Motordiefstal MVM Motoren

Het gele afdekkapje van duo zitplek, dat is alles wat Hans Smit van MVM Motoren nog heeft van zijn gestolen Suzuki GSX-R1000. En, op hetzelfde kapje, een warme boodschap van misdaadverslaggever Peter R. de Vries, die onlangs in zijn programma uitgebreid aandacht besteedde aan deze motordiefstal. Tamelijk ontluisterend was het ronduit lakse politieoptreden in deze zaak en met dat gegeven wil Smit nu de Haagse politiek wakker schudden. ‘’Want het kan toch niet zo zijn dat dieven beter worden beschermd dan wij als gewone mensen?’’‘’Als herinnering aan een crimineel mooie zaak! Bedankt voor jullie hulp! Peter R. de Vries’’, Hans Smit leest de boodschap van de misdaadverslaggever op het duokapje nog eens zachtjes voor en staart van achter zijn bureau, met een blik die gemengde gevoelens verraadt, de ruime showroom van zijn zaak in. Hier stond begin dit jaar nog een gele Suzuki GSX-R1000. ‘’Nee, van die motor heb ik niets meer vernomen. Van de politie trouwens ook niet. Er gebeurt kennelijk niets meer en dat is frustrerend. In zoverre zelfs dat ik een DVD met de bewuste uitzending van Peter R. De Vries naar de Tweede Kamer wil sturen. Naar Geert Wilders. Ik ben absoluut geen fan van de man, maar hij is wel iemand die een beetje herrie schopt in Den Haag. Dit moet hoe dan ook een vervolg krijgen, want misdaad loont blijkbaar in dit land. Dat is toch de wereld op zijn kop’’, schudt Smit het hoofd.Misdaad loont, dat was ook de onderwerpregel van de e-mail die Smit begin dit jaar naar de redactie van het misdaadprogramma zond en waarmee het hele verhaal begon te rollen. Wat was het geval? Smit krijgt op een winterse zaterdagmiddag rond half vijf een telefoontje van zijn zoon Michael die de motorverkoop doet in de zaak in Soesterberg. Er wilde vlak voor sluitingstijd nog iemand een proefrit maken op een gele Suzuki GSX-R1000. ‘’Dat vond ik al gek, zo vlak voor sluitingstijd nog een proefrit maken en ook mijn zoon vertrouwde het niet helemaal. Ik ben snel naar de zaak gereden en heb de man daar uitgelegd dat het nu niet meer kon. Er was bovendien gepekeld, waardoor de motor twee dagen in die troep zou moeten blijven staan. Als zo iemand serieus is en goede bedoelingen heeft, heeft hij het er wel voor over om na het weekend terug te komen, toch?’’ Die afspraak wordt gemaakt, maar omdat Smit de man toch niet helemaal vertrouwd, loopt hij hem bij het verlaten van de zaak achterna om te zien waar hij heen gaat. Smit ziet de man een dikke vijfhonderd meter verderop aan de passagierskant in een gereedstaande auto stappen, waarna de auto met een rotgang langs de zaak schiet. Zo hard dat Smit geen tel de tijd heeft om de kentekenplaat te onthouden en dat zet de motordealer op scherp. ‘’Ik dacht dit klopt niet en liep meteen terug naar de balie waar Michael nog stond met een kopie van het rijbewijs van de man. Toen ik dat zag, sloegen alle stoppen door. Wat ik exact heb gezegd zal ik niet herhalen, maar als ik hem op dat moment had herkend, denk ik niet dat hij lopend de zaak was uitgekomen.’’ De bewuste man blijkt namelijk dezelfde persoon die vijf jaar eerder bij de vrouw van Smit een motor huurde op de oude locatie van MVM in Vleuten en die motor niet terug bracht. Uiteindelijk liep de man destijds tegen de lamp en werd voor twaalf verduisteringszaken veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf, waarvan twee voorwaardelijk. ‘’En als je je dan netjes gedraagt, sta je met twee maanden weer buiten. Dik betaald dus, een paar motorfietsen ophalen en dan een paar maandjes brommen’’, concludeert Smit droogjes. ‘’Wij doen ons stinkende best om motoren te verkopen en als we er per jaar driehonderd doen, zijn we gelukkig. Houd je dan ook nog een paar centjes over, dan heb je het zelfs heel goed gedaan. Maar dat soort gasten doet het met een paar motorfietsen nog beter dan wij. En deze man blijft dus maar doorgaan. Daar kun je niet tegen werken. Ontzettend frustrerend!’’De wrange nasmaak die Smit aan die eerste diefstal overhield, was misschien wel de reden om nu eens niet meteen naar de politie te stappen, maar het bij Peter R. de Vries te proberen. ‘’Ik had er echt een rotgevoel over en heb die zaterdagnacht nauwelijks geslapen. ’s Ochtends om zeven uur heb ik die mail verstuurd en maandagochtend belde er al een redacteur met de boodschap dat ze er wel wat mee konden. Toen begon het circus op volle toeren te draaien.’’De zaak van Smit werd volgehangen met verborgen camera’s, privé-detectives schaduwden de bewuste man, de