GP Wegrace Chang, Thailand
En toen waren we bijna terug bij af. Met een derde plaats achter de superieure Miguel Oliveira en zijn eigen teamgenoot Jack Miller verdiende Pecco Bagnaia zestien punten in de kletsnatte Grand Prix van Thailand, terwijl klassementsleider Fabio Quartararo gedesilliosioneerd als achttiende werd afgevlagd. Met nog drie races te gaan is de kloof die zeven races eerder nog 91 punten bedroeg, gedecimeerd tot twee. Geen wonder dat Quartararo vertrok zonder een woord te zeggen.
Het beeld na 25 moeizame ronden was bijna ontluisterend. Zwaar teleurgesteld keerde Fabio Quartararo zonder punten terug in de pitbox van het Yamaha-fabrieksteam, stapte af en liep met het hoofd gebogen de box uit. Zonder een woord te zeggen, maar ook zonder ergens tegen aan te schoppen of ergens mee te gooien. De lichaamstaal was wereldwijd te verstaan. Gestart vanaf een vierde plaats, leek de Fransman tot enkele uren voor de start van de eerste Grand Prix van Thailand met zijn op zaterdag getoonde fenomenale pace een belangrijke kanshebber voor de winst. De regen veranderde alles. Quartararo, eerder dit jaar tweede in de natte Indonesisische Grand Prix, was plotseling én onverwacht kansloos.
Direct na de de start verloor Quartararo vele plekken, werd in de eerste bocht resoluut aan de kant gezet door Jack Miller en zocht vervolgens tevergeefs naar een goed gevoel. In een oppervlakkig persbericht liet hij weten zonder zich er over uit te spreken ‘wel een idee te hebben’ waarom de race op Buriram zo’n lijdensweg was. Een achttiende plaats was een evenaring van zijn slechtste finish in de MotoGP. Cal Crutchlow had zijn Quartararo bewust voorbij gelaten, maar begreep direct dat zijn merkgenoot de snelheid miste. “Fabio kon de machine niet afdraaien, hij kon ‘m niet de bocht inleggen en het voorwiel wilde de lijn van de bocht niet volgen. Ik had exact hetzelfde gevoel”, luidde Crutchlows analyse. “En in de regen worden de problemen die we hebben bij gebrek aan grip nog eens verder uitvergroot.” Ook in de natte omstandigheden worstelde Quartararo met een veel te hoog oplopende bandendruk, bevestigde Crutchlow.
De slechte weersomstandigheden die al voor vrijdag waren voorspeld, troffen de coureurs dus pas op de racedag. Hoewel tal van rijders spraken over gevaarlijke situaties en dramatisch slecht zicht crashten slechts twee rijders. Eerder dit seizoen bewees Miguel Oliveira in Indonesië in deze omstandigheden uitstekend met de KTM uit de voeten te kunnen. Vanaf zijn elfde startplaats had de Portugees maar vijf ronden nodig om zich achter leider Jack Miller en de zeer verrassende polesitter Marco Bezzecchi op te werken naar de derde positie. Een ronde later had hij alleen nog maar de eveneens erkende regenspecialist Miller voor zich. In de veertiende van 25 ronden remde Oliveira zich voorbij de Australiër, en hoewel Millers achterstand nooit groter was dan 1,2 seconden, controleerde Oliveira de wedstrijd.
Hij won zijn vijfde MotoGP-race met 0,73 voorsprong op Miller. “Het was absoluut een zware race, vooral mentaal”, vertelde Oliveira. “Een foutje kan grote gevolgen hebben in de regen. Ik voelde me comfortabel, maar niet té comfortabel. Ik denk dat Jack steeds de druk hoog hield, waardoor ik continu in de aanvalsmodus zat. Tot de laatste ronde. Ik denk dat dat goed was, want zo kon ik niet ontspannen.”
Ondanks de gevaarlijke aquaplaning met name in het begin van de race bewees Oliveira nog eens dat hij samen met Miller één van de zeer weinige rijders is die zonder trainingstijd op een natte baan direct snel is. “Als we met dit soort omstandigheden te maken krijgen, weet ik al wie vanaf het begin snel is. Ik weet dat ik daar bij kan zitten en ook Miguel en Zarco”, aldus Miller na zijn zevende top 3 van 2022. “Het was een clean gevecht met Miguel en ik ben tot het eind blijven pushen. Jammer genoeg maakte ik een klein foutje. Miguel was sneller in de laatste twee sectoren van het circuit. Ik moest steeds met harder remmen wat goed maken in de eerste twee. In de laatste ronde gooide ik alles overboord aan het eind van de ronde, maar het mocht niet zo zijn.”
Na een snelste tijd in de warm-up had Bagnaia ook gehoopt op een droge race. De zware regen had hem zenuwachtig gemaakt. Dat was ook Miller opgevallen. “Jack kwam naar me toe en hij zei dat ik meer in mezelf moest geloven in die omstandigheden”, lachte de Italiaan. “In Mandalika en (in de training in) Japan was ik niet competitief in de regen, maar vorig jaar was ik dat wel. Niet goed genoeg voor het podium, maar wel voor de top 5. Ik denk ook dat mijn boosheid na (de crash in) Japan me heeft geholpen om bij hen in de buurt te blijven.” Vanaf de vijfde ronde werd Bagnaia – toen vierde achter kopman Miller, de toen nog snelle Bezzecchi en Oliveira vierde, gestalkt door Marc Marquez. Vijf ronden voor het eind nam de druk van de pushende Honda-coureur af, omdat Johann Zarco zich tussen de twee wurmde.
