Eerste Test Ducati Streetfighter V4SP
Ducati heeft het weer eens gedaan: een SP-versie gemaakt van een bestaand model. Deze keer op basis van de Streetfighter V4. We konden op een Italiaans circuit uitproberen wat deze hypernaked kan en of hij de aanduiding SP waard is. En we verklappen het maar vast: dat laatste is hij.
Motoren uit Borgo Panigale zijn altijd al iets bijzonders. Een Ducati fascineert, polariseert en weet vaak te verbazen. Voor sommigen is het bezitten van een Ducati een manier van leven, iets wat bij de één leidt tot een bewonderend en goedkeurend knikje, en bij de ander tot hoofdschudden en onbegrip. Feit is dat sommige creaties van het rode Italiaanse merk alleen al door het noemen hun typeaanduidingen hartkloppingen en kippenvel veroorzaken. 916, 996 SPS, 999R, Panigale V4R, Superleggera, en dan slaan we er al een hoop over. En nu is er een naakte Streetfighter V4 met de korte, maar roemruchte afkorting ‘SP’. SP staat voor ‘Sport Production’ en bij Ducati duidt die op modellen die helemaal zijn gemaakt op snelle rondetijden en zo’n beetje het maximaal maakbare vertegenwoordigen, met de best mogelijke componenten.
De Streetfighter V4 SP moet een circuitwapen met hoog stuur zijn, uitgevoerd in een fraaie en tegelijk intimiderende matzwarte wintertest-kleurstelling zoals we dat kennen van de Superbikes en MotoGP-kanonnen, inclusief eenpersoons-zitje.
Het vrij korte Cremona-circuit, niet ver van Milaan in Lombardije, zorgt voor het passende testterrein. Het is 3,7 kilometer lang en bestaat uit 13 veeleisende bochten en een 900 meter lang recht stuk op de achterzijde van het circuit. Een perfecte plek om deze volbloed hyper-naked de sporen te geven.
De verschillen met de al zeer potente S-versie zitten niet in het blok, maar in het rijwielgedeelte en de ergonomie (zie ook kader), waarmee de motor meer circuitgericht is geworden. Allereerst de vering: de Öhlins-voorvork en dito achterschokdemper komen zo van de Panigale V4 S van afgelopen jaar. Simpel gezegd betekent dat dat de elektronisch geregelde NIX-30-vork hardere veren heeft en een hoger olieniveau dan de Öhlins-vork op de S-versie van de Streetfighter. De TTX-36-schokdemper is voorzien van een 85-kilo-veer (of correcter gezegd een veerconstante van 85 N/mm). De SP is hiermee fundamenteel straffer afgeveerd dan de S-versie. Verder vind je op de SP veel koolstofvezel; niet alleen het voorspatbord en de korte vleugeltjes langs de voorzijde, maar zelfs de wielen! De vijfspaaks carbonfiber wielen komen van de Zuid-Afrikaanse koolstofvezelspecialist BST (Blackstone Tek) en wegen samen liefst 1,4 kilo minder dan de toch ook al lichte smeedaluminium Marchesini-wielen van de S-versie. Deze superlichte wielen op de SP zijn dezelfde als op de peperdure Superleggera V4! Alles bij elkaar komt de SP door de gewichtsbesparingen op een drooggewicht van 177 kilo, rijklaar 196 kilo. Volgens de fabrieksopgave is de SP daarmee drie kilo lichter dan de S-versie, waarbij je je moet realiseren dat de helft daarvan dus onafgeveerde én roterende massa is! Dat werkt op veel fronten positief door: betere vering, lichter sturen, snellere acceleratie (je hoeft zowel minder massa vooruit te stuwen als minder massa aan het draaien te brengen) en beter remmen!
Het 1.103 cc grote en 208 pk sterke Desmosedici Stradale-blok is niet verder getuned, en waarom zou je ook. De 90°-V4 levert al gruwelijk veel vermogen, de kunst is meer om het beter te kunnen benutten. Maarrrr…helemaal hetzelfde is het blok niet, want let op waarde Ducatisti, de SP-versie heeft een droge koppeling! Het typische rinkelende geluid alleen al zorgt voor extra pure Ducati-beleving!
Met lekker plakkende Pirelli Diablo Superbike-slicks in de SC1-compound om de wielen (standaard zitten er Diablo Rosso Corsa II’s op) gaan we de baan op met deze in beperkte oplage gemaakte Ducati (circa duizend exemplaren). Al na een paar bochten voel je de gewichtsbesparing van met name die wielen. Het is adembenemend met wat voor precisie deze naakte Ducati instuurt en hoe hij elk bevel van de rijder opvolgt. Of je nou een krappe of wijde lijn kiest, de Duc laat zich gedwee plat leggen tot enorme hellingshoeken en geeft je daarbij een vertrouwen dat je verder alleen kent van echte superbikes.
Zelfs correcties midden in de bocht zijn probleemloos te maken. Daarbij blijft de SP steeds volkomen stabiel en hij laat zich zelfs bij brute stuurbewegingen niet van de wijs brengen. Hier is vooral de stevigere vering merkbaar en die leidt de Streetfighter als op rails over het bochtige circuit.
Als je volgas de bochten uitaccelereert, moet je je echt goed vasthouden aan het aangenaam gevormde stuur. Het V4-blok met de achteruitdraaiende krukas (die bijdraagt aan het wendbare stuurkarakter) sleurt er zo hard aan dat je bijna vergeet te ademen. Letterlijk adembenemend! Ook hier hebben de superlichte carbonfiber wielen een positieve invloed, de SP accelereert nog weer harder dan de S-versie. Dankzij de vloeiend werkende quickshifter met blipperfunctie voor terugschakelen dender je vrijwel naadloos door de versnellingen heen op weg naar de toerenbegrenzer bij circa 14.000 toeren. Op het einde van het 900 meter lange rechte stuk stond er 282 km/uur op de klok – op een naked bike, niet te vergeten!
Bij dit waanzinnige motorvermogen is passende remwerking cruciaal. Een Brembo MCS19-rempomp en exquise Stylema R-remklauwen uit hetzelfde huis zorgen voor absolute topklasse vertraging. Zelfs na vele snelle ronden met harde remacties blijft de remwerking van deze stoppers op hoog niveau, van een verlopend drukpunt in het hendel is geen sprake.
En als je toch wat verkeerd doet, dan houdt een heel arsenaal aan elektronische hulpsystemen deze hypernaked tot op zekere, maar grote hoogte onder controle. Met name de fantastisch werkende tractiecontrole is het vermelden waard, die houdt het achterwiel op vloeiende wijze op koers. Een erg goed functionerende ‘slide control’ helpt je bij fraaie acceleratiedrifts. Je kunt alle elektronische vangnetten trouwens ook uitschakelen, als je volledig ongelimiteerd rijplezier wilt beleven – en dat aankunt…
De Streetfighter V4 SP is in elk opzicht een adembenemende motor. Ducati legt met deze geweldenaar de lat voor circuitgerichte naked bikes heel erg hoog. De feedback die deze SP je geeft is indrukwekkend. Daarbij komt het enorme motorvermogen en een fascinerend uiterlijk. Helaas zijn alle exemplaren van deze gemotoriseerde straatvechter al vergeven. En mocht je er toch eentje kunnen vinden, dan is dit beest helaas ook niet bepaald goedkoop – maar dat zal niemand verrassen.