gele GSX-R1000 kreeg een Track & Trace systeem om de motor via de satelliet te kunnen volgen en op de dag dat de man langs kwam voor de proefrit stonden er op de route naar Rotterdam – de woonplaats van de man – de nodige volgauto’s klaar. ‘’Dan zit je toch met z’n allen een beetje in spanning. Wat gaat er gebeuren? Waar komen we terecht?’’, blikt Smit terug. Dat bleek na een achtervolging op gepaste afstand een wijk in Rotterdam te zijn, vlakbij het vliegveld. ‘’Een wijk waar je je schoonmoeder nog niet zou achterlaten’’, licht Smit toe. ‘’Toen moesten we beslissen wat we gingen doen. We hadden het met onze verzekeraar op een akkoordje kunnen gooien dat de Suzuki vergoed zou worden als die niet terug zou komen. Heel sportief, maar de verzekeringsmaatschappij zag gelukkig ook het nut van deze reportage in. We besloten de motor dus achter te laten en af te wachten wat er ging gebeuren. En wat de politie zou gaan doen natuurlijk.’’De motor verdween later uiteindelijk uit beeld toen het Track & Trace signaal wegviel op een industrieterrein, waarschijnlijk doordat de Suzuki in een container werd gestald. Een schoonheidsfoutje in de hele operatie, maar dat viel in het niet bij het verbazingwekkende politieoptreden een dag later. ‘’Ik heb twee keer vriendelijk moeten vragen om aangifte te kunnen doen en toen bleek dat er nog een bekeuring van me openstond, werd dat ineens belangrijker dan de diefstal van een motorfiets van 16.000 euro. Hoe krom kan het zijn? Helemaal toen even later bleek dat die bekeuring al keurig was betaald’’, kan Smit er nog steeds niet over uit. Na afloop vroeg Smit aan de agent wat er gebeurd zou zijn als hij die bekeuring nou niet betaald had. Het antwoord was tamelijk ontluisterend: ‘’Binnen een week betalen of een paar dagen zitten. Dus ik zeg prima, maar gaat U dan nu ook die meneer ophalen die mijn motor heeft? Nee, dat lag anders. En dat terwijl we gewoon de naam en de adresgegevens van meneer hadden. Onvoorstelbaar! Als ik als hardwerkende ondernemer een dag te laat mijn omzetbelasting betaal, dan heb ik direct een groot probleem. Nee, aangifte doen is in Nederland blijkbaar niet meer dan een formaliteit, voor de verzekering.’’ Bellen met de politie of er schot in de zaak zit, levert uiteindelijk ook alleen maar frustraties op. ‘’Ik kreeg de betreffende agent die de aangifte had opgenomen gewoon niet meer aan de telefoon. ‘Hij is er niet’, werd er dan steeds gezegd. Op een gegeven moment zijn we na weer zo’n antwoord in de auto gestapt en naar het politiebureau gereden. En wie zit er achter de balie? Juist, die agent!’’ Blijkbaar stoorden er zich meer mensen aan het handelen van de politie, want na de bewuste uitzending stroomden de reacties van kijkers binnen op de redactie van het misdaadprogramma. ‘’Veel mensen herkennen het natuurlijk’’, zegt Smit. ‘’Ik laat het er ook niet bij zitten. De kar is aan het rollen en moet nu door blijven rollen. De politiek zou er bijvoorbeeld voor kunnen zorgen dat mensen die misbruik maken van een officieel document als een rijbewijs dat kwijtraken. Als je met te veel drank op achter het stuur kruipt, kun je het rijbewijs toch ook verliezen? Nou, dat moeten ze ook met dit soort figuren doen.’’ Nog belangrijker vindt Smit het aanleggen van een landelijke zwarte lijst waar deze mensen met naam en toenaam op komen te staan: ‘’Daar wil ik me echt hard voor maken. En niet puur en alleen voor de automotive branche, maar voor de gehele detailhandel. Er zijn bijvoorbeeld ook mensen genoeg die een gehuurde boormachine niet terug brengen of tanken zonder te betalen. Het gaat dan wel om heel andere bedragen, maar de mentaliteit is steeds hetzelfde.’’ Probleem daarbij is de beperkende werking van de Wet op de Privacy, zo heeft Smit inmiddels ondervonden: ‘’Je mag op zo’n lijst bijvoorbeeld geen volledige namen vermelden of foto’s plaatsen. Maar dan denk ik wie is er in Nederland nou beschermd? Daar moeten we nu echt wat aan gaan doen, want het kan toch niet zo zijn dat dit soort delinquenten beter is beschermd dan wij als ondernemers?’’ [Streamer]‘’AANGIFTE DOEN IS IN NEDERLAND BLIJKBAAR NIET MEER DAN EEN FORMALITEIT, VOOR DE VERZEKERING’’[Bilder + Unterschriften][Opener: Peter R. de Vries 11]Eigenaar Hans Smit van MVM Motoren en zijn zoon Michael (rechts) naast Peter R. de Vries. Het afdekkapje van de duoplek is alles wat rest van de GSX-R1000. [Peter R. de Vries 07]Ook na afloop van de uitzending houdt Peter R. de Vries een vinger aan de pols en is er ruim tijd voor evaluatie.[