Met Marquez had de Pramac Ducati-rijder weinig geduld, met merkgenoot Bagnaia was hij een stuk voorzichtiger. “Ik merkte dat ik met remmen verloor op Marc en dat probeerde ik te verbeteren. Ik denk ook dat dat de enige reden is dat Johann me niet probeerde te passeren. Ik won tijd op de eerste twee voor het aanremmen van (de langzamere) bocht 1 en 3. Ik heb Johann bedankt dat hij geen risico nam om me in te halen.”
De eerste ronde verliep niet goed voor Johann Zarco, die van een vijfde naar een negende plaats terugzakte. Toch was de aanvankelijk nog aftastende Zarco, zevende in de tussenstand, in de slotfase overduidelijk de snelste man op de baan. In de veertiende ronde bedroeg zijn achterstand op leider Oliveira zes tellen, aan de finish had Zarco die op een wat opdrogende baan teruggebracht naar 2,5 seconden. De Fransman beaamde dat hij behoedzaam was geweest met titelkandidaat Bagnaia. “Als het drie ronden eerder droog was geworden, hadden we de Marseillaise gehoord”, zinspeelde Zarco op zijn eerste MotoGP-zege. De tijd was uiteindelijk onvoldoende geweest om niet alleen Bagnaia, maar ook Miller en Oliveira nog te passeren, meende Zarco. “Met Marc durfde ik wel risico te nemen, met Pecco wilde ik dat niet. Het zou jammer zijn geweest als dat fout was gegaan.” Daarom kon Zarco, met de winst buiten bereik, vrede hebben met een ook door het fabrieksmanagement zeer gewaardeerde vierde plaats. Als het niet Bagnaia was geweest op de derde plaats, had Zarco beslist aangevallen. “Zeker. We weten Ducati je de kans op een overwinning niet wil ontzeggen. Maar voor de andere posities, als we een beetje rekenen…. dan zijn ze dankbaar.”
Omdat Zarco als een buffer fungeerde, was Bagnaia bovendien verlost van het gevaar dat Marquez nog wel een alles-of-niets-poging had willen ondernemen om zijn eerste podium van het seizoen te scoren. In de eerste training op vrijdag had de Repsol Honda-man met de snelste tijd een nieuw bewijs geleverd dat hij op de weg terug was, maar op de racedag had de regen hem gered, meende Marquez. “Dit was het eerste weekend dat ik vanaf het begin vol in de aanval ging en dat betekende agressief rijden en ook veel beweging in de motor bijna-crashes opvangen. Maar vandaag zat de arm ‘op slot’”, vertelde Marquez na zijn vijfde plaats op minder dan drie seconden van winnaar Oliveira. Tussen de Thaise Grand Prix en de volgende race op Phillip Island vloog Marquez terug naar Spanje om met fysio’s en artsen te werken aan de volgende stap in zijn herstel.
Aleix Espargaro pakte in de tussenstand met een elfde plaats in Thailand vijf punten terug op Quartararo. De Aprilia-coureur miste door een gebrek aan grip de kwalificatie voor de snelste twaalf rijders en begon als dertiende aan de natte race. Vóór de race was de ervaren Espargaro één van de weinige rijders die met de veiligheidsofficials Loris Capirossi en Franco Uncini in gesprek bleven over de situatie op de baan. “Fabio zei tegen me ‘je kunt amper iets zien’. Daarop zei ik hem ‘oké, ga het ze dan vertellen’. Je kunt niet op je motor blijven zitten en later iedereen de schuld geven na een crash. Zij lopen op de grid en dat is goed. Ze hebben de start daarop iets vertraagd om in twee bochten de situatie te verbeteren.”
Espargaro kende een allesbehalve makkelijke race. Terwijl zijn teamgenoot Maverick Viñales na een eveneens zwaar tegenvallende kwalificatie van de zeventiende naar de zevende plaats reed, miste de nummer 3 in de stand de top 10 op minder dan een halve seconde. Brad Binder nam sportieve revanche nadat hij in de tweede ronde door Espargaro buiten de baan gezet was. Die actie leverde de Aprilia-coureur een Long Lap-penalty op. “Als je die actie zo in beeld zag, was de straf fair”, gaf Espargaro toe. “Ik zat op het rechte stuk op de grens en ik zat al naast hem. Maar voor de bocht liet hij de rem los en kwam naar binnen. Ik kon het contact niet vermijden. Morbidelli raakte me twee keer in de laatste ronden. Oké, ik accepteer het. Maar ik heb ook inhaalacties gezien met Bezzecchi en Martin en ook Marc en Bezzecchi die op de grens waren. Dit is racen in de MotoGP.”
En geracet wordt er volgend jaar veel volgens een voorlopige kalender. Op die jaarplanning, die begint op 26 maart in Portugal en eindigt op 26 november in Valencia , staan 21 GP’s. De Grand Prix van Finland lijkt definitief geschrapt en ook Aragon ontbreekt, toegevoegd zijn de Grand Prix van Kazachstan op de splinternieuwe Sokol International Racetrack in Kazachstan en de Grand Prix van India op 24 september. Die race op het 5,1 kilometer lange circuit van Buddh, is de eerste van een loodzware serie van zeven overzeese races in negen weekenden. De kalender met 21 races betekent door de introductie van sprintraces volgend jaar 42 starts. “Ik wens iedereen veel succes”, aldus een sarcastische Remy Gardner. Hij maakt immers de overstap maakt naar het WK Superbike.
