Eerste test Moto Guzzi V100 S Mandello

Moto Guzzi’s kennen we als eigenzinnige karakterfietsen. Motoren waar altijd een ferme vleug historie en passie om heen zweeft, en waarbij in het vooronder een dreunende luchtgekoelde tweecilinder huist met vrolijk tingelende stoterstangen. Zo’n Guzzi is de nieuwe V100 Mandello dus niet. We voelden de eerste vloeistofgekoelde productie-Guzzi ooit aan de tand in – hoe kan het ook anders – Mandello del Lario.

Inderdaad, een watergekoelde Guzzi. De naar buiten priemende cilinders zijn gebleven maar verder is het blok compleet anders. De stoterstangen hebben bijvoorbeeld plaatsgemaakt voor dubbele bovenliggende nokkenassen en om de cilinders naar onder te laten wijzen is het geheel ook negentig graden gedraaid. Eenmaal in het bruine lederen zadel voelt de Guzzi comfortabel en ruim. De benzinetank oogt ouderwets lang, maar resulteert niet in een onbereikbaar ver stuur. Het levert een toeristisch verantwoorde, maar nog altijd actieve zithouding op. De afstand tussen zadel en voetsteunen bewijst dat niet alleen een allroad een ontspannen kniehoek heeft. Koppelings- en remhendel laten zich naadloos op de grootte van ieders handen afstellen. Hun magnifieke afwerking is symbolisch voor de gehele motorfiets. Moto Guzzi zet echt een prachtige machine neer waarbij elk onderdeel heel veel liefde en aandacht heeft gekregen.

Genoeg over het uiterlijk, het is tijd om de koppelingshendel in te knijpen en kilometers te maken met de V100 Mandello. Hoe de Guzzi al rijdend bevalt lees je natuurlijk in MotoPlus 21/2022. Niets missen en liever elke twee weken een nieuwe editie op de mat? Geen zorgen, klik dan hier…