Bandentest Bridgestone BT003 Racing Street

Een circuitdag is een eerbetoon aan je supersport en om de ervaring te maximaliseren kiezen veel rijders dan voor rasechte racebanden zoals de Pirelli Supercorsa of Continental RaceAttack. Het liefst in een zachte compound natuurlijk, want die bieden immers veel grip. De keerzijde is dat deze banden veelal slechts met een V-code beschikbaar zijn en dus niet geschikt zijn voor Autobahn-excursies. Bridgestone presenteerde op het glooiende Circuito de Almería hun kijk op deze lacune: de BT-003RS. Zoals motorfietsfabrikanten alle kieren en naden in hun modelaanbod opvullen, gaan ook bandenfabrikanten nichemarkten bedienen. Bridgestone biedt de sportieve sportrijder immers al de fantastische BT-016 en coureurs de BT-003 Racing. Die laatste is een zuivere raceband en heeft – net als al dit soort racebanden – een flexibel en licht karkas, zodat de “voetafdruk” van het rubber op het wegdak maximaal is en de grip dus hoog. Dit veroorzaakt een forse temperatuuropbouw, wat leidt tot oververhitting van de zachte rubbercompounds van dat soort banden bij langdurig volgas rechtuit knallen. Dat kan dan zelfs leiden tot “chunking”; er breken dan stukjes rubber uit het loopvlak. Dit aspect treedt op bij alle merken racebanden en is ook zeker geen ‘broodje-aap-verhaal’, want het gebeurt al op snelle stratencircuits als in Hengelo of Oss. Laat staan wat er gebeurd als je met zo’n raceband echt even naar Keulen wilt knallen…Maar wat als je graag circuitdagen rijdt en toch ook onbezorgd op de snelweg wilt kunnen knallen? Dat je bijvoorbeeld op dat tripje naar de Eifel je maten op de snelweg niet hoeft te laten gaan. Een tweede set wielen kopen gaat dan wel wat ver en steeds meer bandenmerken bieden daarvoor nu een ‘tussenstap’ aan. Zo introduceert Bridgestone dus de BT-003RS, als opvolger van de BT-002RS. In de typeaanduiding staat het ‘RS’ voor Racing Street en deze band is geplaatst tussen de BT-016 en de BT-003 Racing. Het profiel lijkt op de BT-003 Racing, met iets forsere groeven op de schouders voor betere waterafvoer. Daarbij garandeert de W-snelheidscodering dat je er probleemloos en langdurig 270 km/uur of meer mee kunt toeren.Bij de voorband is het contour wat spitser dan bij de BT-016. Achter is de 003RS juist iets ronder dan de BT-003 Racing, voor een wat resoluter instuurgedrag zonder al te nerveus te worden. Ook vermeldenswaardig is dat het loopvlak van de BT-003RS vóór en achter is opgebouwd uit drie stroken rubber (3LC, oftewel 3 Layer Compound) met in het midden een hardere compound, wat bij de achterband chunking en slijtage tegengaat en bij de voorband voor meer stuurprecisie zorgt, terwijl de schouders juist zacht zijn voor meer grip onder hellingshoeken. In Zuid-Spanje is ook winter en dus brom ik met bij slechts 3ºC op een nieuwe R1 de baan op. Ook de asfalt temperatuur is slechts 3⁰C, maar Bridgestone is dapper en gebruikt geen bandenwarmers, omdat men vindt dat een straatband, hoe sportief ook, over acceptabele koudemanieren dient te beschikken. En ze doen het verrassend goed, gezien de wat lagere spanning. De grip is meteen prima, de stabiliteit wordt pas goed als de banden op temperatuur komen en dus de druk toeneemt. Ter indicatie: voor dit circuitgebruik staat de voorband in de maat 120/70-17 koud steeds op 2,3 bar, de 180/55-17 ook, de 190/50-17 op 2,2 en de 190/55-17 op 2,1 bar. Na enkele ronden gaat het steeds lekkerder