieuw viercilinder-concept
MV Agusta verraste op de EICMA met de nieuwe Superveloce 1000 met een 208 pk sterke viercilinder, liet met de 921 S een nieuw viercilinder-concept voor het middensegment zien, maakt na zeventig jaar een comeback in het scootersegment en bevestigde de definitieve komst van de Lucky Explorer-concepten, dat het afgelopen jaar op de EICMA al liet zien.
Superveloce 1000
De nieuwe Superveloce 1000 komt er allereerst in deze dik aangeklede Serie Oro-uitvoering. Het is al even geleden dat MV Agusta een sportmotor met vier cilinders in de opstelling had staan. Na de F4 1000 restte immers volledige droogte. Alleen de Brutale 1000 naked heeft nog een viercilinder in het vooronder. Voor een sportieve MV was je aangewezen op de F3-modellen en Superveloce, allen voorzien van een 147 pk sterke driecilinder.
Maar dat beresterke Brutale-blok en de retro-lijnen van de Superveloce komen nu samen in de nieuwe Superveloce 1000. Beide Superveloces ogen aan de ronde voorzijde duidelijk verwant met de geïntegreerde ronde led-koplamp, maar aan de achterzijde is het een heel ander verhaal. Ook bij de 1000 huist het achterwiel – nu met dikke 200/55-slof – in een enkelzijdige aluminium swingarm, maar wordt het niet geflankeerd door de uitlaat. Daarvoor grijpt MV Agusta terug op het beproefde recept van eind jaren negentig, want de vier fraaie orgelpijpjes huizen net als destijds de mode was onder het kontje. Gezien het zwaartepunt niet de meest voor de hand liggende plek, maar het esthetische belang werd voor de Superveloce 1000 groter geacht dan het praktische. Bovendien komt het stervormige design van het gesmede aluminium achterwiel zo veel beter uit de verf.
De 998cc metende viercilinder met radiaal geplaatste kleppen en titanium drijfstangen is een serieus krachtpatsertje met 208 pk bij 13.000 toeren en 116 Nm koppel. Uiteraard wordt alles in toom gehouden door moderne elektronica, waaronder anti-slip-regeling, launch control en tractiecontrole. Makkelijk op- en terugschakelen gebeurt met een quickshifter. Als top geeft MV 320 km/uur op en wijst daarbij naar de niet te missen vleugel aan de voorzijde, die voor 39,2 kilo druk op het voorwiel zorgt.
Achter de carbon stroomlijn gaat een stalen vakwerkframe schuil, dat deels van de Brutale 1000 RR is overgenomen. Deze Serie Oro-uitvoering is voorzien van een elektronisch verstelbare Öhlins upside-down-voorvork en een eveneens elektronisch verstelbare Öhlins TTX-achterschokdemper. Radiaal gemonteerde Brembo Monoblock-remaklauwen en bijpassen rempomp uit hetzelfde huis tekenen voor de vertraging. Als drooggewicht geeft MV Agusta 194 kilo op.
De nieuwe Superveloce 1000 heeft verder een 5,5 inch TFT-display met smartphone-connectiviteit en navigatiemogelijkheid. Ook is er cruise control aan boord en een anti-diefstal-systeem met GPS-lokalisering. Met de meegeleverde racekit, bestaande uit een titanium uitlaatsysteem van Arrow, stijgt het vermogen volgens MV naar 212 pk en gaat het gewicht met 2 kilo omlaag.
Hoeveel Serie Oro’s er gaan komen, heeft MV Agusta nog niet bekendgemaakt, een prijs helaas ook niet nog niet.
Nieuwe lijn viercilinders op komst
Naast de nieuwe Superveloce 1000 liet MV Agusta ook een nieuw concept zien, de 921 S. Maar dit concept met een 115 pk en 116 Nm sterke viercilinder en een volledig nieuw frame moet de basis worden onder een lijn nieuwe middenklassers van de Italianen.
Het getal 921 doet denken aan de Brutale 920 van 2011. Die had net als dit concept, dat qua design duidelijk knipoogt naar de 750S uit de jaren zeventig, ook 921 cc cilinderinhoud en vier cilinders. Maar verder zijn er, op de boring en slag van 73 en 55 millimeter na, geen overeenkomsten tussen beide krachtbronnen. Wel heeft de nieuwe viercilinder veel meer koppel dan dat van de Brutale 920: 116 Nm bij 7.000 toeren tegen 95 Nm. De profielen van de nokkenassen zijn dan ook volledig op koppel getrimd en ook de lange inlaatkanalen met 39-mm-gasklephuizen dragen aan dat flinke koppel bij. De nieuwe cilinderkop heeft radiaal geplaatste kleppen, waardoor de inlaatkanalen groter konden worden, heeft een haast halfkogelvormige verbrandingskamer en is thermisch hoger belastbaar. MV Agusta geeft aan dat het nieuwe blok al aan de toekomstige Euro5+-norm voldoet, waardoor een introductie van de nieuwe lijn in 2024 aannemelijk lijkt.
Het blok hangt in een nieuw frame met een stalen vakwerk-gedeelte als hoofdelement en twee aangeboute aluminium constructies, die dienen als achterste motorsteun, swingarmlager en bevestiging voor het subframe. Deze 921 S, die overigens niet in deze vorm in productie zal gaan, heeft een lekker speelse geometrie. De wielbasis is met 1.465 millimeter wielbasis wat lang, maar met een naloop van 102 millimeter lijkt naast stabiliteit ook de wendbaarheid gewaarborgd. Met een opgegeven gewicht van 205 kilo is de 921 S echter niet opvallend licht, ondanks 16 liter tankinhoud.
Doel van de oefening is uiteraard een plekje in de zwaarbevochten middenklasse, tussen bijvoorbeeld de Triumph Street Triple, de Kawasaki Z900 en de Yamaha MT-09.
Empolio elektrische scooter
Begin jaren vijftig produceerde MV Agusta ook scooters, de Ovunque 125 bijvoorbeeld. Die scooter heeft zeventig jaar later onder andere model gestaan voor deze Ampelio elektrische scooter, waarmee de Italiaanse fabrikant terugkeert in het scootersegment. Om kosten en vooral tijd te besparen, werkt MV Agusta voor dit project samen met het Taiwanese Kymco, dat voor de elektrische krachtbron onder het klassiek aandoende kleedje van de Empolio zorgt. Dat levert zo’n 10 pk vermogen en 4,1 kW (5,5 pk) duurvermogen. Daarnaast beschikt de scooter over 215 Nm koppel aan het achterwiel. Daarmee moet je in 3,7 tellen op 50 km/uur zitten en kan een top van 100 km/uur worden aangetikt. De actieradius van de 121 kilo wegende scooter moet zo’n 85 kilometer bedragen. De Empolio is verder aangekleed met led-verlichting rondom, een digitaal display, USB-aansluiting en 24 liter bergruimte. Wanneer de MV-scooter op de markt komt en wat ‘ie gaat kosten is nog niet bekend.
