Rij-impressie Brabus 1300R
De KTM 1290 Super Duke R Evo is een motorfiets van hoge kwaliteit. Brabus – tot nu bekend als autotuner – heeft de KTM in carbon kleding gestoken en een paar lichtgewicht wielen gegeven. Motoplus test de exclusieve motorfiets die direct na de presentatie al uitverkocht was.
Eén minuut en vierenveertig seconden duurde het voordat de 144 exemplaren van de € 39.500,- kostende Brabus 1300 R online waren uitverkocht. De eigenaren in spé hadden toen ook al per persoon € 3.000,- aanbetaald. Mocht deze tijd niet juist zijn – misschien duurde het bestellen wel 1.45 of 1.54 minuut – is deze tijd gezien de oplage niettemin goed doordacht. Een ding is zeker: de verkoop ging snel. Neem ook gerust aan dat slechts een paar van de 77 motorfietsen in de zwarte kleurstelling en de overige 77 in het rood zijn aangeschaft met de bedoeling om ze daadwerkelijk te rijden. Een gelimiteerde serie motoren wordt vaak gekocht als verzamelobject, belegging of speculatief object. Hetzelfde gebeurt in andere gebieden van de luxe-industrie, zoals schrijfgerei, horloges en camera’s. Als je – zoals wij – de zeldzame kans krijgt om met zo’n luxeartikel te doen waarvoor hij eigenlijk gebouwd is, overvalt je bijna het gevoel een cult object te ontheiligen. Naar mijn mening moet je dit gevoel zo snel mogelijk overwinnen door er gewoon vandoor te gaan met de Brabus. Alleen zo krijgt een hoogtechnologisch echte plezierwaarde.
De carbon outfit van de Brabus is minder ‘hoekig’ dan dat van de KTM. Daardoor oogt hij discreter dan de Super Duke. Dat komt dus niet enkel voor rekening van de sobere kleurstelling. De contactoppervlakken tussen rijder en motorfiets zijn echter net zo fraai vormgegeven als bij de KTM. Je zit op een zadel met een speciale gewatteerde hoes en het voelt direct goed. De hendels en voetsteunen zitten perfect waar ze moeten zitten.
Een druk op de knop start de motor. De uitdrukking ‘de motor komt tot leven’ drukt veel beter uit wat er onder je gebeurt. Dankzij de zwarte dubbele uitlaatdemper – het voorste uitlaattraject blijft ongewijzigd – klinkt de 1.301cc zware V-twin in de Brabus een beetje meer gedempt dan met de enkele uitlaatdemper van de Super Duke. Het koppelingshendel kan met een lichte hand worden ingetrokken en ook de versnellingspook laat zich , zoals je van KTM mag verwachten, zeer licht. Deze machtige, respect en misschien zelfs een beetje angst afdwingende motorfiets heeft de manieren van een echte gentleman. Dit geldt ook voor de gasrespons in de Street- en later in de Sport-rijmodus. Ook de remmen zijn uitgesproken gebruikersvriendelijk.
Over de gehele bandbreedte leveren ze prima werk. Van een kleine, maar merkbare, vertraging bij het delicaat inknijpen van het hendel tot de brute verplettering hoge snelheden. Het gebeurt altijd transparant en gemakkelijk te controleren.
Bij één discipline heeft deze gentleman iets robuustere manieren: de afstelling van het rijwielgedeelte. De Brabus is uitgerust met de semi-actieve vering van de Super Duke R Evo én het softwarepakket dat tegen meerprijs verkrijgbaar is op de KTM. De soft- en hardware helpen de ophangingselementen semi-actief de demping aan te passen afhankelijk van de snelheid, motortoerental, wegdek en de versnelling of vertraging. De voorvork en achterdemper schakelen razendsnel heen en weer tussen verschillende dempingskarakteristieken. De rijder kan deze dempingkarakteristiek ook zelf selecteren en instellen. Twee opmerkingen over het rijwielgedeelte: de Brabus is zelfs in de ‘Comfort-stand’ zo stevig dempt dat je zelfs bij zeer hoge snelheden geen behoefte hebt aan nog meer demping. Liever had ik de demping op slechte weg nog wat verder teruggedraaid.
Mocht iemand heel snel met de Brabus op het circuit willen rijden dan heeft de vering nog altijd genoeg reserve. Genoeg waarschijnlijk voor zelfs een zware race in de zinderende hitte. Ten tweede moet ik toegeven dat ik rijdend het verschil niet kan voelen tussen de Comfort- en de Automatische-stand. Dit komt overeen met eerdere ervaringen op een KTM Super Duke R Evo op bar slechte wegen. De Brabus blijft om een simpele reden een dergelijke beproeving bespaard. Op een gegeven moment ben ik moe van het verzamelen van testindrukken. In plaats daarvan geef ik me gewoon over aan het plezier van het rijden. Het is tijd om te genieten van de soepele motor, de krachtige acceleratie als ik er om vraag, de bochtenrijke wegen en de uitstekende remmen. Last but not least geniet ik van de voldoening om iets zeldzaams en speciaals te kunnen rijden. Het bevredigt de ijdelheid. Dat gevoel overbrengen is voor Brabus waarschijnlijk nog belangrijker dan nog krachtiger technologie voor de openbare weg te ontwikkelen. Die is toch voor het gros van de mensen op straat te gebruiken.
Het gaat Brabus om fascinatie op het eerste gezicht. Voor iedereen die de fabrikant alleen kent als auto-tuner vormen de wielen van de 1300 R in het typische Brabus Monobloc-Z ontwerp de verbinding tussen auto en motor. De aanblik van carbon is niet meer zo exotisch als het ooit was. Toch verraadt de mat zwarte oppervlakteafwerking een geoptimaliseerd productieproces. Volgens de fabriek is 1300R daardoor vijf tot zes kilo lichter dan de Super Duke R Evo, ook al zijn de wielen iets zwaarder. Het remschakelset en de hendels zijn gemaakt door Gilles Tooling en zijn eveneens lichter dan de standaard KTM-onderdelen.
Wat de spiegels onder het aluminium stuur aan gewicht besparen moet weer direct op de Brabus worden geplakt in de vorm van spiegels waarin je ook iets kunt zien. De huidige oplossing biedt dat slechts met veel moeite. In stadsverkeer met overenthousiaste fietsers en scooterrijders is het beperkte gezichtsveld naar achteren niet zonder gevaar.
Om het maar eens voorzichtig te stellen: voor een dagje rijden op de Brabus kun je ook naar Mattighofen reizen. Het grote KTM-aandeel in de 1300R vormt namelijk de solide technische basis voor een heleboel rijplezier. De uiterst zorgvuldig gefabriceerde en geassembleerde Brabus-componenten geven dit kunstwerk de flair van waarde en exclusiviteit.