en dan blijkt de voorband briljant stabiel tijdens loeihard remmen en hij schenkt veel vertrouwen om diep in bochten te duiken. Ook het brede grensbereik wanneer hij nog tamelijk koud is – zeg in de tweede ronde – is fijn, omdat je dan niet al te terughoudend hoeft te rijden. De achterband doet behoorlijk mee in dit spelletje, maar overtuigt bij de hele lage temperaturen niet helemaal wat betreft zijdelingse stabiliteit, hij lijkt dan wat over de wangen te rollen. Na enige ronden blijkt de temperatuur ook nog steeds erg laag is (ongeveer 50⁰C) en de druk is slechts 2,3 bar. Met 0,2 bar extra is er een duidelijke verbetering, maar de BT-003RS lijkt deze hele lage temperaturen niet echt fijn te vinden. Door het gevoel van zijdelingse rol is soms wat moeilijk te bepalen wanneer de band rolt en wanneer er glijden optreedt.Na de R1 volgt een sessie met de 1098S en dit blijft in mijn ogen een zwaar en onprecies sturend apparaat. Uiteraard is zo’n machine tot winnaar om te bouwen, maar dan moet er wel een fabrieksteam achter staan; met een 848 had ik vorig jaar exact dezelfde ervaring.Als derde stap ik op de Kawa ZX10-R en deze stuurt briljant lichtvoetig en scherp. Op deze machine treedt de zijdelingse rol van de beide banden weer lichtjes op. We verhogen dus de bandenspanning met 0,1 bar, tot (warm!) 2,5 vóór en 2,5 bar achter en dat blijkt helemaal goed. De iets hogere luchtdruk blijkt bij deze banden de tip van de dag! En wát een beul van een machine, die ZX10-R!De banden blijken nu ook heel, heel erg goed. Het is nog steeds koud, want de asfalt temperatuur komt niet boven de 13⁰C, dus ik vermoed dat bij warmere omstandigheden het absolute gripniveau nog hoger zal zijn. De grip is net niet op het niveau van racebanden, maar het grensbereik is daarentegen wél duidelijk breder.De KTM RC8R blijkt het ook voortreffelijk te doen op de Bridgestones en daarna is het de beurt aan de GSX-R600 schittert vanwege een prachtige balans tussen handelbaarheid, neutraliteit en grip. Helemaal goed dus. Als laatste rij ik nog met de Triumph 675, helaas met een inmiddels niet meer zo frisse achterband. Dat zorgt, in combinatie met de goede 675-stuureigenschappen plus een topvoorband, bij het hard een hoek insmijten soms zelfs voor overstuur. Kicken hoor, en dat alles dus op op straatlegale banden!Samengevat biedt Bridgestone met de BT-003RS een interessante optie voor de geëngageerde straatrijder die zich tijdens een circuitdag lekker uit wil leven. Het mooie van de BT-003 is dat je weliswaar iets aan “side grip” inlevert, maar daar beslist ook wat voor terugkrijgt op het gebied van de bestendigheid tegen hoge snelheden, de koudemanieren, de natweer-kwaliteiten en het brede grensbereik. Ten opzichte van de erkend goede BT-016’s is het een mooie stap richting racegebruik; veel plezier ermee![[BU’s]][bei den Tabelle mit reifengrossen:]De BT-003RS is de opvolger van zowel BT-002RS als de BT-090 en is dus ook leverbaar in maten voor 400 cc supersports en 250 tweetakten als de Aprilia RS250.[Bei farbiges Bild mit durchschnitte:]Hier is de 3LC-structuur duidelijk zichtbaar gemaakt. De band heeft een nul graden karkaslaag: één lange stalen kabel die van vele malen om de omtrek van de band gesponnen is. Dit noemt men een Mono Spiral Belt (MSB) en die kabel bestaat weer uit vele dunne en in rubber gedrenkte stalen draden. In Bridgestone-jargon heet dat weer HTSPC: High Tensile Super Penetrated Cord.